Morgunblaðið - 17.02.1993, Qupperneq 33

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 17. FEBRÚAR 1993
33
I
I
I
I
I
I
I
3
ii
4
4
€
i
1
Minning
Finnur Bjarnason
Okkur systkinin og langafabarn
langar með örfáum orðum að
kveðja elsku afa okkar Finn
Bjarnason sem lést þann 4. febr-
úar. sl.
Á stundu sem þessari reikar
hugurinn aftur til bernskuáranna
þar sem minningin um afa stendur
uppi sem mynd af einstaklega blíð-
um og þolinmóðum manni sem
alltaf bar velferð okkar fyrir
brjósti, sem og annarra.
Leiðin lá oft til afa og ömmu á
Bragagötunni og þaðan eru marg-
ar minningar. Sú kærasta var þeg-
ar við fengum að fara með afa
upp á háaloft og fá okkur harðfisk-
bita sem hann herti sjálfur, en
þetta var betra en nokkurt sæl-
gæti.
Síðan má ekki gleyma þegar
draumur nafna hans rættist þegar
hann fékk að fara með afa sínum
í siglingu til Norðurlandanna ein-
ungis 11 ára gamall. Og sjóveikur
varð strákurinn og afi áhyggjufull-
ur yfír útliti stráksins, en hann
hafði grennst töluvert.
Okkur langar að minnast á at-
vik sem var svolítið einkennandi
fyrir hann. Fyrir fímm árum fórum
við systkinin með togara í 'smá
siglingu hér út fyrir Reykjavíkur-
höfn á hátíðisdegi hjá Granda hf.
og tókum við afa með okkur. Eft-
ir að við höfðum staðið úti heil-
lengi fórum við inn til að hlýja
okkur og þar hittum við nokkra
menn á spjalli og fórum að ræða
við þá. Talið barst að togurum og
togarajöxlum sem stunduðu sjó-
mennsku til margra ára og nafn-
greindu þeir nokkra menn og þar
á meðal Finn Bjarnason á Júpiter
sem var 19 ár á sama togáranum.
Þegar svo var komið var afí farinn
að roðna og tvístíga en ekki sagði
hann til nafns. Síðan beindist nú
áhugi mannanna að honum sjálf-
um og þegar þeir heyrðu nafn
hans og hver hann væri, mátti
lesa aðdáun úr svip mannanna,
þarna stóð hann hjá þeim eins og
ekkert væri, maðurinn sem þeir
voru að hrósa fyrir seiglu og dug
ásamt öðrum gömlum sjómönnum.
Að lokum vill lítil langafastelpa
kveðja langafa sinn og þakka hon-
um hlýjuna og ástúðina sem hann
gaf henni. Hennar innsta sannfær-
ing er að „langi“ eins og hún kall-
aði hann sé engill hjá Guði.
Elsku afi við þökkum þér allar
þær stundir sem við áttum saman.
Auðbjörg, Finnur, Fannar og
Aníta Líf.
*
Guðlaug Osk Erlings-
dóttir — Minning
Fædd 22. október 1912
Dáin 28. janúar 1993
Ég vil hér minnast í nokkrum
orðum ömmu minnar, sem Drott-
inn hefur nú leyst frá þrautum og
kallað á sinn fund.
Öllum börnum þykir afskaplega
vænt um ömmu og afa. Það stafar
miklum kærleika frá gamla fólk-
inu. Við barnabörnin erum ljósin
þeirra sem þau umvefja örmum
sínum. Þau bera á okkur gjafír
og hafa bæði tíma og næmi til að
ræða við okkur um lífið og tilver-
una. t
Ég átti því láni að fagna að
kynnast ömmu minni upp á nýtt
á unglingsárunum. Atvikin hög-
uðu því þannig að ég fór að borða
hjá henni nokkur kvöld í viku.
Stundum drógust þessar heim-
sóknir á langinn þegar við sett-
umst niður eftir mat og tókum tal
saman. Þó að amma mín hafí gef-
ið mér margt um dagana hefur
hún ekki gefið mér neitt dýrmæt-
ara en þessar kvöldstundir þegar
við sátum saman og ræddum um
lífið og eilífðina. Eg mun sakna
þess að geta ekki lengur heimsótt
hana.
Það var yndi ömmu minnar að
ferðast og hitta fólk. Hún vildi
skoða heiminn og njóta lista og
fegurðar lífsins. En á efri árum
þurfti hún að takast á við sjúkdóm
sem hefti ferðir hennar því að hún
var löngum bundin við súrefni-
skút. Engu að síður var reyndin
sú að hún sá til dæmis oftast allar
íslenskar bíómyndir á undan mér
og hún var miklu duglegri en ég
að fara í leikhús. Sumir furðuðu
sig á þessu brölti í gamalli og
veikri konu. Ég hef alla tíð dáð
ömmu fyrir þennan lífsþrótt og
vilja. Hún kenndi mér margt, til
að mynda hvað felst í orðinu sjálfs-
virðing.
Amma mín var lítil kona vexti.
Og veikindin gerðu hana enn
minni. Samt bar hún alltaf höfuð-
ið hátt. Hún fylgdist með öllu,
jafnt í blöðum, útvarpi og sjón-
varpi. Og aldrei mátti minnast á
að hún færi á elliheimili. Henni
fannst hún aldrei vera nógu gömul
fyrir slíkan vistastað. Og skipti
engu þó að hún lægi fárveik í
rúminum dögum saman. „Nú þarf
ég að fá mig góða,“ sagði hún
alltaf við mig. Og það merkilega
var að hún komst alltaf á fætur
aftur.
Amma mín dó aðfaranótt 28.
janúar sl. Þann dag stóð einmitt
til að hún færi á elliheimili. Það
var góður endir á farsælu lífi.
Þannig fékk amma mín báðar ósk-
ir sínar uppfylltar, að fá að deyja
í svefni og geta verið frjáls kona
í eigin íbúð allt til hinstu stundar.
Þegar ég rita þessar línur er
efst í huga mínum þakklæti fyrir
allar góðu og skemmtilegu sam-
verustundir. Að lokum vil ég skrifa
upp fyrir hana ömmu mína þessar
ljóðlínur eftir Valdimar Briem:
Sofðu vært hinn síðsta blund,
uns hinn dýri dagur ljómar,
Drottins lúður þegar hljómar
hina miklu morgunstund.
Verði, Drottinn, vilji þinn,
vér oss fyrir honum hneigjum,
hvort vér lifum eða deyjum,
veri hann oss velkominn.
Magnús Erlingsson.
t
Hjartkaer móðir okkar,
GUÐRÚN HALLVARÐSDÓTTIR
frá Kirkjubæ,
lést í Sjúkrahúsi Vestmannaeyja 15. febrúar.
Aðalheiður Jónsdóttir,
Svava Jónsdóttir.
t
Frændi okkar,
MAGNÚS ÞÓRÐARSON,
lést þann 4. febrúar sl. á Hrafnistu í Reykjavík.
Jarðarförin hefur farið fram.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sigrfður Kjartansdóttir.
t
Móðir mín, tengdamóðir, amma og langamma,
SVANFRÍÐUR JÓHANNSDÓTTIR,
Lynghaga 2,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 18. febrúar
kl. 13.30.
Brynjólfur Magnússon, Ragnhildur Haraldsdóttir,
Hrafnhildur Brynjólfsdóttir,
Elín Brynjólfsdóttir
og barnabarnabarn.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
JÓHANN ÖGMUNDSSON,
lést á dvalarheimilinu Hlíð, Akureyri,
þann 15. febrúar.
Karolína Jóhannesdóttir,
Gunnar Jóhannsson, Frfður Jóhannesdóttir,
Margrét Jóhannsdóttir, Helgi Sigurðsson,
Marfa Jóhannsdóttir, Einar Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Bróðir okkar,
JÓN KJARTANSSON
sjómaður
Skaftahlíð 7,
verður jarðsunginn frá kapellunni í Fossvogi fimmtudaginn
18. febrúar kl. 15.00.
Aðalsteinn Kjartansson,
Valdís Kjartansdóttir.
t
Útför móður okkar, tengdamóður og ömmu,
SVANHILDAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
Laufási,
Borgarfirði eystri,
verður gerð frá Bakkagerðiskirkju fimmtudaginn 18. febrúar
kl. 14.00.
Blóm vinsamlegast afþökkuð, en þeim, sem vildu minnast henn-
ar, láti Slysavarnafélag íslands njóta þess.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
SNJÓLAUG ÓLAFSDÓTTIR,
Stórholti 7,
Akureyri,
verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju föstudaginn 19. febrúar
kl. 13.30.
Jón S. Árnason, Jóna Snorradóttir,
Ólafur Birgir Árnason, Helga Björg Yngvadóttir,
Anna G. Árnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
AXELA. ÓLAFSSON
fyrrverandi bóndi
frá Bakkakoti,
Borgarbraut 30,
Borgarnesi,
verður jarðsunginn frá Borgarneskirkju laugardaginn 20. febrúar
kl. 14.00.
Ferð verður frá BSI kl. 11.00.
Kristín Kristjánsdóttir,
Ólafur Axelsson, Jóhanna Þórðardóttir,
Kristján Axelsson, Katrín Júlíusdóttir,
Svanhildur Axelsdóttir, Guðmundur Steindórsson,
Einar Axelsson, Vilborg Þórarinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir færum við öllum þeim, sem auðsýndu okkur sam-
úð og hlýhug við andlát og útför sonar míns og bróður okkar,
ÓLAFS GUÐJÓNS FRIÐFINNSSONAR,
Yrsufelli 13,
Reykjavfk.
Friðfinnur Guðjónsson og fjölskylda.
t
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur samúð og vinarhug við
andlát og útför föður okkar, fósturföður, tengdaföður, afa og lang-
afa,
ÞÓRARINS ELÍSAR JÓNSSONAR,
Flúðaseli 84,
Reykjavík.
Þórný Þórarinsdóttir,
Jóhanna Þórarinsdóttir, Geir Guðlaugsson,
Þórgunnur Þórarinsdóttir, Róbert Árnason,
Þórmundur Þórarinsson, Þórunn Haraldsdóttir,
Sigþrúður Jóhannesdóttir, Bergmann Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur samúð og vinarhug við
andlát og útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
DAÐÍNU JÓNASDÓTTUR
fré Auðkúlu,
Arnarfirði.
Ólafur J. Þórðarson,
Njáll Þórðarson,
Ólafur V. Þórðarson,
Hreinn Þórðarson,
Nanna Þórðardóttir,
Rósa Þórðardóttir,
Þorkell Þórðarson,
Halla Þórðardóttir,
Sigurður Gunnarsson,
tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.