Morgunblaðið - 03.09.1995, Blaðsíða 34

Morgunblaðið - 03.09.1995, Blaðsíða 34
34 B SUNNUDAGUR 3. SEPTEMBER 1995 MORGUNBLAÐIÐ h \ Fá víngerðarhús í Gra- ves í Bordeaux eru jafnþekkt, segir Stein- grímur Sigurgeirs- son, og eiga sér jafn- merka sögu og Pape Clément CHATEAU Pape Clément er líklega þekktasta og víngerðarhús svæðisins Graves í Bordeaux á eftir Haut- Brion og La Mission og jafnframt eitt hið allra besta. Raunar hefur borgin teygt sig það langt til suðurs að segja má að vínekrurn- ar og höllina sé að finna í borg- inni sjálfri. Vínekrur Pape Clément eru þær elstu sem vitað er um í Graves og var vínviður fyrst gróðursettur þar árið 1300 sem gjöf til Bertr- and de Goth, er hann var skipaður erkibiskup yfir Bordeaux. Sex árum síðar varð de Goth að páfa og bar nafnið Clement V. Vínekr- urnar voru í eigu kirkjunnar allt fram að frönsku byltingunni og naut víngerðarhúsið ágætrar virð- ingar. Mesta áfall sem Pape Clément hefur orðið fyrir var öflugt haglél í júní 1937 sem eyðilagði nær all- Chateau Pape Clément ar vínekrur víngerðarhússins. Þá- verandi eigandi hafði ekki fjár- hagslega burði í að endurplanta á ekrunum og varð að selja þær aðilum er hugðust nýta þær sem byggingarland. Ur því varð sem betur fer ekki því Montagne-fjöl- skyldan festi kaup á landinu árið 1939 og byijaði smám saman að byggja upp orðstír Pape Clément á ný. Mikil umskipti Nú nýtur Pape Clément ein- stakrar virðingar og er það ekki síst að þakka ötulu starfi Bernard Pujol sem tók við sem stjórnandi fyrir áratug og fjárfrekum fjár- festingum jafnt á ekrunum sem í víngerðinni og geymslunni. Fram að þeim tíma voru vínin frá Pape Clément oft misjöfn að gæðum og oft ekki nema sæmileg. Frá árinu 1985 hafa þau hins vegar verið í stöðugri sókn og sum árin verið meðal þeirra allra bestu í Graves. Ég hef tvívegis átt þess kost á þessu ári að koma við hjá Pape Clé- ment og bragða á afurðum hússins. Sérstaklega minn- isstæður er ár- gangurinn 1986, einstaklega þétt og samþjappað vín sem verður spenn- andi að fylgjast með í framtíðinni. Þá ættu allir þeir sem eiga þess kost að smakka hvítvín Pape Clément ekki að láta það tæki- færi úr greipum ganga. Pape Clément 1991 var fáan- legt á sérlista ÁTVR fyrir síðustu jól og þá hefur árgangurinn 1986 verið fáanlegur af frísvæði (4.240 kr.) auk þess sem einnig er til þar ódýrara vín víngerðarhússins, Les Cles de Clément V 1992 (1.380 kr.). Töluvert minna vín en sjálft Pape Clément en þó verulega góð kaup fyrir þetta verð. William Pitters Þetta virðulega víngerðarhús er nú í umsjón fjölskyldufyrirtæk- isins William Pitters. Fyrir þremur áratugum var William Pitters lítið tveggja starfsmanna portvínssölu- fyrirtæki en það hefur svo sannar- lega blásið út eftir eigendaskipti árið 1964. í dag er það áttunda stærsta áfengisfyrirtæki Frakklands. .Er það kannski þekktast fyrir að vera fyrirtækið á bak við Malesan, mest selda Borde- aux-vínið í Frakk- landi. Malesan er „vörumerkjavín", sem framleitt er úr blöndu af helstu svæðum Bordeaux og hið_ ágætasta sem slíkt. Hefur mátt sjá það hér á landi á veitinga- húsum upp á síðkastið. Morgunblaðið/Steingrímur Rykið dustað af Bristol Cream ÞAÐ þótti sýna mikla dirfsku þegar breska fyr- irtækið Harvey’s tók þá ákvörðun að gjörbreyta umbúðum vinsælustu vöru sinnar, sérrísins Bristol Cream, og reyna að höfða til nýrra hópa með breytt- um áherslum. í stað gömlu flöskunnar var hönnuð fagurblá og nútímaleg flaska auk þess sem bragðið var mildað. Ástæðan var sú að neysla á sérríi hafði stöðugt ver- ið að dragast saman og höfðu menn ekki síst áhyggjur af því að yngri aldurshópar sniðgengu þennan drykk. Því hefur verið unnið markvisst að því að breyta ímynd Bri- stol Cream um allan heim, þar á meðal á íslandi. Gunnar Gylfason hjá Allied Domecq segir fyrirtækið nú vinna markvisst að því á ís- landi, í samstarfi við veit- ingastjóra veitingahúsa, að kynna fólki Bristol Cream með nýjum áhersl- um. Undir slagorðinu „Vertu blátt áfram“ er Bristol Cream kynnt, borið fram á klaka með appels- ínusneið. Er með því verið að brjóta upp þá hefð að bera fram sérrí volg í litl- um staupum. Gunnar segir þetta samstarf eiga eftir að halda áfram og verði á næstunni kynntar fleiri nýjar Ieiðir til að bjóða sérrí. „Þetta hefur vakið mikla ánægju. Sérrí hefur því miður gleymst á síð- ustu árum og hefur safnað ryki á hillum veitingahús- anna. Það er synd því sérrí er hagstætt hvað verð varðar og kostar til dæmis flaska af Bristol Cream 1.430 krónur út úr búð hér á Iandi. Við höfum því reynt að koma því á fram- færi í auknum mæli, enda um virkilega góðan drykk að ræða.“ GAMLI tíminn og nýja ímyndin. Gunnar bendir á að for- drykkir séu yfirleitt mjög dýrir á veitingahúsum, kosti jafnvel 700-800 krón- ur, en aftur á móti kosti glas af sérríi yfirleitt á bilinu 180 fyrir einfaldan, en upp í 350 krónur tvö- faldan. Hann segir hina nýju hönnun flöskunnar ekki síst eiga mikinn þátt í hin- um góða árangri og hafi hún verið vendipunktur fyrir gengi Bristol Cream í heiminum. Þetta sé fal- lega hannaður gripur sem bijóti upp hina rykföllnu ímynd. „Vissulega kemur það mörgum á óvart í fyrstu að sjá sérrí borið fram á klaka en flestum líkar það hins vegar vel þegar þeir smakka það enda um ein- staklega bragðgóðan drykk að ræða. Við höfum reynt að stíla herferð okk- ar inn á aldurshópinn 25 ára og eldri og höfðum ekki síður til karla og kvenna. Það hefur loðað við sérrí að vera konu- drykkur en sú þarf alls ekki að vera raunin. „Það eru til staðar ákveðnir fordómar gagn- vart sérríi, sem við erum að reyna að brjóta niður. Besta leiðin til þess er að fá sem flesta til að smakka þennan drykk og sjá hvort þeim líkar hann eða ekki,“ segir Gunnar. „Til að ná þessum mark- miðum höfum við verið í samstarfi við nokkra af helstu veitingastöðum landsins og þá jafnt staði sem yngra fólk sækir sem staði þar sem viðskipta- hópurinn er blandaður. Við teljum þetta hafa gefið góða raun og hefur salan á Bristol Cream til veit- ingahúsa tvöfaldast á und- anförnum mánuðum." Alþjóðlega séð hefur markaðsátak Bristol Cre- am einnig gefið ágæta raun og heildarsalan auk- ist nokkuð, ekki síst I frí- höfnum og á mörkuðum þar sem markviss kynning hefur farið fram samhliða umbúðaskiptunum. Lífræn vín LÍFRÆN vín hafa ekki verið algeng sjón hér á landi til þessa en gestum veitingastaðarins Á næstu grösum gefst nú kostur á nokkrum slíkum og einum lífrænum bjór að auki. Um er að ræða annars vegar nokkur lífræn Elsassvín frá litlu fjölskyldufyrir- tæki, Pierre Frick og hins vegar tvö vín, annað rautt og hitt hvítt, frá ástralska framleiðandanum Penfold’s. Það var í byrjun þessa áratugar að Penfold’s ákváðu að kanna kosti lífrænn- ar ræktunar og eyrnamerkti 28 hektara af vínekrum í Clare Valley í Suður-Ástr- alíu í því skyni. Fyrsta vínið kom á mark- aðinn fyrir tveimur árum og er það Chardonnay-Sau- vignong Blanc- blanda. Skömmu síðar kom Clare Valley Organic Red á markaðinn en það vín er blanda úr Cabernet Sauvignon (68%), Merlot (16%), Perite Verdot (12%) og Shiraz (4%), sem geymt hefur verið á frönskum og banda- rískum eikartunn- um í ár. Bæði þessi vín eru fáanleg á Á næstu grösum og koma skemmtilega á óvart. Eikin er hófstilltari en maður á að venjast frá Penfold’s og meiri áhersla á ávöxtinn og ferskleika. Hvítvínið ein- kennist af hnetum og melónum og var valið besta lífræna vín keppninnar Wine Challenge í fyrra. Rauðvínið ætti að hafa gott af nokkurra ára geymslu en má þó vel neyta þess nú þegar. Frönsku vínin eru hins vegar einnar þrúgu vín líkt og öll Elsass-vín og eru m.a. fáanleg Gewurztraminer, Pinot Blanc og Muscat. Þau eru skilgreind á lífrænum kvarða sem „demeter" sem mér skilst að þýði að jarðvegurinn sé einstaklega hreinn og ómengaður og uppfylli ströngustu skilyrði. Ég hef ein- ungis reynslu af Gewurztraminer-víninu, sem er milt og þægilegt. Ekki eins um- fangsmikið og ágengt og Gewurztramin- er frá Elsass vill oft verða en það sem vínið skortir í krafti bætir það upp með fíngerðum bragðtónum. Þessi vín eru auðvitað öll valin á þeirri forsendu að þau séu „lífræn“, sem er auðvitað aldrei ókostur. Burtséð frá því eru þetta hins vegar einnig allt ágætis vín sem standast fyllilega samanburð við ólífræna frændur sína. Lífræni bjórinn er ekki síður athyglis- verður. Hann er belgískur og yfirgeijað- ur. Fremur bragðmikill drykkur sem minnir um margt á þýskan „weissbier“. Ég held að ég' hafi enn ekki rekist á neinn stað á landinu þar sem álagningu á vín er jafnstillt í hóf og Á næstu grös- um. Gunnhildur Emilsdóttir, sem rekur staðinn, segist hafa það fyrir reglu að leggja 30% á vínflöskuna og megi nefna sem dæmi að Pierre Frick Pinot Bianc, sem kosti 1.300 frá ÁTVR, kostar 1.500 út frá staðnum. „Ég er eiginlega talin vera skrýtin út af þessu,“ segir hún um verðlagningarstefnu sína, sem raunar nær einnig til matarins. Hún segist hafa leitað um nokkurt skeið að lífrænum vín- um erlendis en nokkuð illa gengið að fá framleiðendur til að vilja selja einungis einum litlum veitingastað hvað þá þegar þeir heyrðu hið enska heiti hans: One Woman Restaurant. „Ég vil frekar leggja á mig meiri vinnu en að hækka verðið. Fóik fær enga súperþjónustu hér og verð- ur að njóta af því sem það fær - eða borða annars staðar. Þeir sem kunna að meta það kunna líka að meta það.“ -

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.