Morgunblaðið - 31.12.1997, Side 6

6 D MIÐVIKURDAGUR 31. DESEMBER 1997
MORGUNBLAÐIÐ
Kristín Rós Hákonardóttir íþróttamaður
ársins úr röðum fatlaðra
Byrjaði að
æfa af því
hún þurfti þess
KRISTÍN Rós Hákonardóttir
SUNDKONAN Kristín Rós
Hákonardóttir var kjörin
íþróttamaður ársins úr röðum
fatlaðra fyrr í þessum mánuði.
Nafnbótina hlaut hún vegna fram-
úrskarandi árangurs á Norður-
landameistarmóti fatlaðra í Turku í
Finnlandi í mars sl. og á Evrópu-
meistaramótinu í Badajoz á Spáni í
ágúst, en á síðarnefnda mótinu
vann Kristín Rós fern gullverð-
laun.
Þessi 24 ára sundkona fékk
hettusóttarveiru sem leiddi upp í
heila er hún var átján mánaða
gömul og hefur verið spastísk á
vinstri hluta líkamans síðan. Fyrir
vikið keppir Kristín Rós í flokki
spastískra S7, þar sem hún hefur
fádæma yfirburði. Hún hóf nám í
Myndlista- og handíðaskóla ís-
lands í haust eftir að hafa sótt
myndlistamámskeið í Danmörku á
vormánuðum. En hvað ber hæst í
huga hennar þegar litið er yfír far-
inn veg ársins 1997?
„Það er Evrópumeistaramótið á
Spáni, þar sem ég vann fjögur gull.
Auk þess keppti ég á opnu móti í
Danmörku í vor, þar sem ég var við
nám, en þá setti ég tvö heimsmet í
25 metra laug,“ segir Kristín Rós,
sem á fimm heimsmet í 25 m laug
auk fjögurra í 50 m laug.
Áttirðu von á því að verða kosin
íþróttamaður ársins úr röðum fatl-
aðra í ár?
„Já og nei, í rauninni. Ég lagði
mjög mikið á mig til að ná árangri,
þannig að ég bjóst alveg eins við
því,“ segir Kristín Rós. Hún taldi
tvo aðra sundmenn eiga ágæta
möguleika á að hreppa hnossið.
„Birkir [Gunnarsson] stóð sig
ágætlega á Evrópumeistaramótinu
og Pálmar Guðmundsson hefur líka j
staðið sig með prýði, þannig að það
komu fleiri til greina en ég,“ segir
sundkonan.
Hvernig tilfinning er það að eiga
níu heimsmet, besta árangur í
heimi íþínum flokki?
„Það er bara frábær tilfinning.
Ég get í raun ekki lýst henni. Ég
hefði aldrei trúað þessu fyrir um
þremur til fjórum árum. Þá var ég
bara að æfa vegna þess að ég þurfti
þess - út af hendinni og fætinum. i
Mér datt aldrei í hug fyrir j
nokkrum árum að þetta gæti
nokkum tíma gengið svona langt,“
segir Kristín Rós.
Pú slærð ekki slöku við í sund-
lauginni, eða hvað?
„Nei, alltént ekki í bráð. Nú er
ég að hefja æfingar fyrir heims-
meistaramótið á Nýja-Sjálandi
seint á næsta ári. Það verður gam-
an að fara þangað - og síðan er
ætlunin að fara til Sidney árið
2000. Ætli ég láti ekki gott heita
eftir það. Ég er að verða of gömul í j
þetta,“ segir Kristín Rós í léttum
tón.
Þóra Guðmundsdóttir Atlanta
„Urðu langleitir
þegar ég sagðist
eiga fyrirtækiðu
FLUGFÉLAGIÐ Atlanta hef-
ur verið áberandi á árinu og
er starfsemi þess nú víða um
heim. Eigendur fyrirtækisins eru
hjónin Þóra Guðmundsdóttir og
Amgrímur Jóhannsson.
„Þetta ár hefur verið mjög við-
burðaríkt og liðið hratt. Flug okkar
í Saudi-Arabíu hefur aukist frá því
að vera pílagríma- og kennaraflug í
fáa mánuði upp í það að verða
verkefni ellefu mánuði ársins,“ seg-
ir Þóra í samtali við Morgunblaðið.
„Við vitum ekki hversu lengi
þetta verður svona en þörfin er
fyrir hendi núna. Þetta hefur kall-
að á aukinn mannafla og meiri
stöðugleika í rekstri. Einnig byrj-
uðum við þetta ár að fljúga tveimur
vélum, Boing 747 og Tristar, fyrir
spánska flugfélagið Iberia. Það er
mjög skemmtilegt verkefni. Við er-
um með blandaða áhöfn á þessum
vélum, íslenska flugmenn en
spánskar og íslenskar flugfreyjur
og flugþjóna.
ÞÓRA Guðmundsdóttir
Þessi þróun hefur kallað
á mun meiri annir fyrir
mig og aðra sem að þessu
standa. Aður var oft hlé yf-
ir háveturinn, eða hvfldar-
tímann eins og við kölluð-
um það, þetta ár hefur
ekkert hlé verið. Til þess
að halda utan um þetta allt
saman höfum við orðið að
vera að alla daga og lítið
sem ekkert farið í frí. Við
fórum eina viku til Mall-
orca og eina helgi í veiði-
ferð, það er allt og sumt
þetta árið,“ segir Þóra.
í hversdagsklæðnaði
með tagl í hárinu
Ýmislegt skemmtileg
gerist í þessu annasama
starfi og er eftirfarandi
saga dæmi um það.
„Þessu starfi tengjast
margar stuttar ferðir
vegna viðskipta. Ég fór í
eina sh'ka til Saudi-Ai-abíu
og var ein á ferð. I slíkum
tilvikum fáum við vega-
bréfsáritun í Jeddah í
framhaldi af skeytasend-
ingu þar sem sagt er hver
viðkomandi sé ásamt með
fyrirskigun um vegabréfs-
áritun. Ég mætti á staðinn 1
í hversdagsklæðnaði með
mitt tagl í hárinu og hinir j
virðulegu flugvallarstarfs-
menn vildu fá að vita hvað
ég starfaði eiginlega hjá
Atlanta.
Þeir urðu langleitir þeg-
ar ég sagðist eiga fyrir-
tækið - útlit mitt kom
ekki heim og saman við
hugmyndir þein-a um for- i
stjóra. Eftir að hafa stung-
ið saman nefjum nokkra
stund og fengið að sjá við- I
skiptaskilríki mín og önnur
skilríki sem flugfólki er
gert að hafa þá brostu þeir
nú samt sínu blíðasta og
buðu mig velkomna. En
svipurinn á þeim var óneit-
anlega dáh'tið skondinn,"
segir Þóra Guðmundsdótt-
ir.
Elísabet S. Ólafsdóttir skrifstofustjóri
ríkissáttasemjara
Mikil umsvif -
en líflegur erill
AÐ hafa verið mikil umsvif
hjá ríkissáttasemjara þetta
árið, að sögn Elísabetar S.
Olafsdóttur skrifstofustjóra þar.
Einmitt þegar hún var t.d. að
setja sig í stellingar til að tala við
blaðamann var skyndilega ákveð-
ið að leggja fram miðlunartillögu í
ELÍSABET S. Ólafsdóttir
Það er ekki eftir neinu
að bíða. Rífðu jólasteikina af
þér strax og njóttu aðstoðar
okkar frábæru leiðbeinenda.
Fleiri spinningkennarar og
einkaþjálfarar voru að bætast
í hópinn.
Árskort á frábæru
tilboði til 5. janúar á
aðeins kr. 14.900
GYM - BD
HEILSUBÆLIÐ, SUÐURLANDSBRAUT 6,
SÍMI 588 8383
máli Læknafélags Reykjavíkur
vegna Sjúkrahúss Reykjavíkur.
„Og nú snýst líf okkar um það í
bili,“ sagði Elísabet.
„Það er aldrei að vita hvað
næsti dagur ber í skauti sér, allt
getur gerst, yfir þúsund fundir
hafa verið haldnir hér þetta árið.“
En hvað skyldi nú vera eftir-
minnilegasta málið ef litið er á ár-
ið í heild? „Það eru mörg mál
mjög eftirminnileg. Hvað mig
varðar koma upp í hugann mál
landssambanda Alþýðusambands-
ins, ekki síst vegna þess hve mik-
ill fjöldi af fólki var hér í tengsl-
um við það, segja má að hér hafi
verið á annað hundrað manns
meira og minna allan sólarhring-
inn í nokkrar vikur. Þessi fjöldi
skapaði mikið annríki hjá okkur.
Við vorum kannski með upp í
tuttugu fundi á sama tíma þannig
að þetta reyndi mjög á skipulags-
gáfuna. Húsnæði okkar hér var of
lítið og þess vegna lögðum við
undir okkur Rúgbrauðsgerðina í
Borgartúni 6 fyrir fundahöld.
Það var heilmikið mál að fylgj-
ast með þó ekki væri nema hver
væri að funda með hverjum.
Þetta skráum við allt, við skráum
einnig öll framlögð skjöl og skrif-
um fundargerðir. Þegar samn-
ingalotum lýkur tekur við mikil
og margvísleg pappírsvinna sem
endist venjulega fram að næstu ^
lotu og vel það.
Fundir frá 5 mínútum
upp i' 60 klukkustundir
Lengsti fundurinn á árinu var
tæpar 60 klukkustundir, stysti
fundurinn var tæpar fimm mínút-
ur, en báðum þessum fundum
lauk með undirskrift samninga,
sem er jú alltaf markmiðið. Því er
ekki að neita að þetta starf mitt
hér grípur oft inn í áætlanir í i
einkalífinu.
Mjög algengt er að ég þurfi að
hætta við að fara t.d. í afmæli og
þegar mesti hasarinn er hér bitn-
ar það á fjölskyldunni og leiðir til
þess að maður hefur minna sam-
band við vinina. Ég er hins vegar
svo heppin að það er skilningur á
eðli starfs míns, bæði hjá fjöl-
skyldunni og kunningjahópnum.
En það er líka oft mjög gaman
og þakklátt að vinna hér. A árinu
höfum við fengið margar sending-
ar frá samninganefndum, bæði |
blóm og konfekt, og á þessum
vinnustað er heilmikið ort. Ég hef
stundum sagt það í gríni að fyrir
einhver jólin gefi ég út bók með
kveðskap og skemmtisögum úr
Karphúsinu, það gæti orðið met-
sölubók það árið. Ég læt fljóta
með eina vísu af meinlausara tag-
inu: j
Allan daginn yfir engu hangir
æðir um og drekkur kaffið heitt.
Óskaplega eru dagar langir,
einkum þegar gerist ekki neitt.