Morgunblaðið - 12.06.1997, Page 12

12 FIMMTUDAGUR 12. JÚNÍ 1997
MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR
Nýir björgunarbátar Sly savarnarfélags íslands stóðust prófið á heimleiðinni
F engii eld-
skírnina í
haugasjó og
9 vindstigum
Morgunblaðið/Hannes S. Pétursson
Á FULLU stími við Þórshöfn í Færeyjum en þar var viðkoma
á leiðinni milli Þýskalands og íslands.
TVEIR nýir björgunarbátar Slysa-
vamafélags íslands, sem komu til
landsins fyrir nokkm, hlutu eldskírn
sína á leiðinni þegar þeir lentu i
stórviðri við Skotland á leið sinni
til Færeyja. Segir Páll Ægir Péturs-
son, deildarstjóri björgunardeildar
SVFÍ, að í 8 til 9 vindstigum og
haugasjó hafi þó verið ákveðið að
sigla áfram.
„Við vorum í haugasjó og miklu
roki enda hafði skoska strandgæsl-
an sent út stormaðvörun," sagði
Páll Ægir Pétursson í samtali við
Morgunblaðið. „Við vorum í stöð-
ugu sambandi við Tilkynninga-
skylduna gegnum bresku strand-
gæsluna og ég mat ástandið þannig
að við gætum haldið áfram. En það
gekk mikið á og þýski vélstjórinn
sem var með okkur sagðist aldrei
hafa lent í jafn slæmu veðri í jafn
langan tíma þau átta ár sem hann
var á bátnum og það voru þreyttir
menn sem náðu til Þórshafnar eftir
33 tíma ferð í þessu stórviðri," sagði
Páll Ægir ennfremur.
Fjórir menn voru í áhöfn hvors
báts á heimsiglingunni og sagði
Páll þá hafa reynst sérlega vel.
Annar báturinn lagðist á hliðina í
einu ólaginu en rétti sig strax við
og sagði Páll að sjóhæfni bátanna
hefði sannað sig vel á heimleiðinni.
Björgunarbátarnir tveir voru
keyptir af þýska sjóbjörgunarfélag-
inu sem annast hliðstæða starfsemi
og SVFÍ og fengust þeir á góðu
verði. Þeir voru smíðaðir árið 1969
úr áli, eru 19 metra langir, búnir
830 hestafla aðalvél og 300 hest-
afla aukavél sem tengja má á skrúf-
una í neyðartilvikum, kompás og
sjálfstýringu, svefnplássi fyrir þrjá
í koju auk bekks, eldhúsi og góðri
Morgunblaðið/Helga Bára Karlsdóttir
GUNNAR Friðriksson siglir inn sundin á Skutulsfirði í fylgd björgunarbáta við Djúpið.
hreinlætisaðstöðu. Þeir eru einnig
búnir dótturbáti sem einnig er úr
áli en þeir koma sér vel við ýmis
bj örgun arverkef ni.
Margs konar tækjabúnaður er í
bátunum en ýmsum siglingatækjum
og öðrum búnaði verður bætt í þá.
Páll Ægir segir þá mjög vel með
farna enda hafi þýski vélstjórinn
sífellt verið að sttjúka af og snyrta,
bæði bátinn sjálfan og vélina og
öll umgengni beri mikilli snyrti-
mennsku vitni. Var Páll skipstjóri
á bátnum sem fór til ísafjarðar en
Arngrímur Jónsson á þeim sem fór
til Siglufjarðar en fjögurra manna
áhöfn var á hvorum báti.
Björgunarbátar í hverjum
fjórðungi
„Kaupin á þessum bátum eru lið-
ur í þeirri stefnu SVFÍ að hafa einn
stóran björgunarbát í hveijum
landsíjórðungi," segir Páll. „Kom-
inn er bátur til Sandgerðis og Norð-
fjarðar auk bátsins í Reykjavík,.
þessir tveir fóru til ísafjarðar og
Siglufjarðar og næsti bátur, sem
kemur til landsins í lok júlí, verður
sendur á Rif og í lok nóvember
kemur bátur sem hefur heimahöfn
á Norðausturlandi. Slysavamafé-
lagið hefur í áraraðir átt gott og
mikið samstarf við þýska björgun-
arfélagið TGzRS og hollenska fé-
lagið KNRM og eru þrír bátanna
frá Hollandi."
Páll segir að þegar félagið hafi
leitað fyrir sér með kaup á hentug-
um bátum til nota hér hafi strax
verið borið niður hjá Þjóðveijunum
en þeir þá ekki átt báta, verið bún-
ir að ráðstafa þeim til Kínveija.
Af því varð hins vegar ekki og á
liðnu hausti fór Páll út við þriðja
mann til að skoða tvo báta og reyna
og voru kaupin afráðin í framhaldi
af því enda fengust þeir á hag-
stæðu verði. Þá höfðu einnig verið
ákveðin kaup á þremur bátum frá
Hollandi. Er einn þeirra þegar kom-
inn, sá sem fór til Neskaupstaðar
en hinir væntanlegir eins og getið
hefur verið.
Forseti SVFÍ og fulltrúi þýska
björgunarfélagsins skrifuðu undir
samning um kaupin á bátunum
þegar þeir voru afhentir í Þýska-
landi 16. maí sl. og voru þýsku
fánarnir dregnir niður og þeim ís-
lensku flaggað í þeirra stað. Var
síðan haldið rakleiðis af stað og
höfð viðkoma hjá Hamish McDon-
ald í Stonehaven í Skotlandi sem
rekur björgunarskóla sem slysa-
varnamenn hafa haft mikil sam-
skipti við.
Höfðinglegar móttökur
Síðan lá leiðin áfram og á öðrum
degi hvítasunnu lentu þeir í óveðr-
inu, sem áður er nefnt, á sigling-
unni norður með Skotlandi og fram-
hjá Orkneyjum og ná til Færeyja
aðfararnótt 20. maí eftir 33 tíma
svefnlausa ferð. „Við vorum nánast
orðnir úrvinda þegar við komum til
Þórshafnar og fengum móttökur
eins og við værum þjóðhöfðingar
hjá vinum okkar Færeyingum. Þeir
buðu okkur upp á mat og síðan
beint í svefn,“ sagði Páll Ægir en
eftir það var ferðin tíðindalaus.
Fyrst var komið við í Sandgerði,
síðan í Reykjavík og sigldu björgun-
arbátar og fjöldi annarra báta á
móti nýju bátunum. Tóku fyrrver-
andi og núverandi forystumenn
SVFÍ á móti þeim við komuna til
Reykjavíkur.
Bæði á ísafirði og Siglufírði
sigldu björgunarbátar á móti og
sagði Páll hafa verið staðið sérlega
vel að öllum undirbúningi og mót-
tökum á báðum stöðum. Á Isafirði
annaðist Magnús Ólafs Hansson
undirbúning, m.a. samkeppni um
nafn á bátinn sem nefndur var
Gunnar Friðriksson en dótturbátur-
inn var nefndur Stefán Eggertsson.
Báturinn sem fór til Siglufjarðar
fékk nafnið Sigurvin og litli bátur-
inn Gústi. Voru bátarnir komnir til
heimahafnar 30. maí.
Fjögurra til fimm
manna áhöfn
Sérstakar deildir hafa ver-
ið/verða stofnaðar kringum rekstur
þessara nýju báta en á þeim verður
fjögurra til fímm manna áhöfn.
Segir Páll hugmyndina að SVFI
greiði kostnað við tryggingar báta
og áhafna og laun eins umsjónar-
manns sem beri alla ábyrgð á
rekstri þeirra og viðhaldi. Þurfi
hann ekki endilega að vera einn úr
áhöfn. Annað fjármagn til rekstrar-
ins verði að koma með eigin fjáröfl-
un deildanna og nefnir Páll Ægir
í því sambandi að nota mætti bát-
ana í ýmis þjónustuverkefni fyrir
flotann, skjótast á miðin með vara-
hluti eða vegna áhafnaskipta en
báturinn í Sandgerði sem tekinn var
í gagnið árið 1993 hefur einmitt
mikið verið notaður í því skyni.
Ætlunin er að halda sérstök nám-
skeið fyrir stjórnendur bátanna þar
sem kennd verða helstu atriði varð-
andi leit og björgun, siglingafræði,
fjarskipti og meðferð bátanna og
síðan sérstök áhafnanámskeið. Bát-
arnir verða bæði mannaðir félögum
deildanna og að einhveiju leyti nýj-
um mönnum. Verður m.a. leitað til
reyndra skipstjórnarmanna og
reynt að fá þá til að vera með í
áhöfn.
Flengjast um á mótorhjólum
með smásendingar
Morgunblaðið/Ásdís
FRÁ fyrsta starfsdegi „Mótorsendils". Frá hægri standa starfs-
mennirnir Guðmundur Þórarinsson og Sólveig Edda Vilhjálms-
dóttir. Annar eigandi fyrirtækisins, Marsibil J. Sæmundsdóttir,
stendur á milli Sólveigar og Páls Pálssonar frá Múrkem, en hjól-
in sem sendlarnir nota eru þaðan.
„MÓTORSENDILL" er nafnið á
nýju fyrirtæki í Reykjavík sem
stofnað hefur verið til að skapa
atvinnulausu fólki á aldrinum
16-19 ára atvinnu. Fyrirtækið
mun sérhæfa sig í smásendinga-
þjónustu á skellinöðrum og er
reiknað með því að fyrirtæki,
stofnanir og einstaklingar geti
nýtt sér þjónustuna. Fyrirtækið
er í eigu Sæmundar Þ. Sigurðs-
sonar og Marsibilar J. Sæmunds-
dóttur en Guðmundur Þórarins-
son, betur þekktur sem Mummi
í Mótorsmiðjunni, er þriðji að-
standandinn að fyrirtækinu.
Guðmundur hefur lengi starf-
að sem umsjónarmaður Mótor-
smiðjunnar sem er félagsmiðstöð,
rekin af ÍTR og Félagsmálastofn-
un Reykjavíkur. Smiðjan er fyrir
unglinga á aldrinum 13-16 ára
sem af einhverjum ástæðum hafa
misst fótanna og ná ekki að að-
lagast samfélaginu.
Þjónustan þekkt
frá útlöndum
Að sögn Guðmundar er sendla-
þjónusta á skellinöðrum vel þekkt
í stórborgum víða um heim en
hugmyndin að fyrirtækinu á samt
að einhverju leyti rætur sínar að
rekja til Mótorsmiðjunnar þar
sem reynslan hefur sýnt að þegar
þeir unglingar sem stundað hafa
smiðjuna ná 16 ára aldri bíður
þeirra oft ekkert annað en gatan,
þar sem stjórnvöld líti svo á að á
árabilinu 16 til 18 ára séu ungl-
ingarnir færir um að sjá um sig
sjálfir.
„Lífið vefst mjög fyrir ungling-
um i dag án þess að þeir eigi
endilega við einhver hegðunar-
vandamál að stríða. Margir ungl-
ingar þurfa á aðstoð og stuðningi
að halda við að koma sér út í líf-
ið. Það eru margir unglingar sem
vita ekki hvort þeir eiga að fara
í nám eða hvað þeir eiga eigin-
lega að gera og atvinnutilboð
fyrir þennan aldurshóp eru ekki
mörg,“ segir Guðmundur sem
segir að fyrirtækið sé fyrst og
fremst hugsað sem atvinnuúr-
ræði fyrir þennan hóp.
Unglingarnir sem starfa munu
hjá „Mótorsendli" verða ekki ein-
göngu krakkar sem misst hafa
fótfestuna í lífinu heldur eiga
margir þeirra ekki við stærri
vandamál að etja en það að þá
vantar vinnu og að sögn Guð-
mundar munu starfsmenn vera
valdir með tilliti til þess hve lengi
þeir hafi verið skráðir á atvinnu-
miðlunarskrá. Alls verða starfs-
menn 12-24 talsins til að byija
með en fyrirtækið á nú þegar 12
skellinöðrur og fær fleiri eftir
helgi.
Ekki ógnun við greiðabíla
„Við erum engin ógnun á þess-
um markaði. Ég held að fólk
skipti frekar við fyrirtæki eins
og okkur heldur en að panta
greiðabíl undir eitt umslag, menn
hafa frekar verið að skjótast með
þetta sjálfir. Ef fólk þarf að
sendast á tvo staði eða fleiri er
mjög hagstætt að skipta við okk-
ur,“ segir Guðmundur en ekki er
hægt að senda stærri sendingar
en sem nemur þokkalegum skó-
kassa með sendlunum.
Guðmundur segist vona að fyr-
irtækið sé komið til að vera og
kvíðir ekki vetrinum. „Við verð-
um bara að sjá hve veðurguðirnir
verða hliðhollir okkur í vetur.
Ef veðrið verður að gera okkur
lífið leitt þá er spurning hvort
við finnum okkur ekki bara eitt-
hvað annað til dundurs. Hér er
mjög frjótt og hugmyndaríkt
fólk. Við verðum með einhverja
bíla til að bjarga okkur ef við
verðum með einhverja fasta við-
skiptavini svo þjónustan detti
ekki alveg niður í verstu veðr-
um,“ segir Guðmundur.
Rekstur „Mótorsendils" hófst á
mánudag og var að sögn Guð-
mundar nóg að gera fyrsta dag-
inn og mikið um fyrirspurnir.
Opið verður til að byrja með frá
9-18 en lengur ef markaður er
fyrir hendi. Fyrirtækið er til liúsa
að Kleppsvegi 35, í gamla Sunda-
nesti.