Morgunblaðið - 25.06.1992, Side 15

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 25. JÚNÍ 1992
15
eníu ásaka EB- og EFTA-þjóðirnar
um þröngsýni í garð sinnar þjóðar.
Því miður verð ég að viðurkenna að
eitthvað kann að vera rétt í orðum
hennar. Ekki er laust við að það
brygði fyrir minnimáttarkennd hjá
henni og sakaði hún aðrar þjóðir um
að vilja ekki rétta Rúmenum hjálpar-
hönd í málum sem væru ekki þeim
einum að kenna og þeir gætu ekki
leyst sjálfir.
Eftir að þessi stúlka hafði lokið
máli sínu talaði Pólveiji sem trúði
því staðfastlega að Austur-Evr-
ópubúar þyrftu að leysa mörg vanda-
mál áður en unnt væri að tala um
inngöngu þeirra í Evrópubandalagið.
Sagðist hann skilja hræðslu vel
stæðra þjóða við að fá Austur-Evr-
ópulönd inn í bandalagið. Sagði hann
að Pólveijar þyrftu ekki aðeins að
bæta fjárhagsstöðu sína og lífsskil-
yrði heldur væri það grundvallarat-
riði að eyða öllum fordómum í garð
Þjóðveija sem enn eru ríkir í mörg-
um Pólveijum.
Hvort þetta eru aðeins viðhorf
tveggja ólíkra einstaklinga eða hvort
þetta eru almenn viðhorf þessara
þjóða veit ég ekki. Eitt veit ég þó
með vissu að þjóðernishyggja er rík
í flestum íbúum þessara þjóða sem
og annarra Evrópuþjóða og er ég
þá ekki aðeins aðtala um þróunina
í austurhluta álfunnar. Frakkar
sögðust óttast mjög að styðja þjóð-
irnar á Balkanskaganum og Sovét-
ríkin fyrrverandi í baráttu sinni fyr-
ir sjálfstæði, af ótta við að Kor-
síkubúar risu upp og heimtuðu sjálf-
stæði. Þjóðernisstefna virðist því víð-
ast hvar eiga sér stað annars staðar
en á Balkanskaganum og töluðu
Spánveijar með ótta um þjóðernis-
vakningu í Katalóníu og Bretar um
aukinn áhuga Skota á að öðlast sjálf-
stæði.
Þótt mikill tími færi í að ræða
um samskipti Austur-Evrópuþjóða
við Evrópubandalagið og inngöngu
þeirra í framtíðinni voru ekki síður
rædd önnur vandamál sem tengdust
Evrópubandalaginu.
Voru flestir þátttakendur frá
Efnahagsbandalagslöndunum sam-
mála um að áður en unnt væri að
ræða um inngöngu annarra ríkja
þyrfti Evrópubandalagið að leysa
innbyrðis vandamál sín. Var þá sér-
staklega rætt um vandræði sem
kynnu að skapast af ólíkum lífsvenj-
um ítala, Spánveija, Portúgala og
Grikkja samanborið við ríki norðar
í álfunni. Kom það einnig fram að
fyrrnefndar þjóðir óttuðust mjög
inngöngu EFTA-landanna í EB.
Þessi Suður-Evrópulönd standa ekki
vel að vígi fjárhagslega og nota EB
til að rétta við fjárhag sinn og bæta
lífsgæði. Eftir því sem fleiri velmeg-
unarlönd gerast aðildarríki minnkar
að sama skapi sú aðstoð sem er
varið í þróunarhjálp þar sem sífellt
fleiri lönd innan EB hafa engra hags-
muna að gæta á því sviði.
Margt fróðlegt var rætt þessa sex
daga sem ráðstefnan stóð yfir og
er ég að henni lokinni enn sannfærð-
ari um að staða íslands í framtíðinni
sé innan EB. Þykir mér ólíklegt að
ísland hafi fjárhagslega ráð á því
að standa eitt Vestur-Evrópuríkja
utan EB án þess að dragast aftur úr
í öðrum efnum.
ísland er lítið ríki en stolt þjóðar-
innar mikið og er það von mín að
einmitt þetta stolt eigi ekki eftir að
verða henni að falli. Eg er sannfærð
um að ísland á margt meira sameig-
inlegt með ríkjum Evrópu en með
Bandaríkjunum, Kanada og Mexíkó
sem ég óttast að við þurfum að
treysta æ meira á ef við höldum
okkur fyrir utan bandalög þeirra ríka
sem við eigum með sameiginlega
menningu og sögu.
ísland er ekki hátt skrifað hjá
mörgum Evrópubúum og því miður
verð ég að viðurkenna að í umræð-
unni- um samskipti EFTA og EB
gleymist stundum að minnast á Is-
land og Liechtenstein. Eina leiðin til
þess að breyta þessum viðhorfum
held ég að felist í auknum samskipt-
um við aðrar Evrópuþjóðir og því
vona ég að flestir íslendingar aðhyll-
ist ekki einangrunarstefnu í alþjóða-
málum.
Við sem komum saman í Lúxem-
borg þessa viku í apríl til að ræða
um framtíð Evrópu, framtíð okkar,
gerðum okkur grein fyrir að til þess
að samskipti Evrópubúa sín á milli
megi aukast og styrkjast er ekki nóg
að ráðamenn þjóðarinnar ræði sam-
an. Til að stuðla að öflugri og frið-
samri Evrópu er nauðsynlegt að sem
fiestir íbúar Evrópulanda læri að
þekkja nágranna sína, menningu
þeirra og lífsviðhorf.
Höfundur er nemandi í
Verslunarskóla Islands.
Persónuafsláttur
hækkar 1. júlí
Mónaóarlegur persónuafsláttur hækkar í 24.013 kr.
Sjómannaafsláttur 6 dag hækkar í 663 kr.
Þann 1. júlí hækkar persónu-
afsláttur og sjómannaafslátt-
ur. H.ækkunin nær ekki til
launagreiðslna fyrir júní og
hefur ekki í för með sér að ný
skattkort verði gefin út.
Vakin er athygli launagreið-
enda á því að þeir eiga ekki að
breyta fjárhæð persónuafslátt-
ar þegar um er að ræða:
• Persónuafslátt samkvæmt
námsmannaskattkorti 1992.
• Persónuafslátt samkvæmt
skattkorti með uppsöfnuð-
um persónuafslætti 1992.
Onýttur uppsafnaður persónu-
afsláttur sem myndast hefur á
tímabilinu 1. janúar - 30. júní
1992 og verður millifærður
síðar hækkar ekki.
A sama hátt gildir hækkun sjó-
mannaafsláttar ekki um milli-
færslu á ónýttum uppsöfnuð-
um sjómannaafslætti sem
myndast hefur á tímabilinu
1. janúar - 30. júní 1992.
RSK
RÍKISSKATTSTJ ÓRI
SÉRTILBOÐ
i SÆNGURVERASETT
100% RÓMULL KR. 750
HERRASKYRTUR KR. 495
i KVENNÆRBUXUR KR. 501