Morgunblaðið - 03.01.1996, Side 8

8 MIÐVIKUDAGUR 3. JANÚAR 1996
MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
Nýtt hús verður reist undir starfsemi Neyðarlínunnar hf.
Neyðamúmerið 112
komið í notkun
Morgunblaðið/Jón Svavarsson
BYRJAÐ var að svara hringingum í 112 á varðstofu Slökkviliðs
Reykjavíkur á miðnætti gamlársdags þegar myndin er tekin.
Við símann situr Jónas Helgason innivarðsljóri. Hjá honum
standa f.v.: Hrólfur Jónsson slökkviliðsstjóri, Eiríkur Þorbjörns-
son framkvæmdastjóri Neyðarlínunnar hf. og Jón Viðar Matthí-
asson varaslökkviliðssljóri.
NEYÐARNÚMERIÐ 112 er nú
komið í notkun um allt land. Þau
neyðarnúmer, sem fólk þekkir hjá
lögreglu, slökkviliði eða sjúkraliði
í sinni heimabyggð, verða þó
áfram virk og áfram verður hægt
. að ná til þessara aðila í símanúm-
erum, sem auglýst hafa verið í
símaskránni.
Slökkvilið Reykjavíkur og
Slysavarnafélag íslands sjá um að
svara þegar hringt er í 112. Skipt-
ir þá ekki máli hvaðan hringt er
af landinu. Hrólfur Jónsson
slökkviliðsstjóri segir að byijað
hafi verið að svara fyrir Norður-
og Austurland á miðnætti á gaml-
árskvöld hjá slökkviliðinu í
Reykjavík. Frá og með klukkan
sextán í gær hafi hins vegar allt
landið verið tengt inn. „Slysa-
vamafélag íslands hefur svarað í
símann í þijú ár fyrir Austur- og
Vestur-Skaftafellssýslu, Dalasýslu
og Borgarfjarðarsýslu. Það var
ákveðið breyta því ekki og bæta
á Slysavarnafélagið Snæfellsnesi
og Vestmannaeyjum. Ef hringt er
annars staðar af landinu í einn
einn tvo kemur það hingað til
Slökkviliðs Reykjavíkur,“ segir
Hrólfur og leggur áherslu á að
gömlu neyðarnúmerin virki enn.
Allt gengið vel
Aðspurður segir hann að allt
hafi gengið mjög vel fyrir sig og
að hann fái ekki betur séð en að
búið sé að leysa öll tæknivanda-
mál. „Það er aðallega gagnvart
landsbyggðinni, sem við höfum
verið svolítið stressaðir vegna þess
að þar eru mál ekki í nógu góðu
ástandi," segir Hrólfur. Hann seg-
ir að ef hringt sé og beðið um
slökkvilið á fámennum stöðum
þurfi að fara að leita að viðkom-
andi umsjónarmanni slökkviliðs-
ins; hringja heim til hans, í far-
síma, boðtæki eða annað. „Það er
þó betra en að sá, sem í neyðinni
er, sé að þessu,“ segir hann.
Hrólfur segir lítið hafa verið
hringt í 112 á slökkvistöðina frá
áramótum og þegar Morgunblaðið
ræddi við hann í gær hafði ekkert
neyðartilvik enn verið hringt inn.
Nýtt 300 fermetra hús
Reist verður þrjú hundruð fer-
metra hús, sem verður tengt við
slökkvistöðina í Reykjavík. Hrólfur
Jónsson segir að gert sá ráð fyrir
því að Reykjavíkurborg byggi hús-
ið og leigi það til Neyðarlínunnar
hf., sem rekur neyðarnúmerið 112.
Neyðarlínan hf. var stofnuð af
Slysavamafélagi Islands, Slökkvi-
liði Reykjavíkur, Pósti og síma,
Securitas, Vara og Sívaka.
„Húsið er 150 fermetrar á
tveimur hæðum. Á neðri hæðinni
verður tæknirými í gluggalausum
kjallara, þar sem verður komið
fyrir símstöðum, tölvum, loftræsti-
kerfi og öðru slíku. Á neðri hæð-
inni verður jafnframt aðstaða fyrir
vaktmenn vaktþjónustufyrirtækj-
anna sem og búningsaðstaða fyrir
starfsmenn Neyðarlínunnar.
Á efri hæðinni er gert ráð fyrir
sjö svarborðum en að staðaldri
verða fimm borð mönnuð á daginn
og fjögur á nóttunni. Á efri hæð-
inni verður jafnframt skrifstofa
framkvæmdastjóra og ritara,
skjalageymslur og annað, sem í
kringum þetta þarf að vera,“ seg-
ir Hrólfur. Síðan verður samnýtt
að hluta til aðstaða, sem slökkvi-
liðsmenn hafa núna, til að mynda
matsalur og baðaðstaða. Hrólfur
segir að ekki sé búið að ganga
endanlega frá samningum en gert
sé ráð fyrir því að húsið verði til-
búið um mitt sumar 1996.
Kona í fyrsta skipti formaður stjórnar SAL
Vandað
lífeyriskerfi
Þórunn Sveinbjörnsdóttir
ÓRUNN Svein-
björnsdóttir hefur
nýlega tekið við
störfum sem formaður
Sambands almennra lífeyr-
issjóða, SAL. Hún er fyrsta
konan sem gegnir því
starfi. Lífeyrissjóður Sókn-
ar á aðild að SÁL og hefur
Þórunn setið í stjórn SAL
frá árinu 1987 og var á
sínum tíma fyrsta konan
sem kom þar inn í stjórn.
Hvað eiga margir sjóðir
aðild að SAL núna?
Að SAL hafa staðið 27
sjóðir, en þeim fer fækk-
andi þar sem mikið'er nú
unnið við að sameina lífeyr-
issjóði. Sameining sjóða
kallar á mikla vinnu við að
skoða reglugerðir þeirra, hún
kallar einnig á meiri sveigjan-
leika í reglugerðunum. Heilmikið
hefur verið gert til þess bæði að
aðlaga reglugerðir sjóðanna og
opna aðalfundi fyrir greiðandi
sjóðsfélaga. Það er merkileg nýj-
ung. Það er ekki ágreiningur um
skylduaðild að sjóðunum tengda
starfsgreinum. Ef hún væri ekki
staðreynd þá gæti starfsfólk fyr-
irtækja óskað eftir aðild að allt
að 70 sjóðum, slíkt væri illfram-
kvæmanlegt. Hugsanlega myndu
þá lífeyrissjóðirnir líka vilja velja
það fólk sem greiddi í sjóðina,
þá myndi kannski einhæfur hóp-
ur lenda saman. Samkvæmt
tryggingarfræðilegum útreikn-
ingum er t.d. óheppilegt að hafa
aðeins konur í einum lífeyris-
sjóði. Þær lifa lengur og hafa
aðra áhættuþætti en karlmenn
og örorka er hlutfallslega al-
gengari í röðum þeirra. Samein-
ing sjóða vinnur gegn slíkri þró-
un og er nútímaleg stefna. Líf-
eyriskerfið hefur að mínu mati
sætt ómaklegri gagnrýni. Þetta
er svo ungt kerfi, rétt liðlega 25
ára gamalt, og í raun fær enginn
bætur úr þessum sjóðum miðað
við fulla starfsævi fyrr en árið
2025. Þá fyrst er hægt að sjá
hvað lagt hefur verið inn fyrir
heila starfsævi. Nokkrir lífeyris-
sjóðir innan vébanda SAL eru
þó eldri, t.d. sjóður Iðju sem
stofnaður var árið 1959. Innan
mjög fárra ára, eða fljótlega upp
úr aldamótunum, fer fólk þó
væntanlega að sjá verulegan
árangur af því að hafa lagt fé í
lífeyrissjóði.
Hvernig er staða þessara líf-
eyrissjóða?
Staða lífeyrissjóðanna innan
SAL er yfirleitt mjög góð. Hún
hefur styrkst jöfnum skrefum á
undanförnum árum. Það hefur
verið unnið markvisst að því að
þeir réttu úr kútnum og það hef-
ur tekist með ólíkindum vel.
Langflestir þeirra eru fullkom-
lega færir um að greiða þann
lífeyri sem þeir lofa fólki.
Eru gerðar auknar kröfur til
þeirra sem stjórna lífeyrissjóðun-
um hvað ávöxtun fjármagns
snertir?
Ég mundi segja að samkomu-
lagið sem verið var að gera milli
ASÍ og VSÍ muni leiða til auk-
inna krafna, ekki aðeins hvað
fjárfestingar snertir heldur til
allra rekstrarþátta. Það er mjög
ítarlegt samkomulag þar sem
farið er ofan í saumana á nánast
öllum atriðum, kaflinn um ávöxt-
un og fjárfestingarstefnu er t.d.
mjög ítarlegur.
Stendur fyrir dyrum frekari
sameining sjóða en þegar er orð-
in?
►Þórunn Sveinbjörnsdóttir
formaður Sóknar og formaður
stjórnar SAL er fædd árið
1945. Hún lauk gagnfræða-
prófi árið 1962 frá Gagn-
fræðaskóla Austurbæjar og
hefur að auki aflað sér mennt-
unar á ýmsum námskeiðum.
Hún hefur gegnt formanns-
stöðu hjá Sókn frá árinu 1987.
Áður starfaði hún á leikskóla
og við skrifstofustörf. Hún er
gift Þórhalli Runólfssyni kenn-
ara og eiga þau þrjú börn.
Það eru umræður í gangi en
hvergi er þar komið að loka-
kafla. Nú um áramótin gekk í
garð sameining lífeyrissjóða Iðju,
Sóknar, Dagsbrúnar, Framsókn-
ar, Félags starfsfólks í veitinga-
húsum, Framtíðarinnar í Hafnar-
firði og Hlífar í Hafnarfirði. Nú
frá fyrsta janúar eru þessi sjóðir
orðnir að einum, sem er sennilega
þriðji stærsti lífeyrissjóðurinn á
landinu.
Hvernig gengur slíkt samein-
ingarsamstarf?
Það ér lofsvert hve vel það
starf hefur gengið. Nú frá ára-
mótum renna iðgjöld öll í einn
sjóð, en það þarf að loka sjóðun-
um og væntanlega flyst svo
starfsfólk á milli frá mars og
fram á mitt sumar. Öll starfsem-
in mun flytjast inn á Suðurlands-
braut 30, þar var lífeyrissjóður
Dagsbrúnar til húsa áður. Því
húsnæði verður breytt og það
stækkað svolítið. Við erum að
vonast til að þessi sameining leiði
ekki til þess að starfsmenn' sjóð-
anna missi atvinnu sína. Við
sjáum fyrir okkur að innan
skamms tíma fækki lífeyrissjóð-
unum enn meira og endi kannski
í u.þ.b. tíu til tólf sameinuðum
sjóðum. Af þeirri sameiningu
allri á að skapast heilmikil hag-
ræðing.
Hvernig standa þessir sjóðir í
samkeppninni við hina „frjálsu
lífeyrissjóði"?
Þessir sjóðir eru í samkeppni
við sjóði sem auglýsa mikla
ávöxtun. Starfsemi lífeyrissjóð-
anna hjá SAL er hins vegar ekki
sambærileg við starfsemi fyrr-
nefndra sjóða, sem aðeins eru
með ellilífeyri, meðan hinir veita
miklu víðtækari þjónustu. í
skýrslu sem Már Guðmundsson
tók saman nýlega gerir hann
góða grein fyrir starfsemi SAL
sjóðanna og mælir eindregið með
því kerfi sem þeir byggja st.arf-
semi sína á. Ur þessari skýrslu
má lesa að þetta sé það kerfi sem
verið sé að hanna víða erlendis.
í skýrslu Más er því spáð að í
framtíðinni muni sjást vel hve
þetta lífeyriskerfi okkar er vand-
að.