Morgunblaðið - 05.12.1995, Blaðsíða 60

60 ÞRIÐJUDAGUR 5. DESEMBER 1995
MORGUNBLAÐIÐ
Grettir
Ljóska
BREF
TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík • Sími 5691100 • Símbréf 569 1329
Hrotið í kór í
Þj óðleikhúsinu
Frá Jóni Björnssyni:
UNDIRRITAÐUR var þess heið-
urs aðnjótandi að sjá sýninguna
Glerbrot. í Þjóðleikhúsinu föstu-
dagskvöldið 1. desember síðastlið-
inn. Var þar margt góðra manna
og kvenna. Um mikið átakaverk
er að ræða sem snýst um eilífa
baráttu kynjanna fyrir tilverurétti
sínum og möguleikann á því að
lifa í hjónabandi, en halda samt
sjálfstæði sínu sem einstaklingur.
Segja má að efnið sé klassískt og
eigi erindi til allra.
Efni verksins er áleitið og vekur
upp ýmsar spurningar. En það sem
vakti mesta athygli undirritaðs var
samsetning fólksins í salnum.
Nánast eingöngu var um hjónafólk
að ræða og ekki nóg með það
heldur hjónafólk komið vel yfir
miðjan aldur. Þetta vakti sérstaka
athygli mína, þar sem ég var einn
á ferð, eiginkona var stödd erlend-
is, ég hafði því nægan tíma til að
líta vel í kringum mig. Astæða
þess að ég fór einn í leikhúsið var
sú að hún hafði verið svo forsjál
að kaupa áskriftarkort í Þjóðleik-
húsið fyrir leikárið, því yrði miðinn
ónýtur ef ég drifí mig ekki. Hvað
um það, ég tók fljótlega eftir að
gleðin virtst skína úr andlitum
kvennanna en einhver drungi virt-
ist liggja yfir körlunum.
Það fór að læðast að mér illur
grunur. Um tiltölulega rólega sýn-
ingu er að ræða sem byggist mest
upp á samtölum tveggja persóna
og það fór eins og mig grunaði
að flestir karlamir voru sofnaðir
eftir fyrstu 15 mínúturnar. Ég var
svo óheppinn að a.m.k. þrír karlar
sem sátu nærri mér sváfu svo fast
að þeir hrutu (hátt) og olli það
mér talsverðum erfiðleikum að
fylgjast með sýningunni. Flestir
þessara karla eru vel við aldur og
stæðilegir og eftir nokkurra ára
reynslu í Þjóðleikhúsinu búnir að
ná upp mikilli tækni við að sofa á
stólum leikhússins. Það sem er þó
kannski verst við þetta er að þetta
virðist einhverskonar „norm“ sem
enginn kippir sér upp við.
Þá er ég aftur kominn að efni
sýningarinnar, sem er barátta
kynjanna. Hvernig stendur á
þeirri áráttu kvenna að dröslast
með karlana í leikhúsið oft á vetri
bara til þess eins að þeir sofi yfir
sýningunum? Af hverju fara þær
ekki bara einar í leikhúsið og leyfa
körlunum að gera það sem þeir
hafa áhuga á eða bara að sofa
heima hjá sér? Megininntak sýn-
ingarinnar er að menn sættist við
sjálfa sig og aðra og leyfi hveijum
og einum að vera eins og hann
er og fæðist til þessa lífs. Þó fólk
sé gift þarf ekkert að vera að það
hafi sömu áhugamál og áherslur.
Þetta er það næsta sem undirrit-
aður hefur komist í að upplifa
fullkomna þversögn í raunveru-
legum aðstæðum. Sýningin er
tæplega þriggja tíma löng og best
þótti mér þegar ég sjálfur steins-
ofnaði með öllum hinum körlunum
og hraut í kór með þeim, en eigin-
konan, sem stóð fyrir öllu saman,
var stödd í Japan, illa fjarri góðu
gamni. Mikill er máttur kvenna.
JÓN BJÖRNSSON
Eiríksgötu 23, Reykjavík
Róm brennur
Frá Eggerti E. Laxdal:
ÞAÐ syrtir í álinn hjá íslensku
þjóðinni. Fjósamennirnir halda
áfram að tutla beljurnar, þótt þær
séu fyrir löngu gersamlega stein-
geldar.
Aðeins fámennur hópur spekúl-
anta á þessa þjóð, og hugsar ekki
um annað, en að skara eld að sinni
köku. Mig langar til þess að spyija
ráðamenn þesa lands, hvað þeir
hafa gert fyrir fólkið í landinu, á
meðan þeir voru ráðherrar eða
alþingismenn, og er hræddur um,
að fátt verði um svör.
Verkalýðshreyfingin er mátt-
vana og kyngir hveijum eiturbik-
arnum á fætur öðrum og heldur
áfram að kjósa böðlana yfir sig.
Það er níðst á sjúkum, öryrkjum
og ellilífeyrisþegum og þeim, sem
lítið hafa. Þetta fólk á helst ekk-
ert að hafa sér ti) lífsviðurværis
og þeir sem fara fyrir þessu fólki,
eru önnum kafnir við að skipu-
leggja samkomur, eins og dans,
spilakvöld, gönguferðir og þar
frameftir götunum, á meðan Róm
brennur undir fótum þeirra.
Leigutekjur skattlagðar
Nú á að skattleggja allar leigu-
tekjur af íbúðarhúsnæði, en margir
af áðumefndum hópum lifa á slík-
um tekjum og það er dýrt að við-
halda húsnæði, eins og flestir vita,
svo að útkoman hjá þeim er heldur
rýr.
Vasapeningar til fólks á vist-
heimilum nema nú um tíu þúsund
krónum á mánuði, en þyrftu nauð-
synlega að vera 16-17 þúsund
krónur og atvinnuleysisbætur þarf
að hækka og verða varanlegar eins
og tiver og einn hefur þörf fyrir.
Eg ætla ekki að hafa þetta
lengra, en bið Guð að blessa þessa
þjóð, og gefa henni menn, sem
hugsa um hag og heill þeirra, sem
standa höllum fæti í þjóðfélaginu.
Slíkum mönnum má borga vel og
það mun blessast, þegar frammí
sækir.
EGGERT E. LAXDAL,
Hveragerði.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók verður framvegis varðveitt í
upplýsingasafni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu það-
an, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu
efni til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.