Morgunblaðið - 22.06.1995, Side 32

32 FIMMTUDAGUR 22. JÚNÍ 1995
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Eiginmaður minn og faðir okkar,
KRISTINIM ÞORVALDSSON,
Munkaþverárstræti 15,
Akureyri,
andaðist mánudaginn 19. júní.
Kristín Guðlaugsdóttir,
Skjöldur Kristinsson, Þorvaldur Kristinsson.
t
Hjartkær móðir okkar,
SIGURVEIG MARGRÉT EIRÍKSDÓTTIR,
Víðimel 55,
lést á Sólvangi þriðjudaginn 20. júni.
Rannveig Hrönn Kristinsdóttir,
Guðrún Drífa Kristinsdóttir,
Kristín Mjöll Kristinsdóttir.
t
Ástkær móðir okkar, fósturmóðir, tengdamóðir og amma,
STEFANÍA S. STEFÁNSDÓTTIR,
áðurtil heimilis
i Stóragerði 3,
Reykjavík,
lést á Hrafnistu, Reykjavík, þriðjudaginn 20. júní.
Anna Kristin Bjarnadóttir, Bjarni Garðar Guðlaugsson,
Ingi Þórðarson, Ingveldur B. Jóhannesdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Eiginmaður minn og faðir okkar,
BRANDUR TÓMASSON
fyrrverandi yfirflugvirki,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli 20. júní.
Jónína M. Gísladóttir,
Grfmur Brandsson,
Tómas Brandsson,
Ágústa Brandsdóttir,
Guðbrandur Brandsson.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
MAGNEA INGIBJÖRG
SIGURÐARDÓTTIR,
• andaðist á sjúkraheimilinu Skjóli, Reykja-
vík, þriðjudaginn 20. júní.
Margrét Magnúsdóttir, Magnús Guðnason,
Sigurður Magnússon, Anna Daníelsdóttir,
Þorsteinn Magnússon,
Ragnar Þór Magnússon, Signý Gunnarsdóttir,
Ásta Karen Magnúsdóttir, Hrafnkell Gíslason,
barnabörn og barnabarnabörn.
Útför
LAUFEYJAR K. BLÖNDAL
fer fram frá Stafholtskirkju föstudaginn 23. júní kl. 14.00.
Jarðsett verður að Hjarðarholti.
Sigri'ður Þorvaldsdóttir, Kristrn Þorvaldsdóttir
og fjölskyldur.
t
Elskulegur eiginmaður minn, sonur,
faðir, tengdafaðir og afi,
ÓLAFUR HAFSTEINN ÓLAFSSON
verkstjóri,
Faxabraut 40,
Keflavík,
er lést í Sjúkrahúsi Suðurnesja laugar-
daginn 17. júní, verður jarðsunginn frá
Keflavíkurkirkju föstudaginn 23. júní
kl. 14.00.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir, en þeim, sem vildu
minnast hins látna, er bent á Krabbameinsfélag [slands.
Svala Gri'msdóttir,
Guðrún F. Hannesdóttir,
Ragnheiður Ólafsdóttir, Sigurbjörn Elvarsson
og barnabörn.
KRISTÍN
SKÚLADÓTTIR
+ Kristín Skúla-
dóttir fæddist á
Keldum 30. mars
1905. Hún lést á
dvalarheimilinu
Droplaugarstöðum
í Reykjavík 13. júní
síðastliðinn, níræð
að aldri. Foreldrar
hennar voru Svan-
borg Lýðsdóttir frá
Hlíð í Gnúpveija-
hreppi og Skúli
Guðmundsson frá
Keldum, sem
bjuggu þar í 50 ár.
Hún var yngst sex
barna þeirra og
lifði öll systkini sín. Elst var
Aldís á Móeiðarhvoli, næst Þur-
íður sem bjó í Vestmannaeyj-
um, Guðmundur og Lýður
bjuggu á Keldum en Helga síð-
ast á Selalæk. Yngri en Kristín
var uppeldisbróðir, Engilbert
Kristjánsson, síðast bóndi í
Pulu í Holtum.
Kristín var tvígift. Hún gift-
ist fyrrra sinni árið 1936, Sig-
urði Jónssyni smið frá Sigurð-
arstöðum í Bárðardal, f. 1908,
d. 1939. Þau eignuðust tvo syni,
Skúla Jón framkvæmdastjóra
hjá Loftferðaeftirliti, f. 20.
febr. 1938, kvæntur Sjöfn Frið-
riksdóttur og eiga þau tvö börn
á lífi og Sigurð dýralækni á
Keldum, f. 2. okt. 1939, kvænt-
ur Halldóru Einarsdóttur og
eiga þau fjögur börn. Seinni
maður Kristínar
var Agúst Andrés-
son hreppstjóri í
Hemlu. Þau giftust
1951, en voru barn-
laus.
Kristín lauk
kennaraprófi 1928
og var við barna-
kennslu í Vestur-
Landeyjum, Rang-
árvöllum og
Stokkseyrarhreppi
fram til þess að hún
gekk í hjónaband.
Hún kenndi börn-
um á Selalæk
1947-49 og kenndi
aftur í Vestur-Landeyjum
1957-64. Hún bjó á Sigurðar-
stöðum 1936-43, var hjá for-
eldrum sínum á Keldum
1943-47, á Selalæk 1947-49, í
Hemlu 1949-65 og í Reykjavik
frá 1965 til æviloka. Kristín lét
sér annt um þjóðlegan fróðleik,
skrifaði nokkuð um þau efni
og safnaði upplýsingum fyrir
Þjóðháttadeild Þjóðminjasafns-
ins um árabil. Hún var list-
hneigð og hagvirk, teiknaði
m.a. forna búshluti og fleira frá
heimili foreldra sinna og for-
feðra á gamla Keldnabænum.
Útför Kristínar fer fram frá
Fossvogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30. Jarð-
sett verður síðar í Lundar-
brekkukirkjugarði, þar sem
fyrri maður hennar hvílir.
HÚN tengdamóðir mín blessuð,
Kristín Skúladóttir frá Keldum,
hefur kvatt þennan heim. Hún hafði
þráð það í langvinnum veikindum
að fá að fara með friði. Henni hlotn-
aðist það og „sofnaði burt úr heimi“
á sólríkum degi þegar sumarið var
allt í einu komið til Reykjavíkur,
vorlaust að kalla eftir langan ís-
lenskan vetur. Hún hélt góðu minni
og skýrri hugsun fram undir það
síðasta.
Síðustu sjö árin var hún á vist-
heimilinu Droplaugarstöðum í
Reykjavík. Þar hafði henni liðið vel
eftir því sem frekast var unnt og
þar naut hún góðrar umönnunar
starfsfólksins, sem við vandamenn
hennar þökkum. Þar eignaðist hún
fáa vini en góða. Einn þeirra var
kempan, Þórður Kristleifsson frá
Stóra-Kroppi, sem heldur andleg-
um og líkamlegum þrótti svo fá-
gætt er. Hann varð 102 ára í vet-
ur, daginn eftir að Kristín varð ní-
ræð. Alltaf átti Þórður gleðigeisla
Eifidnkkjur
Glæsileg kaffi-
hlaðborð. fallegir
salir og mjög
gód þjónusta
Upplýsingar
ísíma 5050 925
og 562 7575
FLUGLEIÐIR
HÍTEL LQFTLEIBIR
að miðla Kristínu þegar þau hittust
á ganginum.
Aður en hún fór á Droplaugar-
staði átti hún heima á Mánagötu
22, en hafði komið þangað 23 árum
áður og þar var hún þegar ég kom
inn í íjölskylduna. Á Mánagötu
eignaðist Kristín traust vini þar sem
voru nágrannar hennar í næstu
íbúð, Guðrún Guðmundsdóttir frá
Snæringsstöðum í Svínadal í A-
Húnavatnssýslu og maður hennar,
Jón Þorsteinsson frá Holti í sömu
sveit, einnig Albert bróðir Guðrún-
ar. Þau gleymdu henni ekki og
heimsóttu reglulega þótt hún flytti
úr næsta nágrenni. Þær heimsóknir
glöddu hana ósegjanlega.
Mér féll strax vel við Kristínu
því að hún kom alltaf til dyranna
eins og hún var klædd. Þótt hún
væri orðvör og umtalsgóð var mað-
ur aldrei í vafa um skoðanir henn-
ar. Hún var þó dul á tilfínningar
sínar og ekki allra. Hún var bæði
vinavönd og vinaföst og frænd-
rækni var sterkur þáttur í eðli henn-
ar. Hún hafði ríka réttlætiskennd,
var fastheldin á fornar dyggðir.
Kristín var sveitakona í besta skiln-
ingj þess orðs og elskaði heitt jörð
þá sem hún gekk á og landið sitt,
var natinn dýravinur en hafði sér-
stakt yndi af hestum. Hún var list-
feng hagleikskona, hneigð fyrir tón-
list. Hún las mikið og valdi með
kostgæfni lesefni sitt. Hún hafði
ríka þrá til að fræðast og fræða
aðra, sagði vel frá. Þessa eiginleika
hennar fengu börnin mín að njóta,
einkum tvö þau eldri. „Ömmusög-
urnar“ eru þeim enn í fersku minni
margar hveijar. Oft voru þær um
ævintýri frá æskuárunum á Keldum
og það er ánægjulegt að þær eru
til margar þeirra, 'bæði skrifaðar
og á hljóðsnældum.
Þegar ég kynntist Kristínu fyrir
nærri því 30 árum var hún sískrif-
andi eins og faðir hennar og frænd-

£
LEGSTEINAR
MOSAIK H.F.
Hamarshöföa 4 — sími 871960
ur höfðu verið margir hveijir. Hún
hafði ríka sköpunarþrá. Eftir hana
liggur mikið af mjög vel gerðum
teikningum og smámunum ýmiss
konar. Flest er það þjóðlegs eðlis
og margar myndanna eru af göml-
um búshlutum og öðrum munum
frá Keldum á Rangárvöllum. Nokk-
uð er til af ljóðum eftir hana en
hún fór dult með þau verk sín og
gerði lítið úr þeim.
Hún minntist oft á blessaða læk-
ina á Keldum og í eftirfarandi er-
indi hefur hún þá í huga:
Uppsprettan bólar við brekkurætur
blátært er vatn og kalt,
býður-sárþyrstum svðlun góða
- silfurlind gefur allt -.
Hér áttu fjársjóð bóndi á bænum,
betri en gullið valt.
Keldnaheimilið var um langt
skeið mannmargt menningarheimili
þar sem fornar dyggðir voru í há-
vegum hafðar og virðing borin fyr-
ir fólki, móðurmálinu, landinu og
sögunni. Við slík áhrif ólst Kristín
Skúladóttir upp. Það var gott að
kynnast þessari konu og minning
hennar mun fylgja okkur.
Blessuð sé minning hennar.
Halldóra Einarsdóttir í
Grafarholti.
Það var vor í Iofti um miðjan
maí árið 1936. Harður snjóavetur
var á enda. Snjórinn minnkaði og
jörðin grænkaði. Það ríkti eftir-
vænting hjá heimilisfólkinu á Sig-
urðarstöðum í Bárðardal. Þar
bjuggum við bóndi minn Sölvi Jóns-
son og lítil dóttir á fyrsta ári. Einn-
ig var í heimilinu „Frænkan“ góða,
Þurlður Jónsdóttir pijónakona, föð-
ursystir Sölva. Við biðum eftir að
Sigurður Jónsson, bróðir Sölva,
kæmi hingað með brúði sína, Krist-
ínu Skúladóttur frá Keldum á Rang-
árvöllum. Bréf kom er tilkynnti um
skipskomu til Húsavíkur. Þann 22.
maí komu brúðhjónin í hlað ásamt
tengdamóður minni Jónínu Sölva-
dóttur. Hún hafði dvalið í Reykja-
vík í tvo mánuði hjá Maríu dóttur
sinni. Jón Jónsson maður hennar
andaðist 26. febrúar 1935, en nú
hugðist hún setjast að hjá ungu
hjónunum.
Ég man vel þetta kvöld. Sólin
skein á þröngan dalinn. Mikil var
breytingin fyrir þig, Kristín mín.
Þú sem varst vön víðáttu Suður-
lands. Ég veit betur nú hvað þú
hefur átt erfitt.
En þið hjórtin voruð ákveðin í þvi
að starfa saman af dugnaði. Sann-
arlega var tekið til höndunum. En
eins og oft fyrr áraði ekki vel til
búskapar. Ekki kom Kristín tóm-
hent. Því að með á skipinu komu
kýrefnið Lína og hesturinn Glæsir
ásamt búslóð. Gunnlaugur Jónsson,
þriðji bróðirinn, hafði byggt nýbýlið
Sunnuhvol í túnjaðri Sigurðarstaða.
Þau Árdís Sigurðardóttir höfðu flutt
á nýbýlið 1935. Ekki var því land-
rými til stórbúskapar. Komið var
upp hlöðu, fjárhúsi og bætt' við
húsakynni bæjarins. Dáðist ég að
dugnaði þínum, Kristín, þegar þú
varst að hjálpa bónda þínum við
uPPbyggingu heimilis þíns. Öldruðu
konurnar lögðu sitt af mörkum. En
stundum gafst tóm Iitla stund yfír
kaffisopa við eldhúsborðið. Við
yngri húsfreyjurnar, stundum allar
þijár, nutum þess að hvíla okkur
og ræða saman. Ég man glampann
í augum þínum, er þú lýstir um-
hverfinu og fjallahringnum á Keld-
um. Bækur voru lesnar, útvarpið
var umræðuefni.
Hinn 20. febrúar fæddist eldri
sonurinn, Skúli Jón. Var hann sann-
arlega sólargeisli frá fyrstu stund.
En áfram var haldið langan' dag.
Þann 2. október 1939 fæddist ann-
ar drengur ykkar lijóna. Ég man
vel er ég kom að rúminu þínu og
sá unga manninn breiðleitan og
karlmannlegan.
En stundum geta örlögin verið
grimm og óvægin. Hinn 15. október
veiktist Sigurður bóndi þinn. Hafði
verið lasinn en staðið meðan stætt
var. Engin mannleg hjálp bjargaði
lífi duglega bóndans, aðeins 30 ára.
Eftir stóðst þú með drengina þína
fjarri öllu þínu fólki. En þú varst
hetja. Nýfæddi drengurinn var