Morgunblaðið - 17.01.1999, Side 41

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
SUNNUDAGUR 17. JANÚAR 1999 41
--------------------------íf
+ Sigurður Lofts-
son fæddist á
Bakka í Austur-
Landeyjahreppi í
Rangárvallasýslu 10.
desember 1907.
Hann lést á Land-
spítalanum að
morgni 9. janúar.
Foreldrar hans voru
Loftur Þórðarson,
bóndi og smiður á
Bakka, f. 24. júlí
1867 í Berjaneshjá-
leigu í Vestur-Land-
eyjahreppi í Rangár-
vallasýslu, d. 22. nóv-
ember 1953, og kona hans Kristín
Sigurðardóttir Ijósmóðir, f. 16.
júní 1874 í Álfhólahjáleigu í Vest-
ur-Landeyjahreppi í Rangár-
vallasýslu, d. 7. maí 1957. Systk-
Sigurður ólst upp í foreldrahús-
um í hópi átta systkina sem var
talið mikið myndarheimili. Hlutu
börnin gott atlæti og barnalærdóm
að þeirra tíðar hætti.
Hann fór snemma að taka til
hendinni og þótti verklaginn og
áhugasamur þátttakandi í sam-
starfi fjölskyldunnar til þess að sjá
sér farborða.
A unglingsárum fór hann að
sækja á vertíð m.a. til Vestmanna-
eyja og fleiri verstöðva. Var hann
eftirsóttur til hinna ýmsu starfa
sem buðust enda vel að manni og
vel fallinn til verkstjórnar.
Sigurður var bráðvel greindur og
hneigður til náms. Hann hélt á
Bændaskólann á Hvanneyri þar
sem hann lauk námi 1934 með góð-
um vitnisburði í verklegum sem
bóklegum greinum.
Að námi loknu tók hann að sér
ýmis störf, þó aðallega jarðrækt.
Áriö 1937 réðst hann sem ráðsmað-
ur til Stefáns Thorarensens sem
rak stórbúskap í Saltvík á Kjalar-
nesi. Stefán átti þá hugsjón að reka
fyrirmyndarbúskap í Saltvík og
valdi starfsmenn af kostgæfni svo
takmarki væri náð í þessum efnum.
Stefán þótti kröfuharður hús-
bóndi og fór vel á með þeim Sig-
urði. Umræðan á því búi snerist um
framfarir í jarð-, nautgripa- og
hrossarækt. Stefán ræktaði hún-
versk hross og þá einkum út af
Hárek frá Geitaskarði. Fór mikið
orð af þessu samstarfi þeiira Stef-
áns og Sigurðar.
Jörðin Saltvík lá að sjó og var
talin með bestu jörðum í nágrenni
höfuðstaðarins. Frábær beit var
þar vetui- og sumar og snjólétt.
Ræktun fleygði fram og heyfengur
jókst með ári hverju. Garðrækt,
einkum rótarávextir, döfnuðu vel í
þessu gósenlandi.
Arið 1955 lauk samstarfi þeiri’a
Stefáns og Sigurðar er hann tók
búreksturinn í Viðey á leigu af
Stephani Stephanssyni í Verðandi.
Sigui’ði búnaðist vel í Viðey en þá
vildi svo til að Hrafnhólar í Kjalar-
neshreppi voru til sölu.
Stefán Þorláksson í Reykjahlíð í
Mosfellsdal átti hugsjón er bundin
var við eyðijörðina Hrafnhóla.
Hann tók sig til og byggði öll hús
upp af grunni úr steinsteypu. Það
var íbúðarhús, 25 kúa fjós og fjár-
hús með heygeymslu, auk annarra
útihúsa. Þessa eign bauð hann Sig-
urði til kaups og samningar tókust.
Arið 1957 flutti Sigurður á þessa
heiðarjörð ásamt Helgu konu sinni.
Þótti í mikið ráðist með þessum
kaupum af manni sem kominn var á
miðjan aldur. Aform og áætlanir
Sigurðar stóðust nú sem endranær
enda traustlega að málum staðið á
báða bóga. Búnaðist Sigurði vel á
fjallajörð sinni enda þótt skilyrði
væru erfið. Heilsan var allgóð og
þrekið óbilað og atorkan eftir því. A
Hrafnhólum voraði 2-3 vikum
seinna en við ströndina. Veðurlag
sunnan undir Svínaskarði var
erfitt, vorkuldar og sumur kaldai’i
og styttri. Vetur lagðist snemma að
og fannfergi var mikið. Þá vildi
ini Sigurðar voru sjö
talsins, Þórður, f. 31.
maí 1906, d. 10. mars
1988; Leifur, f. 17.
apríl 1909, d. 7. ágúst
1992; Anna Jórunn, f.
21. júlí 1911, d. 14.
janúar 1984; Guðni, f.
4. maí 1913, d. 14.
október 1941; Björn
Magnús, f. 8. mars
1915; Katrín, f. 25.
janúar 1917; og Krist-
ín, f. 25. janúar 1917,
d. 14. október 1989.
Auk þess voru alin
upp á heimilinu, þau
Sigurður Einarsson, f. 6. desember
1925, Kristján Einarsson, f. 17.
febrúar 1934, og Erla Ingibjörg
Sigurðardóttir, f. 8. maí 1939.
Kona Sigurðar var Helga Sigurð-
verða harðsótt að koma mjólkinni á
bfl í Seljabrekku. Kom þá fyrir að
Sigurður bar um öxl dagsnyt kúnna
þessa þriggja km leið á þjóðveg.
Arið 1975 seldi svo Sigurður jörð
og bú, þá kominn fast að sjötugu.
Hann festi kaup á húsi í Mosfells-
sveit í Hamratúni og naut þar
hvíldar á ævikvöldi sínu. Yrkti
garðinn sinn og húsið undir Lága-
fellshömrum (Hamrahlíðinni).
Stundaði ræktun grænmetis og rót-
arávaxta þar og í leigugörðum
hreppsins. Hann greip í laus störf
öðru hvoru hjá ýmsum. Á þeim ár-
um vann hann ýmis landbúnaðar-
störf fyrir mig á Reykjum og leysti
þau jafnan mjög vel af hendi.
Sigurður var atgervis- og þrek-
maður mikill bæði til hugar og
handa. Hann var dagfarsprúður og
manna kurteisastur í daglegri um-
gengni við samferðamenn sína.
Hann naut vinsælda og virðingar
hvar sem hann fór.
Sigurður vandaði allt sitt fas og
verk, og naut þess að taka þátt í fé-
lagsmálum. Hann kynnti sér öll
málefni vel sem hann fjallaði um og
hafði ákveðnar skoðanir og ætíð
mjög vel rökstuddar. Sigurður var
dulur í skapi og óáleitinn en ef á
hann var hallað var hann fastur fyr-
ir og lét þá hvergi sinn hlut. Hann
bar sig vel og myndarlega, hvers
manns hugljúfi, hress og glaðsinna
á vinafundum. Sigurður var góður
hagyrðingur og lét stundum fjúka í
kviðlingum en dult fór hann með
þessa hæfileika.
Með virðingu og þökk er Sigurð-
ur Loftsson kvaddur hinstu kveðju
og er nú skarð fyrir skildi er hann
hverfur á vit feðra sinna. Ættingj-
um og nánasta fólki er vottuð sam-
úð við fráfall hans.
Jón M. Guðniundsson.
Hann var maður sem ég vissi af
álengdar allt frá barnæsku vegna
kunningsskapar hans og pabba.
Þeir voru úr sömu sveit og ekki
ýkja mikill aldursmunur á þeim. Eg
vissi líka af honum af því hann var
bróðir hans Leifs sem alltaf var
leitað til ef eitthvað bilaði eða eitt-
hvað þurfti að búa til sem ekki lá í
augum uppi hvernig átti að gera.
Hann var Sigurður í Saltvík sem
maður bísaði rófunum frá á ung-
lingsárunum og svo varð hann Sig-
urður í Viðey sem bjó svo afskekkt
þótt hann væri við túnfótinn í
Reykjavík að hann var stundum
veðurtepptur dögum saman öðrum
hvorum megin sundsins. Næst varð
hann Sigurður í Hrafnhólum sem
standa lengst uppi í Esju og sjást
ekki frá nokkurri alfaraleið. Loks
var hann allt í einu orðinn nágranni
minn í næsta húsi í Hlíðartúns-
hverfi.
Hann var kominn til okkar með
gæsirnar sínar og hestana sem
voru síðustu leifamar af bústofni
sem þessi natni hugsjónabóndi átti,
og hann var kominn með mann-
gæskuna sína og hjálpsemina.
Fyrsta morguninn sem við sáum til
hans hér á hans nýja stað áttum við
ardóttir, f. 6. september 1918 í
Kirkjubæ í Vestmannaeyjum, d.
20. febrúar 1996. Þau Sigurður
voru bamlaus en Helga átti eina
dóttur, Ester Kristínu, f. 13. sept-
ember 1938.
Sigurður naut baraafræðslu í
sinni heimabyggð en varð bú-
fræðingur frá Bændaskólanum á
Hvanneyri 1934. Ráðsmaður
varð Sigurður í Saltvík á Kjalar-
nesi, stórbúi Stefáns Thoraren-
sens apótekara 1937 til 1942;
bóndi á Bakka 1942 til 1946 en
síðan aftur í Saltvík 1946 til
1955; bóndi í Viðey í Kollafírði
1955 til 1957, en þá keypti hann
jörðina Hrafnhóla í Kjalarnes-
hreppi. Þar bjó Sigurður til árs-
ins 1976 er hann seldi jörðina og
fluttist í Mosfellssveit þar sem
hann bjó til dauðadags. Síðustu
árin dvaldi hann á heimili aldr-
aðra á Hlaðhömrum.
Utför Sigurðar fer fram frá
Lágafellskirkju á morgun, mánu-
daginn 18. janúar, og hefst at-
höfnin klukkan 14.
í kröggum af því við vorum ekki
nógu sterk eða fjölmenn til að bera
tiltekinn hlut í húsinu okkar á
framtíðarstaðinn sinn. Eg gekk í
veg fyrir þennan stóra mann og bað
hann hjálpar. Það var eins og ég
hefði gefið honum gjöf, svo ljúf-
mannlega brást hann við bóninni.
Ljúfmennskan var honum eðli-
leg. Börn og dýr löðuðust að hon-
um. Krakkarnir voru aldrei fyrir og
hann gat spjallað við þau tímum
saman jafnframt því að hann dútl-
aði við verkin sín. Hundarnir lögðu
lykkju á leið sína með dillandi rófu
til að heilsa upp á hann og kettirnir
struku sér blíðlega við fætur hans
jafnvel þótt þeir vissu þar heima-
kött fyrir sem vissara var að hafa í
viðeigandi fjarlægð. Hér í næsta
húsi lifðu hann og Helga Sigurðai’-
dóttir, sambýliskona hans, sólar-
lagsárin sín. Hlutirnir breyttust
smám saman. Fyrst hurfu hestarn-
ir. Síðan gæsirnar. En kartöflurnar
ræktaði Sigurður meðan hann hafði
nokkur tök á, bæði heima í garði
þar sem hann gat fylgst með þeim
daglega og eins í stærri stfl uppi á
Varmá. Hann kom sér upp litlu
gróðurhúsi fyrir jurtir sem ekki
lifðu undir beru lofti og til að lengja
það tímabil sem hann gat unað sér
við ræktunarstörfin. Seinna varð
það of lítið og hann reisti annað
stærra.
Áram saman vann Sigurður
meira eða minna utan heimilis eftir
að hann kom hingað í Hlíðartúnið
og fór á milli á traktornum sínum.
Hann lærði aldrei á bíl en notaði
dráttarvélina til að komast í vinn-
una og tfl helstu snúninga innan-
sveitar. Sá sem á stóra lóð að sýsla
um og auk þess stóran kartöflugarð
lengra uppi í sveit þarf líka á tæki
að halda þó ekki væri nema fyrir
garðinn.
Svo fór að halla í nírætt og líkam-
inn fór að gefa sig. Það vora
fæturnir. Þeir dugðu sífellt lakar til
þess sem þeir voru ætlaðir. Enda
höfðu þeir ekkert verið sparaðir um
dagana. Helga var léleg til heils-
unnai’ og þar kom að þau kusu
heldur að flytja á Dvalarheimili
aldraðra á Hlaðhömram þegar
þeim stóð það til boða. Eftir nærri
aldar þátttöku í sköpunarverkinu
var Sigurður orðinn óvirkur áhorf-
andi. Nú er hann farinn til sælli
stranda þangað sem Helga var far-
in áður og nýtt sköpunarverk bíður
hans. Hlaðhamrar voru skamm-
vinnur áfangi á langri leið. Mér
finnst enn stutt síðan þau fluttu
héðan úr hverfinu. Slóðin sem
myndast hafði milli innsta húss í
Hamratúni og innsta húss í Hlíðar-
túni sést ekki lengur. En slóð minn-
inganna grær ekki upp og góðar
minningar era það sem við eigum
lengst og getum ornað okkur við
þegar flest annað er horfið.
Að leiðarlokum er ekki annað að
gera en kveðja. Megi sá friður sem
Sigurði fylgdi í lifanda lífi einnig
fylgja honum yfir móðuna miklu.
Honum fylgir góður hugur frá fjöl-
skyldunni í Hlíðartúni 9.
Sigurður Hreiðar.
SIGURÐUR
LOFTSSON
+
Við þökkum af heilum hug öllum þeim sem
sýndu okkur hlýhug og samúð við andlát og
útför okkar kæra,
JÓNS ÁRNA JÓNSSONAR
menntaskólakennara,
Furulundi 11D,
Akureyri.
María Pálsdóttir,
Páll Jónsson,
Lovísa Jónsdóttir,
Steingrímur Jónsson,
Jón Árni Jónsson,
Stefán Jónsson,
Þóra Jónsdóttir,
Koibrún Björk Ragnarsdóttir,
Óskar Þór Halldórsson,
Árún Kristín Sigurðardóttir,
Sigríður Stefánsdóttir,
Yean Fee Quay,
Björn Halldórsson
og barnabörn.
'
t
Þökkum af alhug, samúð og vinarhug, við
andlát og útför stjúpsonar míns og bróður
okkar,
GUÐMUNDAR ERLENDSSONAR
múrara,
Heiðvangi 42,
Hafnarfirði.
Ólafur Ólafsson frá Kleif,
Guðrún Erlendsdóttir,
Erla Erlendsdóttir, Kristján Fjeldsted,
Jónmundur Ólafsson, Sveinbjörg Björnsdóttir,
Olga Ólafsdóttir,
Ólafur Ólafsson, Sæunn Þorsteinsdóttir,
Eiðný Hilma Ólafsdóttir, Jón Stefánsson,
Fjóla Ólafsdóttir, Skarphéðinn Jóhannesson.
t
Hjartans þakkir til allra, sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför
BJARNA GUÐMUNDSSONAR
verkstjóra
frá Hesteyri.
Ragnheiður Bjarnadóttir,
Jón Helgi Þorsteinsson,
Gunnar Þorsteinsson, Arndís Eva Bjarnadóttir,
Katrin Þorsteinsdóttir, Eyjólfur Vilbergsson,
Elísabet J. Guðmundsdóttir, Jóhannes Ágústsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vin-
arhug við andlát og útför eiginmanns míns,
föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
MATTHÍASAR EINARSSONAR
trésmíðameistara,
dvalarheimilinu Hjallatúni,
Vik í Mýrdal.
Jónína Þórðardóttir,
Ingibjörg Matthíasdóttir, Matthías B. Sveinsson,
Einar Matthíasson, Halldóra Svanbjörnsdóttir,
Kolbrún Matthíasdóttir, Björn Sæmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Öllum þeim fjölmörgu sem sýnt hafa okkur
samúð og hlýju vegna andláts og útfarar ást-
kærs eiginmanns, föður, tengdaföður og afa,
INGIMARS INGIMARSSONAR,
Tjaldanesi 1,
Garðabæ,
sendum við hugheilar þakkir og óskir um gott
og gleðilegt nýár.
Sólveig Geirsdóttir,
Ingimar Örn Ingimarsson, Eila Kristín Karlsdóttir,
Geir Ingimarsson, Una Hannesdóttir,
Auður Ingimarsdóttir, Ómar Hafsteinsson
og barnabörn.