Morgunblaðið - 28.09.1995, Side 35

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FIMMTUDAGUR 28. SEPTEMBER 1995 35
hugga og styrkja eftirlifandi eigin-
konu hans, börn og aðra ástvini.
Gegnum Jesú helgast hjarta
í himininn upp ég líta má,
Guðs míns ástar birtu bjarta
bæði fæ ég að reyna og sjá.
Hryggðarmyrkrið sorgar svarta
sálu minni hverfur þá.
(Hallgrimur Pétursson,
úr 48. Passíusálmi.)
Kveðja frá Skógar-
mönnum KFUM -
' Felum Drottins föðurhönd
harma vora og hjartaþunga,
hann á sjálfur gamla og unga,
fijáls að leysa líkamsbönd.
Flýt þér, vinun í fegra heim:
krjúptu’ að fótum friðarboðans
og fljúgðu’ á vængjum morgunroðans
meira’ að starfa Guðs um geim.
(Jónas Hallgr.)
Vinur og félagi og forgöngumaður
er fallinn í valinn, óvænt og fyrir
aldur fram. Missirinn er mikill og
söknuðurinn sár er séra Jón Einars-
son í Saurbæ er burt kallaður frá
fjölskyldu, vinum og samstarfsfólki,
frá víðum hring og verkmiklum þar
sem hann um nær 30 ára skeið hafði
unnið af frábærum áhuga og trú-
mennsku. Fyrst og fremst sem þjónn
kirkjunnar og hirðir safnaða sinna,
en einnig sem forystumaður í sveitar-
stjórnarmálum og margvíslegum fé-
lags- og menningarmálum í sveit og
héraði. Hann gegndi og mikilvægum
trúnaðarstörfum fyrir kirkjuna sem
kirkjuþings- og kirkjuráðsmaður um
langt skeið og var áhrifamaður um
stefnumótun og starfshætti í kirkju-
málum. Einnig var hann valinn til
forystu í félagsmálum prestastéttar-
innar og gegndi þar ábyrgðarstöðum.
Meðal annars var hann stjórnarmað-
ur í Prófastafélagi íslands frá 1982
og formaður þess frá 1989 til dánar-
dægurs.
Allt er þetta til vitnis um það
traust sem séra Jón Einarsson naut
meðal samferðafólksins, enda var
hann trúr þeirri köllun og hugsjón
„að vinna Guðs veröld til þarfa“, að
verja kröftum og hæfileikum til þjón-
ustu við Guð og menn.
Séra Jón í Saurbæ var mjög heil-
steyptur maður og samkvæmur sjálf-
um sér. Vinnubrögð hans öll báru
vott um nákvæmni og regtusemi og
hinn vandaðasta undirbúning. Skoð-
unum sínum hélt hann fram af festu
og einurð, en kunni einnig vel að-slá
á léttari strengi. Hann fylgdi málum
vel eftir og undansláttur hvers kon-
ar, hvað þá uppgjöf, var honum fjarri
þótt á móti blési. Mætti um það vitna
til orða séra Matthíasar Joehumsson-
ar um annan prófast og eldri í sög-
unni: „Ráð sá ei reika/ né réttu
sleppa/ þótt tólf saman/ toga gerðu.“
Þrátt fyrir fjölþætt störf og ann-
ríki var séra Jóni sýnt um að gæta
að því sem einstaklinginn varðar,
styðja og uppörva, rækta vináttu,
vonir og trú.
Séra Jón Einarsson var hamingju-
maður í sínu einkalífi. Fjölskyldan
var honum dýrmætust í gleði og
þraut. Hugrúnu konu sinni og börn-
um þeirra og skylduliði var hann
umhyggjusamur fjölskyldufaðir.
Þeirra er missirinn mestur. Megi
góður Guð styrkja þau og hugga í
þungri raun.
Fyrir hönd Prófastafélags íslands
flyt ég kveðju og þakkir. Farsæll
foringi, vinur og félagi og góður
drengur er kvaddur með söknuði og
eftirsjá og Guði falinn og gæsku
hans.
Sú er mín huggun sama,
sem þín var, Jesú minn.
Krossinn þá að vill ama,
ofsókn og hörmung stinn.
Hjá þinni hægri hendi,
hér nú þó lífið endi,
fagnaðamægð ég finn.
(Hallgr. Pét.)
Sváfnir Sveinbjarnarson.
Að leiðarlokum vil ég þakka fyrir
kynni mín af sr. Jóni Einarssyni og
góð samskipti okkar undanfarin ár.
Fyrsta minning mín um sr. Jón
er frá sumrinu 1972. Þá var ég ungl-
ingur í sumarbúðum KFUM í Vatna-
skógi. Á sunnudegi var gengið til
Saurbæjarkirkju á Hvalfjarð-
arströnd. Presturinn vakti athygli
mína fyrir virðulegt fas. Jafnvel stór
hópur af líflegum drengjum kom
honum ekki úr jafnvægi.
Árin liðu og kirkjuferð að Saurbæ
var órjúfanlega tengd dvöl í Vatna-
skógi. Þegar ég tók að mér forstöðu
í sumarbúðunum og stóð fyrir kirkju-
ferð drengjanna, vorum við sr. Jón
orðnir málkunnugir.
Atvikin höguðu því síðan þannig
að hann var ein vígsluvotta okkar
vígslubræðranna sem fengum prests-
vígslu 31. maí 1982. Oft fannst mér
á honum síðar að hann teldi sig af
þeim sökum bera nokkra ábyrgð á
mér og vel fann ég að hann bar hag
minn fyrir brjósti. Hann tók mér
opnum örmum er ég vann prestsverk
í Saurbæjarkirkju og alltaf vildi hann
fá drengina úr Vatnaskógi í guðs-
þjónustu til sín. Eftir þær guðsþjón-
ustur var iðulega drukkið kaffi heima
í stofu á prestssetrinu og margt
skrafað og sögur sagðar.
Þannig liðu árin og ekkert benti
til annars en svo yrði enn um ára-
bil. Sr. Jón var stakur reglumaður
og laus við svonefnda áhættuþætti
sem læknavísindin vara við. Það var
því mikið áfall að spyija veikindi
hans þótt við gerðum okkur góðar
vonir í fyrstu. í sumar naut ég þeirr-
ar ánægju að aðstoða hann við guðs-
þjónustu þar sem drengir úr Vatna-
skógi komu til kirkju. Mér fannst
hann að flestu leyti sjálfum sér líkur
og ótrúlegt að hann væri helsjúkur.
Fimm vikum síðar, 2. september,
gladdi sr. Jón okkur Skógarmenn
KFUM með því að koma stutta kvöld-
stund í karlaflokk í Vatnaskógi. Með
þeirri heimsókn undirstrikaði hann
góðan hug sinn til nágrannanna. Það
voru mikil viðbrigði að sjá hann aft-
ur þá, áreiðanlega sárþjáðan og langt
leiddan af meini sínu. Meðferð hafði
verið hætt og hann beið hins óumf-
lýjanlega. Eg undraðist styrk hans
og æðruleysi. Hann tók hlutskipti
sínu karlmannlega, virtist óttalaus
og ekki gat ég merkt biturð. Honum
gramdist það eitt að þurfa að fresta
héraðsfundi prófastdæmisins sem
hann hafði ákveðið að helga minn-
ingu Borgfirðingsins Ólafs Olafsson-
ar kristniboða.
Við kvöddumst innilega þetta
kvöld, vissum sjálfsagt báðir innst
inni að við ættum ekki eftir að hitt-
ast aftur hér á jörð. Biessunaróskir
hans á kveðjustundinni geymi ég í
hjarta.
í minningunni er sr. Jón Einarsson
hinn samviskusami embættismaður,
trúr yfirboðurum sínum og kirkju
sinni í hvívetna. Hann var ekki nýj-
ungagjarn maður heldur fastheldinn
á gamalt og gott og lét ekki svo
auðveldlega snúa sér en heill og
áreiðanlegur í hveiju sem hann tók
sér fyrir hendur.
Sr. Jón lifði og dó í náð Drottins.
Ég trúi því að við andlátið hafi hann
heyrt rödd Drottins: Gott, þú góði
og trúi þjónn. Gakk inn í fögnuð
herra þíns (Matt. 25:21).
Aðstandendum votta ég samúð og
bið fyrir kveðju mína og fjölskyldu
minnar þar sem ég get ekki verið
viðstaddur útförina. Guð blessi minn-
ingu sr. Jóns Einarssonar.
Ólafur Jóhannsson,
formaður KFUM í Reykjavík.
Þó að við vitum að eitt sinn verða
allir menn að deyja þá er alltaf erf-
itt að sætta sig við þegar menn á
besta aldri eru kallaðir burt svona
snemma.
Með nokkrum orðum langar mig
að minnast séra Jóns og þakka hon-
um fyrir alla þá hlýju sem hann veitti
okkur.
Fyrir 15 árum jarðsetti hann son
okkar, Sólmund Amar, og í öll þessi
ár hefur hann og Hugrún komið í
heimsókn til okkar á afmælisdegi
hans til að vera með okkur og minn-
ast hans. Þetta þótti okkur alltaf
vænt um og munum aldrei gleyma.
Bömum okkar reyndist hann góður
vinur. Þegar þau hittust gaf hann
sér alltaf tíma til að tala við þau um
lífið og tilveruna.
Elsku Hugrún og börn, missir
ykkar er mikill.
Guð gefi ykkur styrk á þessari
erfíðu stundu.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
lians dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Sigrún Sólmundardóttir
og fjölskylda, Belgsholti.
• Fleiri minningargreinar um
Jón Eyjólf Einarsson bíða birting-
arogmunu birtast i blaðinu næstu
daga.
t
Elskuleg eiginkona mín, dóttir, móðir
okkar, tengdamóðir og amma,
ÞORBJÖRG VIGFÚSDÓTTIR,
Kirkjuvegi 18,
Selfossi,
sem lést 22. þessa mánaðar, verður
jarðsungin frá Selfosskirkju laugardag-
inn 30. september kl. 10.30.
Ólafur Eyjólfsson,
Jóhanna Jóhannesdóttir,
Eyjólfur Ólafsson, Guðrún Birgisdóttir,
Jóhanna Ólafsdóttir, Karl K. Á. Ólafsson,
Vigfús Ólafsson,
Helgi Ólafsson, Guðríður Svavarsdóttir
og barnabörn.
Birting afmælis- og
minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar end-
urgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn blaðsins í Kringl-
unni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Hafnarstræti 85, Akur-
eyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar í símbréfi í númer
691181. Það eru vinsamleg tilmæli blaðsins að lengd greinanna fari
ekki yfir eina og hálfa örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega
línulengd — eða 3600-4000 slög. Greinarhöfundar eru beðnir að
hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar
greinar um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar eru birtar afmæl-
isfréttir ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprent-
uninni. Það eykur öryggi í textameðferð og kemur í veg fyrir tví-
verknað.
Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa sem í daglegu
tali eru nefndar DOS-textaskrár. Þá eru ritvinnslukerfin Word og
Wordperfect einnig auðveld í úrvinnslu.
+
Bróðir okkar,
RÍKARÐUR GESTSSON,
Bakkagerði,
Svarfaðardal,
verður jarðsunginn frá Dalvíkurkirkju laugardaginn 30. september
kl. 13.30. Jarðsett verður að Tjörn.
Hlíf Gestsdóttir,
Björn Gestsson,
Jóhanna Maria Gestsdóttir,
Kristín Gestsdóttir.
Ástkær sonur okkar og bróðir,
SVANLAUGUR GARÐARSSON,
Marargötu 5,
Grindavík,
lést mánudaginn 25 september sl.
Útförin verður gerð frá Grindavíkur-
kirkju laugardaginn 30. september nk.
kl. 14.00.
Sigríður S. Gunnlaugsdóttir,
Þröstur Jónsson,
Ellert Oigeirsson,
Garðar Svanlaugsson.
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
KRISTÍN ÞORBERGSDÓTTIR,
Fossagötu 14,
sem lést 25. september, verður jarð-
sungin frá Fossvogskirkju föstudaginn
29. september kl. 13.30.
Sigurður Þórðarson, Þóra Gfsladóttir,
Helga Þórðardóttir, Guðmundur Ingi Þórarinsson,
Kristján Þór Guðmundsson, Sigrún Birna Dagbjartsdóttir,
Þórarinn Björn Guðmundsson,
Björgvin Már Guðmundsson, Ásrún Þóra Sigurðardóttir
og langömmubörn.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
SVEINBJÖRG HELGADÓTTIR,
Mánabraut 15,
Kópavogi,
er lést 22. september sl., verður jarð-
sungin frá Kópavogskirkju föstudaginn
29. september kl. 10.30.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er
bent á Krabbameinsfélag íslands.
Hartmann Jónsson,
Áslaug Hartmannsdóttir, Ingvar Stefánsson,
Hrafnhildur Hartmannsdóttir, Þorkell Svarfdal Hilmarsson,
Astríður Hartmannsdóttir, Ingólfur Magnússon,
Danfel Rafn Hartmannsson, Sigrfður Beta Ásmundsdóttir
og barnabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
ÓLÍNA STEINUNN ÞÓRÐARDÓTTIR,
Bauganesi 35,
Reykjavik,
verður jarðsungin frá Árbæjarkirkju
föstudaginn 29. september kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hinnar látnu,
er bent á Hlíðabæ, Flókagötu 52,
sími 562 1722.
Sunneva Þrándardóttir, Sunneva B. Hafsteinsdóttir,
Hansína Bjarnadóttir, Kristinn Oddsson,
Rut Kristinsdóttir, Jóhann Björgvinsson,
Hrefna E. Jónsdóttir,
Sæbjörn Jónsson, Valgerður Valtýsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
jarðarför
SNJÓLAUGAR VALDEMARSDÓTTUR.
Halldór Gunnlaugsson,
börn, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.