Morgunblaðið - 02.10.1998, Síða 42

»42 FÖSTUDAGUR 2. OKTÓBER 1998
AÐSENDAR GREINAR
MORGUNBLAÐIÐ
Opið bréf til
KFUM og KFUK
MEÐ ÞESSARI
grein vil ég fá að leið-
rétta ýmis ummæli,
sem birtust í tímarit-
inu Bjarmanum í
mars, en tímaritið
birtir nú orðið hverja
greinina á fætur
annarri, fulla af for-
dómum gagnvart
nýöldinni og stjömu-
spekinni. Blaðið neitar
jafnframt að birta leið-
réttingar á þeim rang-
færslum, sem það birt-
ir.
I öllum bókum um
spádóma
Nostradamusar, sem
gefnir hafa verið út, er hvergi að
finna neitt sem segir, að hann hafi
spáð endalokum heimsins árið
1997. Nostradamus var kristinn
maður og læknaði fjölda manns.
Andstæðingar nýaldarhreyfingar-
innar fara sí og æ með rangt mál í
því skyni að ófrægja minningu
hans. Eigum við ekki að virða
_^Nostradamus fyrir hans sterku trú
á Jesú Krist, eða telja andstæðing-
ar nýaldarhreyfingarinnar, að þeir
séu stærri og meiri en hann?
Sr. Þórhallur Heimisson talar
um „fimm frumefni11 í sambandi við
stjörnuspekina, hvaða tilteknu
„fimm frumefni“ á hann við? í
stjömuspekinni er hins vegar talað
um „fimm eðlisþætti“. í enn eldri
grein sr. Þórhalls, er birtist reynd-
ar í Mbl. undir nafninu „Grunnstef-
in í Yoka“, kom hann með samskon-
.ar rugl, er hann spyr í greininni:
*" „Er það rétt að heimurinn sé sam-
ansettur úr aðeins fimm frumefn-
um? Vísindin hafa kennt okkur að
heimurinn sé þvert á móti gerður
úr 103 frumefnum sem aftur skipt-
ast í atóm.“ I Bhagavad Gita og
ýmsum öðrum helgiritum Indverja
er talað um eðlisþætti, en ekki efn-
isþætti. Það virðist vera sem sr.
Þórhallur þurfi oftar enn einu sinni
að snúa við ýmsum orðum til þess
eins að geta komið fram með ein-
hverjar afsannanir og japlað á þeim
aftur og aftur.
Er ekki slíkt sem þetta í and-
stöðu við kristna trú? Það er ekki
rétt hjá honum að segja
í blaðinu, að í I Ching
sé lesið í pinna, þegar
menn lesa í það sem
kallað er hexagram.
Það virðist vera sem sr.
Þórhallur þurfi auk
þess að sýna fram á
einhverja kunnáttu í
sagnfræði, er á að af-
sanna eitt og annað um
stjömuspekina. í
greininni segir hann:
„Frægasta dæmið um
þetta á síðari tímum er
eflaust Adolf Hitler
sem hafði starfandi hjá
sér stjörnuspeking er
ráðlagði honum í ýms-
um málum. Og aOir vita hvernig
þau reyndust." I bókinni „Hitler a
Study in Tyranny" segir ritari
Hitlers að hann hafi aldrei haft eða
Eg hef aldrei verið með
árásir á kristna trú,
segir Þorsteinn Sch.
Thorsteinsson, heldur
gagnrýnt vissa menn
fyrir að bera á borð
ósannindi um önnur
trúarbrögð.
sýnt neinn áhuga á stjömuspeki
(bls. 389). En ætli sr. Þórhallur geti
nokkuð sagt okkur hvað stjörnu-
spekingurinn hét, þar sem hann
virtist vita meir um trú Hitlers á
stjörnuspeki, en ritari hans? Hvað
var það sem þessi stjörnuspeking-
ur, er sr. Þórhallur nefnir, ráðlagði
Hitler í síðari heimsstyrjöldinni?
Þessa aðferðafræði, að kynna sér
önnur trúarbrögð og trúarskoðanir
til þess eins að geta síðan flutt
ósannindi um aðra með skrifum og
námskeiðahaldi, kenndi Jesús
Kristur ekki lærisveinum sínum.
Menn ættu því einfaldlega að hætta
slíku háttarlagi og snúa sér að því,
að skrifa og halda námskeið um
eitthvað uppbyggilegt. Mönnum
Þorsteinn Scheving
Thorsteinsson
avíkurvegi 64 • Hafnarfirði • Sími 565 1147
Opið á laugardögum
10.00-14.00.
með 4 síddum
af jökkum
Ennfremur ný
sending af
gallafatnaði frá
ARIA
Nýkomnir
ullarjakkar
á frábæru verði,
13.900,-
Einnig komið
mikið úrval af
m.a.
flíspeysur,
ullarpeysur,
bolir og gallar.
ætti að vera orðið það ljóst, að það
þýðir ekkert að reyna að gera útaf
við önnur trúarbrögð og trúarskoð-
anir fólks með námskeiðum og
skrifum fullum af alls kyns ósann-
indum. Og ekki heldur í því sam-
bandi til að fá fleira fólk til trúar á
sínar kenningar.
Því hefur verið haldið fram að ég
hafi verið með árásir gegn kristinni
trú, eins og reyndar kom fram í
greininni „Trúvilla moonista“, Mbl.
5 júní, eftir Einar Ingva, sem var
alls ekki málefnaleg, hvað þá svara-
verð, þar sem ekki var farið rétt
með staðreyndir í greininni. En ég
hef aldrei verið með árásir á
kristna trú, heldur hef ég gagnrýnt
vissa menn fyrir að bera á borð
ósannindi um önnur trúarbrögð og
ýmsar trúarhugmyndir fólks (guð-
speki, stjörnuspeki og nýöldina).
I öllum þeim mörgu trúarbrögð-
um og trúarskoðunum er hins veg-
ar orðið mjög erfitt fyrir mig að
staðsetja mig nákvæmlega. Guð
veit það einn hvar á að staðsetja
mig, en ég vil tilheyra öllum þeim
trúarbrögðum eða trúarskoðunum
sem hvað mest er fjallað um á nei-
kvæðan og óheiðarlegan hátt. Trú-
arbrögðum eða trúarskoðunum
eins og t.d. vísindakirkjunni, guð-
speki, moonisma, íslam,
hindúisma, búddhisma, spíritisma
og nýaldarhreyfingunni. Þannig
þýðir ekkert fyi'ir menn að vera
setja mig í einhvern einn ákveðinn
trúarhóp.
Hvernig eiga nýaldarsinnar og
aðrir áhugamenn í trúmálum að
bregðast við þessu námskeiðahaldi?
Er ekki orðið verðugt verkefni fyrir
skattayfíi-völd að fylgjast með nám-
skeiðahaldi hjá KFUM og K, rétt
eins og sr. Þórhallur bendir á að
þurfi sérstaklega að gera gagnvart
nýaldarhreyfingunni? Getur verið
að þar sé mikil velta og iðnaður í
þessu öllu hjá KFUM og K, rétt
eins og sr. Þórhallur vill meina að
sé hjá nýaldarhreyfingunni?
Bjarminn er hins vegar meira en
tvöfalt dýrari í áskrift en Nýir tím-
ar & betri heimur, en það góða
tímarit er mun vandaðra og betra í
alla staði. Það sem gerh- Bjarmann
svo slæman er að þar eru greinar,
sem stefnt er gegn öðrum trúar-
brögðum og trúarskoðunum í stað
þess að birta þar trúboðsgreinar
um kristni.
Biblíuskóli KFUM og K mun að
öllum líkindum halda fleiri nám-
skeið undh' nafninu: „Er allt gull
sem glóir? Um nýaldarkenningar
og ki-istindóm". Margir áhugamenn
á trúmálasviðinu eru á þeirri skoð-
un, að menn ættu að bjóða nýaldar-
sinnum að halda námskeiðin um
þeiira eigin kenningar í húsakynn-
um KFUM og K við Holtaveg.
Menn eru samt hræddir um að for-
ráðamenn Biblíuskólans myndu
ekki fallast á það, þrátt fyrir að mun
stæiri hópur úr röðum KFUM og K
og nýaldarhreyfíngarinnar mundi
sækja þau námskeið. Eitt er víst, að
þá færu þeir flytjendur ekki með
nein ósannindi um kenningarnar.
Að lokum finnst mér sem and-
stæðingar nýaldarinnar ættu að
hætta að ásaka nýaldarsinna um að
valda uppnámi, KFUM-menn valda
uppnámi með skrifum og nám-
skeiðahaldi.
Höfundur er talsmaður Samstarfs-
nefndar trúfélaga fyrir heimsfriði.
Utgerð
í dauðum sjó
ÞRÁTT FYRIR lög
og viðurlög í landinu við
röngum og villandi aug-
lýsingum birta sægreif-
ar LIU nú heillar opnu
auglýsingu sér og gjafa-
kvótakerfinu til dýrðar í
Morgunblaðinu. Fyrsta
rangfærslan er þanin
yfir 2 blaðsíður:
„Dauður sjór án út-
gerðar.“
Þetta eru fullkomin
öfugmæli. Sannleikann
geta menn fundið í ís-
lendingabók og hið rétta
er að nauðsynlegt var
að koma á fiskveiði-
stjórnun því útgerðin
var að ganga af sjónum dauðum.
Sama útgerð hefur á örfáum árum
breytt smugunni úr einhverju gjöf-
ulasta fiskisvæði jarðar (tonn á
togmínútu) í hálfdauðan sjó sem
ekki borgar sig lengur að sækja í.
„Þjóðareign sem enginn kann að
nýta er einskis virði.“
Fiskveiðistjómun var
nauðsynleg, segir Einar
Júlíusson, vegna þess að
útgerðin var að ganga af
sjónum dauðum.
Þjóðareignin er þúsunda millj-
arða króna virði því það eru
margir sem kunna að nýta hana,
og enn fleiri sem vilja kaupa af-
rakstur hennar. Vilji íslenskir út-
gerðarmenn ekki nýta hana er
alltaf hægt að leigja hana útlend-
ingum.
„Fyi-ir þjóðina í heild lá beint við
að fela þeim sem til þess höfðu
getu að sækja fískinn."
Það má vel vera en því miður var
það ekki gert heldur var fáeinum
einstaklingum gefinn allur fiskur-
inn í sjónum. Aðrir sem getu hafa
til að sækja fiskinn geta einungis
fengið að gera það með því að
greiða sægreifunum næstum 100
króna auðlindaskatt á hvert þorsk-
kílógi'amm sem þeir draga úr sjó.
„Islendingar urðu að velja hvort
þeir vildu halda áfram sífelldum
taprekstri í útgerð eða leita nýrra
leiða.“
Teknir hafa verið af þjóðinni
mörg hundruð milljarðar króna
handa nokkrum vildarvinum en
það er af og frá að sú „fiskveiði-
stjórnun“ hafi stuðþað að nokkrum
gi'óða í útgerð. Utgerðin tapar
engu minna en áður og heldur
áfram að auka skuldir sínar. Þær
eru nú um 130 milljarðar króna og
hækka um 5-10 milljarða króna á
ári hverju, og það þrátt fyrir alla
þá milljarða sem grunlausir hluta-
bréfakaupendur eru plataðir til að
ausa í hítina. Þeir einstaklingar
sem keppast nú um að kaupa hlut í
Landsbankanum fyi'ir sparifé sitt
mættu alveg íhuga hvort útvegur-
inn ætlar sér eitthvað
fremur að greiða
skuld sína við hann
en við Útvegsbank-
ann sáluga.
„Enginn ræðst í
útgerð ef hann sér
fram á tap.“
Þessi setning er al-
veg í mótsögn við þá
fyrri enda vantar
framhald á setning-
una, þ.e. tap sem
hann þarf sjálfur að
greiða. Eins og fram
kemur í fyrri fullyrð-
ingu auglýsingarinn-
ar um sífelldan tap-
rekstur hér áður fýrr,
hafa skattgreiðendurnir alltaf
þurft að greiða taprekstur útgerð-
arinnar og hætt er við að núver-
andi stöðug skuldasöfnun hennar
falli fyrr eða síðar á almenning líka
enda er það gjarnan skoðun út-
gerðar að skuldir hennar eigi bara
að afgreiða með einu pennastriki á
nokkurra ára fresti.
„Það er ekki sjálfgefið að útgerð
gangi upp og skili hagnaði.“
Einstakir útgerðarmenn gi'æða
mismikið en það er vissulega alveg
sjálfgefið að frjáls útgerð sem ekki
getur komið tapi sínu yfir á aðra
mun skila hagnaði, þ.e. nægum
launum handa þeim sem að henni
koma, einmitt vegna þess að eng-
inn ræðst í útgerð ef hann sér fram
á tap sem lendir á honum sjálfum.
Þetta mun útgerðin gera alveg án
tillits til þess hvort eða hvernig
hún er styrkt eða skattlögð en
fyrrverandi sjávarútvegsráðherra
er svo dæmalaust ósvífinn að hann
heldur ræðu á þingi Sameinuðu
þjóðanna um hve hræðilegt það er
af útlendingum að styrkja sína út-
gerð til offjárfestinga og ofveiði en
á Islandi íjalla ræður hans um
hversu hræðilegt það væri að
skattleggja íslenska útgerð til að
hindra offjárfestingu og ofveiði.
Auglýsingin klykkir svo út með
línuriti yfir heildarafla sem á víst
að sýna hvernig aflinn hefur farið
vaxandi undir núverandi fiskveiði-
stjórnunarkerfi. Ekki er þó hægt
að lesa það út úr línuritinu nema af
þeirri áherslu sem lögð er þar á
aflatopp árið 1987. Hins vegar er
aldeilis ekki sýnt á því línuriti að á
nýloknu fiskveiðiári 1998 var heild-
araflinn hálfri milljón tonna minni
en á metárinu þar á undan. Þar að
auki eru það fyrst og fremst loðnu-
veiðarnar sem sjást á þessu línu-
riti. Þótt þær séu meii'ihlutinn af
aflamagninu skipta þær þjóðarbúið
litlu máli miðað við botnfiskveið-
arnar og gjafakvótakerfið hefur nú
minnst bein áhrif á þær. Óbein
áhrif gjafakvótakerfisins eru þó
sennilega mjög vemleg, þ.e. ætli
það sé ekki einmitt minnkun botn-
fiskstofnanna undir því kerfi sem
hefur gert mögulegt að auka svo
loðnuveiðamar?
Höfundur er eðlisfræðingur.
Einar
Júlíusson