Morgunblaðið - 05.12.1995, Blaðsíða 36

36 ÞRIÐJUDAGUR 5. DESEMBER 1995
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 5. DESEMBER 1995 37
STOFNAÐ 1913
ÚTGEFANDI: Árvakur hf., Reykjavík.-
FRAMKVÆMDASTJÓRI: Hallgrímur B. Geirsson.
RITSTJÓRAR: Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
VELFERÐ OG
VERKFÖLL
FRANSKT þjóðfélag hefur verið nær lamað á aðra viku vegna
verkfalla opinberra starfsmanna. Stöðugt bætast fleiri
starfsstéttir í hóp verkfallsmanna og hefur ástandið ekki verið
jafnalvarlegt í landinu frá uppþotum námsmanna árið 1968.
Ástæða verkfallanna eru áform frönsku stjórnarinnar um nið-
urskurð á sviði velferðarmála til að ná betri tökum á ríkisfjármál-
unum. Verkfallsmenn vilja hnekkja þeim áformum og gera jafn-
vel kröfur um útgjaldaauka í stað niðurskurðar.
Ríkisstjórnin verður hins vegar að standa við þessi áform sín
ætli hún að uppfylla þau skilyrði sem sett eru fyrir þátttöku í
myntbandalagi Evrópusambandsríkja varðandi halla á fjárlögum,
verðbólgu og skuldsetningu hins opinbera.
Flest Evrópuríki standa frammi fyi'ir sama vanda og Frakk-
ar. Velferðarkerfið sem byggt hefur verið upp á síðustu áratug-
um er að sliga þjóðfélagið. I nær öllum Evrópuríkjum er fyrirsjá-
anlegt að lífeyrissparnaður muni ekki standa undir lífeyrisgreiðsl-
um á fyrstu áratugum næstu aldar.
Árum saman hafa menn neitað að horfast í augu við þennan
vanda og fjármagnað kerfið áfram með aukinni skattheimtu og
opinberri skuldasöfnun auk þess sem hagvöxtur hefur auðveldað
að slá vandanum á frest. Nú er hins vegar komið að þeim mörk-
um að menn geta ekki haldið lengra á þeirri braut. Skattheimta
verður varla hærri en hún er í Evrópu í dag og skuldir margra
ríkja eru orðnar ógnvænlega háar.
Þau ströngu skilyrði sem eru fyrir þátttöku í myntbandalaginu
hafa neytt ríkisstjórnir Evrópusambandsríkja til að horfast í
augu við þennan vanda. Evrópuríki utan Evrópusambandsins,
búa hins vegar sum hver við áþekkan vanda. Þessi vandi á eftir
að verða enn meira aðkallandi er næst hægir á hagvexti í álf-
unni. Þá gætu skuldsett ríki á borð við Svíþjóð lent í alvarlegum
erfiðleikum.
Það verður að draga saman hið evrópska velferðarkerfi í núver-
andi mynd, ella verður nióurstaðan sú að engin velferðarþjón-
usta verður að lokum til staöar. Það verður að afnema ýmsa
þjónustu sem er einfaldlega munaður er menn hafa ekki efni á
til að hægt verði í framtíðinni að viðhalda nauðsynlegri þjónustu
á sviði mennta-, heilbrigðis- og lífeyrismála. Niðurskurðurinn
mun hins vegar ekki ganga átakalaust fyrir sig líkt og verkföllin
í Frakklandi sýna.
Hinn kosturinn er þó sýnu verri. Ef ekkert verður gert er sú
hætta fyrir hendi, líkt og sænski hagfræðingurinn Assar Lindbeck
hefur bent á, að velferðarkerfið tortími efnahagslegum grund-
velli sínum. Þá munu kynslóðir framtíðarinnar ekki sætta sig
við ofurskatta til að standa undir greiðslum til þeirra kynslóða
«r slógu aðgerðum á frest.
LENGING FÆÐINGAR-
ORLOFS
RANNSÓKN, sem þrír læknar við Landspítalann hafa gert,
undir stjórn Reynis Tómasar Geirssonar prófessors, sýnir
að algengt er að konur vinni á meðan þær ganga með börn sín,
enda er atvinnuþátttaka kvenna mikil hér á landi. Hins vegar
hætta nærri tvær konur af hvetjum þremur vinnu á meðgöngutím-
anum vegna meðgöngukvilla.
Reynir Tómas segir í samtali við sunnudagsblað Morgunblaðs-
ins að ef konum yrði gert auðveldara en nú að hefja töku fæðing-
arorlofs t.d. fjórum til átta vikum fyrir fæðingu, gæti það reynzt
þjóðhagslega hagkvæmt, með tilliti til jákvæðra áhrifa á lengd
meðgöngu og heilbrigði barns og móður. Æskilegast sé að skerða
í engu núverandi orlof, heldur lengja fæðingarorlof allra kvenna
með þeim hætti að láta það einnig taka til síðasta mánaðar
meðgöngunnar.
Niðurstöður læknanna og tillögur þeirra eru vissulega umhugs-
unarverðar. Með hliðsjón af sambærilegum rannsóknum í ná-
grannalöndunum hafa verið gerðar breytingar á fæðingarorlofi
í þá veru, sem Reynir Tómas Geirsson leggur til. Nefnd, sem
Ingibjörg Pálmadóttir heilbrigðisráðherra hefur skipað til að
skoða frumvarp til laga um fæðingarorlof, hlýtur því að taka
mið af þessum niðurstöðum er hún leggur fram tillögur sínar.
í sunnudagsblaði Morgunblaðsins er sagt frá því að í frumvarp-
inu, sem nefndin á að endurskoða, sé gert ráð fyrir að allar
konur njóti sama réttar til fæðingarorlofs, sama hvar þær starfa
á vinnumarkaði. Jafnframt nái réttur til fæðingarorlofs jafnt til
karla og kvenna. Hvort tveggja eru þarfar og tímabærar umbæt-
ur, eins og Morgunblaðið hefur bent á. Þeim þurfa hins vegar
að fylgja aðgerðir í fleiri málum, til dæmis jöfnun launamunar
kynjanna.
Lengingu fæðingarorlofs og jafnrétti til orlofs þarf auðvitað
að skoða í því ljósi að skattgreiðendur beri ekki stóraukinn kostn-
að af breytingum. Eins og rannsóknir læknanna á Landspítalan-
um benda til, kunna útgjöld annars staðar í heilbrigðis- og trygg-
ingakerfinu hins vegar að sparast með því að fæðingarorlof sé
lengt. Mestu máli skiptir að breytingarnar stuðli að því að ný-
fæddum íslendingum séu búnar sem beztar aðstæður og ástrík-
ast umhverfi.
Sex sveitarfélög á Vestjörðum samþykkja sameiningu
ÓLAFUR Helgi Kjartansson, sýslumaður á ísafirði, á kjörstað um helgina, TALNING atkvæða gekk snurðulaust fyrir sig, en rúmlega 52% þeirra Á ÞINGEYRI var mest andstaða við sameiningu sveitarfélaganna
en kosningaþátttaka var fremur dræm í bænum. 3.090 íbúa sem eru á kjörskrá gengu til atkvæða. en þó greiddu yfir 60% sameiningunni atkvæði.
Leiðir til spamaðar
og hagræðingar
Sex sveitarfélög á Vestfjörðum hafa sam-
þykkt að ganga í eina sæng með vilja mikils
meirihluta íbúa. Heimamenn eru yfirleitt
bjartsýnir á framhaldið, en benda sumir á að
vert sé að forðast of mikla samþjöppun valds
á ísafirði og hafa verði hagsmuni smærri eða
dreifðari byggða í huga.
SAMEINING sex sveitarfélaga
á norðanverðum Vestfjörð-
um var samþykkt með mikl-
um meirihluta í kosningum
sem fram fóru um helgina, eða með
74,13% greiddra atkvæða. Kjörsókn
var hins vegar frekar dræm. Á kjör-
skrá í sveitarfélögunum, ísafirði,
Suðureyri, Mýrahreppi, Mosvalla-
hreppi, Flateyri og Þingeyri, voru
3.090 manns og greiddu 52,55%
þeirra atkvæði.
Sameiningu samþykktu 1.204
þeirra sem kusu en nei sögðu 396
manns. Mest var kjörsókn í Mýra-
hreppi, en þar kusu 81,48% þeirra
sem eru á kjörskrá, en minnst var
kjörsókn á ísafirði þar sem 47,69%
þeirra sem eru á kjörskrá greiddu
atkvæði.
Lítil andstaða við sameiningu
Fylgið við sameiningu var mest á
Suðureyri þar sem 88,88% þeirra sem
kusu voru henni hlynnt, en minnst á
Þingeyri þar sem 62,80% af þeim sem
kusu töldu hana heilladrýgsta kost-
inn. Miðað við tölur frá 1. desember
1994 eru rúmlega 4.800 íbúar í sam-
einuðu sveitarfélagi.
Kristján Þór Júlíusson bæjarstjóri
á ísafirði kveðst fagna niðurstöð-
unni. Hann segir ekki hægt að meta
í fljótu bragði hver áhrif sameiningar
verða, en þó sé ljóst að þegar til lengri
tíma er litið eigi þau að leiða til sparn-
aðar og hagræðingar í kjölfarið.
„Augljósasta dæmið er sparnaður í
yfirstjórn sveitarfélaganna, þar sem
verið hafa fjórir framkvæmdastjórar
og milli 30 og 40 manns í sveitar-
stjórnum ásamt aðild að ýmsum sam-
tökum sveitarfélaga. Þetta eru allt
þættir sem verða stokkaðir upp.
Mesti ávinningurinn með sameiningu
tel ég hins vegar að mælist ekki
aðeins í krónum og aurum, þ.e. ágæti
þess að íbúar þessa svæðis komi fram
sem ein heild og taki á þeim verkefn-
um sem við er að glíma,“ segir Krist-
ján.
Urslitin verða rædd í bæjarstjórn
ísaflarðar á fimmtudag og kveðst
Kristján eiga von á að aðrar sveitar-
stjórnir hefji nú undirbúning næsta
skrefs, sem samkvæmt sveitastjórn-
arlögum er að taka ákvarðanir um
íjárhagsmálefni sveitarfélaga, fjölda
fulltrúa í nýrri sveitarstjórn, nafn og
önnur atriði sem þessu tengjast. Fyr-
ir liggja hugmyndir um þessa þætti,
en sveitarstjórnir hafa ekki enn tekið
afstöðu til þeirra.
Allir með jafnan rétt
Meðal annars er rætt um að í
nýrri sveitarstjórn sitji 11 manns og
5 í bæjarráði og stjórnsýslu sveitarfé-
lagsins verði skipt upp í fjögur meg-
insvið; umhverfissvið, félags- og
menningarsvið, fræðslu- og mennta-
svið og hafnarmálasvið.
Kristján vísar á bug öllum áhyggj-
um um ójafnvægi milli
byggða sökum stærðar
Isafjarðar og segir ljóst að
íbúar í nýju sveitarfélagi
verði jafnir. „Allir munu
hafa jafnan rétt til að sitja
og sækjast eftir kjöri í væntanlega
sveitarstjórn, þannig að ekki er mis-
ræmi í atkvæðavægi íbúanna. Þeir
sem þar munu sitja eru kosnir til að
sinna öllu svæðinu og heildarhags-
munum þess,“ segir hann.
Magnea Guðmundsdóttir oddviti á
Flateyri segir að úrslitin falli sér vel
í geð. Nú taki við frekari vinna til
að sameiningin geti orðið að veru-
leika í vor, en búið er að ákveða að
kosið verði til sveitarstjórnar í nýju
sveitarfélagi 11. maí á næsta ári og
Líta samstarf
ið björtum
augum
samtímis valið á það nafn. Magnea
segir að þótt kjörsóknin sé ekki meiri
en raun ber vitni, telji hún að þeim,
sem ekki kusu, standi á sama. „Eg
hlýt að meta það svo að fólk sem sat
heima vilji ekki taka afstöðu sem er
einhvers konar yfirlýsing um hlut-
leysi. Þeir sem eru á móti sitja hins
vegar ekki heima, þannig að úrslitin
endurspegla að andstaðan við sam-
einingu er lítil."
Magnea kveðst telja að sameining
hafi áhrif á samfélagið í heild sinni,
ekki aðeins fjárhagslegar forsendur
byggðarinnar. „Með þessu getum við
samnýtt kraftana á svæðinu og stillt
saman strengi mannlífsins. Á sama
tíma eru samgöngur að breytast
þannig að við eigum möguleika á
daglegum samskiptum allt árið um
kring, að mestu, og það er mikil-
vægt. Ég held t.d. að hefði verið
kosið um sameiningu áður en jarð-
göng milli Breiðadals og Botnsheiðar
urðu að raunverulegum kosti, hefðu
sveitarfélögin ekki þrifist í einangrun
á sama hátt og þau munu gera eftir
að göngin koma til. Málið er því tíma-
bært einmitt nú,“ segir Magnea.
Skarður hlutur ólíklegur
Bergþóra Annasdóttir oddviti á
Þingeyri kveðst afar ánægð með nið-
urstöðu kosninganna og hún líti
björtum aúgum á samstarfið. „Þessi
úrslit sýna að fólk vill þjappa sér
saman og vinna sig sameiginlega út
úr vandanum. Kosningaþátttaka
hefði þó mátt vera betri, t.d. á
ísafirði, en þetta virðist vera algengt
í stærri sveitarfélögum sem samein-
ast því að fólkið telur sameiningu
ekki jafn stórvægilegt val
og á minni stöðum," segir
hún.
Framundan er mikil
vinna að sameiningu að
sögn Bergþóru og kveðst
hún vonast eftir að það gangi hnökra-
lítið fyrir sig. „Ég segi ekki að það
verði áfallalaust, en ég hef þó trú á
að allt fari vel. Helst er að óttast að
íbúum á einum stað finnist þeir bera
skarðan hfut frá borði miðað við önn-
ur byggðarlög, en ég á ekki frekar
von á að svo verði og finnst líklegt
að allir íbúarnir haldi þeirri þjónustu
sem þeir fá í dag. Þessi þróun veltur
auðvitað á því hvort pólitíkin verði
með mildum blæ eða hörðum," segir
Bergþóra.
Úrslit kosninga um sameiningu
sveitarfélaga
á Vestjörðum
0LL
SVEITAR-
FÉLÖGIN,
SAMTALS:
Ákjörskrá: 3.090
Gr. atkvæði: 1.624
Kjörsókn: 52,6%
Auðir seðlar
og ógildir: 24= 1,5%
SUÐUREYRI
JA: 112 Nei: 12
/JÁ:
( 88,9%^
Á kjörskrá: 194
Gr. atkvæði: 126
Kjörsókn: 64,9%
FLATEYRI
Jfl: 97 Nei: 28
/JA;
( 77,6%a VfXm
Á kjörskrá: 229
Gr. atkvæöi: 125
Kjörsókn: 54,6%
ÍSAFJÖRÐUR
JÁ: 802 Nei: 271 nT
/JÁ:
( 73,7%j
Á kjörskrá: 2.281
Gr. atkvæði: 1.088
Kjörsókn: 47,7%
M0SVALLAHR.
Jfl: 28
Nei: 5
JÁ:
82,4%
A kjörskrá:
Gr. atkvæði:
42
34
Kjörsökn: 81,0%
,—v ' ' -héyn
MÝRAHREPPUR ÞINGEYRI
JÁ: 35 Nei: 9 JÁ: 130__Nei: 71
/JÁ:
( ™>s%Æá ( 62,8%Wtm
Á kjörskrá: 54 Á kjörskrá: 290
Gr. atkvæði: 44 Gr. atkvæði: 207
Kjörsókn: 81,5% Kjörsókn: 71,4%
Ásvaldur Guðmundsson oddviti
Mýrahrepps kveðst sæmilega ánægð-
ur með úrslitin, þau séu afdráttarlaus
og endurspegli vel undirbúning og
kynningu málsins fyrir kosningarnar.
„Ég held að eins og málin standa
sé fólk almennt hlynnt sameiningu,
að minnsta kosti er niðurstaðan hér
í Mýrahreppi skýr. Okkar sveitarfé-
lag stendur vel en komum til með
að taka einhverjar skuldir á okkur,
að minnsta kosti að nafninu til, en
ég á ekki von á að við finnum fyrir
því svo mjög,“ segir Ásvaldur.
Aðgætni þörf
Hann kveðst ekki óttast mjög að
minni .sveitarfélögin verði afskipt í
samstarfinu, en þó verði að sýna
aðgætni varðandi ýmis mál sem
snerta sveitina sérstaklega. „Ég
reikna ekki með að við fáum kosna
menn í nýju sveitarstjórnina, en
treysti því að hafa þar ítök og menn
hliðholla okkur og óttast ekki að
vera útundan," segir hann. „Dreifð-
ari byggðir geta vitaskuld aldrei
vænst þess að fá algjörlega sömu
þjónustu og þéttbýlið, en við erum
alin upp við þá staðreynd þannig að
hún kemur ekki á óvart, auk þess
sem við hefðum ekki heldur getað
veitt okkur slíkt á eigin spýtur.“
Hann segir mikinn undirbúning og
umræður hafa farið fram innan sam-
starfsnefndar um sameiningu, og
þótt væntanleg sveitarstjórn verði
óbundin af því starfi, sé þess að
vænta að miðstöð stjórnsýslu verði á
Isafirði en þjónustufulltrúar starfi í
stærri kauptúnum sem verði til að
byija með nokkurs konar staðgenglar
sveitarstjóra. Einnig verði nefnda-
skipan með öðrum hætti en nú er.
Vald nær miðju
Björn Birkisson oddviti á Suður-
eyri segir úrslit kosninganna við-
unandi, haldi menn rétt á spilum í
kjölfarið. „Við væntum hins besta
en ég er þó hræddur um viss málefni
í þessu sambandi, t.d. að ákveðnir
þættir í sveitunum nái ekki inn á
borð nýrrar sveitarstjórnar.
Ég hef haft vara á mér
gagnvart sameiningu. Við
skulum þó spyrja að leiks-
lokum og ég vil ekki vera
með óþarfa svartsýnishjal.
Hann segir stöðu Suðureyrar hafa
verið um margt mjög erfiða og ekki
verið traustur grundvöllur fyrir nauð-
synlegum verkum. Menn hafi þó haft
þá trú að heldur væri að birta til í
þeim efnum.
„Ég held að vilji íbúa sýni að þeir
telji að betur gangi í samvinnu en í
togstreitu milli sveitarfélaga, enda
er það skynsamlegt ef vel er með
farið. Það hlýtur að vera ódýrara að
reka þessi sveitarfélög sem eina heild
í stað þess að vera í mörgum, smærri
hlutum. Ekki er þó allt fengið með
því, heldur þarf að halda því fram
sem snýr að hveiju sveitarfélagi fyr-
ir sig. Valdið færist tvímælalaust nær
naflanum því eðli málsins samkvæmt
verður ísafjörður miðpunkturinn, og
það skiptir miklu máli um afdrif sam-
einingarinnar hvernig valdinu verður
dreift þaðan og hvernig boðin um
þarfir og óskir komast frá jöðrunum
til miðjunnar," segir Björn.
Hagsmunir heildarinnar
Björn Björnsson, oddviti í Mos-
vallahreppi, segir almenna ánægju
með kosningaúrslit og að hann telji
þetta skref til gæfu fyrir Vestfirð-
inga. „Ég vona að þetta
sé leið til að stöðva fólks-
flóttann, auka þjónustu og
samvinnu. Stærsti ávinn-
ingurinn er eflaust sá að
samstarfið verður meira
þannig að menn hætti að bítast inn-
byrðis um það litla fé sem til úthlut-
unar er, varðandi t.d. skóla- og hafn-
armál. Sem dæmi má taka að hefðum
við verið búnir að sameinast fyrir 10
árum, væri höfnin á Flateyri ekki að
sökkva í sæ, heldur væri búið að
gera við hana,“ segir Björn.
Hann kveðst ekki hafa miklar
áhyggjur af ójafnvægi milli byggð-
arlaga. „Auðvitað getur slíkt gerst
og við settum það fyrir okkur þegar
við hugleiddum þessar kosningar, að
við gætum haft það notalegt hér ein
á báti með ágætar skatttekjur og
miðsvæðis. En ég held að allir séu
sammála um að enginn hafi áhuga
á að búa í litlu, notalegu, vel stæðu
sveitarfélagi, með allt annað á hausn-
um umhverfis. Heildarsamstaðan
skiptir mestu máli.“
Sameining ekki trúarbrögð
Athygli vekur að tvö sveitarfélög
sitt hvorum megin við nýja sveitarfé-
iagið ákváðu að taka ekki þátt í sam-
einingaráformunum, þ.e. Bolungar-
vík og Súðavík. Bergþóra kveðst eiga
von á að þau gangi inn í sameinaða
sveitarfélagið síðar og ýmsir aðrir
viðmælendur blaðsins taka undir þau
viðhorf.
Ágúst Oddsson forseti bæjar-
stjórnar á Bolungarvík kveðst telja
að bærinn sé af kjörstærð miðað við
hugmyndir félagsmálaráðuneytis,
þ.e. með 1.000 íbúa eða fleiri en
minni sveitarfélög hefðu ástæðu til
að athuga sameiningu. „Árið 1993
var sameining kolfelld hér í Bolung-
arvík, eða með um 75% greiddra at-
kvæða. Verið getur að þau úrslit
hafi stafað af mikilli óvissu um hvað
sameining hefði í för með sér.
í dag hefur sameiningarnefnd
sveitarfélaganna sex hins vegar unn-
ið mikið starf, kortlagt hvernig þeir
ætla að halda á málum og kynnt
fólki það vel, sem ég hlýt að telja
jákvætt. í því sambandi má benda á
að þau fimm sveitarfélög sem sam-
einuðust ísafirði nú, eru litlu ljöl-
mennari í heild en Bolungarvík. Hér
höfum við alla þá þjónustu sem sveit-
arfélag af þessari stærð getur gert
kröfu til, svo sem sundlaug, íþrótta-
hús, félagsheimili o.s.frv., þannig að
þjónustustig bæjarins er talsvert
hátt,“ segir Ágúst.
Hann kveður hins vegar ómögu-
legt að segja hvort til greina komi
að Bolungarvík gangi inn í samstarf-
ið á næstu árum, slík stefnubreyting
velti á síðari tíma forsendum.
„Við lítum ekki á sameiningu sem
einhvers konar trúarbrögð, heldur
spurningu um raunhæfa hugsun.
Tvær leiðir eru til í því skyni að koma
sameiningu á skrið, annars vegar
geta menn unnið heimavinnu sína
vel og lagt fram ákveðnar hugmynd-
ir eða uppkast að samningi um hvern-
ig nýtt sveitarfélag á að líta út, sem
síðan er kosið um, eða sveitarfélög
fá skipun frá Alþingi um að samein-
ast. Leiði íbúar Bolungarvíkur hug-
ann að slíku í framtíðinni, hlýtur
annar hvor kosturinn að verða ofan
á,“ segir Ágúst.
Vilja fara hægt
Sigríður Hrönn Elíasdóttir oddviti
í Súðavík segir að þegar kosið var
árið 1993 um sameiningu frá Þing-
eyri og inn allt ísafjarðardjúp, hafi
það verið fellt með yfir 90% atkvæða.
Valdið færist
tvímælalaust
nær miðjunni
„Þá fórum við að velta fyrir okkur
öðrum sameiningarleiðum sem end-
aði með sameiningu gamla Súðavík-
urhrepps, Ögurhrépps og Reykja-
fjarðarhrepps um seinustu áramót.
Ánnað var því ekki í myndinni," seg-
ir hún en kveðst þó telja hugsanlegt
að Súðavík gangi inn í sameiningar-
ferlið með tíð og tíma.
Hún hafi þó ekki fundið fyrir þeim
hugarfarsbreytingum hjá íbúum, sem
gefi tilefni til að ætla að svo verði í
bráð. Súðvíkingar vilji flestir sýna
aðgætni að hennar mati.
„Mín reynsla er sú að Súðvíkingar
vilji skoða útkomuna í eitt ár eða
lengur áður en þeir gera upp hug
sinn endanlega," segir hún.
Páll Pétursson félagsmálaráðherra
kveðst mjög ánægður með niðurstöð-
ur kosninganna á Vestfjörðum. „Úr-
slitin eru mjög afgerandi sem er
gott, því að ég legg mikið upp úr
að íbúar sveitarfélaganna ráði því
sjálfir hvort af sameiningu verður eða
ekki og er algjörlega á móti valdboði
í þeim efnum. Ég tel farsælla að
þarna verði þróun með vilja íbúa en
ekki í trássi við hann,“ segir Páll.
Bættar samgöngur
áhrifavaldur
Hann kveðst telja að ný viðhorí
hafi skapast til sameiningar með til-
komu jarðganga á Vestfjörðum og
bættum samgöngum öðrum og hann
geri sér vonir um að samstaðan styrki
svæðið í heild.
Páll segist reikna með að íbúar í
Bolungarvík og Súðavík telji hag-
kvæmara í náinni framtíð að gerast
aðilar að sameinuðu sveitarfélagi.
„Það vil ég hins vegar að sé þeirra
ákvörðun og hef ekki hugmynd um
hvenær af verður. Mér finnst sú nið-
urstaða hins vegar líkleg," segii
hann.
Hann segir í gangi þreifingar um
sameiningu á milli nokkurra annarra
sveitarfélaga og hann eigi von á að
af verði í þeim tilvikum, að minnsta
kosti að einhverju leyti. „Að vissu
leyti gefur niðurstaðan á Vestfjörð-
um tóninn, þótt menn kjósi aðeim
fyrir sjálfa sig og aðstæður fyrii
vestan eru um margt aðrar en víða
annars staðar, einkum með tilliti ti
samgöngubóta. En ég geri ráð fyrii
að áfram verði sameiningarhugur
sveitarfélögum, ekki síst þar sem þai
eru að taka við auknum verkefnum
sem hlýtur að hvetja menn til dáða
frekar en hitt.“
Hann segist ekki óttast að samein-
ingin leiöi til óeðlilegrar miðstýringai
eða valdatilfærslu, enda megi treysts
því að félagsþroski Vestfirðinga s<
meiri en svo að það gerist. „Ég von-
ast eftir því að Isfirðingar fari ekk
að beita önnur byggðarlög neini
harðræði í krafti fjölmennis, og he
engar grunsemdir í þá veru,“ segi
ráðherra.