Morgunblaðið - 25.06.1992, Blaðsíða 30

30
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 25. JÚNÍ 1992
Minning:
Bjami Þorsteinsson
húsasmíðameistari
Fæddur 28. september 1920.
Dáinn 17. júní 1992.
í dag verður jarðsunginn Bjami
Þorsteinsson, Bogahlíð 15, Reykja-
vík.
Það var að morgni þjóðhátíðar-
dagsins að mér barst austur yfir
heiði harmafregnin um andlát
Bjama, en það hafði borið brátt að
aðfaranótt 17. júní.
Mig setur hljóðan. Þó með okkur
búi vitneskjan um að lífinu fylgir
dauði, þá emm við aldrei viðbúin
komu hans.
Reyndar var Bjami nýbúinn að
segja mér að rannsókn hefði leitt í
ljós að hann þyrfti að gangast und-
ir hjartaaðgerð og væri það fyrir-
hugað með haustinu en svo bætti
hann við, ég bara fínn ekkert fyrir
þessu. Nú er hann allur og minning-
arnar hrannast að.
Fyrstu persónulegu kynni mín
af honum hófust þegar konan mín
heitin leiddi mig fyrir hann og sagði:
„Þetta er Bjarni bróðir", þannig
talaði hún alltaf 'um hann.
Raunveralegur skyldleiki þeirra
^ var þær frændsemi, en hún fóstur-
systir og alin upp frá fimm ára aldri
á heimili foreldra Bjama, sæmdar-
hjónanna Halldóra Sigurðardóttur
og Þorsteins Péturssonar kaup-
manns og útgerðarmanns á Siglu-
fírði en þau eru bæði látin fyrir
alllöngu. Þetta var fyrir rúmum
fjóram áratugum, norður á Siglu-
firði en þá vora Bjami og Olga fal-
leg og glæsileg hjón, búandi þar.
Bjami var fæddur á Siglufirði
og nam síldarævintýrið, eins og
þeir einir gátu sem bjuggu á staðn-
um og skynjuðu stórfenglega um-
breytingu frá kyrrð vetrarins til
ógnþranginnar athafnasemi sum-
arsins. Þar sem saman blandaðist
þrotlaus vinna til framfærslu heim-
ilanna, væntingar ungra náms-
manna sem gjaman treystu á síld-
arvinnuna til þess að fjármagna
skólavist næsta vetrar, og við þetta
blandaðist svo stórhugur og fram-
kvæmdir íslenskra og erlendra at-
hafnamanna, þar sem allir vildu
sækja sinn hlut í silfur hafsins.
Við þessar aðstæður ólst Bjarni
upp á víðkunnu menningarheimili
foreldra sinna í stóram og fríðum
hópi systkina. Af þeim era nú ein-
ungis tvö eftir á lífí, þau eru frú
Guðný Þorsteinsdótcir og Þorvaldur
Þorsteinsson fyrrverandi forstjóri.
Bjami á ættir að rekja til þekktra
hákarlaformanna og dugnaðar og
atorkufólks af báðum kynjum sem
bjó og starfaði norður við Dumbs-
haf. Fólks sem hélt reisn sinni og
myndugleik enda þótt náttúraöflin
væra á stundum óblíð viðureignar.
Þrautseigja og þolgæði var því í
blóð borið.
Dugnaði og eljusemi Bjarna var
líka viðbragðið. Hann nam tré-
smíðaiðn og varð húsasmíðameist-
ari. Hann stundaði iðn sína allt til
hinstu stundar, hann starfaði víða
um land og um tíma erlendis en
síðustu áratugina í Reykjavík þar
sem þau hjón bjuggu lengst af.
Bjarni kvæntist Olgu Axelsdótt-
ur, undurfríðri Reykjavíkurmær,
árið 1943 og bjó hún manni sínum
notalegt heimili þar sem jafnan ríkti
glaðværð og kátína, þangað var
ávallt ánægjulegt að koma.
Þau Bjarni og Olga eignuðust
Qögur böm, þau eru: Agnes, hjúkr-
unarfræðingur, búsett í Danmörku,
eiginmaður hennar er Erik Ras-
mussen verkfræðingur og eiga þau
tvo syni. Halldór, húsasmíðameist-
ari í Reykjavík, eiginkona hans er
Guðbjörg Þorsteinsdóttir og þau
eiga einn son. Ágúst, húsasmíða-
meistari, starfar í Svíþjóð, hans
kona er Auður Ottadóttir og þau
eiga tvo syni. Bjami Friðrik, sem
einnig hefur starfað við húsasmíð-
ar, lengst af með föður sínum, hann
á eina dóttur.
t
Sambýlismaður minn og faðir okkar,
ÁRNI SIGURJÓN FINNBOGASON
skipstjóri frá Vestmannaeyjum,
Stórholti 14, Reykjavik,
lóst 22. júní í Borgarspítalanum.
Erla Krístjánsdóttir
og börn hins látna.
t
Útför elskulegrar móður minnar, fósturmóður og frænku,
GUÐRÚNAR JÓHÖNNU MAGNÚSDÓTTUR,
dvalarheimilinu Ási,
áðurtil heimilis í Laufskógum 17,
Hveragerði,
sem lést 14. júní sl., verður gerð frá Hveragerðiskirkju laugardag
inn 27. júní kl. 14.00.
Ragnar Gunnsteinn Ragnarsson,
Bragi Hólm Kristjánsson,
Davfð Wallace Jack,
María Lovísa Jack,
Ragnheiður Guðrún Þorgilsdóttir.
t
Hjartkær móðir, tengdamóðir, amma og langamma,
ÞÓRUNN MARÍA JÓNSDÓTTIR,
Bólstaðarhlfð 44,
Reykjavik,
lést 12. júní.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Ragna Rósantsdóttir,
Guðbjörg Pálsdóttir,
Þórlaug Jónsdóttir,
Óskar Jónsson,
Ingibjörg Jónsdóttir,
Þórunn Maria Jónsdóttir,
og barnabarnabörn.
Pálmi Theodórsson,
Sigurður Jóhannesson,
Stefán Svavarsson,
Hafdís Aðalsteinsdóttir,
Friðrik Kristjánsson,
Hávarður Tryggvason
Allur er þessi ættbogi hinn mynd-
arlegasti. Bjarni var með afbrigðum
vandvirkur iðnaðarmaður, svo til
þess var tekið enda eftirsóttur mjög
til starfa þar sem krafíst var hag-
leiks og útsjónarsemi. Um það geta
borið þeir ijölmörgu sem nutu
handaverka hans.
Bjarni gekk til liðs við stúku
Oddfellowa og mat þá reglu að
verðleikum. Hann var maður glað-
værðar og naut sín vel í mannfagn-
aði, hann hafði ríka tilfinningu fýr-
ir hljómlist og spilaði sjálfur. Hann
var húmoristi sem sá spaugilegar
hliðar hins daglega lífs, sem sumir
aðrir sáu ekki.
Hnyttnar tilvitnanir hans ylja
minningunni um góðan dreng sem
nú er genginn á vit almættisins.
Við biðjum góðan guð að styrkja
hann, blessa og leiða, um grænar
grundir eilífðarinnar.
Um leið og við kveðjum Bjarna
með þökk fýrir samfýlgdina, þá
sendum við Olgu og öllum öðram
ástvinum hans, okkar innilegustu
samúðarkveðjur. Guð styrki ykkur
öll.
Hreinn Sumarliðason
og fjölskyldur.
„Vertu dyggur, trúr og tryggur
tungu geymdu þína.
Við engan styggur né í orðum hryggur,
athuga rseðu rnína."
(Hallgrímur Pétursson)
Nú er hann afi minn, Bjarni Þor-
steinsson, látinn. Hann lést aðfara-
nótt miðvikudagsins 17. júní. Þegar
ég vaknaði að morgni miðvikudags-
ins 17. júní sagði móðir mín mér
fréttina um lát afa. Þetta fékk mik-
ið á mig og þessu bjóst ég alls ekki
við.
Ekkert á minni æfi hefur sært
mig jafn mikið því mér þótti ákaf-
lega vænt um hann afa og alltaf
gat hann hresst mig við þegar mér
leið illa. Ég man eftir einu atviki nú
í apríl, því þá þurfti ég að taka
samræmdu prófin og ég kveið mik-
ið fyrir þeim. En þá sagði afi svona
til að hressa mig við: „skrifaðu
bara svörin á Esperanto og þá
þarftu engu að kvíða.“ Ég veit að
afí var að segja að ég ætti að treysta
á sjálfa mig.
Ég hef alltaf verið mikið heima
hjá afa og ömmu og hafa þau verið
mér eins og. foreldrar. Þau eru einu
afi minn og amma sem ég hef
kynnst vel því hinn afí minn og
amma dóu þegar ég var mjög ung
og því þekkti ég þau aldrei mikið.
Áð missa afa er eins og að missa
brot úr hjartanu því nú á ég engan
afa og því skilur þetta dauðsfall
eftir mikið tómarúm í hjarta mér.
En ég á þó mjög góða ömmu og
foreldra sem hafa reynst mér vel
og gefur það mér mjög mikið.
Afi hefur alltaf verið grínisti inn
við beinið og spauguðum við oft
saman. Ég og afi vorum góðir vinir
en hann vann mjög mikið og var
með sanni mikill vinnuþjarkur. Afi
varð alltaf að vera að, hann unni
sér lítillar hvíldar og var því oft
uppgefínn á kvöldin. Og kom það
engum á óvart að hann vann fram
á seinustu stund.
Afí gaf sér oft tíma til að vera
með mér á mínum yngri árum.
Hann kenndi mér m.a. nokkra kapla
og ég man að mig langaði alltaf
svo til að læra að tefla, þá tók afi
mig í fang sér og kenndi mér mann-
ganginn og man ég hann enn.
Mér hefur gengið vel í skóla og
það var árlegur viðburður að ég
kom til afa og ömmu og sýndi þeim
einkunnimar mínar. Þeim fannst
báðum mjög gaman af því og ég
sá stolt og ánægju skína úr andliti
þeirra beggja.
Afí sagði alltaf að ég hefði þetta
frá sér og hver veit nema að það
sé satt. Þau studdu mig í gegnum
erfíð próf og stöppuðu stáli í mig,
að ég gæti þetta alveg.
Á þeim dögum er ég kom til
þeirra og sýndi þeim einkunnirnar
þá sagði afi mér sögur af sé.r þegar
hann var í skóla, og það var mjög
t
DÝRFINNA VALDIMARSDÓTTIR,
lést á vistheimilinu Arnarholti 23. júní.
Fyrir hönd barna hennar og fjölskyldu,
Valdimar Daníelsson.
t
Bróðir minn og móðurbróðir,
GÍSLI GÍSLASON,
verður jarðsunginn frá Stokkseyrarkirkju laugardaqinn 27 iúní
kl. 11.00.
Ingibjörg Gísladóttir,
Sigurþór Margeirsson.
t
Elsku móðir mín, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐMUNDA JÓNSDÓTTIR,
verður jarðsungin fráÁskirkju föstudag-
inn 26. júní kl. 16.30.
Blóm og kransar vinsamlega afbeðnir,
en þeim, sem heiðra vildu minningu
hennar, er bent á líknarstofnanir.
Jón Steindórsson, Guðný Ragnarsdóttir,
Guðmunda Jónsdóttir, Bergur Garðarsson,
Guöný Svava Bergsdóttir,
Haraldur Jónsson, Asdfs Ingólfsdóttir,
Steindór Haraldsson,
Laufey Haraldsdóttir.
gaman að hlusta á hann. Afa gekk
líka mjög vei í skóla og er ég mjög
stolt af afa mínum.
Ég man sérstaklega eftir einni
sögu sem hann sagði mér, það var
þegar hann var að læra húsasmíði,
þá þurfti hann að taka próf. hann
þurfti að búa til stóran skáp. Allar
einingar þurftu að vera nákvæmar. (
Afí bjó til skápinn og var hann
honum til sóma en afi átti vin sem
gekk ekki eins vel að smíða og í
honum afa, því bauðst afí til að
smíða skáp handa vini sínum. Og
þegar meta átti verkin þá fékk vin- (
ur hans afa hærri einkunn en afi.
En afa var alveg sama því hann
smíðaði báða skápana hvort sem
var. En þetta var hæsta einkunn
sem gefin var og stuttu seinna sagði
skólastjórinn afa að þeir hefðu vitað
allan tímann að afi hefði smíðað
báða skápana.
Já, svona var hann afi minn, allt-
af reiðubúinn til að hjálpa öðram.
Þessi saga er í miklu uppáhaldi hjá
mér og því er þetta hvatning fyrir
mig og okkur öll barnabörnin að
halda áfram að læra og mennta
okkur því ég veit að afí yrði mjög
stoltur af okkur.
Afa þótti mjög vænt um ömmu,
börn sín og barnabörn þó svo að
hann segði ekki mikið. Afi var allt-
af frekar fámáll en harður af sér,
í rauninni er hann einn sterkasti
maður sem ég hef þekkt. Afi hafði
marga kosti og bar sig ávallt vel
hvað sem á dundi.
Ég fann strax þegar ég kynntist
afa að honum væri hægt að treysta
og að hann myndi aldrei bregðast
mér. Enda brást hann mér aldrei
og vil ég þakka honum fyrir að
vera alltaf til staðar þegar ég þurfti
á þeim ömmu að halda.
Ég mun alltaf minnast afa míns,
minnast góðu stundanna sem við
áttum saman. Ég ætla að halda
áfram að mennta mig og reyna að
vera dugleg á komandi áram.
Mér þótti alltaf ákaflega vænt
um afa og þykir enn, og mér þykir
leitt, að ég hafði mig aldrei í að
segja honum hve mér þótti vænt
um_ hann.
Ég ætla að reyna að hugsa vel
um ömmu og ég hefði ekki getað
hugsað mér betri ömmu og afa, þau
voru mér ákaflega góð og voru allt-
af til staðar þegar ég átti erfitt og
ég vissi að ég gat alltaf komið til
þeirra, því þau tóku alltaf á móti
mér opnum örmum.
Elsku amma, pábbi, Halldór,
Agnes og Ágúst og aðrir aðstand-
endur, ég veit að þetta er erfítt og
við söknum afa öll en munið að við
höfum hvert annað og afi hefði
ekki viljað að við grétum vegna
hans eða gæfumst upp, heldur héld-
um áfram að lifa og minnast hans
í bænum okkar og hjörtum. Afi var
sjálfur mikill baráttumaður og gafst
aldrei upp.
Ég bið þess að afí megi hvíla í
friði. Hann var okkur, barnabörn-
unum, góður afi og erum við öll
mjög hreykin af afa okkar og verk-
um hans. Minning um góðan afa
mun lifa.
Olga Birgitta Bjarnadóttir.
I
(
(
(
(
<
<
<
<
BLOM
SEGJA ALIT
Mikið úrval
blómaskreytinga
fyrir öll tækifæri.
Opið alla daga frá kl. 9-22.
Sírni 689070.