Morgunblaðið - 13.07.1993, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 13. JÚLÍ 1993
11
I nýju húsi
Mynstur
________Myndlist____________
Bragi Ásgeirsson
í listhorni Sævars Karls Ólason-
ar að Bankastræti 9, heldur ung
myndlistarkona Katrín Sigurðar-
dóttir að nafni fyrstu sýningu sína
hér á landi, sem hún hefur gefið
nafnið „Mynstur eiginda".
Katrín stundaði nám í Nýlista-
deild MH og útskrifaðist vorið
1988, en síðan við San Francisco
Art Institute og lauk þar námi
1990. Síðan virðist hún hafa unnið
að list sinni í borginni, því að þar
hefur hún haldið tvær einkasýning-
ar og tekið þátt í nokkrum samsýn-
ingum.
annað borð móttækilegar fyrir
formræn skilaboð í umhverfinu.
Á veggjum stigagangs hefur
verið komið fyrir veggspjöldum frá
fyrri sýningarframkvæmdum og er
það vel til fundið og dijúg prýði.
Einnig er veggspjald frá sýningu
Katrínar, og er það í sinni einangr-
uðu mynd öllu hrifmeira sjálfri sýn-
ingunni, en boðskapurinn er líka
annar.
Hins vegar er það ekki jafn vel
til fallið að blanda saman listaverk-
um og tízkufatnaði í sýningar-
gluggunum eins og gert hefur ver-
ið, nema það sé gert á mjög af-
markaðan og hnitmiðaðan hátt.
En slíkt er mikill galdur.
Katrín Sigurðardóttir
Markús Örn Antonsson borgar-
stjóri afhenti myndhöggvurum
lyklavöld að nýju húsnæði á
föstudaginn sl. 9. júlí.
Ljósmyndari Morgunblaðsins leit
inn á Nýlendugötu 15 við þetta
tækifæri og gefur hér að líta
Markús Örn ásamt Brynhildi Þor-
geirsdóttur formanni Myndhöggv-
arafélagsins í Reykjavík sem
hampar lykli að húsinu. Þar var
áður vélsmiðja en þegar hafa þijár
allstórar vinnustofur á neðstu hæð
verið teknar í notkun. Á efri hæð-
um verða minni einkavinnustofur
sem koma á í gagnið í sumar og
Morgunblaðið/Þorkell
haust. Nýlendugata kemur í stað
aðstöðu myndhöggvara á Korp-
úlfsstöðum.
Það er hið hugmyndafræðilega
sem Katrín er að fást við eins og
svo margir sem útskrifast hafa úr
Nýlistadeild, og hún virðist ennþá
altekin þeim grunnlærdómi.
Sýningin gengur út frá einu
heildarstefi, sem er eins konar
veggfóðursmynstur og er einungis
rofið af ýmsum táknum á víð og
dreif. Gat ég ekki annað gert, er
inn á sýningarsvæðið kom, en að
hugsa til þess sem einn af okkar
fremstu brautryðjendum á núlista-
sviðinu lét hafa eftir sér er hann
sá málverk á veggjum eða sýning-
um, sem ekki vöktu sérstök við-
brögð hjá honum, „þetta er be-
trekk“. Átti hann þá auðvitað við,
að þetta væri einfaldlega vegg-
skraut, og enginn framsækinn
málari vildi verða fyrir því að hann
segði þetta um myndverk þeirra,
en hann var hér óspar og fengu
jafnvel nánir félagar hans að kenna
á því, bæði í kernskni sem alvöru.
En nú eru breyttir tímar og „be-
trekkið“ á víst að vera orðið að
fullgildri list, eftir sýningu Katrínar
Sigurðardóttur að dæma.
Rétt er að gefa listakonunni orð-
ið, en hún segir svo um verkið í
sýningarskrá: „í verkum mínum
fjalla ég gjarnan um tengsl hins
hefðbundna málverks við ýmis inn-
anhúsþægindi og -skreyti. Ég
kanna og gagnrýni þá aðgreiningu
og stiggreiningu sem skipuð er á
milli andlegrar sköpunar annars
vegar og heimilisfegurðar og hönn-
unar hins vegar.
í vinnu minni hermi ég oft eftir
vélrænum framleiðsluaðferðum og
sný þannig við þeirri grundvallar-
rökfærslu að maðurinn fari á undan
maskínunni. Ég vinn iðulega með
munstur og skoða í því hvernig
sniðið er af merkingu ákveðins
mótívs við endurtekningu þess.
Munstrið sjálft í þessu tilviki lýsir
formum og eiginleikum míns eigin
líkama."
í Ijósi þessarar skilgreiningar
má það strax koma fram, að svo
sannarlega er sniðið eftir ákveðinni
merkingu með stöðugum endur-
tekningum sama formsins, sem í
fyrstu líkist einna helst fingrafari
og sem er einungis rofið af einföld-
um línuformunum á tvist og bast.
En hins vegar gengur manni
mun síður að finna tengsl á milli
þessara mynstra og tákna og lík-
ama gerandans og kann það að
vera vegna þess að skoðandinn, í
þessu tilviki ég, er alls ófróður á
hið sérstaka dulmál tjáningarinnar.
Skilgreining listakonunnar er
þannig ekki fullnægjandi fyrir skoð-
andann, nema hann sé sérstaklega
inni í slíkum vinnubrögðum, en það
eru fáir. Hins vegar munu flestir
kannast við áhrifamátt veggfóðurs
og vissulega magnar hann upp
ýmsar hugleiðingar, ef menn eru á
í Ioli’1'
|pfii
I
I
Siðast voru
í ti/öfoldimi