Morgunblaðið - 09.07.1995, Blaðsíða 40

10 SUNNUDAGUR 9. JÚLÍ1995
MORGUNBLAÐIÐ
HJÓLREIÐAR/FRAKKLAIMDSKEPPNI
189 hjólreiðamenn berjast um sigur í Frakklandskeppninni, stærstu hjólreiðakeppni heims
Áfangarnir
1. júlí, Forkeppni
Saint-Brieuc 7,4 km
2. júlí, 1. áfangi
Dinan - Lannion 228 km
3. júlí, 2. áfangi
Perros Guirec - Vitré 241 km
4. júlí, 3. áfangi
Mayenne - Alencon 64 km
5. júlí, 4. áfangi
Alencon - Le HAvre 154 km
6. júlí, 5. áfangi
Fécamp - Dunkerque 264 km
7. júlí, 6. áfangi
Dunkerque - Charleroi 191 km
8. júlí, 7. áfangi
Charleroi - Liége 200 km
9. júlí, 8. áfangi
Huy - Seraing 54 km
10. júlí, hvíldardagur
Keppendur fljúga til Genfar
11. júlí, 9. áfangi
Le Grand-Bornand - La
Plagne 166 km
12. júlí, 10. áfangi
Aime-la Plagne - L’Alphe
d’Huez 159 km
13. júlí, 11. áfangi
Bour d’Oisans - Saint-Etienne
198 km
14. júlí, 12. áfangi
Saint-Etienne - Mende223 km
15. júlí, 13. áfangi
Mende-Revel 231 km
16. júlí, 14. áfangi
Saint-Orens de Gameville -
GuzetNeige 159 km
17. júlí, hvíldardagur
18. júlí, 15. áfangi
Saint-Girons - Cauterets Pont
d’Espagne 207 km
19. júlí, 16. áfangi
Tarbes-Pau 229 km
20. júlí, 17 áfangi
Pau-Bordeaux 210 km
21. júlí, 18. áfangi
Montpon Ménestérol -
Limoges 154 km
22. júlí, 19. áfangi
Lacde Vassiviére 46 km
23. júlí, 20. áfangi
Saint-Geneviéve-des-Bois
Paris-Champs-Elyséesl50 km
Vegalengd alls: 3.535,4 km
Indurain
líklegastur
STÆRSTA hjólreiðakeppni
heimsins, Frakklandskeppnin,
hófst fyrir viku í Saint-Brieuc í
Frakklandi og lýkur sunnudag-
inn 23. júlí í París. Hjólreiða-
kapparnir 189 hjóla alls 3.535,4
kílómetra þessar þrjár vikur og
markmið flestra ætti að vera að
sigra, verða á undan Spánverj-
anum Miguel Indurain sem hef-
ur farið með sigur í keppninni
síðustu fjögur árin. En helsti
keppinautur hans, Svisslending-
urinn Tony Rominger, var ekkert
allt of bjartsýnn fyrir keppnina.
„Þetta verður hörkukeppni —
um annað sætið,“ sagði hann.
Eins og undanfarin ár búast flest-
ir við að keppnin í ár verði ein-
vígi milli meistarans Indurain og
Rominger, en sá fyrrnefndi mun
brjóta blað í sögu keppninnar takist
honum að sigra því það yrði fimmta
árið í röð sem hann ieikur þann leik
og eru þó liðin 93 ár síðan keppnin
var fyrst haldin. Þremur hjólreiða-
mönnum hefur tekist að sigra í
Frakklandskeppnnni fimm sinnum,
en ekki í röð þó. Þetta eru Belginn
Eddy Merckx og Frakkarnir Jacques
Anquetil og Bemhard Hinault. Flest-
ir eru sammála um að Indurain munu
ná að sigra jafn oft og þessir kapp-
ar, jafnvel þó hann sigri ekki í ár,
því hann eigi að minnsta kosti nokk-
ur ár eftir í fremstu röð enda stend-
i ur hann nú á þrítugu.
Mikil þrekraun
En er mögulegt að þrýstingurinn
verði of mikill fyrir þennan mikla
hjólreiðamann, að hann standi ekki
undir þeirri miklu pressu sem fylgir
því að bijóta blað í sögu íþróttarinn-
ar? Það kemur allt í ljós og ætti að
skýrast í dag því þá er fyrri tíma-
keppnin en þar standast fáir Indura-
in snúning. Hann er einfaldlega mun
fljótari en aðrir keppendur og hefur
undanfarin ár náð mínútu forskoti
eða meira í tímakeppninni. Á morgun
hefst síðan erfiðasti hluti keppninn-
ar, en þá hjóla menn í Ölpunum og
síðan i Pýreneafjöllum. Keppnin þar
er mikil þrekraun og þurfa menn til
dæmis einn daginn að hjóla rúma
70 kílómetra uppí móti þar sem hall-
inn er 8,2% sem er aðeins brattara
en brattasti hluti Kambanna Bestu
hjólreiðamenn heims hjóla um 40.000
kílómetra á ári til að halda sér í sem
bestri æfingu.
Indurain hefur sigrað á nokkrum
mótum á þessu ári, hann er með
sterkara lið á bak við sig en nokkru
sinni og sálfræðilega hliðin er í góðu
lagi þannig að hann hefur allt með
sér, enda lýsa orð helsta keppinautar
hans, Tony Romingers hér að framan
því hvernig keppendur lýta á keppn-
ina. „Þetta verður hörkukeppni —
um annað sætið. Hann [Indurain]
verður einhvers staðar fyrir framan
okkur og við hinir keppum síðan um
næstu sæti.“
Risinn Indurain
Indurain er risinn í hjólreiðaheim-
inum, ekki bara í óeiginlegri merk-
ingu heldur einnig í orðins fyllstu
merkingu. Hann er 188 sentimetrar
og vegur 78 kíló, er tíu kílóum létt-
ari en hann er venjulega þegar hann
er ekki að keppa. Meðal hjólreiða-
manna er hann hávaxinn ólíkt hinum
dæmigerða hjólreiðamanni sem er
háfættur og mjósleginn, (7’he
v European líkir hjólreiðamönnum við
mjóhunda).
Þrátt fyrir yfirlýsingu Rominger,
sem keppir fyrir Mapei-GB, um yfir-
burði Indurains, eru margir af kepp-
endunum sem hugsanlega gætu veitt
meistaranum einhveija keppni. Þar
fer Rominger fremstur í flokki en
aðrir sem gætu hugsanlega komið
við sögu eru landi Romingers, Alex
Zulle, ítalimir Marco Pantani og
Claudio Chiappucci, Rússinn Evgeny
Berzin kemur einnig til greina og
Frakkinn Richard Virenque hefur
einnig verið nefndur til sögunnar eins
og Oliverio Rincon frá Kólombíu.
Rominger byijaði vel á þessu tíma-
bili, sigraði meðal annars í ítal-
íukeppninni og ætti að koma fullur
sjálfstrausts til keppni. Margir aðrir
keppendur eiga möguleika að sigra
í öðrum áföngum, en það er ekki
nóg. Rominger er einnig með mjög
góða menn með sér í liði, jafnvel
betri en Indurain.
Annað kemur einnig til því þrátt
fyrir frábæran árangur hjá hinum
34 ára gamla Svisslendingi hefur
honum ekki tekist að sigra í Frakk-
landskeppninni, varð annar árið
1993. Hann þráir að sigra einu sinni
í Frakklandskeppninni áður en hann
hættir keppni, en hann hefur ákveð-
ið að þetta sé næst síðasta keppnis-
tímabilið hans.
Fáir eiga möguleika
Þeir Rominger og Indurain hafa
verið svo gott sem ósigrandi undan-
farin ár og síðan 1990 hafa þeir nær
einokað efsta sætið á þremur stærstu
mótunum, Spánarkeppninni, Frakk-
landskeppninni og Italíukeppninni.
Romingar vann á Spáni 1992, 1993
og 1994 og á Ítalíu sigraði hann í
ár. Indurain hefur hins vegar sigrað
í Frakklandi síðustu fjögur árin og
á Ítalíu vann hann 1992 og 1993.
Tveir keppendur eru sérstaklega
nefndir sem hugsanlegir sigurveg-
arar auk þeirra félaga, Rússinn Berz-
in (24 ára) og Svisslendingurinn
Zulle (26 ára), en þá skortir ef til
vill reynslu til að fara alla leið. En
flestir telja þá fulltrúa nýrrar kyn-
slóðar sem tekur við af Indurain og
Rominger.
Keppni í nútýma hjólreiðum er
mun taktískari en áður var og ekki
eins mikið um að bestu menn séu
að beijast hlið við hlið. Þetta og það
að sömu mennirnir sigra svo til alltaf
virðist vera að leiða til þess að íþrótt-
in sé að lenda í svipuðum vandamál-
um og kappakstur, hnefaleikar, tenn-
is og fleiri íþróttagreinar, að færri
og færri áhorfendur hafa gaman af
að fylgjast með.
.
Liðakeppni
Reuter
SPANVERJINN Miguel Indurain fer fyrir sínum mönnum, Ba-
nesto-liðinu, í fjórða áfanga Frakklandskeppninnar. Mlklar
líkur eru taldar á að honum takist að sigra fimmta árið í
röð, en það hefur engum tekist.
Otrúlegur maður
Einar Jóhannsson hjólreiðakappi
fylgist grannt með Frakklands-
keppninni og telur að línur ættu að
skýrast í dag þegar fyrri tímakeppn-
in verður og síðan í fyrstu áföngun-
um í Ölpunum. „Indurain hefur
venjulega náð öruggri forystu í tíma-
keppninni, en þær eru alltaf tvær..
Þá eru keppendur ræstir út með
mínútu millibili og reyna að komast
í mark á sem bestum tíma. Þar hef-
ur enginn staðist honum snúning
undanfarin ár,“ segir Einar.
„Annars snýst svona keppni mjög
mikið um loftmótstöðu, að reyna að
hafa einhveija fyrir framan sig og
spara þannig um 30% af orkunni
með því að hjóla í kjölfar þeirra.
Taktíkin er einnig mjög mikilvæg.
Ef við tökum Indurain sem dæmi þá
er hann ekki sá besti í klifuráföngun-
um en hann hefur góða menn með
sér í liði og ef einhveijir ætla að
reyna að stinga af sendir hann strax
einhvern til að halda í við þá þannig
að mótherjarnir telji ekki hægt að
stinga af. Þó svo kastljósin beinist
aðallega að þeim sem eiga að vinna
í hveiju liði, til dæmis Indurain og
Romingar, þá er þetta fyrst og fremst
liðakeppni, ekki einstaklingskeppni.
Ef við líkjum þessu við knattspyrnu
þá er þetta ef til vill svipað og ef
markaskorarnir fá alla athyglina.
Það er kanski líka gott dæmi um
hversu mikil liðakeppni þetta er að
það er samkomulag um að sigurveg-
arinn skipti þeim 20 milljónum sem
hann fær á miili allra Iiðsmanna
sinna."
Einar segir Indurain ótrúlegan
íþróttamann og greinilega mikinn
leiðtoga og fyrirliða. „Hann er með
mikla súrefnisupptöku, 80 ml/kg á
mínútu sem er mjög mikið fyrir svona
þungan mann og ef við margföldum
þetta með kílóum þá má segja að
hann hafi miklu stærri vél en flestir
keppinautar hans, því þeir sem eru
með svipaða upptöku eru mun létt-
ari. Indurain er einn fárra sem hefur
verið í sama liðinu alla tíð. Hann
treystir þjálfara sínum fullkomlega
og hann var byggður upp hægt og
sígandi þar til þjálfarinn ákvað að
nú væri hans tími kominn. Hann
keppti fyrst í Frakklandskeppninni
1987 en kláraði ekki keppnina.
Næsta ár varð hann í kringum 90.
sætið, í því 30. árið 1989 og í 10.
sæti árið eftir. Öll þessi ár var hann
að hjóla fyrir annan keppenda, eins
og hinir átta í Banesto liðinu eru að
gera fyrir hann núna. Árið 1991 var
hann gerður að fyrirliða og þá sigr-
aði hann.
Keppnin hjá liðunum snýst um að
láta fyrirliðann sigra. Ef það spring-
ur hjá fyrirliðanum fær hann hjól
hjá einhveijum úr liðinu og sá verður
að bíða eftir að bíll frá Iiðinu kofni
með nýtt hjól. Fyrirliðinn á að vinna.
Hann ræður líka og þarf stundum
að taka ákvaðanir þegar eitthvað fer
öðruvísi en séð var fyrir og Indurain
virðist mjög klókur. Hann sá til dæm-\
is í fyrra að Rominger var í einhveij-
um vandræðum og sendi þá einn liðs-
manna sinna til að keyra upp hrað-
ann og það varð til þess að Romin-
' ger sprengdi sig og hætti keppni
skömmu síðar. Það skiptir miklu
máli að fela hversu menn eru þreytt-
ir og eins ef eitthvað amar að.“
En nú vinnur Indurain ekki marga
áfanga, skipta þessir áfangar engu
máli?
„Jú þeir skipta máli, en stigagjöf-
in er reyndar nokkuð flókin. Það sem
skiptir Indurain mestu máli er að
sigra með miklum mun í tímakeppn-
inni. Það er ekki endilega gott að
sigra í sem flestum áföngum því það
fylgir því ýmislegt sem getur haft
slæm áhrif. Sigurvegararnir þurfa
tíl dæmis að vera í viðtölum og fá
því minni hvíld en hinir, en fyrir
minni spámenn þá getur það bjargað
ferlinum að sigra í einum áfanga.“