Morgunblaðið - 07.06.1995, Síða 39

MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 7. JÚNÍ 1995 39 ..
MINNINGAR
ég að hún var, en hún fór ákaf-
lega vel með það, því hún var
mjög vel greind og athugul, og
alla jafna var hún létt og glaðleg
og með hnyttiyrði á vörum. Hún
sagði líka oft mjög skemmtilega
frá. Hún var heiðvirð, trúuð og
væn kona. Mæður okkar voru góð-
ar vinkonur um langa ævi og
Unnur var h'ka ein af bestu vinkon-
um konu minnar. Því söknum við
Helga hennar, nú þegar hún er
horfin á æðri braut. Eftir eigum
við góðar og ógleymanlegar minn-
ingar um Unni frá liðnum árum
og þökkum henni samfylgdina og
biðjum henni Guðs blessunar.
Már Jóhannsson.
Unnur okkar er farin. Það verð-
ur skrítið að labba fram hjá horn-
inu á Bergstaðastræti og Baldurs-
götu, eftir leikskólann seinni part
dags, og eiga þess ekki lengur
kost að líta inn. Þar var alltaf
heitt á könnunni handa mér og
súkkulaði handa Unni Svövu.
Enda er Unnur Svava þegar farin
að tala um að þegar Unnur frænka
komi til baka frá Guði verðum við
strax að heimsækja hana.
Þó Unnur frænka (dóttur
minnar) hafi verið orðin 81 árs
leit ég aldrei á hana sem gamla
konu. Þegar ég kynntist henni
fyrir um fimm árum var hún enn
að vinna í fyrirtækinu sínu, Fel-
skeranum, við viðgerðir og annað.
Reyndar leiddust hennar orðið við-
gerðirnar. Pelsarnir voru ekki
lengur þeir sömu og áður og ekk-
ert fór meira í taugamir á henni
en illa klippt eða sútað skinn og
lélegur saumaskapur. Hún var
fádæma vandvirk sjálf og krafðist
þess sama af þeim sem með henni
unnu. Hún var einnig hörkudug-
leg. Hún fór til Danmerkur til að
nema feldskurð 1936 og kom til
baka sem ein af Petsamó-förunum
1940. Þá hóf hún störf hjá Feldin-
um á ný, stofnaði síðan sitt eigið
fyrirtæki, Feldskerann, upp úr
1950. Henni varð sjaldan misdæg-
urt, en á síðasta ári veiktist hún
í fyrsta skipti alvarlega. Hún reif
sig þó upp úr þeim veikindum og
sagði mér síðar að það litla sem
amaði að sér hefði læknunum tek-
ist að lækna. Það var ekki fyrr
en fyrir u.þ.b. mánuði síðan að ég
heyrði hana kvarta yfír því að
kannski væri hún ekki alveg búin
að ná sér eftir veikindin í fyrra.
En auðvitað töldum við hana vera
á batavegi, ekki öfugt.
Unnur var alltaf vel til höfð og
hafði gaman af að vera fín. Hún
átti falleg og vönduð föt og keypti
sér aldrei neitt nema að vel at-
hugðu máli. Heimili hennar var
líka sérlega smekklegt og þrifa-
legt. Þar átti hver einasti hlutur
sinn ákveðna samastað og við
honum var ekki hreyft. Það var
t.d. ekki fyrr en nafna hennar,
Unnur Svava, fór að ganga að
opnað var inn í stofu á virkum
dögum! Mér hefur reyndar skilist
að nöfnu Unnar hafi liðist margt
sem engum hafði liðist áður. Hún
mátti rogast með stóra bangsa um
alla íbúð, rugga sér í fína ruggu-
stólnum og raða í sig nammi úr
súkkulaðiskálinni í stofunni. En
síðan átti stofan eftir að opnast
einn meir, því í fyrra keypti Unnur
sér sjónvarp. Theodóri og Helga,
vinir hennar og nágrannar, sem
höfðu drukkið með henni kvöld-
kaffi í mörg ár frammi í eldhúsi,
var nú boðið upp á kaffi inni í
stofu.
Reyndar er ekki hægt að tala
um Theodór og Helga án þess að
minnast á sambýlið á Bergstaða-
strætinu. Unnur fiutti inn árið
1952 og þó ég viti ekki hvenær
nágrannar hennar fluttu í húsið,
veit ég þó að þau voru nágrannar
í einhveija tugi ára: Unnur, Helgi,
Theodór og Petrína. Allt voru
þetta sjálfstæðir einstaklingar en
stóðu sem eitt ef eitthvað bjátaði
á. Þær voru ófáar ferðirnar sem
Unnur fór fyrir nágranna sína í
hinum ýmsu erindagjörðum. Það
ríkir því mikil sorg á Bergstaða-
strætinu.
Mér er heiður það því að hafa
fengið að kynnast Unni Huldu
Eiríksdóttur og stolt af því að
dóttir mín beri nafn hennar. Ég
sendi vinum og vandamönnum
Unnarsamúðarkveðjur mínar, sér-
staklega Tedda, Helga, Petrínu og
síðast en ekki síst, Siggu frænku
hennar, sem nú hefur misst mikla
vinkonu. Við munum öll sakna
hennar. Megi hún hvíla í friði.
Jóhanna Kristín Tómasdóttir.
STEFÁN RAFN
ÞÓRÐARSON
+ Stefán Rafn Þórðarson
fæddist í Hafnarfirði 27.
júní 1924. Hann lést á Borgar-
spítalanum 14. maí síðastlið-
inn og fór útför hans fram frá
Víðistaðakirkju 23. maí.
OKKUR langar til að minnast
Stebba afa okkar í örfáum orðum.
Hann Stebbi afi er dáinn. Það er
erfítt að skilja það, að hann afí
komi ekki oftar til okkar á laugar-
dagsmorgni með gotterí í poka,
og að hann haldi ekki oftar um
litlu hendurnar okkar. Við eigum
góðar minningar um góðan afa
sem hafði alltaf tíma til að hlusta
á okkur. En við vitum að honum
líður vel uppi hjá Guði.
Elsku afí, takk fyrir allt. Við
kveðjum þig nú með bæninni okk-
ar.
Englanna skarinn skær
skínandi sé mér nær.
Svo vil ég glaður sofna nú
sætt í nafni Jesú.
(Guðbjörg B. Jóhannesdóttir)
Eva Dís og Sigríður Dúna.
VILBORG BJARN-
FREÐSDÓTTIR
+ ViIborg Bjarn-
freðsdóttir,
verkakona á Sel-
fossi, fæddist á Efri-
Steinsmýri í Meðal-
landi 19. júní 1915.
Hún lést í Ljósheim-
um, sjúkradeild
aldraðra á Selfossi,
30. maí sl. áttatíu
ára að aldri, eftir
nokkurt heilsuleysi
hin siðari ár. Vil-
borg var önliur í
röðinni af 20 börn-
um þeirra Efri-
Steinsmýrar-hjóna,
Ingibjargar Sigurbergsdóttur
og Bjamfreðs J. Ingimundar-
sonar. Vilborg ólst upp í for-
eldrahúsum til 12 ára aldurs,
en fór þá að heiman til frekara
náms og fermingarundirbún-
ings. Vilborg var gift og í sam-
búð með þremur mönnum og
átti eitt barn með hveijum
þeirra. Fyrri eiginmaður Vil-
borgar var Lárus Hjaltalín og
slitu þau samvistum. Dóttir
þeirra er Hansína, búsett í
Reykjavík. Þá var Vilborg í
sambúð með Bjarna Guðjóns-
syni, en hann lést af slysför-
um. Þeirra dóttir er
Guðrún Helga, bú-
sett í Keflavík.
Seinni maður Vil-
borgar var Amund-
ur Siggeirsson, ætt-
aður frá Baugstöð-
um í Stokkseyrar-
hreppi, en einnig
oft kenndur við
Gaulveijabæ.
Þeirra sonur er
Kristinn, rafvirki á
Selfossi. Þau Vil-
borg og Ásmundur
giftust á vordögum
1953 og hófu þá
búskap að Svanavatni við
Stokkseyri. Árið 1961 fluttu þau
að Selfossi og bjuggu lengst af
á Heiðarvegi 6. Fyrir fáum
árum fluttu þau svo í þjónustu-
íbúðir fyrir aldraða við Grænu-
mörk á Selfossi þar sem þau
bjuggu æ síðan. Asmundur lést
18. júlí 1991, en hann vann
lengst af hin síðari ár sem
verkamaður við Búrfellsvirkj-
un.
Útför Vilborgar fer fram frá
Selfosskirkju í dag og hefst at-
höfnin kl. 13.30.
í FÁTÆKLEGUM kveðjuorðum
mínum um þessa látnu vinkonu
mína verður ekki rakin æfísaga
hennar, svo gagnmerk sem hún
kann að vera frá fyrri tíð, heldur
þakkir fyrir samstarfið og ógleym-
anleg kynni er við vorum sam-
verkafólk í allt að tvo áratugi við
Sjúkrahús Suðurlands á Selfossi.
Vilborg eða Bogga Bjarnfreðs,
eins og við kölluðum hana, vann
sem starfsstúlka við sjúkrahúsið
öll þessi ár, síðast í eldhúsi, en lét
þar af störfum fyrir aldurs sakir
fyrir tíu árum.
Vilborg var vinmörg og vinsæll
vinnufélagi og vinnugleðin ætíð í
fyrirrúmi þar sem hún fór. Hún var
með afbrigðum góður þénari sínum
vinnuveitanda og átti afar gott með
að viðurkenna það sem henni
fannst vel gert á vinnustað bæði
af vinnuveitandanum og samverka-
fólki. Ástæðan var auðvitað sú að
hún hafði lifað tímana tvenna, var
af „gamla skólanum“ eins og sagt
er stundum, með dýrmæta reynslu
og mat svo að verðleikum það sem
nýi tíminn hafði fært til betri vegar
á vinnustað. Nokkuð sem fleira
starfsfólk í fleiri starfsstéttum
mætti tileinka sér.
Þegar ég nú sest niður og hugsa
til baka minnist ég ánægjulegra
viðræðustunda við þessa gagn-
merku alþýðukonu, sem eins og svo
margir af hennar kynslóð var haf-
sjór af fróðleik og það sem meira
var, hafði mikla og góða frásagnar-
hæfileika og gott minni.
Þakkir skulu henni færðar fyrir
ánægjulegt og farsælt samstarf og
veit ég að ég mæli þar fyrir munn
fleira samstarfsfólks við Sjúkrahús
Suðurlands. Sameiginlega áttum
við þá hugsjón að byggja upp og
standa okkur í því þjónustuhlut-
verki sem við höfðum tekið að okk-
ur. Bogga Bjarnfreðs verður okkur
æfínlega minnisstæð sem traustur
hlekkur í þeirri keðju.
Ekki verður merkiskonunnar
minnst án þess að þakka henni
elskulegt og gott atlæti við börn
og unglinga, bæði skylda og vanda-
lausa.
Bogga var alltaf tilbúin að ræða
við ungviðið, hrósa því og þegið
rétta því eitthvert góðgæti sem var
vel þegið. Þessi eiginleiki Vilborgar
varð til þess að hún eignaðist fjöl-
marga vini úr ungmennahópnum.
Kannski var það einmitt þessi
eiginleiki, að sjá og rækta það góða
í fari samferðafólksins, eldra sem
yngra, sem yljar okkur og bregður
ljóma á þær elskulegu minningar
sem við eigum nú um þessa látnu
samverkakonu. Blessuð sé minning
hennar.
Eftirlifandi aðstandendum öllum
sendi við, ég og fjölskylda mín,
innilegar samúðarkveðjur.
Hafsteinn Þorvaldsson.
Handrit afmælis- og minningargreina
skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æski-
legt, að disklingur fylgi útprentuninni.
Auðveldust er móttaka svokallaðra
ASCII-skráa, öðru nafni DOS-texta-
skrár. Ritvinnslukerfin Word og Word-
perfect eru einnig auðveld I úrvinnslu.
Senda má greinar til blaðsins á netfang
þess Mbl@centrum.is en nánari upplýs-
ingar þar um má lesa á heimaslðum.
Það eru vinsamleg tilmæli að lengd
greina fari ekki yfir eina og hálfa örk
A-4 miðað við meðallínuhil og hæfilega
linulengd — eða 3600-4000 slög. Höf-
undar eru beðnir að hafa skírnarnöfn
sfn en ekki stuttncfni undir greinunum.
AFMÆLISTILBOÐ,
iH
í tilefni 30 ára afmælisárs okkar bjóðum við sérstakan
afslátt frá 1. til 9. júní nk. af 20 gerðum
BLOMBERG eldavéla og ofna.
Láttu ekki þessa kjarabót fram hjá þér fara.
Einar
Mms Farestveit&Co.lif.
Borgartúni 28 tr 562 2901 og 562 2900
Reykjavík: Ármúla 11 - Sími 568-1500
Akureyri: Lónsbakka - Sími 461-1070
Bílamarkaöurinn
Smiðjuvegi 46E
v/ReykjanesbrauL
Kopavogi, sími
567-1800
Löggild bílasala
Verið velkomin.
Við vinnum fyrir þig.
Nissan Sunny 16001 SR ’94, steingrár,
sjálfsk., ek. 15 þ. km., rafm. í rúöum, álfelg-
ur, spoiler (2). Einn meö öllu. V. 1.260 þús.
Hyundai Pony LS Sedan '94, 5 g., ek. 25
þ. km. Tilboðsverö 780 þús. Sk. ód.
Renault Clio 1,4 RT '91, 5 dyra, svartur,
5 g., ek. 47 þ. km., rafm. í rúðum o.fl.
V. 740 þús.
MMC Lancer GLXi ’94, dökkgrænn,
sjálfsk., ek. 9 þ. km., álfelgur, spoiler o.fl.
V. 1.450 þús. Sk. ód.
Citroen BX 19 GTi '87, rauöur, 5 g., ek.
104 þ. km. Toppeintak. V. 650 þús.
Chevrolet Blazer S-10 Thao '86, sjálfsk.,
ek. 75 þ. míiur. Góður jeppi. Tilboösverð
730 þús.
Ford Broco II '84, rauður, 4 g., ek. 110
þ. km., nýsk. '96. Tilboðsverö 490 þús.
Subaru Legacy Artic Edition 4x4 '93,
hvítur, 5 g., ek. 29 þ. km., álfelgur, rafm.
í rúðum o.fl. V. 1.890 þús.
MMC Colt GLXI '93, rauður, 5 g., ek. 42
þ. km., álfelgur, spoiler, rafm. í öllu.
V. 1.150 þús.
Citroen BX 14E '87, blár, 5 g., ek. 140
þ. km. Mikiö endurnýjaöur, gott eintak.
Tilboðsv. 230 þús.
Daihatsu Feroza EL '94, grænn/grár, 5
g., ek. 11 þ. km. Tilboðsverð 1.390 þús.
Sk. ód. Einnig: árg. '90, 5 g., ek. 87 þ.
km. Tilboðsv. 890 þús.
Subaru E-10 4x4 Minibus ’88, 7 manna,
5 g., ek. aðeins 67 þ. km. V. 490 þús.
Nissan Patrol diesei Turbo langur '91, 5
g., ek. 106 þ. km. Gott eintak. V. 2.650 þús.
Toyota Hi Lux D. Cap diesil m/húsi '92,
5 g., ek. 94 þ. km., 33“ dekk, brettakant-
ar. V. 1.850 þús. Sk. ód.
MMC Colt GL '91, 5 g., ek. 40 þ. km.
V. 720 þús. Sk. ód.
MMC Lancer GLXi '91, Hlaöbakur, 5 g.,
ek. aðeins 34 þ. km., rafm. i rúðum o.fl.
V. 990 þús.
MMC Pajero langur bensfn '90, V-6, 5
g., ek. aðeins 68 þ. km. 31“ dekk, álfelg-
ur. V. 1.850 þús. Sk. ód.
Honda Prelude EX '87, grásans., 5 g.,
ek. 90 þ. km., sóllúga olf. V. 690 þús.
GMC Jimmy S-10 '89, blár og grár,
sjálfsk., ek. 84 þ. km., rafm. í rúðum o.fl.
Toppeintak. Tilboðsverð 1.290 þús. Sk. á
ód. fólksbíl.
Nissan Terrano 5 dyra 2,7 Turbo diesel
'93, rauður, 5 g., ek. 26 þ. km., ABS
bremsur, rafm. í rúðum o.fl. V. 2.650 þús.
Toyota Corolla XL Sedan '91, Ijósblár,
sjálfsk., ek. 30 þ. km. V. 800 þús. Toppein-
tak.
Suzuki Swift GTi '88, rauður, 5 g., ek.
78 þ. km. V. 480 þús.
VW Vento GL '93, vínrauður, 5 g., ek. 32
þ. km. V. 1.350 þús.
Höfum kaupendur að:
’92-’94 árg. af MMC Paj-
ero, Toyota D. Cap,
Landcruiser og 4Runner.