Morgunblaðið - 19.11.1996, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ
ÞRIÐJUDAGUR 19. NÓVEMBER 1996 39
HESTAR
Funi frá Skálá
seldur til Þýskalands
STÓÐHESTURINN Funi frá
Skálá, sem seldur var til Svíþjóðar
1993, hefur nú verið seldur til
Þýskalands. Funi var einn af hest-
unum sem teflt var fram fyrir
hönd íslands á heimsmeistaramót-
inu í Hollandi 1993 þar sem Einar
Öder Magnússon keppti á honum
við góðan orðstír.
Þótti Funi mjög athyglisverður
hestur og töldu ýmsir til vansa að
hesturinn færi úr landi. Þess ber
þó að geta að hann naut ekki verð-
skuldaðra vinsælda fyrr en ljóst
þótti að stefnt yrði með hann á
mótið í Hollandi.
Funi var eftirsóttur fyrst eftir
að hann kom til Svíþjóðar en eitt-
hvað hafði dregið þar úr. Um
ástæður fyrir sölunni er talið lík-
legt að lök staða hans í kynbóta-
matinu (BLUP-inu) hafi þar valdið
miklu en Svíar leggja mikið upp
úr því við val á hestum á hryssur
sínar. Ber mönnum sem til þekkja
saman um að engir taki eins mik-
ið mið af kynbótamatinu og Svíar,
við kaup á kynbótahrossum frá
íslandi.
Funi er undan Hervari frá Sauð-
árkóki og Iðu frá Tungufelli sem
var ósýnd hryssa og undan ósýnd-
um hesti. Þar kemur skýringin á
lítt vænlegri stöðu í kynbótamat-
inu. Kaupandi er Wagner-fjöl-
skyldan sem ræktar hross í Öed-
hof í Bæjaralandi þar sem eru um
sjötíu íslensk hross. Seljandi er
John Ljungqist, kunnur ræktandi
á Stenholmen í Svíþjóð. Söluverð
er ekki gefíð upp.
Morgunblaðið/Valdimar Kristinsson
FUNI frá Skálá er nú kominn til Þýskalands eftir þriggja ára þjónustu við ræktun Svía á íslenska
hestinum. Knapi á myndinni, sem tekin er í úrtökunni ’93, er Einar Öder Magnússon.
Morgunblaðið/Valdimar Kristinsson
VÆGI fagráðs eykst með yfirtöku starfssviðs hrossaræktarnefndar BÍ og má því ætla að umræðan
á samráðsfundum verði meira stefnumarkandi. Hér sitja samráðsfundinn Hólmgeir Valdimarsson,
Guðrún Stefánsdóttir, Anna Bryndís Tryggvadóttir, Sveinbjörn Eyjólfsson og Erna Amardóttir.
Samráðsfundur fagráðs
Tveir dómarar- samráð leyft
FAGRÁÐ í hrossarækt sem fram
til þessa hefur verið huggulegur
snakkklúbbur hefur nú fengið áhrif
og völd sem gerir það að verkum
að samráðsfundir ráðsins verða
áhugaverðari og afdrifaríkari en
ella. Samráðsfundur fagráðs sem
haldinn var síðastliðinn föstudag
bar þess greinileg merki þegar
rætt var meðal annars fyrirkomu-
lag kynbótadóma. Kristinn Huga-
son hafði framsögu um málið og
lýsti hann reynslunni af breyttu
fyrirkomulagi sem tekið var upp í
vor þar sem þrír dómarar dæmdu
alfarið aðskildir og án samráðs.
Ágúst Sigurðsson kynbótafræð-
ingur kynnti niðurstöður á töl-
fræðilegum samanburði mismun-
andi aðferða við dóma. Að því
loknu var opin umræða þar sem
fundarmenn tjáðu skoðanir sínar
sem flestar voru á þá lund að horfa
skuli frá þeirri aðferð sem viðhöfð
var í sumar. Þótti til dæmis tvíend-
urtekin uppstilling hrossa í bygg-
ingadómi óþénug og tímafrek. Þá
þótti úrvinnsla tímafrek og öll
vinnutilhögun kostnaðarsöm.
Sigurgeir Þorgeirsson búnaðar-
málastjóri lagði til að tveir menn
yrðu í dómnefnd sem gæfu sjálf-
stæðar einkunnir en mættu hafa
samráð sín á milli um einkunna-
gjafir og leist mörgum fundar-
manna vel á þessa hugmynd. Sam-
ráðsfundurinn tekur engar ákvarð-
anir en hins vegar mun fagráðið
sem hefur yfirtekið hlutverk
hrossaræktarnefndar ræða tillögu
búnaðarmálastjóra og aðrar hug-
myndir sem fram komu í umræð-
unni.
Víkingur Gunnarsson, formaður
rannsóknar- og kennslunefndar
fagráðs, flutti skýrslu um þau
rannsóknarverkefni sem unnið
hefði verið að víðvíkjandi hrossum
og kom þar fram að heldur betur
er að lifna yfir þeim vettvangi og
þykir mörgum tími til kominn.
í fagráð tilnefnir Félag hrossa-
bænda fjóra menn og þar af einn
mann í samráði við Landssamband
hestamannafélaga. En þeir eru
Bergur Pálsson, Þórir Isólfsson,
Bjarni Maronsson og í samráði við
LH Guðmundur Jónsson. Bænda-
samtök íslands tilnefna tvo menn
og skal annar þeirra vera ráðu-
nautur en þeir eru Kristinn Huga-
son hrossaræktarráðunautur og
Hrafnkell Karlsson. Sjöundi full-
trúinn í fagráði er frá rannsóknar-
og kennslugeiranum og var þar
skipaður Víkingur Gunnarsson.
Félag hrossabænda til-
búið í sameiningu
AÐALFUNDUR Félags hrossa-
bænda, sem hélt aðalfund sinn síð-
astliðinn fimmtudag, samþykkti að
beina því til aðalfundar Hrossa-
ræktarsambands íslands að félagið
sé tilbúið til sameiningar við sam-
bandið. Talsverð umræða hefur far-
ið fram undanfarið um sameiningu
einstakra hrossaræktarsambanda
við deildir FH á viðkomandi svæði.
Búið er að sameina Hrossaræktar-
samband Suðurlands við deildir fé-
lagsins á Suðurlandi og sömuleiðis
hefur slíkt verið gert í Eyjafirði og
Þingeyjarsýslum. Á ýmsum stöðum
hefur þó ekki virst vilji fyrir hendi
og sagði Bergur Pálsson, sem var
endurkjörinn formaður FH á fund-
inum, að einnig mætti líta á þessa
samþykkt sem hvatningu í þá veru
að sameinað yrði þar sem það hefur
ekki verið gert. Taldi hann tíma-
spursmál hvenær sameining allra
deilda félagsins og hrossaræktar-
sambanda yrði lokið.
Fundurinn fer þess á leitvið land-
búnaðarráðuneytið að viðeigandi
breytingar verði gerðar á lögum og
reglugerðum sem varða merkingar
búQár þannig að örmerking geti
talist til löggiltra búfjármarka. Er
jafnframt farið fram á að verkinu
verði hraðað eftir föngum.
Auk formanns voru kosnir í vara-
stjórn Jósef Valgarðs Þorvaldsson,
Víðivöllum fremri, Ægir Sigur-
geirsson, Stekkjardal, og Már Ó1
afsson, Dalbæ. Aðrir í stjórn eru
Bima Hauksdóttir, Skáney, Þórir
ísólfsson, Lækjamóti, og Ármann
Ólafsson, Litla-Garði.
Valdimar Kristinsson
Knapi ársins
Sigurbjörn ein-
faldlega bestur
SIGURBJÖRN Bárðarson var val-
inn „knapi ársins“ á uppskeruhátíð
hestamanna eins og reiknað hafði
verið með. Óhætt er að segja að
keppinautamir hafi vart komist með
tærnar þar sem Sigurbjöm hafði
hælana í árangri á hestaíþróttamót-
um ársins sem senn em á enda.
Hlaut hann til að mynda sjö gull-
verðlaun á íslandsmótinu á Varmár-
bökkum í Mosfellsbæ og þar á með-
al var hann stigahæsti keppandi í
opnum flokki. Þá hirti hann lungann
af gullverðlaunum Vindheimamela-
mótsins í sumar, sömuleiðis var
hann stórtækur á Æðaroddamótinu
og þannig mætti áfram telja.
Sigurbjöm hefur hlotið þennan
titil sem áður hét „hestaíþrótta-
maður ársins" öll árin sem hann
hefur verið veittur að tveimur árum
undanskildum og má heyra
óánægjuraddir með að nánast alltaf
skuli sami maður hljóta þessa við-
urkenningu. Er gjaman nefnt að
setja þurfí eitthvert þak á hversu
oft menn séu gjaldgengir í þessari
keppni. Ef grannt er skoðað kemur
í ljós að ef menn ætla að vera heil-
ir og sannir er ekki hægt að setja
þak á keppni hinna bestu. Ef farið
er að setja hömlur á hversu góðir
menn mega vera og hversu lengi
þeir mega vera góðir er stutt í
stöðnun og afturför í framhaldinu
ef ekki er brugðist við.
Á meðan Sigurbjörn fylgir gild^-
andi keppnisreglum er tæplega
hægt að amast við því hversu góð-
ur hann er jafnvel þótt hann sé
bestur ár eftir ár. Hins vegar væri
skemmtilegra ef keppnin um þenn-
an titil væri jafnari og er því rök-
rétt að hvetja aðra keppendur til
dáða. Það er vissulega göfugt
markmið hvers keppanda að ná sem
lengst í keppni, með öðmm orðum
að reyna að standa jafnfætis Sigur-
bimi og helst að geta skákað hon-
um af og til.
Vandamálið er ekki hversu góður
Sigurbjöm er heldur frekar hitt
hversu aftarlega á merinn keppi-
nautar hans em. Niðurstaðan að
þessu sinni gat aldrei orðið önnúr
því Sigurbjörn er einfaldlega best-
ur. Hafi menn eitthvað við það að
athuga er aðeins eitt ráð til, að
verða betri.
HESTAFRÉTTAMENN völdu Sigurbjöm Bárðarson „knapa ársins"
en Jón Albert Sigurbjömsson, formaður Hestaíþróttasambandsins,
afhenti verðlaunin styttuna, „Alsvinn" sem félag hrossabænda gaf.^,
Auk styttunnar fékk Sigurbjöm mynd af gripnum til eignar.