Morgunblaðið - 05.07.1996, Blaðsíða 8

8 FÖSTUDAGUR 5. JÚLÍ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
Fjölskyldudeild Félagsmálastofnunar Reykjavíkurborgar
Ný hverfaskrifstofa
við Suðurlandsbraut
Morgunblaðið/Þorkell
LÁRA Björnsdóttir félagsmálasljóri og Ingibjörg Sólrún Gísla
dóttir borgarstjóri við opnun nýju hverfaskrifstofunnar.
NÝ hverfaskrifstofa fjölskyldu-
deildar Félagsmálastofnunar
Reykjavíkurborgar var nýlega tek-
in í notkun. Hún á að þjóna íbúum
borgannnar austan Kringlumýrar-
brautar að Breiðholti frátöldu.
Skrifstofan var áður til húsa í
höfuðstöðvum stofnunarinnar við
Síðumúla en er nú flutt í nýinnrétt-
að 400 fermetra húsnæði, sem
Reykjavíkurborg hefur fest kaup
á að Suðurlandsbraut 32.
Fjölskyldudeildin starfrækir
þijár hverfaskrifstofur sem annast
félagslega þjónustu við fjölskyldur
og einstaklinga innan 67 ára ald-
urs. Markmið þjónustunnar er að
tryggja félagslegt og fjárhagslegt
öryggi íbúa borgarinnar og stuðla
að velferð þeirra á grundvelli sam-
hjálpar, eins og segir í fréttatil-
kynningu. Það er gert með því að
bæta lífskjör þeirra sem standa
höllum fæti, tryggja þroskavænleg
uppeldisskilyrði bama og ung-
menna, veita félagslega og fjár-
hagslega ráðgjöf og grípa til að-
gerða til að koma í veg fyrir fé-
lagsleg vandamáí.
Aukin eftirspurn eftir þjónustu
Félagsmálastofnunar
Viðvarandi atvinnuleysi hefur
haft í för með sér aukna eftir-
spurn eftir þjónustu Félagsmála-
stofnunar. Að sögn Ellýjar A. Þor-
steinsdóttur, yfirmanns fjölskyldu-
deildar, var fjöldi mála til meðferð-
ar árið 1994 3.511 og hafði aukist
um 9,3% frá árinu áður, en áríð
1995 voru málin orðin 4.110 og
fjöfgunin á milli ára því 17,1%.
Starfsmenn hverfaskrifstofunn-
ar að Suðurlandsbraut 32 eru 18
í 12 stöðugildum og forstöðumað-
ur er Bjarney Kristjánsdóttir fé-
lagsráðgjafi.
Sly savarnafélagið sendir frá sér aðvörun
Unglingar aflita á sér hárið
TALSVERT hefur verið um það
að foreldrar hafi haft samband við
Slysavarnafélag íslands vegna
þess að unglingar séu að nota
hættuleg efni til að aflita á sér
hárið.
Vegna þessa hefur Slysavama-
félagið sent frá sér aðvörun, því
dæmi séu um að unglingar hafi
eyðilagt á sér hárið vegna þess
að þeir fóru ekki eftir ieiðbein-
ingunum.
Efni sem notuð eru til aflitunar
og fást í snyrtivöruverslunum og
apótekum innihalda m.a. vetnis-
peroxið 6% og ammoníak 2% sem
eru mjög ertandi efni fyrir augu,
segir í tilkynningu SVFÍ. Við notk-
un efna af þessu tagi þarf að fylgja
leiðbeiningum ítarlega og varast
að þau berist í augu. Leiðbeining-
ar sem fylgja þessum efnum eru
ekki alltaf á íslensku.
Ef slys eða óhöpp verða er
hægt að hafa samband við eitrun-
arupplýsingar á Sjúkrahúsi
Reykjavíkur í síma 525-2222 en
miðstöðin getur gefið ráðleggingar
um fyrstu hjálp.
Nýr framkvæmdastjóri Kvikmyndasjóðs
Atvinnugrein
en ekki tóm-
stundagaman
FIMM menn sitja í stjórn
Kvikmyndasjóðs, hver
frá sínu hagsmunafé-
lagi. Sá sjötti er Þorfinnur
Ómarsson, nýráðinn fram-
kvæmdastjóri, sem tekur við
starfinu þann 1. september
— Umsóknir um stöðuna
voru 11 og stjórn sjóðsins
mælti einróma með þinni
ráðningu. Hafðirþú einhveijar
hugmyndir sjóðnum til fram-
dráttar, sem réð ráðningunni?
„Það getur nú verið að
bestu hugmyndirnar komi eft-
ir að maður er byijaður þann-
ig að það er best að vera ekki
of yfirlýsingaglaður fyrirfram,
en.það hlýtur að vera æðsta
verkefni framkvæmdastjórans
að afla sjóðnum fjár. Það er
erfitt fyrir framkvæmdastjóra
að lofa einhveiju í því efni vegna
þess að hann ræður engu um það.
Hins vegar er ljóst að það þarf að
vinna mikla undirbúningsvinnu til
að kynna fjárveitingavaldinu hver
ávinningurinn sé að setja meira
fjármagn í kvikmyndagerð og ég
hef fulla trú á því að núverandi
ríkisstjórn vilji efla þessa grein.
Það hefur verið sýnt fram á það
að þessir peningar skila sér allir
til baka og meira til, þannig að frá
viðskiptalegum sjónarmiðum er
vænlegt að setja meira fjármagn
í sjóðinn svo ekki sé talað um
menningarleg sjónarmið.
— Hver eru helstu vandamál
íslenskrar kvikmyndagerðar að
öðru leyti?
„A síðustu árum hafa kvik-
myndagerðarmenn í löndunum í
kringum okkur horft hingað öf-
undaraugum vegna þess að ís-
lenskir kvikmyndágerðamenn hafa
verið mjög útsjónarsamir í leit að
fjármagni erlendis til þess að bæta
upp það sem á vantar, því Kvik-
myndasjóður fjármagnar ekki
nema um 20% af heildarkostnaði
.tiltekinnar myndar. íslenskir kvik-
myndagerðamenn hafa fengið
mjög mikið úr ýmsum sjóðum eins
og Mediaáætluninni og Norræna
kvikmyndasjóðnum. Styrkirnir
nema Tniklu meira en við leggjum
í sjóðina á móti og stundum fá
íslenkar myndir jafnmikið og aðrar
norrænar myndir þrátt fyrir að
þær leggi tíu sinnum meira til á
móti. Þe'tta hefur þeim þótt ósann-
gjarnt.
Menn eru að tala um að þetta
geti ekki varað til eilífðar og á það
var bent í nýlegri skýrslu frá
Bandalagi íslenskra listamanna að
þessar fyrirgreiðslur færu að
hverfa eða að við myndum missa
forræðið yfir myndunum og i raun
er það kraftaverk að við skyldum
þó hafa geta haidið forræði yfir
öllum þessum myndum eftir að
hafa ekki lagt nema um
fimmtung fjármagns í
myndirnar.
— Þú ert þá sam-
mála Hrafni Gunn-
laugssyni þegar hann
segir að það verði sífellt erfiðara
fyrir íslendinga að sækja fjármagn
til erlendra stofnana því þær líta
svo á, að við höfum gengið á lagið
með að stilla upp verkefnum með
nánast engu fjármagni að heiman.
„Já, menn eru farnir að tala um
að þetta gangi ekki ekki lengur
og nú vilja þeir fara að stöðva af
þessa íslendinga sem vaða í alla
sjóði erlendis án þess að leggja
nokkuð til sjálfir. Þessir sjóðir eru
flestir nýtilkomnir og starfssemi
þeirra hefur verið nánast á til-
raunastigi og það hafa íslendingar
nýtt sér með lagni, en nú á það
ekki við lengur.
Þess vegna verðum við að spyrja
Þorfinnur Ómarsson
► Þorfinnur Ómarsson er
fæddur 25. október 1965 og
lauk stúdentsprófi frá MH 1984
og var blaðamaður og kvik-
myndagagnrýnandi á Helgar-
póstinum og Þjóðviljanum frá
1986-1989. Veturinn 1987-1988
kenndi Þorfinnur tölvufræði í
MH. Hann lauk BA-prófi í
fjölmiðlafræði árið 1992 í
Frakklandi og var siðan í fram-
haldsnámi í fréttamennsku til
1993 samhliða því sem hann var
fréttaritari útvarps og sjón-
varps í auk þess sem hann skrif-
aði í blöð og tímarit um kvik-
myndagerð. Hann tók síðan við
starfi á ríkissjónvarpinu, fyrst
sem umsjónarmaður Dagsljóss
og síðan sem fréttamaður. Þor-
finnur er kvæntur Önnu Karen
Hauksdóttur og eiga þau tvo
syni.
okkur hvort við viljum hafa kvik-
myndagerð í landinu og þetta er
það dýr grein að það þarf einhvem
stofn í hana. Á það er rétt að benda
að það eru tiltölulega fá íslensk
framleiðslufyrirtæki sem eru starf-
andi allt árið við kvikmyndagerð.
Það hefur skapast hefð fyrir því
að stofna ákveðið fýrirtæki í kring-
um tiltekna mynd og síðan er það
lagt niður þegar myndin er full-
gerð. Þetta er ekki hagstætt því
þannig næst ekki nein samfella í
atvinnugreinina. Það þykir stór-
frétt ef 30 manna fyrirtæki úti á
landi verður gjaldþrota, en ef 50
manns í kvikmyndagerð missa
vinnuna vekur það litla athygli.
íslensk kvikmyndagerð hefur verið
álitin sem eitthvert tómstunda-
gaman en raunin er að þetta er
atvinnugrein sem hundruð manna
starfa við.“
— Lítur þú svo á að íslensk
kvikmyndagerð sé háðari pólitísk-
um ákvarðanatökum en aðrar list-
----------------- greinar með tilliti til
Vilja stöðva þess að hún sé „útflutn-
þessa íslend- 'wara‘7
. „Kvikmyndagerð er a
inga miíli steins og sleggju
þvi hún hefur ekki verið
skilgreind sem annaðhvort menn-
ing eða atvinnugrein og hún þarf
að beijast við að vera hvort
tveggja, en nýtur skilnings á hvor-
ugu sviðinu. Nú hefur verið sam-
felld kvikmyndagerð í nær tuttugu
ár og maður hefði haldið að nú
loks eftir kvikmyndavorið kæmi
sumar, í stað þess að stökkva beint
út í veturinn.
Hvað landkynningu áhrærir
höfum við dæmi um að gagnrýn-
endur útbreiddra blaða segi bók-
staflega í dómum sínum að eftir
að menn hafá séð tiltekna íslenska
mynd þá langi þá til íslands. Það
hefur klárlega mejri áhrif en
ferðabæklingar um ísland.“