Morgunblaðið - 25.07.1999, Blaðsíða 34

34 SUNNUDAGUR 25. JÚLÍ 1999
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+
Yndislegur eiginmaður minn, faðir okkar,
sonur, tengdafaðir og fraendi,
BRYNJÚLFUR G. THORARENSEN,
Logafold 133,
Reykjavík,
sem iést laugardaginn 17. júlí, verður
jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðjudaginn
27. júlí kl. 15.00.
Ingveldur Jóna Gunnarsdóttir,
Ólafur Thorarensen, Þórunn Helga Kristjánsdóttir,
Ingi Þór Thorarensen, Birna Gísladóttir,
Ingibjörg Guðlaugsdóttir, Ingimundur Ólafsson,
Ólafur Kjartansson, Ingibjörg Stefánsdóttir.
+
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
ANNA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Hjarðarholti 8,
Akranesi,
verður jarðsungin frá Akraneskirkju þriðju-
daginn 27. júlí kl. 14.00.
Sigurður Geirsson,
Björgvin Sigurðsson, Helga Magnúsdóttir,
Marta Sigurðardóttir, Tómas Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
TÓMAS KRISTÓFER HALLDÓRSSON,
Heiðargerði 65,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Grensáskirkju þriðju-
daginn 27. júlí kl. 13.30.
Jóna Tryggvadóttir,
Einar Breiðfjörð Tómasson, Elísabet Þórdís Harðardóttir,
Alda Breiðfjörð Tómasdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
AGNARS W. AGNARSSONAR
verður gerð mánudaginn 26. júli og hefst
kl. 10.00 í Fosvogskapellu.
Jarðsett verður í grafreit Ásatrúarmanna í
Gufunesi.
Fyrir hönd vina og vandamanna,
Kristjana Kristjánsdóttir
+
Elskuleg móðir mín,
ÓLÍNA ÓLAFSDÓTTIR,
Hrafnistu,
Reykjavík,
áðurtil heimilis í Efstasundi 11,
sem lést laugardaginn 17. júlí, verður jarðsungin
fráÁskirkju þriðjudaginn 27. júlí kl. 13.30.
Baldvin B. Sigurðsson.
+
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem auðsýndu
okkur samúð og hlýhug vegna andláts og
útfarar ástkærs sonar okkar, bróður og barna-
barns,
BJÖRNS BJÖRNSSONAR.
Hjartans þakkir til þeirra fjölmörgu, er réttu
honum vinarhönd á lífsleiðinni.
Guð blessi ykkur öll.
Þórunn Inga Jónatansdóttir, Björn Jónasson,
Jón Þór, Jóhanna Kristín,
afar og ömmur.
SVERRIR
TORFASON
+ Sverrir Torfa-
son matsveinn
fæddist á Bolungar-
vík 20. október
1916. Hann lést á
Vífilsstaðaspítala
30. júní siðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Torfi Hall-
dórsson skipstjóri,
f. 24. september
1896, d. 5. nóvem-
ber 1974 og Ása
Vigfúsdóttir, f. 2.
apríl 1899, d. 15.
júní 1985. Sverrir
ólst upp hjá móður
sinni og stjúpföður, Jóni
Nordquist, og átti hann 12 hálf-
systkini. Eiginkona Sverris hét
Halldóra Sigríður Guðlaugs-
dóttir, f. 18. júní 1920, d. 21.
febrúar 1998. Þau eignuðust
tvær dætur. Þær eru: 1) Val-
gerður, húsmóðir, f. 29. nóvem-
ber 1942, gift Jóni Vigfússyni
skipstjóra, f. 22. maí 1938, d. 14.
júní 1995. Börn þeirra; Guðrún,
fararstjóri, f. 5. apríl 1971 og
Sverrir, nemi, f. 19. maí 1977,
áður eignaðist Valgerður Hall-
dóru S. Sveinsdóttur, bankarit-
ara, f. 10. apríl 1960, sem ólst
upp hjá Halldóru og_ Sverri.
Hún er gift Stefáni I. Ivarssyni
matsveini, f. 12. september
1964, sonur þeirra er Halldór
Elsku afi! Þá ertu kominn til
ömmu. Eftir að hún dó fyrir rúmu
ári varstu aldrei samur við þig þar
sem þú saknaðir hennar svo mikið.
Eftir það og öll þín veikindi sem
þú hefur átt í undanfarna mánuði
líður þér vonandi betur núna.
Alltaf þegar við komum til
Reykjavíkur var það okkar fyrsta
og síðasta verk að fara „út á Nes“
að heimsækja ykkur ömmu. Þar
biðu okkar ævinlega opnir armar
og hlýja frá ykkur. Núna eru þið
bæði farin og skilur það eftir mikið
tóm í hjarta okkar að vita ekki af
ykkur þar og geta ekki lengur
heimsótt ykkur. En svona er lífið
og hugsum við núna og þökkum
fyrir allar góðu stundirnar sem við
áttum saman og hve vel þið skiluð-
uð ykkar hlutverki í lífinu.
Elsku afi, við kveðjum þig með
söknuði.
Andrea og Auður.
Elsku afi minn. Nú ertu farinn
frá mér yfir í aðra og betri heima
eftir löng og erfið veikindi. Þegar
amma dó misstir þú mikið, söknuð-
urinn var mikill og náðir þú þér
aldrei eftir dauða hennar. Eg var
svo lánsöm að fá að alast upp hjá
þér og ömmu sem reyndust mér
svo vel alla tíð. Við áttum margar
góðar stundir saman og spiluðum
við oft og varð þá rússi yfirleitt
fyrir valinu. Þú, amma og ég spil-
ívar, f. 20. febrúar
1999. 2) Ása Sigríð-
ur húsmóðir, f. 2.
ágúst 1946, gift Ás-
grími Hilmissyni
bankaútibússlj óra,
f. 15. febrúar 1947.
Börn þeirra; Hilmir,
f. 31. júlí 1965, d.
16. desember 1970,
Auður kennari, f. 1.
febrúar 1969, maki
Gunnar Gíslason, f.
26. júlí 1958, og
sonur hennar Hilm-
ir, f. 1. desember
1996 og Andrea, há-
skólanemi, f. 10. janúar 1974,
maki Sigmundur Björnsson,
kerfisfræðingur f. 21. júní 1968.
Sverrir var til sjós frá 15 ára
aldri, matsveinn lengst af. Hann
var matsveinn á línuveiðaran-
um Fróða sem varð fyrir árás
kafbáts í siðari heimsstyrjöld-
inni. Hann var bryti á Hafernin-
um og sá hann um að þjónusta
síldarfiotann um kost og aðrar
nauðsynjar. Hann starfaði sem
matsveinn . á Keflavíkurvelli í
nokkur ár. Hann starfaði á hin-
um ýmsu stærðum og gerðum
af skipum en sigldi hjá Eimskipi
siðustu starfsárin.
Utför Sverris fór fram í kyrr-
þey mánudaginn 12. júlí að ósk
hins látna.
uðum oft manna og vorum við með
sérstaka bók til að færa inn spilin
til að halda utanum hver væri
hæstur hverju sinni og varstu ansi
svekktur ef þú varst lægstur því
þú þoldir illa að tapa í spilum. I
veikindum ömmu og eftir að hún
dó vorum við í miklu sambandi og
töluðum við saman á hverjum degi
og stundum oft á dag og sakna ég
þess að heyra ekki í þér.
Þú byrjaðir að vinna við sjó-
mennsku ungur að aldri, byrjaðir á
árabátum og trillubátum. Eigin-
lega sjómennsku hófst þú á úti-
legubátum frá ísafirði, þá 15 ára
gamall. Árið 1940 langaði þig til að
skoða þig um í heiminum og fórst
til Reykjavíkur í því skyni. Eini
sjensinn til að fá pláss í siglingum
var ef þú værir kokkur eða reynd-
ur kyndari og tókst þú þá ákvörð-
un að fara á matsveinanámskeið á
Hótel Skjaldbreið og náðir í þín
réttindi þar. Þú sigldir um öll
heimsins höf og heyrði ég margar
skemmtilegar sögur af þessum
ferðum. Þegar ég var lítil hélt ég
að þú færir á skipinu eingöngu til
að kaupa eitthvað handa mér því
ég fékk alltaf eitthvað í hverri ferð.
Erfiðust var ferðin þó með línu-
veiðaranum Fróða sem varð fyrir
árás kafbáts í síðari heimsstyrjöld-
inni og voruð þið sex af ellefu sem
lifðuð árásina af. Þessi skæði at-
burður hafði afdrifarík áhrif á þig
en eftir þessa árás gerðir þú þér
ÓSVALD SALBERG
TÓRSHAMAR
+ Ósvald Salberg
Tórshamar
fæddist 19. ágúst
1998. Hann lést 23.
júní síðastliðinn. Út-
för hans fór fram 3.
júlú-----------
Elsku Ósvald. Mig
langar að skrifa nokk-
ur orð um litla prinsinn
sem sat alltaf í bláa há-
sætinu hjá pabba sín-
um.
Þegar ég hitti þig
fyrst varst þú voðalega veikur, nær
dauða en lífí, þú barðist eins og
hetja og komst yfir það. Næst þeg-
ar ég sá þig gast þú komið út úr
herberginu þínu og rúntað um
ganginn, stundum
fengu þið Linda Hrönn
að fara saman á rúnt-
inn. Þannig urðu marg-
ir dagar hjá okkur
Lindu Hrönn í janúar
og febrúar en eftir
tveggja mánaða spít-
alalegu fékk Linda
Hrönn að fara heim en
prinsinn sat áfram i
hásætinu með pálmann
í hendinni. Við Linda
Hrönn komum þó oft
að líta á þig.
Eftii- þessi kynni mín af Ósvaldi
eldri og yngri mun ég alltaf minnast
þeirra því tengslin voru svo sterk á
milli þeirra, samband þeirra var
ljóst að sjómennskan var þitt lífs-
starf og að þú myndir aldrei una
þér annarsstaðar en á sjó til lengd-
ar. Þú fórst á sjó strax aftur því
sjómennskan var þitt líf og yndi og
eitt af þínum aðaláhugamálum.
Það var mikið talað um skipin og
sjómannslífið á þínu heimili og
varst þú heiðraður á sjómannadag-
inn árið 1986. Þú varst mjög góður
kokkur og varst duglegur í eldhús-
inu heima við. Það var regla frekar
en undantekning hjá þér að koma
fram úr eldhúsinu með bita af því
sem þú varst að matreiða og biðja
okkur ömmu um að smakka hvort
það væri ekki í lagi með elda-
mennskuna, ég heyrði að þú hefðir
líka beðið þá sem komu við í eld-
húsinu hjá þér á skipunum um að
smakka á matnum hjá þér.
Eftir að ég flutti að heiman kom
ég oft í mat til ykkar ömmu, stund-
um nokkrum sinnum í viku og það
var sama hvað þú kokkaðir, alltaf
var það gott hjá þér. Eg sakna
þess að fara ekki lengur út á Nes
til ömmu og afa því við áttum
margar góðar stundir saman. Þú
varst mjög gestrisinn og var alltaf
séð til þess að enginn færi svangur
heim til sín. Þú varst minn veður-
fræðingur, því þú varst mjög veð-
urglöggur og gat ég alltaf tekið
mark á þínum spádómum frekar
en veðurstofunnar því þú vissir
alltaf betur. Þú varst fróðleiksfús
og fylgdist vel með því sem var að
gerast og varst alltaf með eitthvert
lesefni við höndina.
Mig langar til að færa öllu
starfsfólki á lungnadeild Vífil-
staðaspítala kærar þakkir fyrir þá
umönnun og hlýju sem þau gáfu
afa mínum. Elsku afi minn, ég
þakka þér fyrir allar góðu sam-
verustundimar og allt sem þú
gafst mér í lífinu. Eg veit að nú líð-
ur þér vel og megi Guð lyfta þér
upp til ljóssins.
Hin langa þraut er liðin,
nú loksins hlauztu friðinn,
og allt er orðið rótt.
Nú sæll er sigur unninn
og sólin björt upp runnin
á bak við dimraa dauðans nótt.
Fyrst sigur sá er fenginn,
fyrst sorgar þraut er gengin,
hvað getur grætt oss þá?
Oss þykir þungt að skilja,
enþaðerGuðsaðvilja,
og gott er allt, sem Guði er frá.
(V. Briem.)
Hvíl þú í friði, elsku afi minn.
Þín
Halldóra Sigríður.
Mig langar til að minnast Sverris
Torfasonar matsveins með fáum
orðum. Eg kynntist Sverri og konu
hans, Halldóru, er ég hóf sambúð
með dótturdóttur þeirra. Ég tók
fljótlega eftir því að Sverrir var
feiminn og óöruggur eins og ég
sjálfur innan um ný andlit, en er
við fórum að ræða saman kom í
ljós sameiginlegt áhugamál og
starf, matseld og sjómennska.
einstakt. Því miður kynntist ég ekki
Salbjörgu eins mikið því hún
þurfti að vera heima úti í Éyjum og
hugsa um hin 6 systkinin. Þetta litla
sem ég kynntist Salbjörgu sá ég
hvað hún var dugleg og hlý kona.
Þegar við mæðgumar sáum þig í
seinasta skipti lást þú í rúminu þinu
með Keikó hjá þeir eins og alltaf.
Þú hafðir braggast svo mikið og
leist svo vel út. Þetta var tveim vik-
um áður en þú fórst til London.
Nú er litli prinsinn farinn frá okk-
ur, hans verður sárt saknað en nú
þarf hann ekki að þjást lengur. Það
sem eftir lifir er minningin um
prinsinn sem barðist eins og hetja.
Þú áttir alltaf bros fyrir hvem sem
var og það hjálpaði okkur foreldr-
unum á löngum og erfiðum dögum.
Þú verður alltaf hetjan okkar.
Elsku Ósvald, Salbjörg og fjöl-
skylda, Guð gefi ykkur styrk í þess-
ari miklu sorg.
Fríða Kristin og Linda Hrönn.