Morgunblaðið - 11.10.1994, Síða 52

52 ÞRIÐJUDAGUR 11. OKTÓBER 1994
MORGUNBLAÐIÐ
UNGLINGAR
Var hræðilega ófeiminn
Eyþór Arnalds
tónlistarmaður
Hljómsveitin Bong hefur
nýverið lokið við upp-
tökur á sinni fyrstu
hljómplötu og er hún
væntanleg í verslanir innan tíðar.
Eyþór Arnalds hefur verið í ófáum
hljómsveitum frá því að hann var
Janglingur, en þá stofnaði hann
ásamt öðrum hljómsveitina Tappa
tíkarrass.
Ég var alveg hræðilega ófeim-
inn unglingur og hef verið það frá
því ég var barn. Á síðari árum hef
ég reynt að venja mig á svona
almenna feimni sem er auðvitað
skyld almennri kurteisi. Ég var
að mestu leyti laus við komplexa
þar sem ég hugsaði mjög lítið um
útlit mitt. Ég var náttúrlega með
unglingabólur, en ég hugsaði mjög
lítið út í það og var eiginlega
hvorki ánægður né óánægður með
útlit mitt. Það hjálpaði líka til að
ég var alveg laus við spéhræðslu
gagnvart stelpum vegna þess að
ég var vanur því að umgangast
þær eins og
hveija aðra vini
mína. Ég held að
það sé mjög slæmt
þegar kynin einangr-
ast hvort frá öðru, eins
og t.d. í íþróttafélögum
þar sem stelpur eru í
sérstöku liði og strák-
ar í öðru. Þetta get-
ur hreinlega endað
'með ósköpum.
Að mótmæla
til að
mótmæla
Þetta var svona svolítið gáska-
fullur hópur sem ég var í í Haga-
skóla, við vorum dálitlir prakkarar
og mjög sterkur kjarni. Einu sinni
mótmæltum við Víetnamstríðinu
með því að leggjast á götuna og
stöðva alla bílaumferð í kringum
skólann. Það skipti engu máli þótt
stríðið væri löngu búið, við höfðum
aldrei fengið tækifæri til að mót-
mæla því og okkur þótti tilvalið
að gera það. Við vildum ekki
missa af öllu þótt við hefðum
misst af 1968. Björn Jónsson
skólastjóri var alltaf kurteis mað-
ur og fékk okkur til að fresta
þessum mótmælum.
Einhvern tímann sviðsettum
við önnur mótmæli til að fá at-
hygli. Við fórum upp á neðsta
þakþrepið á Neskirkju og hótuðum
að kasta okkur niður ef ekki yrði
gengið að kröfum okkar. Fallið
var nú ekki nema einn og hálfur
metri, en það er sama. En það var
bara enginn sem hlustaði á þessa
hótun þannig að einn úr hópnum
fór og hringdi í lögregluna, þóttist
vera gömul kona og sagði að ein-
yhverjir ungir drengir ætluðu að
kasta sér niður af
þaki. En það var aug-
ljós galli að enginn
skyldi taka eftir þessu.
Ég held að við höfum
svo sem ekki verið að
mótmæla neinu sér-
stöku, það var a.m.k.
ekki aðalatriðið, held-
ur bara hugmyndin
um aðgerðina.
Áhugi á vaidi
Ég hef alltaf haft
áhuga á öllu milli him-
ins og jarðar. Þegar
ég var lítill ætlaði ég
að verða vísindamað-
ur, stjörnufræðingur
eða eitthvað slíkt. En
þegar maður er ungl-
ingur fer maður að
hafa áhuga á því sem
er aðeins nær manni
en stjörnurnar og
þetta braust út í mikl-
um áhuga á valdi og
stjórnun, og þá
sérstaklega
misnotk-

un a
f valdi. Ég held að ung-
lingar hugsi mikið um
vald. Þeir eru að verða
f sjálfstæðir einstaklingar,
eru ekki lengur börn en
þurfa samt að hlýða öllu.
Það er skylda að vera í skóla og
unglingar eru eiginlega undir
verndarhendi þangað til þeir eru
giftir og komnir í húsbréfakerfið.
Ég held því að það sé mjög eðli-
legt að unglingar fái áhuga á valdi.
Hins vegar hafði ég voðalega lítinn
áhuga á stjórnmálaflokkum og það
held ég að eigi við um flesta ungl-
inga.
í hljómsveit
Við Eyjólfur Jóhannsson gítar-
leikari vorum miklir vinir og hann
fékk mig til að kaupa bassa því
hann vildi endilega stofna hljóm-
sveit. Ég hafði verið í klassísku
tónlistarnámi, en hafði aldrei spil-
að á popphljóðfæri. En Eyjó vildi
meina að ég gæti spilað á bassa
því það væri svo auðvelt, þetta
væru hvort sem er bara drunur.
Ég fékk mér bassa og komst fljót-
lega að því að maður þurfti nú
að spila einhveijar nótur. Svo
fengum við söngvara, sem leit út
fyrir að vera söngvari, með sítt
hár og svoleiðis. En í ljós kom að
hann gat ekkert sungið. Ég reyndi
að sýna honum hvernig ætti að
syngja lögin og það endaði með
því að við fengum okkur bassaleik-
ara og ég söng.
Síðan vorum við svo bíræfnir
að stela frá sömu hljómsveitinni,
fyrst trommaranum og svo söng-
konunni sem var Björk Guðmunds-
dóttir, og við stofnuðum Tappa
tíkarrass upp úr því. Sú hljóm-
sveit var alveg yndisleg vegna
þess að hún var byggð á vinskap.
Það voru allir mjög góðir vinir
og það var aðalatriðið og okkur
þótti á þessum tíma mun vænna
um æfingahúsnæðið en heimili
okkar, misstum alltaf af síðasta
strætó og vorum þar fram eftir
nóttum.
Um unglingavandamál
Mér finnst unglingavandamál
vera dálítið eins og kynþátta-
vandamál. Unglingar hafa sína
eigin menningu eins og fólk af
ólíkum kynþáttum og ég held að
þetta svokallaða unglingavanda-
mál stafí af sömu orsökum og
vandamál milli ólíkra kynþátta —
fordómum.
Það er spurning
Notar þú
endur-
unninn
pappír?
Lilja, 15 ára
Já, eins og égget.
María, 15 ára
Já, stundum.
Hólrafríður Ari
Stefánsdóttir: Sverrisson:
Strakar: Stundum stríðnir, geta Stelpur: Þær eru flestar falleg-
verið ofsalega skemmtilegir en ar og skemmtílegar. Sumar ero
geta líka verið hundleiðinlegir. samt leiðinlegar og sparka í
Sumir eru sætir. mann og svoleiðis.
Húðkrem litar
andlit grænt
Samkvæmt slúðurritinu The
Sun er þýska fyrirsætan
Ana Buegel í miklum
málaferlum við Herzl
Limited, framleiðendur
húðkremsins
sem hún segir að
hafi gert andlit
hennar kopar-
grænt. „Þetta er
ógeðslegt" segir
Ana sem hafði
1,7 milljónir
marka í tekjur
árlega áður en
ósköpin dundu
yfir. „Ég lít út
eins og einhver
vera úr hryll-
ingsmynd og ég
get ekki látið sjá
mig úti við nema
vera með þykkt
lag af húðlituðu
kremi á andlitinu
og höndunum.“ Hin fagra Ana
segir farir sínar ekki sléttar, ekki
aðeins sé starfsframi hennar í rúst,
heldur og ástalífið. Tárvotum aug-
um segir hún frá því að nýlega
hafi slitnað upp úr sambandi henn-
ar við rússnesska rokkarann An-
ton Bilensky og sé það bein afleið-
ing af hinum græna húðlit.
Eins og fiskur
„Anton leit á mig og hljóp síðan
út úr húsinu eins og fætur tog-
uðu, ég skil hann ósköp vel, hver
vill eiga í nánu ástarsambandi við
konu sem lítur út eins og fiskur“.
Framleiðendur húðkremsins segj-
ast alls ekki bera ábyrgð á því
hvernig komið er fýrir fyrirsæt-
unni fögru og
ætla því ekki
að greiða henni
skaðabætur
sem nema
milljónum
marka. Á hinn
bóginn bjóðast
þeir til að
greiða henni
nokkur hundr-
uð þúsund-
mörk til að
koma í veg fyr-
ir löng og dýr
málaferli.
Ana vill ekki
taka neinum
slíkum tilboð-
um, enda segir
hún líf sitt vera rjúkandi rústir
einar.
Fyrirsætuferillinn
Ferillinn sem fyrirsæta er á
enda hjá Önu og verður hún að
finna sér eitthvað annað að gera.
Hún verður þó ekki græn í framan
alla ævi, við rannsóknir á húð
hennar kom í ljós að ofnæmi sem
þetta hverfur með tímanum, en
því miður fyrir Önu gæti það tek-
ið nokkur ár.
Guðni, 15 ára Árni, 15 ára
Já, stundum Nei, aldrei