Morgunblaðið - 09.05.1996, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FIMMTUDAGUR 9. MAÍ1996 47
aðra og lét margt gott af sér leiða
án þess að það færi hátt. Ég á
honum og Eddu mikið að þakka,
þau hafa sýnt mér vináttu sína
bæði í orði og verki. Bergsteinn
átti auðvelt með að tjá tilfinningar
sínar og var ekkert feiminn við að
snerta og tjá sig við þá sem honum
þótti vænt um.
Rúmum mánuði fyrir andlátið
hringdi Bergsteinn til mín frá Sví-
þjóð, bjartsýnn og glaðbeittur að
vanda og hvarflaði það ekki að mér
að þetta væri okkar síðasta samtal
í þessu jarðlífi. Undanfarna daga
hef ég sofnað og vaknað með hann
í huganum. Minning hans mun ætíð
lifa og ég er þakklát fyrir að hafa
átt hann að vini.
Eddu, Sigrúnu, Sigrúnu Rósu,
Helgu, tengdasonum, starfsfólki
Linsunnar og öllum öðrum ættingj-
um og vinum sendi ég mínar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Bryiya Arthúrsdóttir.
Genginn er góður drengur, Berg-
steinn Stefánsson, langt fyrir aldur
fram. Hjá Bergsteini starfaði ég í
fyrirtækinu hans, Linsunni, í sex
ár. Hann reyndist mér ávallt vel
hvort sem var í vinnunni eða í einka-
lífinu.
Bergsteinn var alltaf kátur og
glaður og geislaði af lífsgleði. Hann
var einnig ótrúlega hugmyndaríkur
og sást það best á því hve farsæl-
lega hann stjórnaði verslun sinni.
Ég er þakklátur fyrir að hafa
kynnst Bergsteini Stefánssyni sem
ég minnist með virðingu og þökk.
Aðstandendum Bergsteins sendi
ég mínar innilegustu samúðarkveðj-
ur.
Gylfi Björnsson.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum lífsins degi,
hin Ijúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf sem gleymist eigi
og gæfa var það öllum, er fengu að kynnast þér.
(Ingibj. Sig.)
Elskulegur frændi minn og
vinnuveitandi til margra ára er dá-
inn. Nú er baráttu þinni lokið, en
við sem eftir lifum söknum þín sárt.
Það var bæði gott og gaman að
vinna hjá þér. Það var alltaf viss
léttleiki sem fylgdi þér hvar sem
þú fórst. Það fór aldrei á milli mála
þegar þú varst mættur á staðinn.
Alltaf hress og skemmtilegur. Þú
gerðir vel við þitt starfsfólk og
leyfðir okkur að njóta þess ef að
vel gekk. Engan hef ég þekkt örlát-
ari eða greiðviknari en þig.
Alltaf tókstu vel á móti mér þeg-
ar ég kom niður í Linsu. Koss á
kinnina, faðmlag eða falleg orð.
Þannig varstu, hlýr og góður mað-
ur.
I Elsku Bebbi minn, ég kveð þig
með söknuði. Þakka þér fyrir allt
sem þú varst.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
I hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
I
Kæra Edda, Sigrún, Sigrún Rósa,
Helga, Birgir og Hjörtur. Ég votta
ykkur mína dýpstu samúð. Blessuð
sé minning hans.
Halldóra.
Varðveittu hann drottinn,
vörður allra og hlíf.
Sem á vegum þínum ganga,
hjá þér er eilíft líf.
í (G.S.G.)
j Það fallegasta sem til er, er ekta
perla og var Bergsteinn perla að
manni.
Bergsteinn var frábær vinnuveit-
andi minn í yfir tvo áratugi og einn-
ig minn besti vinur og félagi. Ég
lít á það sem forréttindi í lífinu að
hafa fengið að starfa með honum
og fjölskyldu hans í Linsunni. Það
l var aldrei nein lognmolla í kringum
Bergstein, alltaf eitthvað spennandi
1 og skemmtilegt að gerast. Hann
( var góður fagmaður á sínu sviði,
sem fylgdist vel með nýjungum og
var fljótur að tileinka sér þær. Fyr-
irtæki sitt rak hann af hagsýni og
ráðvendni og gerði alltaf vel við
starfsfólk sitt. Það er skemmtilegt
að minnast sýningarferða með þeim
hjónum, Eddu og Bergsteini, hvort
heldur var til Parísar eða Mílanó.
Bergsteinn var einkabarn Stef-
áns Nikulássonar, sem er látinn,
og eftirlifandi móður sinnar, Sig-
rúnar Bergsteinsdóttur. Hann
kynntist ungur konu sinni, Eddu
Níels, og eignuðust þau tvær dæt-
ur, Sigrúnu Rósu og Helgu Marin.
Fjölskyldan var mjög samrýnd og
stóð þétt saman í hans erfiðu veik-
indum.
Elsku Bergsteinn, ég hefði viljað
njóta vináttu þinnar miklu lengur
en ég er þakklát fyrir að hafa feng-
ið að kynnast þér.
Elsku Edda, Sigrún B., Sigrún
Rósa, Biggi, Helga Marin og Hjört-
ur. Ég og fjölskylda mín biðjum guð
að styrkja ykkur á þessari sorgar-
stund.
Kristbjörg.
Þegar ég nú að leiðarlokum kveð
vin minn, Bergstein Stefánsson,
þyrpast fram í hugann ótal góðar
minningar og þó einkum þeir mörgu
mannkostir sem hann hafði til að
bera. Bjartsýni, jákvæðni og trún-
aðartraust, glaðværð, hjálpsemi og
áreiðanleiki; allt voru þetta eigin-
leikar í fari hans. Hann var gæddur
hugmyndaauðgi og ótrúlegri orku
sem hreif aðra auðveldlega með
sér. Ég held að það hafi ekki verið
til í hans huga neitt sem ekki væri
hægt fyrr en búið var að reyna.
Hann gerði kröfur til annarra en
mestar þó til sjálfs sín. Hann hafði
sannarlega áhuga á lífinu og lifði
því lifandi.
Það er erfitt að sætta sig við að
eldmóður hans og kraftur verði
okkur ekki lengur til halds og
trausts. Ég er sannfærð um að BS
(eins og við nefndum hann oft) er
þegar farinn að takast á við ný
verkefni á nýjum víðáttum. Við
Tinna og Hrafnarnir þökkum hon-
um vináttuna og biðjum góðan guð
að styrkja ástvini hans í þeirra
þungu raun.
Og hvað er að hætta að draga
andann annað en að frelsa hann frá
friðlausum öldum lífsins, svo að
hann geti risið upp í mætti sínum
og ófjötraður leitað á fund guðs
síns? (Kahlil Gibran.)
Ragnheiður Guðnadóttir.
Mig langar í nokkrum orðum að
minnast Bergsteins og þakka fyrir
að hafa fengið að kynnast honum.
Ég var aðeins tíu ára gömul þeg-
ar ég kynntist Helgu og kom fyrst
inn á heimilið til Eddu og Bebba.
Upp frá því var ég fastagestur þar
og betri móttökur er varla hægt
að hugsa sér. Ferðalög með þeim
um hálendi íslands um hveija helgi
í mörg sumur og ævintýraferð til
Tyrklands eru hluti af æsku minni
sem ég mun aldrei gleyma og varð-
veita vel í minningunni. Á unglings-
árunum þegar margt glepur kom
þó aldrei neitt annað til greina um
verslunarmannahelgar en að fara í
útilegu með Bebba og Eddu. Þau
voru verðugar fyrirmyndir.
Það er erfitt að hugsa um Bebba
án þess að hugsa um Eddu í sömu
svipan, því samrýndari og elsku-
legri hjón er varla hægt að hugsa
sér.
Elsku Helga, Edda, Sigrún,
Hjörtur, Biggi, Sigrún „amma“ og
aðrir ástvinir, missir ykkar er mik-
ill. Megi Guð styrkja ykkur í þess-
ari erfiðu raun.
Hildur Ragnars.
Kveðja frá Félagi íslenskra
sjóntækjafræðinga
Enda þótt fráfall Bergsteins
Stefánssonar komi okkur ekki að
óvörum, er okkur engu að síður
áfall að missa hann úr okkar hópi
á besta aldri. Hann hefur frá upp-
hafi okkar félagsstarfs verið í farar-
broddi sem frumherji að flestum
framfaramálum stéttarinnar, allt til
síðustu stundar. Helsjúkur fylgdist
hann með öllu sem fram fór hjá
okkur, stéttarfélögum sínum, og
áhugi hans var alltaf sá sami.
Margir okkar hófu renslustarfið
að námi loknu undir handleiðslu
hans og hann fylgdist vel með því
hvernig okkur vegnaði, þegar á
okkur reyndi í sjálfstæðu starfi.
Við mátum það mikils og höfum
margs að minnast og margt að
þakka.
Bergsteinn mun lengi minnst fyr-
ir sitt brautryðjandastarf. Sjón-
tækjafræðingar kveðja hann með
þökk fyrir allt sem hann lagði af
mörkum í þágu stéttarinnar. Eigin-
konu hans, dætrum og fjölskyldu
vottum við okkar dýpstu samúð.
Stjórn FÍS.
Þú ert búinn að kveðja, kæri vin-
ur. Kveðja þegar lóan heilsar og
fyrstu merki sumarsins sjást. Á
landinu sem þér þótti svo vænt um,
landinu sem var þér svo mikils virði.
Þú sóttir þér styrk og ró til ijall-
anna og öræfanna, í fegurð þeirra
og tign.
Margar ánægjustundir höfum við
átt saman, stundir sem verða okkur
ógleymanlegar vegna þín, vegna
lífsgleðinnar, orkunnar og uppá-
tækjanna sem þér komu í hug og
skyldu umsvifalaust framkvæmd.
Við geymum í huga okkar minning-
ar um samveru í blíðu og stríðu,
minningar um einstaka og trygga
vináttu.
Elsku Bebbi, við kveðjum þig
með söknuði, með okkur lifa unaðs-
söm augnablik liins liðna.
Sem dropi tindrandi
tæki sig út úr regni
hætti við að falla
héldist í loftinu kyrr -
þannig fer unaðssömum
augnablikum hins liðna.
Þau taka sig út úr
tímanum og ljóma
kyrrstæð, meðan hrynur
gegnum hjartað stund eftir stund.
(Hannes Pétursson.)
Elsku Edda, frá því að við kynnt-
umst fyrst höfum við dáðst að
kærleik ykkar og samheldni. Þú
varst Bebba sterk stoð í veikindum
hans; styrkur þinn var honum ómet-
anlegur.
Við biðjum góðan Guð að styðja
og hugga þig, Sigrúnu, Birgi,
Helgu, Hjört og Sigrúnu ömmu.
Eva og Einar.
Fallinn er að velli um aldur fram
Bergsteinn Stefánsson. Ég þakka
fyrir að hafa fengið að vera honum
samferða. Hann var einn fram-
sæknasti gleraugnafræðingur
landsins og þvílíkur eldhugi í öllu
sínu lífi að leitun er að öðrum eins.
Greiðvikinn var hann með eindæm-
um og stórhuga. Mér er nær að
halda að nei hafi ekki fundist í
ERFIDRYKKJUR
Næg bílastæði
P E R L A N sími 562 0200

LEGSTEINAR
MOSAIK H.F.
Hamarshöfða 4 - sími 587 1960
hans orðasafni, Vvið leysum það“
var viðkvæðið. Ég minnist sam-
heldni íjölskyldunnar og lifandi
áhuga í starfi og leik. Lifandi er
kannski einmitt það orð sem einna
best lýsir Bebba, því víst hafði hann
lifað lífinu meira og betur en flest-
ir þótt eldri væru að árum. Ekki
svo að skilja að hann hafi algerlega
sloppið við erfiðleika, það var bara
ekki hans stíll að láta þá vaxa sér
í augum eða leita eftir vorkunn
annarra. k sama hátt háði hann
sitt dauðastríð. Fárveikur gat hann
ávallt hughreyst þá sem um sárt
áttu að binda eins og sannri hetju
sæmir. Hann er harmdauði öllum
sem honum kynntust en mestur er
þó harmur hans nánustu. Megi for-
sjónin veita þeim styrk.
Guðmundur Viggósson.
Lífið er margþætt, ofið úr atvik-
um sem mismikið gára vitund okk-
ar. Mennirnir eru líkir lífinu og
áhrif hvers eins eru margslungin
og breytileg.
Að hafa misst Bebba er reiðar-
slag. Enginn unni lífinu heitar —
lífsorkan, dugur og þor — hvort sem
var við leik, starf eða í baráttunni
við veikindi, lýsti okkar tilvist og
gerði hana betri.
Þessi manndómur og stórhugur
eykur trega og fullvissar okkur um
leið um að í ríki skaparans bíður
hlutverk sem Bebbi var kallaður til
alltof snemma frá okkur, en við
lútum æðri vilja í söknuði og gleðj-
umst yfir því að hafa átt hlut í lífi
hans. Það er sagt að guðirnir elski
þá sem deyja ungir. Við vissum að
Bebbi lifði og dó þannig.
Missir Eddu, Sigrúnar Rósu,
Helgu og Sigrúnar er sárastur og
við biðjum þess að minningarnar
dragi úr þeirri raun um leið og við
vitum að allt lífsviðhorf Bebba, lífs-
gleðin, bjartsýnin og tökin á tilvist-
inni munu lýsa þeim áfram þótt
skarðið verði aldrei fyllt.
Margrét, Finnbogi og börn,
Houston, Texas.
í haust sat ég á matsölustað með
konu minni og tveimur vinkonum
úr Linsunni. Umræður höfðu snúist
um nýjar gleraugnaverslanir. Yfir
borðinu varð smá þögn sem var rof-
in af einni vinkvennanna: „Við skul-
um senda hlýjar hugsanir til vinar
okkar sem á nú svo erfitt í Svíþjóð.“
Það var fallegt yfir sannri vænt-
umþykjunni sem ég fann hjá þess-
um vinkonum hans Bergsteins.
Sjálfur varð ég þó undrandi. Vissu-
lega var Bergsteinn veikur en ein-
hvern veginn leit ég á veikindi hans
sem nýja útrás fyrir athafnaþörfina
fremur en raunveruleg hættumerki.
Bergsteinn var nefnilega at-
hafnamaður í besta skilningi þess
orðs. Uppbygging Linsunnar er
skýrasta dæmi þess en athafnaþrá-
in náði miklu lengra eins og sjá
mátti m.a. þegar hann var allt í
einu orðinn umboðsmaður eðalvína
í miðju sumarfríi í sveitum Suður-
Afríku. Atorka Bergsteins var þó
langt í frá að vera bundin við „bís-
ness“. Þegar búið var að greina
sjúkdóm hans lagði hann mikla
vinnu í að koma á sambandi lækna
og sjúklinga víða um heim og í
framhaldi af því kom hann á lagg-
irnar alþjóðlegu fréttariti um sjúk-
dóminn.
Allir þeir sem komu nálægt Berg-
steini fundu fyrir atorkunni sem í
honum bjó. Það er ekki óalgengt
að slík atorka bitni á fjölskyldulífinu
en svo var sannarlega ekki í lífi
Bergsteins. Ég minnist þess ekki
að hafa kynnst jafnnáinni fjöl-
skyldu. Hann lét sér ekki nægja
að rækta samband sitt við Eddu
og dæturnar, Sigrúnu og Helgu,
heldur rækti hann einstakt sam-
band við Sigrúnu móður sína alla
tíð. Ferðalögin sem þau fóru í sam-
an hljóta að vera óteljandi. Sam-
staða fjölskyldunnar var Bergsteini
mikill styrkur í veikindum hans og
hún er fjölskyldunni mikill styrkur
á þessum erfiða tíma nú.
Kynni mín af Bergsteini voru í
gegnum vini hans. Þetta voru ekki
æskuvinir eða vinir í gegnum tóm-
stundir. Þetta var starfsfólkið
hans. Örlæti hans var líka einstakt
og ég efast um að nokkur komist
með tærnar þar sem Bergsteinn
hafði hælana í þeim efnum. Enginn
gleymir grillveislunum í Aratúninu.
Þegar Kristín, kona mín, kom
heim úr námi hóf hún störf í Lins-
unni. Bergsteinn var nokkurs konar
leiðtogi hennar í „optikinni“. En
hann var þó fyrst og fremst vinur.
Nú, á tíma saknaðar, er rétt að
hugsa til þess að sigur Bergsteins
í lífinu fólst einmitt í þeim eigin-
leika hans að eignast yini.
Hannes í. Ólafsson.
APÓTEK
AUSTURBÆJAR
Háteigsvegi 1
BREBDHOLTS
APÓTEK
Álfabakka 12
eru opin til kl. 22
Næturafgreiðslu
eftir kl. 22 annast
Apótek Austurbæjar
ERFI
DRYKKJl R
Látið okkur annast
erfidrykkjuna.
Fyrstaflokks þjónusta
og veitingar.
Rúmgóð og þœgileg
salarkynni.
Upplýsingar í síma 552-9900
Minnismerki úr steini
Steinn ér kjörið efni í allskonar minnismerki. Veitum
alla faglega ráðgjöf varðandi hverskonar minnismerki.
Áralöng reynsla.
BS S. HELGASON HF
ISTEINSMIÐJA
SKEMMUVEGI 48 • SÍMI 557 6677