Morgunblaðið - 14.03.1993, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 14. MARZ 1993
23
Vildi helst verða arkitekt
Meðan við Jón tölum saman er
hann sífellt að teikna. Ungar og
drengjalegar hendur hans munda
pennann, undan fingrum hans
spretta alla vega myndir sem Jón
snyrtir og skyggir annars hugar.
„Finnst þér gaman að teikna?" spyr
ég. „Mjög svo,“ svarar Jón. „Ef ég
væri laus við allt dóp myndi ég helst
vilja vera arkitekt."
„Hvað heldur þú að þú segðir ef
einhver færi eins með húsin sem þú
teiknaðir og þið fóruð með sumarbú-
staðinn," spyr ég. „Eg yrði mjög
reiður,“ svarar Jón. „Heldurðu að
þú vildir hitta fólkfð sem átti bústað-
inn og biðja það fyrirgefningar?"
Hann þegir litla stund og teiknar.
„Eg held ekki, ég myndi ekki meika
það. Þetta er 5 milljóna króna tjón,
ég held að fólkið geti ekki fyrirgefíð
mér,“ svarar hann og lítur á mig.
„En myndir þú vilja gera eitthvað
til að bæta fyrir eyðilegginguna,“
spyr ég. „Já, ég myndi vilja smíða í
staðinn og teikna nýtt hús fyrir fólk-
ið sem átti bústaðinn," svarar hann
og það birtir aðeins yfír honum. Ég
óska þess í huganum að ég gæti lát-
ið þessa ósk rætast. Við þegjum
dálitla stund. „Mín mestu mistök í
lífínu voru að fara út í dópið,“ segir
Jón og horfír út í grátt regnveðrið.
„Við vorum nokkur saman að drekka
og vorum í þessum bústað," heldur
hann áfram. „Svo fór allt í steik
þegar einn strákur varð afbrýðisam-
ur út af því að annar strákur var
með stelpu sem hann var hrifinn af.
Sá afbrýðisami tók bílinn og keyrði
á sumarbústaðinn. Þá voru þrír
krakkamir dauðir inn í herbergi en
við vorum þijú inni í húsinu. Við
rukum út og það greip okkur eitt-
hvert bijálæðiskast. Við þrír strák-
amir rústuðum bústaðnum. Skúrinn
var keyrður í tætlur. Ég sé mikið
eftir þessu. Þetta er það versta sem
ég hef gert. Ég hef stolið bílum,
brotist inn, falsað .ávísanir, en þetta
er það langversta. Ég vildi óska að
ég hefði ekki gert þetta og ekkert
af því sem ég hef gert. Ég sat í fímm
tíma með rannsóknarlögreglunni og
fór yfir allt sem ég hef verið handtek-
inn fyrir og samt vorum við ekki
búnir.
Ég veit ekki hvað ég á að gera
núna. Ég vil reyna í meðferð og losna
við dópið. Helst af öllu vildi ég svo
komast í vemdaðan stað meðan ég
væri að byggja upp nýtt líf. Ég get
sjálfsagt ekki verið hjá foreldram
mínum. Mamma vill mig ekki aftur
og pabbi er giftur aftur og vill mig
heldur ekki. Hann er samt góður við
mig, hann á engin böm nema mig.
Hann kom og heimsótti mig þegar
ég var í meðferð og gaf mér skíði.
En hann verður að fara eftir kon-
unni sinni og mamma eftir mannin-
um sínum. Þegar ég var lítill fannst
mér að allt gæti orðið gott ef pabbi
og mamma giftust aftur. Það varð
ekki.
Ég bið ekki bænir, en ég þakka
samt fyrir að vera ekki lamaður af
öllu sniffínu. Ég sniffaði í þrjú ár,
menn hafa lamast af minna. Nú er
ég hættur að sniffa og hef ekki snert
amfetamín í hálft ár. Sundum fyllist
ég mikilli reiði. Þá langar mig mest
til beija alla krakkana í þorpunum
þar sem ég ólst upp. Mig langar líka
stundum til að beija sljúpforeldra
mína og jafnvel mömmu. En ekki
pabba, alls ekki afa og ömmu og því
síður litlu hálfsystkini mín. Þótt ég
segi þetta þá er ég samt óskaplega
feginn að hafa ekki orðið til að slasa
neinn. Slík verk er aldrei hægt að
bæta fyrir. Eignatjónið er samt nógu
slæmt.“
Ég kveð þennan unga dreng og
held af stað. Himinninn grætur á
bílrúðuna mína og ég græt innra
með mér. Græt æsku þessa ólánss-
ama drengs, alla þá harðneskju sem
hann hefur sætt og öll þau ólánsverk
sem hann hefur unnið. Ég græt það
að hann skuli ekki hafa borið gæfu
til að rata rétta leið þegar erfíðleikar
og mótlæti mættu honum og ég græt
það ráðaleysi sem við í þessu samfé-
lagi finnum til þegar við stöndum
andspænis svo dapurlegum örlögum
íslenskra ungmenna. Síðast en ekki
síst er ástæða til að gráta yfír öllum
þeim sem eiga eftir að ganga ámóta
píslargöngu og þessi ungi piltur ef
okkur lánast ekki með sameinuðu
átaki að snúa vöm í sókn í uppeldis-
málum á íslandi.
Olafur Grétar Guðmundsson
augnlæknir dr. med.
læknastöðinni Landakoti, Marargötu 2,
101 Reykjavík, tilkynnir:
Hef ákveðið að taka aftur upp fastan símaviðtals-
tíma (ath. ekki tímapantanir!) alla virka daga
kl. 8.30-9.00 í síma 624740.
Viðtalsbeiðnum (tímapöntunum) og snerti-
linsupöntunum er veitt móttaka í síma 26133
kl. 10-16 alla virka daga.
Ath. Linsupantanir er nú unnt að geía í bréfsíma
624740 állan sólarhringinn.
VOGASKÓLIÁRGANGUR 1956
Við ætlum að hittast þann 19. maí nk. Tilkynnið þátttöku sem
fyrst til einhvers eftirtaiinna:
F. Gunnars Árnasonar s. 30153, Vignis Guðmundssonar s.
653315, Kötu Gunnars s. 34478, Helgu Haralds. s. 651952, Rósu
Andrésar s. 667133, Hönnu Rúnu s. 812842, Guðrúnar Stefáns,
s. 31215, Jónu Ólafs, s. 46747.
HEIMILISIÐNAÐARSKÓLINN
Laufásvegi 2 - simi 17800
Spjaldvefnaður
L .
i
Kennari: Ólöf Einarsdóttir.
25. mars - 13. maí. Fimmtudaga kl. 19.30-22.30.
Skráning fer fram á skrifstofu skólans mánudaga
-fimmtudaga kl. 14-16 í síma 17800.
i _