Morgunblaðið - 10.01.1998, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 10. JANÚAR 1998 43
BJORN MAGNUS
MAGNÚSSON
+ Björn Magnús
Magnússon fædd-
ist í Fremri Hvestu í
Arnarfirði 30. sept-
ember 1918. Hann
lést á Landspítalanum
hinn 4. janúar síðast-
liðinn. Foreldrar hans
voru Magnús Krist-
jánsson, bóndi, lengst
af í Langabotni, Geir-
þjófsfirði, og kona
hans, Hildur Bjarna-
dóttir. Björn var
þriðji elstur af ellefu
systkinum. Þau heita:
Auður, Guðrún,
Sverrir, Hrefna, Hlín, Kristján,
Valdimar, Gísli, Kristín og Vé-
steinn. Sverrir og Valdimar eru
látnir.
Björn giftist eftirlifandi konu
sinni, Guðrúnu Elínu Ólafsdóttur
frá Reykjarfirði, 1951 og eignuð-
ust þau fjögur börn. Þau eru: 1)
Ólafía, maki Jón Ingimarsson.
Þeirra börn, Birna Guðrún, Iða
Marsibil, Ótta Ösp og María.
Birna Guðrún á Emblu Ósk Ás-
geirsdóttur, og Iða Marsibil á
Adam Smára Ólafsson. 2) Magnús
Kristján, maki Helga Friðriks-
dóttir. Þeirra börn, Helgi, Hildur
og Lína Björk. Magnús átti í fyrri
sambúð Björn Magnús. 3) Sindri
Már, maki Sif Svavarsdóttir.
Þeirra börn, Ásta Svanhvít, Ein-
ar Jóhannes, Samúel Unnar og
Guðrún Elín. Ásta Svanhvít á
Sindra Kristin Ólafs-
son. 4) Hlynur Vig-
fús, maki Guðbjörg
Klara Harðardóttir.
Þeirra börn, Ivar
Örn og Jóhanna Mar-
grét.
Björn flutti með
foreldrum sínum að
Króki f Ketildölum
1919 og þaðan í
Langabotn 1923 þar
sem hann bjó, utan
tveggja ára sem
hann vann í Trésm.
Vfði í Reykjavík, þar
til hann giftist Guð-
rúnu Elínu. Þau bjuggu í fimm
ár í Reykjarfirði, eða þar til þau
fluttust til Bfldudals 1957.
Fyrstu níu árin bjuggu þau í Ási,
en 1966 fluttust þau í Hof, þar
sem þau áttu heima alla tíð síð-
an. Voru þau hjón jafnan kennd
við Hof manna á meðal. Björn
vann í um tíu ár í Matvælaiðj-
unni hf. við verk- og vélstjórn,
um fimm ára skeið við vélgæslu í
frystihúsinu á Bfldudal. Hann
starfaði sem sjómaður á rækju-
bátum um fimm ára bil. Síðustu
fimmtán ár starfsævi sinnar
vann hann sem trésmiður hjá
Tréverki hf.
Minningarathöfn fór fram frá
Langholtskirkju fimmtudaginn 8.
janúar sl. en útför hans verður
gerð frá Bfldudalskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
Sunnudaginn 4. janúar rétt fyrir
klukkan tíu um morguninn var kall-
að á mig í símann þar sem ég lá sof-
andi uppi í rúmi. Um leið og ég
heyrði röddina í pabba, vissi ég
hvað hafði gerst. Afi var dáinn.
Langar mig að þakka elsku afa
mínum fyrir allar þær stundir sem
við áttum saman og þá sérstaklega
þær sem efst eru í huga mínum um
þessar mundir. Manstu t.d. eftir því
þegar við tveir fórum saman á
Dverg á skak í fyrrasumar, við
handskökuðum allan daginn og ég
var ekki hálfdrættingur á við þig.
Eða þegar ég og Inga komum upp í
Hof, og ég spurði þig hvernig þú
héldir að veðrið væri í Botni, því
mig langaði að sýna Ingu hvemig
væri í Botni. Þú sagðir strax við
okkur, og ömmu, að þú teldir veðrið
mjög gott. Áður en ég gat sagt
nokkuð var amma búin að smyrja
nesti og við vorum lögð af stað
siglandi inn í Botn, áttum við þar
saman stórkostlega dagsstund.
Minningin um afa uppi í Hofi og
allt það sem hann gerði fyrir mig, er
nokkuð sem ég á aldrei eftir að
gleyma. Og vil ég að lokum segja,
afi, ég elska þig.
Björn Magnús Magnússon.
Elsku afi. Þegar ég sit hér og
skrifa þetta nístir söknuðurinn
hjarta mitt en mér líður betur að
vita að þér líður vel þar sem þú ert
núna. Þú varst alltaf svo góður við
okkur barnabörnin. Þú leyfðir okk-
ur að vera með þér þegar þú varst
að vinna við hina ýmsu hluti og
aldrei kom það fyrir að okkur væri
sagt að fara eða að við værum fyrir.
Elsku afi, ég dáist að þolinmæði
þinni gegnum tíðina og veit að þú
varst sá afi sem allir óska sér. Hlut-
deild þín í mínu lífi er stór, það sé
ég núna og ég hefði aldrei viljað
missa af því að fá að alast upp með
þig mér við hlið og þess vegna vil ég
þakka guði fyrir það að hafa fengið
að njóta allra samverustundanna
með þér, elsku afi. Megir þú hvíla í
friði.
Ásta Svanhvít Sindradóttir.
Ekki grunaði mig í sumar þegar
við heimsóttum Bjössa og Gunnu á
Bíldudal að þetta yrði síðasta sinn
sem við færum saman í Langabotn.
Þau voru eins og alltaf gestrisnustu
hjón sem búið hafa á íslandi og
hafa, í mínum huga og minna, gefið
því orði nýja merkingu, merkingu
sem við höfum aldrei kynnst annars
staðar og höfum við þó kynnst
mörgum gestrisnum. Þau fóru bæði
með okkur á bátnum sínum, Dverg,
og voru svo glöð og hlý að vanda.
Hlýr er einmitt orðið sem á svo vel
við Bjössa. Allir sem hittu hann
fundu samstundis að þarna fór Ijúf-
menni. Það bókstaflega geislaði af
honum Ijúfmennskan og hlýjan.
Ekki eru það mörg börn sem hafa
verið svo heppin að eiga eins ljúfan
og skilningsríkan afa og Bjössi var.
Þegar ég varð afi í fyrsta sinn hall-
aði Bjössi sér að mér og brosti á
sinn lítilláta hátt og hvíslaði: „Það
er ennþá betra að vera afi en eiga
þau sjálfur. Maður þarf aldrei að
skamma þau.“ Svona var Bjössi,
það var mannbætandi að þekkja
hann.
Bjössi og Gunna hafa verið fastur
punktur í lífi mínu, systkina minna,
foreldra og barna í áratugi. Flest
sumur fórum vestur og heimsóttum
þau á leið okkar í sumarbústaðinn í
Langabotni. Ég vona að Gunna
haldi áfram að vera fasti punktur-
inn okkar sem lengst.
Bjössi var sannur íslendingur og
Vestfirðingur. Hann var alinn upp
við að veiða til matar og hafði alltaf
mjög gaman af veiðiskap. Hann var
hagleiksmaður og lék allt í höndun-
um á honum. Margir hafa séð skút-
urnar sem hann smíðaði af þvílíkri
list. Hann var af þeirri kynslóð sem
hlaut alla sína menntun í farkennsl-
unni. Samt var Bjössi hafsjór af
fróðleik um landið, dýrin og blómin
enda átti hann mjög stórt safn bóka
um þessi efni. Alltaf vissi hann hvað
blómið hét og hvaða skilyrði hæfðu
því best eða hvaða fugl það var sem
hafði rauðu lappimar eða þær
svörtu. Hann var ósínkur á að fræða
okkur um leyndardóma náttúrunn-
ar á ferðum okkar um Geirþjófs-
fjörðinn og nágrenni.
Ég kveð hann fyrir hönd systkina
minna, barna okkar og foreldra.
Valdimar Sæmundsson.
Fallinn er frá kær vinur. Þó að
það eina sem við vitum með vissu sé
að öll deyjum við er það alltaf sárt
og óvænt. Bjössi frændi eins og við
kölluðum hann var giftur Gunnu
systur pabba. Þau voru okkur sem
foreldrar og við systkinin nutum
umhyggju þeirra og gestrisni dag-
lega í uppvextinum rétt eins og við
værum þeirra eigin börn. Við nut-
um vissulega góðs af því að búa í
næsta húsi öll uppvaxtarárin. Það
verður ekki á neinn hallað að segja
að gestrisni þeirra átti sér enga
hliðstæðu og glaðværð ríkti alltaf í
Hofi. Þau hjónin voru afskaplega
samrýnd og það er erfitt að tala um
annað þeirra án þess að nefna hitt.
Þau höfðu ótakmarkaðan áhuga á
landinu okkar, þjóðmálum og síðast
en ekki síst lífi og starfi barna
sinna, tengdabarna og ættingja
allra. Árlegar ferðir í Reykjarfjörð-
inn voru fastir liðir í tilverunni og
þá var viðkoma í Hofi órjúfanlega
tengd því. Yndislegar stundir sem
aldrei gleymast. Elsku Bjössi,
hafðu þökk fyrir allt sem þú gerðir
fyrir okkur og leyfðir okkur að
njóta með þér. Þú varst yndislegur
maður og naust þín í faðmi fjöl-
skyldunnar til hins síðasta. Elsku
Gunna, Jói, Lóló, Maggi, Sindri,
Hlynur og aðrir ástvinir. Megi Guð
og trúin á eilíft líf og endurfundi
gefa ykkur styrk nú þegar komið er
að kveðjustund.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vöm í nótt.
Æ, virst mig að þér taka
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(S. Egilsson.)
Ólafur, Anna, Selma, Bragi.
+
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug við andlát og útför móður okkar og
tengdamóður,
LÍNU DALRÓSAR GfSLADÓTTUR,
Bolungarvík.
Sérstakar þakkir til læknis og starfsfólks
Heimilis aldraðra í Bolungarvík.
Kristján Pálsson,
Elsa Friðriksdóttir,
Guðmunda Jóhannsdóttir,
Guðbjörg Jóhannsdóttir,
Óskar Jóhannsson,
Áslaug Jóhannsdóttir,
Jóhann Líndal Jóhannsson, Elsa Gestsdóttir,
Alda Jónsdóttir, Ingibergur Jensen,
Steinunn Felixdóttir,
Sigurvin Jónsson,
Sveinn Viðar Jónsson, Auður Vésteinsdóttir
og aðrir aðstandendur.
+
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og vin-
arhug við andlát móður okkar,
HJÖRDÍSAR ÞÓRARINSDÓTTUR
frá Patreksfirði.
Innilegar þakkir til starfsfólks Vífilsstaðaspítala.
Börn hinnar látnu.
+
Einlægar þakkir fyrir samúð og vinarhug við
fráfall og útför
JÖKULS SIGURÐSSONAR.
Guð gefi ykkur gleðilegt ár.
Sigríður Kristjánsdóttir,
Tinna, Orri og Sunna Jökulsbörn,
Guðrún Jónsdóttir,
Sigrún Sigurðardóttir,
Vilborg Sigurðardóttir,
Ólöf Sigurðardóttir,
Kristborg Benediktsdóttir,
Benedikt Kristjánsson,
Már Kristjánsson,
Oddur Kristjánsson,
Elínborg
Sigurður Þorvaldsson,
Magnús R. Jónasson,
Guðmundur Gunnlaugsson,
Jón Sigurðsson,
Kristján Oddsson,
Rósa Kristjánsdóttir,
Halla Ásgeirsdóttir,
Hafdís Sigurðardóttir,
Þórarinsdóttir.
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við fráfall og útför
MAGNÚSSÍNU ODDNÝJAR ÓLAFSDÓTTUR,
Urðarhæð 16,
Garðabæ.
Ólafur R. Sigurjónsson, Brynhildur Aðalsteinsdóttir,
Sigurjón Ólafsson,
Steinar Ólafsson, Ragna Björk Eydal,
Margrét Björk Ólafsdóttir, Viktor S. Pálsson,
Steinar Örn Steinarsson,
Arna Laufey Steinarsdóttir,
Ástríður Ólafsdóttir,
Hákon G. Ólafsson.
+
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við fráfall elskulegrar eigin-
konu, dóttur minnar, móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
GUÐRÚNAR JÓHÖNNU EINARSDÓTTUR,
Kambahrauni 26,
Hveragerði.
Bragi Guðmundsson,
Einar Eiríksson,
Margrét Bragadóttir, Sveinbjörn Guðmundsson,
Hafdís Bragadóttir, Hilmar Hauksson,
Lilja Jóhanna, Sigurður Ingimundarson,
Jón Haukdal, Bára Guðbjartsdóttir,
barnabörn og langömmubarn.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur samúð og hýhug við andlát og útför ást-
kærrar eiginkonu, móður, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
ÁSLAUGAR SIGURÐARDÓTTUR,
Snorrabraut 56.
Við þökkum starfsfólki gjörgæsludeildar
Landspítalans frábæra hjúkrun.
Sveinbjörn Bjarnason,
Þórunn Hulda Sveinbjörnsdóttir, Þórhallur Runólfsson,
Áslaug Valgerður Þórhallsdóttir, Guðmundur Þ. Júlíusson,
Runólfur Þórhallsson, Gerða Theodóra Pálsdóttir,
Sveinbjörn Þórhallsson,
Björn Þór, Júlía og Valþór Bjarki.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför móður okkar, tengdamóður
og ömmu,
JUDITHAR JÓNSDÓTTUR
frá Klakksvik
í Færeyjum,
til heimilis
í Skipholti 26.
Jón Símon Gunnarsson, Eygló Magnúsdóttir,
Gunnar Stefán Gunnarsson, Kristjana Stefánsdóttir,
Helen Gunnarsdóttir
og barnabörn.