Morgunblaðið - 04.01.1995, Blaðsíða 4

4 MIÐVIKUDAGUR 4. JANÚAR 1995
MORGUNBLAÐIÐ
FRETTIR
Hrossahópi sem fælst hafði vegna flugelda á nýársnótt
bjargað giftusamlega úr sjálfheldu í klettum í Skarðshyrnu
t
HIOSSAHÓPUR hvarf
frá bænum Tungu í
Svínadal í Borgar-
firði á nýársnótt. Tal-
ið er að hrossin, sem
voru tólf, hafi fælst vegna spreng-
inga og eldglæringa þegar lands-
menn kvöddu gamla árið. Þau
fundust á öðrum degi í Skarðs-
hyrnu í sunnanverðri Skarðsheiði
þar sem þau voru komin í sjálf-
heldu á klettasyllu en eitt fannst
slasað í urð fyrir neðan. í gær
fengu bændurnir aðstoð björgun-
arsveitarmanna, nágranna og
dýralæknis til að bjarga hrossun-
um. Þau voru deyfð, teymd yfir
bratta skriðu, eftir stíg sem högg-
vinn var í hjamið. Gekk það vel
nema hvað eitt tryppið fór út af
einstiginu og rann niður skriðuna
án þess þó að verða meint af.
Samúel Ólafsson bóndi í Tungu
segir að nítján hestar hafi verið
við bæinn. Þegar hann fór út á
nýársdag fannst honum vanta í
hópinn og kom í ljós að aðeins sjö
voru eftir. Hann fór að svipast um
eftir hestunum tólf og gekk í slóð
þeirra upp í Skarðsdal í Skarðs-
heiði en vegna þess að komið var
fram í myrkur varð hann að snúa
frá. Samúel og tengdasonur hans,
Guðni Þórðarson, sem einnig býr
í Tungu, fengu tvo nágranna í lið
með sér og héldu til leitar í fyrra-
dag. Fóru þeir uppi dalinn og sáu
för eftir hrossahópinn víða um
dalinn en misstu af slóðinni þegar
þeir komu ofar vegna þess hvað
veðrið versnaði þar. „Ég trúði því
alls ekki að hestarnir hefðu farið
þarna upp og vildi snúa við enda
var veðrið leiðinlegt," segir Guðni.
Þeir leituðu tveir og tveir saman
og loks sá annar hópurinn hryssu
liggjandi í urð fyrir neðan kletta
í Skarðshyrnu. Sannfærðust þeir
þá um að hestarnir hefðu farið
upp í klettana og sáu þá síðan í
sjálfheldu á syllu framan í kletta-
belti í fjallinu. Er staðurinn í
700-800 metra hæð yfir sjávar-
máli. ^
Samúel telur að merin hafi
hrapað þegar hrossin voru á leið
upp urðina. Sáu þeir enga mögu-
Klárinn fær ferð
í Furufjörð
•GUÐNI Þórðarson og félagar teyma hross eftir slóðinni. Merin er greinilega hrædd. Á henni
er band til að tryggja að hún renni ekki niður í dal þó hún lenti út úr markaðri braut.
leika á að ná hestunum niður og
fóru með hryssuna heim í Tungu.
Gunnar Orn Guðmundsson, dýra-
læknir á Hvanneyri, kom og gerði
að sárum hennar. Hann segir að
hryssan sé talsvert slösuð. Þurft
hafi að sauma fimm sár, það ljót-
asta hafi verið á annarri fram-
löppinni þar sem mikið skinn flett-
ist af: Gera menn sér vonir um
að hryssan nái sér að fullu.
Bændurnir í Tungu telja að
drunur og eldglæringar frá flug-
eldum á gamlárskvöld hafi fælt
hrossin af stað. Flugeldasýningar
Akurnesinga og Reykvíkinga
blasa við úr Tungu og bændurnir
þar og nágrannar þeirra leggja
einnig sitt af mörkum. Guðni seg-
ir að óvenju hljóðbært hafi verið
á nýársnótt og það kunni að eiga
þátt í því að hópurinn fór af stað.
Síðan hafi áframhaldandi spreng-
ingar og Ijósadýrð um nóttina rek-
ið á eftir hópnum. Telur hann að
þetta hljóti að vera skýringin á
þessu háttalagi hestanna sem ekki
venja komur sínar upp í Skarðs-
heiði á þennan fáfarna stað. Bend-
ir hann á að .hestar hafi víðar
fælst á nýársnótt undanfarin ár,
og yfirleitt hafi frést af einu til-
viki á hverju ári þar sem hross
hafi komið sér í vandræði þessa
nótt.
Á þröngri klettasyllu
Samúel og Guðni ákváðu að
reyna björgun hestanna. Fengu
Morgunblaðið/RAX
•SAMÚEL Ólafsson bóndi í
Tungu teymir Þorra sinn eftir
stígnum sem björgunarmenn
hrossanna lijuggu í hjarnið. Félagi
hans er að reyna að koma tryppi
aftur upp í slóðina. í fjarska sjást
menn og hestur á klettasyllunni
þar sem stóðið lenti í sjálfheldu,
í 700-800 metra hæð yfir sjáv-
armáli.
menn úr þremur björgunarsveit-
um i lið með sér, Björgunarsveit-
inni Hjálp og Hjálparsveit skáta á
Akranesi og Björgunarsveitinni
Ok í Borgarfirði, auk fólks af
nágrannabæjum og Gunnari Erni
dýralækni. Hestarnir voru á
þröngri og nánast aflokaðri klett-
asyllu og leit helst út fyrir að
dýralæknirinn þyrfti að svæfa þá
svo hægt væri að láta þá síga nið-
ur snarbratta klettana. Hafði hann
því með sér lyf til að geta róað
dýrin eða svæft. Um 20 manna
hópur björgungarmanna fór síðan
af stað frá Tungu í birtingu í
gærmorgun. Bílar komust upp í
dalinn en síðan þurfti að ganga
urn þrjá kílómetra upp í fjallið.
Þegar sást til hestanna heyrðist
Samúel kalla: „Þorri minn, Þorri
komdu niður vinur.“ Ekki varð
honum að ósk sinni svo fljótt en
hann var þarna að kalla á eina
klárinn í hópnum, 19 ára hest, sem
sumir höfðu reyndar grunaðan um
að hafa leitt hópinn í klettaklifr-
inu. Hin hrossin voru flest ung og
lítið tamin úr ræktunarhóp
Tungubænda.
Rann niður fyrir kletta
Björgunarmenn réðu ráðum
sínum þegar á sylluna var komið.
Þar var þröngt og hallar framaf
snarbröttum klettum. Sáu þeir
möguleika á að koma hestunum
út af syllunni, líklega sömu leið
og þeir höfðu komið. Hestarnir
virtust hræddir en á meðan reynt
var að róa þá, þeim gefið hey og
múlar settir á hjuggu björgunar-
sveitarmenn stíg í hjarnið sem lá
yfir snarbratta skriðu og festu
bönd til að taka af fallið ef illa