Morgunblaðið - 14.08.1993, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 14. ÁGÚST 1993
25
Dugnaðarfork til forystustarfa
eftir Sigurbjörgu
Ástu Jónsdóttur og
Jakob Fal Garðarsson
Þau eru mörg verkin sem bíða
næstu stjómar Sambands ungra
sjálfstæðismanna, sem kjörin verð-
ur á þingi þess á Selfossi og í
Hveragerði um helgina. Ýmsar
þær aðgerðir sem Sjálfstæðisflokk-
urinn hefur þurft að grípa til hafa
ekki verið til vinsælda fallnar og
mæta takmörkuðum skilningi.
Fylgi flokksins hefur því minnkað
töluvert í öllum aldursflokkum,
einnig meðal ungs fólks, og verður
það að teljast áhyggjuefni þar eð
stefna sjálfstæðismanna hefur
ávallt fengið mikinn hljómgrunn
meðal þess hóps. Eitt af mikilvæg-
ustu hlutverkum nýrrar SUS-
stjómar er að efla fylgi flokksins
meðal ungra kjósenda, enda stutt
í sveitarstjórnarkosningar og því
næst Alþingiskosningar.
Við undirrituð teljum Jónas Fr.
Jónsson manna hæfastan til að
gegna forystuhlutverki í þessu
vandasama verki. Störf hans innan
og utan raða Sjálfstæðisflokksins
renna sterkum stoðum undir skoð-
un okkar.
Hæfni, reynsla og dugnaður
„Við undirrituð, ásamt
fjölmörgum öðrum ein-
staklingum, teljum Jón-
as vera þeim hæfileik-
um búinn sem þarf til
þess að endurnýja mátt
SUS og ná aftur því
fylgi meðal ungs fólks
sem tapast hefur og
bæta um betur.“
hygli fjölmiðla með skeleggri um-
fjöllun, hvort sem um er að ræða
andstöðu hans við skylduaðild að
verkalýðsfélögum, gagnrýni hans
á okurálagningu ATVR á innflutt-
um bjór eða efasemdum hans um
að skyldugreiðslur til lífeyrissjóða
standist þau mannréttindi sem
okkur eiga að vera tryggð í stjóm-
arskránni. í þessum málum sem
og öðrum er Jónas talsmaður sið-
bótar og nýrra úrlausna.
í Sjálfstæðisflokknum hefur
Jónas starfað frá 1981 og setið
Sigurbjörg Ásta Jónsdóttir
öll SUS-þing frá þeim tíma. Alla
þessa tíð hefur hann verið virkur
í málefnastarfinu, bæði sem al-
mennur nefndarmaður og nefndar-
Jakob Falur Garðarson
formaður. Hann hefur átt sæti í
stjórn SUS frá 1991 og bæði þar
sem annars staðar hefur hann sýnt
og sannað að hann er ekki einung-
Maðurínn sem mark er tekið á
Jónas gegndi störfum forseta
Nemendafélags Verzlunarskólans
veturinn 1985-1986 og þegar í
Háskólann kom átti hann eftir að
setja mark sitt á starf Vöku, fé-
lags lýðræðissinnaðra stúdenta,
með afgerandi hætti. Þar sat hann
í stjórn 1987-1989, fyrst sem
gjaldkeri og síðar sem varaformað-
ur. Sem kosningastjóri félagsins
1989 leiddi hann það til stærsta
sigurs í sögu þess. Á þessum árum
var hann fulltrúi í Stúdentaráði og
í Háskólaráði og veturinn 1989-
1990 var hann formaður Stúdenta-
ráðs. Þar komu glögglega í ljós
forystuhæfileikar Jónasar.
Frá því að Jónas lauk lögfræði-
prófi frá Háskólanum 1992 hefur
hann starfað sem lögfræðingur
Verzlunarráðs íslands. Á þeim
vettvangi hefur hann vakið at-
eftir Bjarka Má
Karlsson
Ef stjómmálahreyfing á að ná
árangri er henni nauðsynlegt að ná
eyrum fólks þannig að mark sé á
tekið. Til að svo megi vera þarf það
sem frá henni kemur að vera mál-
efnalegt og talsmenn hennar trú-
verðugir.
Mikilvægasti talsmaður stjórn-
málahreyfingar er vitanlega formað-
ur hennar. Miklu skiptir hvort al-
menningur, fjölmiðlar og félagsmenn
taki orð formannsins alvariega, ann-
ars er árangurs ekki að vænta.
Nú standa fyrir dyrum kosningar
til formanns hjá Sambandi ungra
sjálfstæðismanna. Þar gefst ungum
sjálfstæðismönnum kostur á að velja
til forystu mann sem mark er tekið
á, Jónas Fr. Jónsson, lögfræðing
Verslunarráðs íslands.
Jónas hefur verið áberandi í þjóð-
málaumræðunni sem ábyrgur bar-
áttumaður hugsjóna ungra sjálfstæð-
ismanna. Blaðagreinar hans hafa
vakið verðskuldaða athygli og hafa
fjölmiðlar séð ástæðu til að fylgja
þeim frekar eftir. Nýlegt dæmi um
málefni sem fjölmiðlar hafa leitað til
Jónasar með er frjáls aðild að lífeyris-
sjóðum.
Þá hefur Jónas vakið athylgi fyrir
umfjöllun um eflingu landsbyggð-
arinnar, ábyrgð einokunarfyrirtækja
á borð við Póst og síma og málefni
tengd EES.
Hagir formanns SUS ráða miklu
um það hvert viðhorf fólks er til
hreyfingarinnar. Jónas Fr. hefur lok-
ið sínu háskólanámi, hefur þegar
öðlast mikilvæga reynslu úr atvinnu-
lífinu og þekkir lífsskilyrði íslensks
fjölskyldufólks af eigin raun.
„Það er mikið happ fyr-
ir ungt sjálfstæðisfólk
að Jónas Fr. skuli bjóða
sig fram til formennsku
í samtökum þess.“
Það er mikið happ fyrir ungt sjálf-
stæðisfólk að Jónas Fr. skuli bjóða
sig fram til formennsku í samtökum
þess. Hann er alvöru maður sem er
hæfur til þess að koma baráttumál-
um ungs sjálfstæðisfólks á framfæri
og í framkvæmd.
Höfundur er fyrsti
varabæjarfulltrúi í Garðabæ og
framkvæmdastjóri
Viðskiptavakans.
is opinn fyrir nýjum hugmyndum
- hann er sjálfur maður nýrra
hugmynda.
SUS til sóknar
Innan raða SUS eru nú rúmlega
8.000 manns og má því með sanni
segja að hér sé um ræða afar stórt.
stjómmálaafl. En til þess að afl
hafi áhrif þarf að virkja það. Oft
var þörf, en nú er nauðsyn.
Við undirrituð, ásamt fjölmörg-
um öðrum einstaklingum, teljum
Jónas vera þeim hæfíleikum búinn
sem þarf til þess að endurnýja
mátt SUS og ná aftur því fylgi
meðal ungs fólks sem tapast hefur
og bæta um betur. Jónas býr yfír
mikilli hugmyndaauðgi, ódrepandi
dugnaði og ríkri sómatilfínningu,
auk þess sem mannleg samskipti
eru án nokkurs vafa ein af hana
sterkustu hliðum. Því viljum við
eindregið hvetja ungt sjálfstæðis-
fólk'nær og fjær til fylkja liði um
Jónas og veita honum stuðning
sinn í kjöri til formanns Sambands
ungra sjálfstæðismanna.
Sigurbjörger varamaður ístjórn
SUS og fyrrverandi ritari
Heimdallar og Jakob Falur er
fyrrverandi formaður Fylkis,
félags ungra sj&lfstæðismanna á
ísafirði.
Bjarki Már Karlsson
EYFRIM 93
Frímerki
Jón Aðalsteinn Jónsson
Dagana 29.-31. maí sl. var hald-
in frímerkjasýning, svonefnd lands-
sýning, í íþróttahöllinni á Akur-
eyri. Fyrir sýningunni stóð Félag
frímerkjasafnara á Akureyri, en
með dyggri aðstoð eyfírzkra safn-
ara á Dalvík og víða þar um sveitir.
Frá undirbúningi þessarar sýn-
ingar var allrækilega sagt í frí-
merkjaþætti f Morgunblaðinu 14.
maí sl. Verður því um sumt að vísa
til þess, sem þar segir.
Enda þótt þetta væri frímerkja-
sýning, svokölluð landssýning, var
sýnt þama ýmiss konar efni, sem
á ekkert skylt við frímerkjasöfnun.
Segja má, að EYFRÍM 93 hafí í
reynd verið sýning safnara almennt
og þar brugðið upp flestu því, sem
mönnum getur dottið í hug að
safna, en vitaskuld bar mest á frí-
merkjum og öðru efni þeim tengt.
Ekki kæmi mér samt á óvart, að
hinum „óbreytta" gesti hafi fundizt
jafnvel meira koma til ýmislegs
þess, sem sjá mátti með veggjum
sýningarhallarinnar, en frímerkj-
anna sjálfra.
Svo illa tókst til, að söfn ís-
lenzkra safnara, sem sýndu á
NORDIU 93 í Finnlandi í byijun
maí, en ætluðu síðan að taka þátt
í EYFRÍM 93, komu til landsins
með sjópósti löngu eftir lok sýning-
arinnar. Afleiðingin varð því sú, að
unglingar okkar, sem áttu ágætt
efni á NORDIU 93 og höfðu fengið
þar góð verðlaun, og einn þeirra
stórt silfur, Björgvin Ingi Ólafsson,
misstu af dómum og verðlaunum
fyrir söfn sín á EYFRÍM 93. Eins
fór um þau tvö söfn fullorðinna, sem
voru á NORDIU 1993 og áttu einn-
ig að vera á sýmngunni á Akur-
eyri. Annað var flugsafn Páls H.
Ásgeirssonar, sem sett hafði verið
í heiðursdeild, en hitt var safn af
dönsku tvílitu frímerkjunum, sem
þáttarhöfundur á og sett hafði ver-
ið í kynningardeild.
Þar sem ungir safnarar áttu
dijúgan þátt í EYFRÍM 93 er eðli-
legt að minnast fyrst nokkrum orð-
um á söfn þeirra. Flest eru þau
svonefnd mótífsöfn, enda höfðar
slíkt efni örugglega mest og bezt
til ungra safnara. Gunnar Garðars-
son sýndi safn, sem nefnist Rán-
fuglar í útrýmingarhættu. Fyrir það
fékk hann gyllt silfur eða 77 stig
og að auki heiðursverðlaun. Ólafur
Kjartansson fékk 74 stig og stórt
silfur fyrir safn, sem hann nefnir
Evrópskar plöntur. — Þijú næstu
söfn voru einnig mótífsöfn og fengu
69 stig og silfur. Þau áttu Daði
Halldórsson, en safn hans heitir
Saga flugsins, Pétur H. Ólafsson,
en safn hans nefnist Seinni heims-
styijöldin 1939-42, og Janne Hayr-
én frá Finnlandi, sem kallar sitt
safn Fuglar. Hér verða ekki önnur
unglingasöfn nafngreind sérstak-
lega, en segja má um mörg þeirra,
að þau voru áhugaverð og einkar
vel sett upp.
Heiðursdeild var á EYFRÍM 93.
Póststjórninni voru úthlutaðir 16
Úr sýningarsal EYFRÍM 93.
rammar, en það reyndist ofrausn.
Uppsetning efnisins galt þess líka
verulega. — Hálfdan Helgason
sýndi hér bréfspjöld í sjö römmum,
en safn hans er svo þekkt, að ekki
er ástæða til að fjölyrða um það. —
Indriði Pálsson sýndi í þremur
römmum póststimpla á íslenzkum
frímerkjum 1873-1902. Þetta er hið
glæsilegasta efni, enda Indriði
kunnur fyrir að vanda val sitt á
stimplum sem og á öðru efni eins
vel og kostur er á. Sýningarnefnd
fékk Indriða til þess að fara yfír
þetta efni og rekja sögu stimplanna
á þessu tímabili. Hlýddu margir á
skýringar hans og höfðu gagn af,
enda er hann geysifróður um þetta
tímabil í sögu íslenzkra frímerkja
og stimpla.
í Samkeppnisdeild mátti sjá
margvíslegt efni í 114 römmum.
Skiptist það í svonefnt hefðbundið
og póstsögulegt.efni og eins flug-
póstefni og svo mótífefni og loks í
svonefndan heilpóst.
Af hefðbundna efninu er það að
segja, að þar fékk Eivind Evensen
frá Noregi stórt silfur fyrir safn,
sem hann kallar Svalbardsmerkene.
Næst í þeim flokki kom svo áhuga-
vert sérsafn af 16 aura merkjum
úr útgáfu tvílitu frímerkjanna
dönsku, sem Thyge B. Hofmeister
frá Danmörku átti. Hlaut það einn-
ig stórt silfur. Stórt silfur hlaut enn
fremur safn færeyskra frímerkja,
sem Kai Dagfínn Nilsen frá Dan-
mörku sýndi. Af íslenzkum sýnend-
um í þessum flokki má nefna Óla
Kristinsson, sem fékk silfur fyrir
safnið ísland 1912-1944, og Sigurð
P. Gestsson, sem fékk enn fremur
silfur fyrir norsku pósthomsfrí-
merkin.
Af póstsögulegu efni fékk Frí-
merkjaklúbburinn Askja á Húsavík
stórt silfur fyrir skemmtilegt safn,
sem nefnist Þingeyjarsýslur, póst-
stimplar. í þessum flokki fékk
sænskur safnari, Kjell Bengtson,
silfur fyrir safn, sem kallast Fyrir
tíð frímerkjanna. Þá hlaut safn Jóns
Egilssonar, Hafnarfjörður, einnig
silfur. Þetta söfnunarsvið er veru-
lega þröngt. Jón reynir hins vegar
stöðugt að draga nýtt efni að, enda
þokast það heldur upp á við í verð-
launastiganum. — Þá fékk nokkuð
sérstætt safn í þessum flokki, sem
Páil H. Ásgeirsson hefur sett saman
og nefnist Verðbólgan, bronsverð-
laun og auk þess heiðursverðlaun.
Ekki verður annað sagt en Páll
sýni verulega hugkvæmni með safni
þessu, þar sem hann sýnir þróun
burðargjalds og verðlags, eins og
það speglast í burðargjöldum á þeim
tíma, þegar verðbólgan æddi áfram
í þjóðlifí íslendinga.
Einungis tveir íslenzkir safnarar
hafa á síðustu árum helgað sig flug-
pósti og öllu því efni, sem honum
tengist. Hafa þeir báðir komizt
langt á sýningum, bæði hér heima
og erlendis. Páll H. Ásgeirsson
sýndi hér safn, sem nefnist Flug-
póstsaga 1940-1960, og hlaut fyrir
gyllt silfur. Þá átti hann einnig
Safn flugbréfa o. fl. frá 1960, en
það fékk silfrað brons. — Þorvaldur
Jóhannesson sýndi svo safn, sem
hann kallar Flugpóstsögu 1961-
1990, og fékk fyrir silfrað brons.
Einungis eitt mótífsafn kom til
dóms í Samkeppnisdeild. Það átti
sænskur safnari, Lennart Daun.
Nefnist það Þróun flugsins. Er safn-
ið mjög skemmtilegt og fróðlegt
um þetta efni, en fyrir það var
gefíð stórt silfur. Að auki fékk það
heiðursverðlaun.
Lennart Daun sýndi einnig svo-
nefndan heilpóst frá Svíþjóð og
hlaut fyrir gyllt silfur. Annar safn-
ari frá Svíþjóð, Hasse Brochenhuus
von Löwenhielm, átti hér heilpóst
frá Indlandi. Það safn fékk gyllt
silfur.
Þar sem rými blaðsins leyfír ekki
lengri frásögn af EYFRÍM 93 verð-
ur henni haldið áfram í næsta frí-
merkjaþætti.