Morgunblaðið - 10.10.1993, Qupperneq 27

MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR SUNNUDAGUR 10. OKTÓBER 1993
27
*
Guðný Asta Ottesen
Davis — Minning
í dag fer fram frá Innra-Hólms
kirkju minningarathöfn um frænku
okkar Guðnýju Ástu Ottesen Davis
sem iátin er í San Francisco.
Guðný Ásta fæddist 10. október
1920 í Reykjavík. Foreldrar hennar
voru hjónin Ánna Bjarnason, kennari
frá Sauðafelli í Dölum og Morten
Ottesen frá Ytra-Hólmi, Akranes-
hreppi. Þau hjón eignuðust tvö börn,
Guðnýju Ástu og Oddgeir, en leiðir
þeirra skildu þegar Guðný Ásta var
fjögurra ára gömul og Oddgeir
tveggja ára. Oddgeir var alinn upp
á Ytra-Hólmi hjá föðurfólki sínu, en
Guðný Ásta hjá móður sinni í Reykja-
vík. Þegar Guðný Ásta var 14 ára
gömul deyr móðir hennar. Hún fékk
því ung að kynnast erfiðleikum h'fs-
ins. Tvö hálfsystkini eignaðist. Guðný
Ásta er faðir hennar kvæntist Sigur-
björgu Björnsdóttur frá Ánanaust-
um, en Jjau eru Anna Þórunn og
Anton Ottesen.
Guðný Ásta var glæsileg kona og
okkur litlu frændum hennar fannst
ákaflega mikið til hennar koma. Hún
dvaldist oft á heimli foreldra okkar
þegar við vorum litlir drengir og kom
þá í hennar hlut að passa okkur þar
sem við vorum áratug yngri og
meira. Seinna kunni hún margar
sögur að segja okkur frá þessum
árum. Mæður okkar, þær Guðrún og
Anna, voru systur og eftir að móðir
hennar dó leit hún á okkur sem upp-
eldisbræðup sína.
Guðný Ásta giftist árið 1943
glæsilegum bandarískum hermanni,
Bruce Davis að nafni, en skjótt
bregður sól sumri — enn verður
Guðný Ásta fyrir áfalli. Bruce lést í
innrásinni í Normandi vorið 1944,
en þá var hún komin til tengdafor-
eldra sinna í Ameríku og átti orðið
litla dóttur. Litla dóttirin var skírð
Anna Mary og ólst hún upp bæði
hjá móður sinni og föðurforeldrum í
Ameríku. Anna Mary er gift Jim
Peek og búa þau í Modesto í Kalifor-
níu og eiga tvær dætur.
Guðný Ásta giftist ekki aftur. Hún
Bryndís Bjarna-
dóttir — Minning
Fædd 11. október 1960
Dáin 10. september 1993
Á morgun, 11. október, hefði vin-
kona okkar Bryndís Bjarnadóttir orð-
ið 33 ára en hún lést 10. september
eftir erfið veikindi. Okkur langar að
minnast hennar með nokkrum orð-
um.
Bryndís var hæglát og góð kona,
hún var mikið fyrir fjölskylduna og
heimilið. Hún átti góðan mann sem
stóð við hlið hennar í erfiðum veik-
indum. Bryndís og Biggi kynntust
þegar þau voru 14 ára gömul. Þau
giftu sig ung, byrjuðu að búa og eign-
uðust tvö börn, þau Brynju 12 ára
og Andra 7 ára. Við komum oft á
heimili þeirra, þangað var gott og
gaman að koma. Oft sátum við og
spjölluðum um lífíð og tilveruna, til-
gang lífsins hver hann er og eigin-
lega vorum við öll sammála um að
þetta líf sem við höfum væri fyrir-
fram ákveðið. Við stefnum að vissu
marki, en oft grípur eitthvað inní sem
.við ekki ráðum við og breytir þar
af leiðandi öllum áformum til hins
betra eða verra, án þess að við fáum
nokkuð að gert. Ætli lífið væri ekki
tilgangslaust ef dauðinn væri endir
alls.
Saman áttum við fyrirtæki sem
við stofnuðum árið 1985 og rákum
í eitt ár og seldum síðan. Oft sátum
við heima eða úti yfír. góðri máltíð
og ræddum þennan tíma sem við
vorum öll svo ánægð með, því að þar
gekk allt upp eins og við vildum.
Ekki hvarflaði það að okkur þá að
við yrðum ekki öll hér eftir þessi fáu
ár sem liðin eru síðan.
Jólin 1990 varð mikil breyting hjá
Bigga og Bryndísi þegar þau ákváðu
að flytja til Svíþjóðar. Rétt fyrir jólin
stóðu þau í flutningum, þau kvöddu
okkur á Þorláksmessu, þreytt en
ánægð, þar sem við borðuðum saman
skötuna á heimili okkar. Ekki óraði
okkur fyrir að næstu endurfundir,
tveimur og hálfu ári síðar, yrðu
svona. Þessi duglegu hjón sem alltaf
stóðu saman, sama á hveiju gekk,
alltaf lifsglöð, og ánægð og ham-
ingjusöm.
Kæri Biggi, Brynja og Andri við
sendum ykkur okkar innilegustu
samúðarkveðjur með von um að þið
fáið aukinn styrk til að takast á við
lífið eftir þennan mikla missi.
Foreldrum ykkar, systkinum og
íjölskyldunni allri vottum við samúð.
Og að lokum, Bryndís, við þökkum
þér fyrir allt og allt.
Ykkar vinir Selma og Lárus.
átti fallegt heimili og sótti hún ýmiss
konar lista- og föndurnámskeið í
gegnum tíðina og hafði gaman af.
Einnig var hún sérstök í klæðaburði
sínum svo að eftir var tekið. Hún
vann ýmis störf utan heimilis og
m.a. stofnsetti hún skóla fyrir ungar
stúlkur. Síðar vann hún á dómara-
skrifstofu í San Francisco i mörg ár
eða allt til þess að hún komst á eftir-
laun.
Þrátt fyrir 50 ára búsetu í Amer-
íku talaði Guðný Ásta Jýtalausa ís-
lensku og var mikill íslendingur í
sér. Hún var mikill höfðingi heim að
sækja og vildi halda í ættingjana og
vinina sem lengst þegar þeir brugðu
sér vestur um haf á hennar fund.
Skapmikil persóna var hún með stórt
hjarta, lifði lífínu lifandi, en fáir
þekktu hana í raun því að hún talaði
lítið um sjálfa sig. Síðasta árið átti
hún við veikindi að stríða.
Við bræðurnir og fjölskyldur okkar
eigfum Guðnýju Ástu mikið að þakka,
sérstaklega fyrir það hve annt hún
lét sér um foreldra okkar og fjöl-
skyldur. Við viljum þakka henni fyr-
ir það og kveðjum með vísu Einars
Benediktssonar:
Mín ættaijörð, mitt æskuland
á órafjöll og víðan sand,
- en sólin græðir teig og tún,
sem tengja byggð við byggð, -
þar hlúð er bæ við heiðarbarm,
þar hvfld er gnoð við fjarðararm,
þar undir jökulbjartri brún
er bijóst með þrek og tryggð.
Vertu kært kvödd, Guðný Ásta,
og far þú í friði.
Björn Stefán, Gunnar, Hilmar
og Freyr Bjartmarz.
+
Utför móður okkar,
SIGRÍÐAR MAGNÚSDÓTTUR,
fer fram frá Háteigskirkju, mánudaginn 11. október kl. 13.30.
Árni Jakob Garðarsson,
Jón Ingvar Garðarsson.
Blómastofa
FriÖfinns
Suöuriandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
Opiö öiikvöld
til kl. 22,< einnig um helgar.
Skreytingar við öll tilefni.
Gjafavörur.
+
Elskulegur eiginmaður minn, stjúpfaðir og tengdafaðir,
RÖGNVALDUR JÓNSSON,
Suðurgötu 39b,
Hafnarfirði,
verður jarðsunginn frá Þjóðkirkjunni í Hafnarfirði þriðjudaginn 12.
október kl. 15.00.
Blóm og kransar afþakkaðir.
Þeim, sem vildu minnast hans, er vinsamlega bent á St. Jósefs-
spítala, Hafnarfirði.
Þuríður Sigurðardóttir,
Sigríður Karlsdóttir, Björgvin Magnússon,
Halldóra Hallbergsdóttir, Jón Ingólfsson,
Jenný Hallbergsdóttir, Birgir Magnússon.
+
Þökkum innilega samúð og hlýhug við
andlát og útför okkar ástkaeru
ÖNNU ÁRNADÓTTUR
Ferjubakka 4.
Anna Björnsdóttir,
Jóna Sigurjónsdóttir,
Guðrún Sigurjónsdóttir,
GeirG. Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Alan Goldingay,
Hjörtur Bjarnason,
Emelía Gunnars-
dóttir — Minning
Fædd 28. október 1918
Dáin 21. september 1993
Þegar þú ert sorgmæddur, skoðaðu þá aftur
huga þinn, og þú munt sjá, að þú grætur
vegna þess, sem var gleði þín.
(Kahlil Gibran).
Mig langar að minnast Emelíu
Gunnarsdóttur sem lést 21. septeni-
ber á Sjúkrahúsi Akraness. Ég
kynntist Émmu fyrst fyrir 13 árum
þegar ég vann sumarvinnu á
Sjúkrahúsi Akraness. Emma vann
þá þar við þrif og í býtibúri. Síðan
liðu nokkur ár, þá kynntist Emma
ömmu og móður minni og hófst þá
áralangur vinskapur okkar og varð
Emma mikill heimilisvinur á Skaga-
brautinni. Leið helst ekki sá dagur
án þess að hún kæmi í heimsókn.
Þar hitti ég hana í flestum fríum
mínuni uppi á Skaga.
Oft þurfti Emma að dvelja í
lengri eða skemmri tíma á sjúkra-
húsi vegna veikinda, en hún var
mjög slæm af liðagigt. Núna síðast
þurfti hún að dvelja eitt og hálft ár
á sjúkrahúsi áður en hún lést. Það
var alveg sama hve veik hún var,
hún vildi sem minnst úr þeim veik-
indum gera. Hún frekar eyddi því
og sló á léttari strengi.
Alltaf var Emma tilbúin að rétta
öðrum hjálparhönd þegar eitthvað
bjátaði á. Ég fékk að njóta þess
þegar ég var að ná mér eftir veik-
indi, þá taldi hún ekki eftir sér að
sitja hjá mér og stytta mér stundir.
Ég er henni ævinlega þakklát fyrir
þá hlýju og velvild, sem hún veitti
mér.
Við Emma höfðum alltaf nóg að
tala um og skipti ekki máli þó að
töluverður aldursmunur væri á okk-,
ur. Emrna talaði oft um fjölskyldu
sína sem var henni svo mikils virði
og hún var svo stolt af. Ég vil fyr-
ir hönd Helgu og Bödda, þakka
Emmu samfylgdina og alla vináttu
og tryggð í gegnum árin. Við hefð-
um viljað hafa þau miklu fleiri.
Emma hefði orðið 75 ára 28. októ-
ber. Hennar verður sárt saknað.
Við sendum Pálínu, Jóhanni,
Valda, Ragnhildi, Arnljóti, Jóhanni
Páli, Dúa, Jórunni, Sædísi, Emmu
og öðrum ástvinum innilegar sam-
úðarkveðjur. Blessuð sé minning
Emelíu Gunnarsdóttur.
Lilja Jónsdóttir.
Jóhann EggertJó-
hannsson - Minning
Fæddur 23. nóvember 1936
Dáinn 22. september 1993
Nú er hann elsku afi okkar dáinn
og okkur langar að skrifa nokkur
orð til minningar um hann. Afí var
mikill gæfumaður og þegar hann
kom í heimsókn kom hann alltaf
með eitthvað smá nammi og færði
okkur. Það er skrítið og erfitt að
skilja af hveiju Guð tók afa frá
okkur, afi var ekki búinn að vera
veikur en samt fær hann kransæða-
stíflu og Guð tekur hann til sín,
þetta skiljum við ekki.
Núna hefur afi hitt ömmu og eru
þau aftur saman eftir fjögurra ára
viðskilnað. Við munum sakna afa
mikið en við vitum að honum líður
vel. *
Vertu bless afi og Guð geymi
þig. Blessuð sé minning þín.
Þótt vér sjáumst oftar eigi,
undir sól, er skín oss hér
á þessum mikla dýrðardegi,
Drottins aftur finnumst vér.
(J. Schjorring. H. Hálfd.)
Barnabörnin.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlót og
útför móður okkar, tengdamóður og ömmu,
NÖNNU GESTSDÓTTUR,
Skaftahlíð 10.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki gjörgæsludeildar
Landspítalans.
Oddný Ólafsdóttir Frederiksen, Jens Frederiksen,
Jóhannes Ólafsson,
Gestur Ólafsson,
Elín Þorgerður Ólafsdóttir,
Jóna Ólafsdóttir,
Yngvi Ólafsson,
Óttar Ólafsson,
Monika Gudrun Kuss,
Grétar Ottó Abraham Róbertsson,
Helgi Valdimarsson,
Hrafnhildur Ásta Þorvaldsdóttir,
Sigríður Guðbjörg Valdimarsdóttir
og barnabörn.
+
Þökkum samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegrar eigin-
konu, móður, tengdamóður og ömmu,
JÓNINU JÓHANNSDÓTTUR BRIEM,
Sigtúni 39,
Reykjavík.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem önnuðust hana í veikindum
hennar.
Páll J. Briem,
Kristín Briem, Sigurjón H. Ólafsson,
Sigrún Briem, Jón Viðar Arnórsson,
Jóhann Briem, Anna Þóra Karlsdóttir,
Jóhanna Björk Briem, Guðmundur Þorbjörnsson
og barnabörn.

LEGSTEINAR
MOSAIK H.F.
Hamarshöfða 4 — sími 681960