Morgunblaðið - 06.09.1998, Síða 45

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
SUNNUDAGUR 6. SEPTEMBER 1998 45
+ Hallddr Gunnar
Jónsson fæddist
18. janúar 1905 á
Skógi á Rauðasandi.
Hann lést á öldnm-
arheimilinu Selja-
hlíð 29. ágúst síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Jón Run-
ólfsson, f. 24. ágúst
1858, bóndi á Skógi,
og Kristín Magnús-
dóttir, f. 19.4. 1865,
frá Saurbæ, á
Rauðasandi. Systk-
ini Halldórs voru:
Guðbjartur, Runólf-
ur Jón, Hermann Guðmundur,
Jóhanna, Sigurður, Baldvin,
Þórarinn, Gunnlaugur Ágúst,
Guðbjörg Bryndís, Trausti, Guð-
munda Sigríður, Þorbjörg Val-
Elsku Dóri frændi. Fyrst kemur í
huga minn hve góðhjartaður, velvilj-
aður og glaður þú ætíð varst, máttir
aldrei neitt aumt sjá, vildir öllum
hjálpa og gefa.
Það er margt sem kemur upp í
huga minn. Ég man þig fyrst er ég
var fjögurra til fimm ára og þú hafð-
ir herbergi hjá foreldrum mínum á
Reynimelnum, herbergið fullt af
bókum og alltaf mátti ég fá þær lán-
aðar.
Var ég alltaf velkomin í heimsókn,
og alltaf áttir þú eitthvað gott í skál
á borðinu. Þegar ég var tíu ára göm-
ul missti ég móður mína og fluttumst
við til ömmu minnar og Villa sonar
hennar í Granaskjólinu, ég, þú og
pabbi, og varst þú ætíð mín hægri
hönd á uppvaxtarárunum, alltaf gat
ég leitað til þín ef einhverjir erfið-
leikar voru, þá varstu fljótur að
bjarga því.
Síðan fluttir þú á Kaplaskjólsveg
og komst alltaf í mat til ömmu og
Villa frænda og Öldu. Er ég var
komin á unglingsaldur fórstu með
mér að kaupa mínu fyrstu íbúð og
var hún í næsta húsi við þig og kom
ég oft að horfa á sjónvarpið með þér
á kvöldin. Síðar fluttist ég út á Sel-
tjamarnes og amma og Villi og fjöl-
skylda fluttu í Breiðholtið. Þá
komstu iðulega á hverjum degi í
gerður, búsett á
Hrafnistu í Reykja-
vík, og er hún eina
systkinið á lífi.
Halldór stundaði
sjómennsku frá Pat-
reksfirði til tvítugs-
aldurs. Þá fluttist
hann til Reykjavík-
ur. Vann hann við
húsasmíðar og
húsamálun þar til
hann hóf störf í
Bílasmiðjunni við
bílaklæðningar og
stofnaði síðar sitt
eigið fyrirtæki á
Bjargi á Seltjarnamesi.
Minningarathöfn um Halldór
fer fram í Seljakirkju á morgun,
mánudaginn 7. september, og
hefst klukkan 15.
heimsókn því stutt var að fara þar
sem þú rakst bílabólstrunarverk-
stæði á Vegamótum.
Þegar börnin mín voru lítil komstu
alltaf færandi hendi til þeirra með
gott í poka og aldrei gleymdir þú
neinum afmælisdögum, alltaf varstu
komin tU að fagna með okkur á jól-
um og hátíðisdögum.
Eftir að þú fluttist í lokin í Selja-
hlíð þá fækkaði heimsóknunum, svo
þá var lengra að fara, en alltaf
varstu léttur á fæti og lést þig ekki
vanta ef eitthvað var um að vera í
fjölskyldunni minni og hjá móður-
systkinum mínum þar sem þú vandir
komur þínar.
Síðustu dagar þínir á jörðu voru
þér ansi erfiðir þar sem þú gast ekki
farið fram úr rúmi og ekki talað orð
þó þú reyndir og þótti mér sárt að
geta ekkert hjálpað þér.
Elsku frændi, um leið og ég kveð
þig, vil ég og fjölskylda mín þakka
þér fyrir öll góðu árin sem við áttum
saman. Ég veit að þú ert í góðum
höndum núna og bið ég guð að blessa
þig-
Helga Vallý Björgvinsdóttir.
Ævin liðin, furðu fljótt
feigðar sniðinn hjúpur.
Autt er sviðið, allt er hljótt
aðeins friður djúpur.
Gnpa mein hið græna tré
grefst hinn beini viður,
brákast grein þó brotin sé,
brotnar seinast niður.
(Asgrímur Kristinsson.)
Elsku Dóri.
Okkur systkinin langar til að
kveðja þig í hinsta sinn og segja þér
hve sárt við munum sakna þín, þó
svo að við vitum að hvíldin var þér
kærkomin.
Við viljum þakka þér fyrir allar
stundirnar sem við áttum saman og
minningin um þig er geymd í hjarta
okkar allra.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virzt mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Pýð. S. Egilsson.)
Hvíldu í friði.
Ástarkveðjur.
Kristín, Guðmundur,
Ragna, Linda og
Halldór Vilhelmsbörn.
Hann Dóri frændi er dáinn. Hann
var alltaf. svo góður við okkur
systkinin og minnumst við hans
þegar hann kom gangandi til okkar í
heimsókn og aldrei brást það að
hann hefði eitthvað meðferðis í
frakkavasanum til að gleðja okkur.
Dóri frændi eins og við kölluðum
hann var allltaf hress og glaður, og
var hann ómissandi ef til
mannfagnaðar kom í fjölskyldunni,
einnig var hann mjög duglegur að
heimsækja ættingja og vini. Dóri bjó
hjá ömmu í Granaskjólinu og síðar
hjá Öldu og Villa eða þar til að hann
fiuttist á Kaplaskjólsveginn, og
síðustu árin dvaldi hann í Seljahlíð.
Alda, Villi og börn þeirra voru
honum alla tíð mjög góð, og viljum
við sérstaklega þakka þeim
umhyggju þeirra í hans garð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt
(V. Briem.)
Blessuð sé minning þín.
Erla, Ilalldór,
Sigurlaug og Lára.
HALLDÓR G.
JÓNSSON
HELGA GUÐRÚN
EIRÍKSDÓTTIR
+ Helga Guðrún Eiríksdóttir
var fædd 6. september 1940.
Hún lést 7. júlí síðastliðinn og
fór útför hennar fram frá Skál-
holtskirkju 22. júlí.
í dag hefði kær samstarfs- og vin-
kona átt afmæli, af því tilefni minn-
umst við hennar nú.
Tilvera okkar er undarlegt ferða-
lag.
Ferðalag Helgu sem hún lagði upp
í til Hollands hinn 3. júlí 1998 með
íbúum og tveimur starfsmönnum
héðan af Arvegi 8 Selfossi, tók allt í
einu aðra stefnu en búist var við.
Skyndilega var Helga farin. Oft
finnst okkur að einn daginn hljóti
hún að koma inn úr dyrunum, lífs-
glöð og hugulsöm eins og hún var
alltaf. Helga var einstök, notaði
gjarnan sérstök orðatiltæki, sem
sumum okkar þótti oft flókið að
skilja. Oft var leitað til hennar ef við
þurftum aðstoð hagyrðings, og hún
átti það til að setja saman visur um
daglegt líf, starfsfólk og fleira.
Helga var alltaf með hugann við
þrjú heimili, og hugði hvað kæmi sér
vel á hverjum stað. Ef hún fór t.d. í
bæjarferð fyi-ir sjálfa sig, kom hún
heim með eitthvað sem hún sá að
hentaði heimilinu eða íbúum hér.
Hún hugsaði mikið um aðra og
gleymdi þar af leiðandi stundum
sjálfri sér og sínum þörfum. Helga
var þeim kostum gædd að eiga auð-
velt með að aðlagast öllum aldurs-
hópum, var traust þeim sem til
hennar leituðu, ungum sem öldruð-
um, eins og glöggt mátti sjá á þeim
vinskap og kærleika sem ríkti á milli
Helgu og Óskars, barnabams henn-
ar. Helga var ávallt tilbúin að berj-
ast fyrir málstað okkar. Það var
sama hvað komið var inná, aldrei
komum við að tómum kofunum hjá
henni, enda var Helga i ótal nefnd-
um og ráðurn, og oftar en ekki var
hún þar fremst í flokki.
Elsku Hinrik, Didda, Maja, Halla
og Óskar, megi ykkur öllum veitast
styrkur á þessum erfíðu stundum,
og minningarnar um Helgu veita
ykkur birtu og yl um ókomna tíð.
Elsku Helga okkar, hafðu hjart-
ans þökk fyrir samfylgdina í gegn-
um árin
Þínar vinkonur og vinnufélagai-
Hrafnhildur, Inga Dóra,
Margrét Auður, Svava,
Guðrún og Anna.
SKARPHÉÐINN HELGI
KRISTJÁNSSON
+ Skarphéðinn Helgi Krist-
jánsson var fæddur í
Reykjavík 24. apríl 1927. Hann
lést í Landspítalanum 18. ágúst
síðastliðinn og fór útför hans
fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
Elsku bróðir, nú hefur þú fengið
hvíldina. Þú veiktist fyrir tæpu ári
og engan óraði fyrir þessari erfiðu
sjúkralegu, alltaf vonuðum við það
besta, en einhver annar ræður
þessu og þinn tími er komin. Þegar
horft er til baka rifjast margar Ijúf-
I
ar og góðar minningar upp. Þú og
Rikki bróðir voru elstir og hjálpuð-
uð mömmu með heimilið eftir að
pabbi dó. Það má eiginlega segja að
þið hafið gengið mér í föðurstað, ég
var yngst og systkinahópurinn stór.
Við áttum mikið sameiginlegt í
gegnum tíðina, t.d. þegar við vorum
að byggja upp á holti, þú og Gunna
á Háabarðinu og við Hörður á Móa-
barðinu, fjölskyldur okkar beggja
stækkaði á sama árinu, Ásgrímur
fæddist í maí og Lísa í júní, svo
fermdust þau saman.
Þú hugsaðir vel um mömmu,
tókst hana til þín þegar hún fór að
eldast og leyfðir henni að vera í
einu herbergi hjá þér, þangað til
hún fór á Hrafnistu. Þannig að
samgangurinn á milli þessa tveggja
heimila var mikill. Tíminn leið, við
fluttum burt af holtinu en þið voruð
áfram, en alltaf héldum við góðu
sambandi, t.d. fórum við fjögur út
til San Francisco fyrir tveimur ár-
um, og var það yndisleg ferð. Þú
vannst alla tíð mjög mikið, sjórinn
heillaði þig mjög, þú byrjaðir að
vinna á togurum og endaðir sem
hafnai'vörður og varst nýhættur
störfum hjá Hafnarfjarðarhöfn.
Nú kveðjum viðjúg.
Elsku Gunna, Ásgn'mur og fjöl-
skylda, mikið hafið þið misst, en
minningin um yndislegan mann lif-
ir.
FRÉTTIR
Vagnstjórar frá SVR
slógu í gegn í Svíþjóð
KEPPNISLIÐ Ak.St.SVR í Södertalje í Svíþjóð 1998. Efri röð frá
vinstri: Markús Sigurðsson, Kjartan Pálmarsson, Þórarinn Söebech,
Steindór Steinþórsson, Jóhann Þorvaldsson og Guðmundur Nordahl.
Neðri röð frá vinstri: Kristján Kjartansson, Jóhann G. Gunnarsson,
Hörður Tómasson og Haraldur Guðjónsson.
Norðurlanda- .
meistarar
í ökuleikni
HIN árlega aksturskeppni nor-
rænna vagnstjóra í ökuleikni á
strætisvögnum fór fram 22.
ágúst sl. Að þessu sinni var
keppt á umráðasvæði Scania í
Södertalje í Svíþjóð. Keppt er í
tíu akstursþrautum sem reyna
verulega á færni og taugar
vagnstjóranna. Fóru leikar svo
að vagnstjórar frá SVR urðu
N orðurlandameistarar.
Eknar eru tvær umferðir í
brautinni þar sem samanlagðar
villur og aksturstími ráða úrslit-
um. Sex vagnsljórar, frá hverri
af höfuðborgunum fímm, keppa
innbyrðis um Norðurlandatitil
einstaklinga og samanlagður ár-
angur þeirra ræður úrslitum í
liðakeppninni.
Sú nýbreytni var tekin upp í
fyrra í Kaupmannahöfn að
keppnisbrautinni er haldið
leyndri þar til á keppnisdag
þ.e.a.s. að keppendur geta ekki
æft sig í brautinni fyrir keppni.
Þetta fyrirkomulag reynir mun
meira á raunverulega getu vagn-
stjóranna til að leysa flóknar
akstursþrautir á tveggja og hálfs
metra breiðum og tólf metra
Iöngum sti’ætisvögnum.
Vagnsljórar SVR hafa allur
götur síðan 1990 verið í tveimur
efstu sætum liða keppninnar ef
undanskilin er keppnin í
Helsinki 1993 þar sem Jóhann
Þorvaldsson varð einnig Norður-
landameistari einstaklinga. Kri-
stján Jónsson varð síðan Norður-
landameistari einstaklinga árið
1994 í Ósló, en lið Ak.St.SVR
hlaut silfurverðlaun það ár. Lið-
ið hafnaði síðan í öðru sæti í
Reykjavík 1995 og Helsinki
1996.
Annar Norðurlandatitill liðs
Ak.St.SVR vannst síðan í Kaup-
mannahöfn 1997 og þann 22.
ágúst 1998 tókst vagnstjóra SVR
að veija þann titil í Svíþjóð.
Sigur tryggður í síðustu
umferð keppninnar
Finnar höfðu forystu í liða-
keppninni þegar tveir keppend-
ur áttu eftir að aka brautina,
þeir Þórarinn Söebech og Timo
Kettunen. Þórarinn sem hefur
hafnað í öðru sæti einstaklinga
síðastliðin fjögur ár, ók brautina
af miklu öryggi og tryggði ís-
lenska liðinu sigurinn. Þess má
geta að meðaltal keppenda þ.e.
samanlagður villutími og akst-
urstími var um 1.200 sek. en tími
Þórarins í seinni umferðinni var ^
747 sek. Það dugði þó ekki til tit-
ils í einstaklingskeppninni þar
sem Finninn Timo Kettunen
hafði sigur á samanlögðum tíma
beggja umferða.
Lið Akstursklúbbs St.SVR var
skipað, auk Þórarins Söebech,
þeim Jóhanni Þorvaldssyni,
Markúsi Sigurðssyni, Kjartani
Pálmarssyni, Steindóri Stein-
þórssyni og Guðmundi Nordahl.
Aðstoðarmenn og dómarar á
brautinni voru Hörður Tómas-
son, formaður Akstursklúbbs
St.SVR, Kristján Kjartansson,
Jóhann G. Gunnarsson og túlkur
var Haraldur Guðjónsson.
Finnska liðið hafnaði síðan í «
öðru sæti, 46 sek. á eftir íslenska
liðinu og Svíar höfnuðu í þriðja
sæti. Norska liðið varð í íjórða
sæti og Danir ráku lestina,
þriðja árið í röð og unnu þar
með til eignar , júmbó" verðlaun-
in sem eru íslensk að uppruna,
smíðuð af Guðgeiri Ásgeirssyni
vagnstjóra hjá SVR. Það kemur
því í hlut Dana að útvega
,júmbó“ verðlaun fyrir næstu
keppni sem fer fram í Ósló 1999.
Háþrýstidælur
Diesel, bensín og rafdrifnar.
Tilboðsverð frá
kr. 17.900
^DæluwoD ehf
Armúla 34, 108 Reykjavík
Sími: 533 4747 Fax: 533 4740
Dúfa og Hörður.