Morgunblaðið - 16.04.1996, Blaðsíða 35
MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 16. APRÍL 1996 35
KRISTÍN
GUÐMUNDSDÓTTIR
Dýrafirði 8. sept-
ember 1906. Hún
lést á Sjúkrahúsi
Akraness 8. apríl
síðastliðinn. For-
eldrar Kristínar
voru Helga Jóna
Jónsdóttir frá Botni
í Súgandafirði og
Guðmundur Bjarni
Jónsson frá Alfta-
mýri í Arnarfirði.
Systkini Kristínar
eru Kristján Sig-
urður, f. 1905, drukknaði 15
ára, Jón, f. 1909, dó ársgamall,
Guðbjartur, f. 1911, bjó í
Hafnarfirði, drukknaði 42 ára,
Jón Eiríkur, f. 1912, bjó á Akra-
nesi, nú látinn, Valdemar, f.
1913, bjó í Reykjavík, nú látinn,
Soffía, f. 1916, bjó á Akranesi,
dvelur á Sjúkrahúsi Akraness,
Guðný, f. 1918, bjó á Ásbrekku
í Vatnsdal og í Reykjavík, nú
látin, Móses, f. 1920,
býr í Hafnarfirði og
Jens, f. 1920, býr í
Reykjavík.
Eiginmaður
Kristínar var Björn
Bergmann Jónsson
frá Brúarlandi á
Skagaströnd.
Fyrstu búskaparár-
in bjuggu þau á
Skagaströnd, en
fluttu til Akraness
árið 1936. Björn lést
12. janúar 1964.
Þeirra börn eru
Þórhallur, f. 1931,
kvæntur Ingu Helgadóttur, þau
búa á Akranesi; Olína, f. 1934,
gift Kristni Gunnlaugssyni, þau
búa í Keflavík. Áður átti Krist-
ín Soffíu, f. 1928, gifta Jóni
H. Jónssyni, þau búa í Keflavík.
Barnabörn og barnabarnabörn
fylla brátt sjötta tuginn.
Útför Kristínar fer fram frá
Akraneskirkju í dag og hefst
athöfnin kl. 14.
Ertu horfin? Ertu dáin?
Er nú lokuð glaða bráin?
Angurs horfi ég út í bláinn,
autt er rúm og stofan þín,
elskulega mamma mín.
Gesturinn með grimma ljáinn
glöggt hefur unnið verkin sín.
Ég hef þinni leiðsögn lotið,
líka þinnar ástar notið,
finn, hvað allt er beiskt og brotið,
burt er víkur aðstoð þín,
elsku góða mamma mín.
Allt sem gott ég hefi hlotið,
hefir eflst við ráðin þín.
Flýg ég heim úr §arlægðinni,
fylgi þér í hinsta sinni,
krýp með þökk að kistu þinni,
kyssi í anda sporin þín,
elsku góða mamma mín. -
Okkur seinna í eilífðinni
eilíft ljós frá guði skín.
(Árni Helgason.)
Kveðja frá dóttur.
í örfáum orðum vil ég minnast
elskulegrar ömmu og fósturmóður,
Kristínar Guðmundsdóttur, sem
lést í hárri elli á Sjúkrahúsi Akra-
ness hinn 8. apríl sl. Hún var fædd
á Bakka í Dýrafirði. Foreldrar
hennar voru þau Helga Jóna Jóns-
dóttir frá Botni í Súgandafirði og
Guðmundur Bjarni Jónsson, frá
Álftamýri í Arnarfirði. Foreldrar
Helgu Jónu voru Soffía Eiríksdótt-
ir frá Hrauni á Ingjaldssandi og
Jón Þorfinnsson af Ströndum. For-
eldrar Guðmundar Bjarna voru Jón
Ólafsson og Kristín Guðmunds-
dóttir, er bjuggu á Tjaldanesi í
Arnarfirði.
Amma mín ólst upp í stórum
barnahópi og var næstelst 10
barna. Fjölskyldan bjó lengst af á
Þingeyri, þar sem faðir hennar
stundaði sjósókn. Lífið snerist um
vinnuna og að sjá sér farborða.
Börn og fullorðnir unnu saman og
hver sá er vettlingi gat valdið færði
björg í bú og þannig færðist arfur
kynslóðanna til barnanna. Amma
var vinnufús manneskja og trú því
sem hanni var treyst fyrir. Hún
hafði afskaplega ríka sjálfsbjarg-
arviðleitni og var það ríkur þáttur
í fari hennar að vinna öðrum vel,
eins og títt er um þá kynslóð sem
senn er gengin. Ein var sú mann-
eskja sem ömmu minni var afar
kær, en það var Soffía amma henn-
ar, sem bæði kenndi henni að lesa
og skrifa, auk þess allar bænir og
sálma er hún kunni. Minninguna
um þessa góðu konu geymdi amma
í hjarta sér og talaði einlæglega
um hana sem sinn verndarengil í
lífinu. Þótt amma ætti ekki kost á
að ganga menntaveginn, þá bætti
hún sér það með miklum bóklestri
alla tíð og viðaði þannig að sér
mikilli þekkingu á mönnum og
málefnum.
Amma mín steig stórt gæfuspor
er hún árið 1930 giftist manni sín-
um, Birni Bergmann Jónssyni frá
Brúarlandi á Skagaströnd. Saman
hófu þau búskap á Skagaströnd
og bjuggu þar til ársins 1936, er
þau fluttust á Akranes. Þar bjuggu
þau fyrst í Dalsmynni, en seinna
á Mánabraut 6, sem varð þeirra
framtíðarheimili. Björn fóstri minn
starfaði lengst af sem sjómaður
og matsveinn á togurum og síldar-
bátum, en best man ég hann sem
matsvein á Akraborginni, en þar
starfaði hann allt þar til hann lést
um aldur fram árið 1964 og var
það okkur öllum mikill harmur.
Saman ólu amma og afi upp börn-
in þrjú. Móður mína, Soffíu Karls-
dóttur, Þórhail B. Björnsson húsa-
smíðameistara á Akranesi og Ólínu
Björnsdóttur kennara í Keflavík.
Er krafta þraut og heilsan dvín-
aði var ömmu búinn dvalarstaður
á E-deild Sjúkrahúss Akraness,
þar sem hún eyddi ævikvöldinu
umvafin umhyggju og hlýju og
stöndum við fjölskyldur hennar í
ævarandi þakkarskuld við allt það
yndislega starfsfólk er þar starfar.
Með þessum orðum kveð ég
yndislega ömmu, er eitt sinn gekk
lítilli stúlku í móðurstað og lét
hana njóta alls hins besta er lífið
hefur að bjóða. Á uppvaxtarárun-
um naut ég þess ríkulega hve trú-
föst hún var. Á andlátsstund henn-
ar var gott að geta beðið bænirnar
er hún kenndi mér sem barni. Ég
veit að nú þegar hún hverfur til
nýrra heimkynna á fund genginna
ástvina verður vel á móti henni
tekið.
Góður Guð blessi ömmu mína.
Björg Karitas.
Elsku Kristín amma, mig langar
að kveðja þig með örfáum orðum.
Það er alitaf sárt að missa ein-
hvern sér nákominn, en ég held
að hvíldin hafi verið þér kærkom-
in. Þú hefðir orðið níræð 8. sept-
ember nk. hefðir þú lifað.
Ég vil minnast þín sem glaðlegr-
ar konu, konu sem sífellt var vinn-
andi, konu sem kvartaði ekki. Ég
á frá þér góðar minningar. Minn-
ingar sem ég mun geyma með mér
og riija upp til að minnast þín.
Ég man þig koma heim í há-
degismat, litla, kvika í hreyfingum,
með klút bundinn um höfuðið og
töskuna með kaffibrúsanum í ann-
arri hendinni og ég beið fyrir utan
með heita sendingu frá mömmu.
Þú varst svo mikið náttúrubarn,
naust þess að vera úti í guðs-
grænni náttúrunni, eins og þú
sagðir. Þú ræktaðir kartöflur og
gulrætur og hvergi var rabbabar-
MINNINGAR
inn betri né stærri en hjá þér.
Fátt var betra en að fá rabbabara
og sykur til að dýfa í hjá ömmu.
Það var nú oft glatt á hjalla hjá
okkur þann tíma sem ég dvaldi hjá
þér. Oft spjölluðum við fram á
kvöld og hlógum svo heilmikið,
jafnvel grétum af hlátri. Ailtaf var
stutt í hláturinn hjá þér og hann
var svo smitandi að það var ekki
hægt annað en að hlæja með þér,
þó að ég vissi ekkert af hvetju þú
varst að hlæja.
Þó aldurinn færðist yfir og heils-
an bilaði glataðir þú aldrei þinni
léttu lund. Það var alltaf stutt í
brosið og þú varst fljót að sjá skop-
legu hliðarnar á lífinu og fólkinu
í kringum þig.
Ég kveð þig nú og þakka þér
fyrir allar ánægjustundirnar sem
við áttum saman. Ég bið góðan
guð að veita okkur öllum trú og
styrk. Ég veit að nú líður þér vel
og afi tekur á móti þér.
Við þökkum fyrir ástúð alla,
indæl minning lifir kær.
Nú mátt þú, vina, höfði halla,
við herrans bqost er hvíldin vær.
í sölum himins sólin skín,
við sendum kveðju upp til þín.
(H.J.)
Þín,
Sigurlaug.
Hún amma er dáin. Langar mig
því að minnast hennar með örfáum
orðum og um leið þakka henni þau
23 ár sem við áttum saman. Var
hún eina amman sem ég átti um
ævina og metur maður mikils að
hafa átt hana að, þá sér í lagi á
mínum yngri árum. Þá var höfnin
og Sementsverksmiðjan oft á tíð-
um vettvangur ævintýranna. Ó,
hve gott var þá að komast til henn-
ar ömmu sinnar og stutt að fara,
eftir alls kyns hrakninga eða bara
til að fá sér bita. Að koma til
ömmu á Mánabrautina breyttist
lítið í gegnum árin. Það eru
ákveðnir þættir sem sitja sem
fastast í minningunni við að koma
þangað. Kexið sem hún geymdi í
krukkunni á eldhúsborðinu, kýr-
augað á bakdyrunum, rabbabara-
beðið og orgelið koma upp í hug-
ann. En eitt er ofar öllu öðru í
minningunni um ömmu. Það er
brosið hennar og hlátur, eilífur
hlátur hennar og lífsgleði allt til
hins síðasta. Þannig muna allflest-
ir eftir henni. Óg líka það að láta
allt flakka, sama hver átti í hlut,
við öll tækifæri. Það var einkenn-
andi er við Jóhanna sátum hjá
henni síðustu andartökin, hve mik-
il ró og friður hvíldi yfir henni.
Og gott er að vita að svo var allt
fram á hennar síðustu stund. Fall-
in var þá frá konan sem ég get
þakkað lífsgleði mína og hlátur.
Pabbi, Olla, Soffía, Bella og öll
hin, Guð gefí okkur styrk á stundu
sem þessari.
Ég lifi í Jesú nafni,
í Jesú nafni ég dey.
Þó heilsan og líf mér hafni,
hræðist ég dauðann ei.
Dauði, ég óttast eigi
afl þitt né valdið gilt.
I Kristí krafti eg segi:
Kom þú sæll, þá þú vilt.
(Hallgr. Pétursson.)
Vertu sæl, elsku amma mín. Ég
mun ávallt geyma minningu þína
í hjarta mínu.
Ingþór Bergmann
Þórhallsson.
ERFIDRYKKJUR
Næg bílastæði
P E R L A N sími 562 0200
Erfidrykkjur
Kiwanishúsið,
Engjateigi ll^
s. 5884460
t
Hjartkær sonur okkar, bróðir, barnabarn og frændi,
KARL EMIL HANSEN,
fæddur 17. janúar 1968,lést í Ríkisspítalanum í Kaupmannahöfn
þann 12. apríl síðastliðinn.
Fyrir hönd aðstandenda.
Jóhanna Pálsdóttir Lund, Axel Lund,
Poul E. Hansen,
Páll Eirikur Hansen,
Kristján Hansen,
Martin Lund,
Hulda Sigurjónsdóttir, Páll Guðjónsson,
og fjölskyldur.
t
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
GUÐJÓN STEINGRÍMSSON
rafvirkjameistari,
lést á sjúkrahúsi í Kaupmannahöfn að-
faranótt föstud. 1 2. apríl.
Útförin verður auglýst síðar.
Hilmar Guðjónsson, Jóhanna Thorsteinsson,
Magnús Guðjónsson,
Steingrímur Guðjónsson, Katrfn Guðmannsdóttir,
Sigriður Guðjónsdóttir,
Ingólfur Guðjónsson, Jónína E. Hauksdóttir,
Kjartan Steingrfmsson Wein,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Hjartkær móðir okkar, systir, tengdamóðir, amma og langamma
MARGRÉT JÓHANNSDÓTTIR,
Grandavegi 45,
lést í Landspítalanum miðvikudaginn 10. apríl. Útför hennar fer
fram frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 18. apríl kl. 13.30.
Einar Halldórsson, Ólöf Unnur Harðardóttir,
Guðfinna Halldórsdóttir, Hilmir Elísson,
Jóhann Halldórsson, Olga Guðmundsdóttir,
Þorsteinn Jóhannsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Frænka mín,
ELLÝ ANNATHOMSEN
AÐALSTEINSSON,
lést á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð
1. apríl.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey
að ósk hinnar látnu.
Fyrir hönd ættingja og vina,
Sigurlaug Aðalsteinsdóttir.
t
Elskuleg móðir okkar, dóttir og frænka,
ÁSLAUG JÓNSDÓTTIR
píanókennari,
Öldugranda 1,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni mið-
vikudaginn 17. apríl kl. 13.30.
Bjarni Jónsson, Andrés Jón Esrason,
Anna Bjarnadóttir,
Jón Eiríksson, Áslaug Sigurðardóttir,
Ingibjörg R. Guðmundsdóttir,
Helga S. Eiríksdóttir.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
KRISTÍN GUÐRÚN GÍSLADÓTTIR,
Arnarhrauni 30,
Hafnarfirði,
sem andaðist 9. apríl, verður jarðsung-
in frá Frikirkjunni í Hafnarfirði miðviku-
daginn 17. apríl kl. 13.30.
Þeim, sem vitdu minnast hennar, er
vinsamlegast bent á líknarstofnanir.
Vilhjálmur G. Skúlason,
Karóli'na M. Vilhjálmsdóttir, Steinar Gi'slason,
Gísli Eiríksson, Inga Rósa Guðjónsdóttir
og barnabörn.