Morgunblaðið - 27.01.2000, Blaðsíða 36

Morgunblaðið - 27.01.2000, Blaðsíða 36
36 FIMMTUDAGUR 27. JANÚAR 2000 MORGUNBLAÐIÐ [ LISTIR Morgunblaðið/Kristinn Þau leika einleik með Sinfóníunni á morgnn og stjórnandinn stendur við flygilinn. V erðandi einleikarar láta til skarar skríða Á Sinfóníutónleikum í Háskólabíói í kvöld þreyta sex ungmenni einleikarapróf. Þór- unn Þórsdóttir heyrði að þau hlakka meira til en kvíða fyrir þessari frumraun með stórri hljómsveit og mörgum áheyrendum. „PAÐ er ótrúlega gaman að spila með svona alvöru hljómsveit, annað náttúrlega en það sem við höfum áð- ur gert. Nú reynum við að vanda okkur mikið og skemmta okkur vel í leiðinni, þú hefðir bara átt að sjá hræddu krakkana sex hér í morgun, náföla fyrir fyrsta rennsli. Svo þarf að spila almennilega fyrir allt þetta fólk sem ætlar vonandi á tónleikana á fimmtudagskvöldið." Á tónleikum Sinfóníuhljómsveitar íslands í Háskólabíói í kvöld klukkan 20 taka sex ungir hljóðfæraleikarar á honum stóra sínum. Þeir, eða öllu heldur þau, leika stutt verk eða kafla úr verkum að eigin vali með Sinfón- íunni, undir stjóm Bemharðs Wilk- insonar, og mega þola að þetta heiti einleikarapróf frá Tónlistarskólan- um í Reykjavík. Kennarar þaðan munu sperra eyrun og svo kviðdóm- endur eins og foreldrar, systkini og vinir auk ýmissa ókunnugra unn- enda sígildrar tónlistar. Flestir ef ekki allir þessir burtfararnemendur halda sig nefnilega að henni og mest að rómantíska tímanum, eins og blaðamaður komst að í viðtali við hópinn nú í vikunni. Þá var fyrstu æfingu einleikar- anna tilvonandi nýlokið með hljóm- sveit allra landsmanna. Við settumst út í sal og reyndum að heyra hvert í öðm fyrir skaki duglegra starfs- manna í bíóinu sem röðuðu stólum og skelltu til þungum hlutum. Sex- menningarnir vom fyrst spurðir hvernig þeim liði eiginlega. Svarið við því er í upphafi þessarar greinar. Við það bættist játning um hve sér- stök tilfinning það væri að sitja fremst á sviði með fólkið fyrir aftan sig sem alltaf hefði verið á einskonar stalli. .Algjört æði að fá að spila með öllum þessum tónlistarmönnum sem við höfum litið upp til í mörg mörg ár. Þetta er tækifæri sem við eram þakklát fyrir og vonum líka að sé upphaf á einhverju góðu. í útlöndum til dæmis, til að byrja með alla vega, því hér komumst við ekki miklu lengra í tónlistarnámi. Auk þess er auðvitað spennandi að þroska sig betur og prófa að ganga aðrar götur en hingað til.“ Að svo mæltu hófst hringferð milli manna í viðtalinu, þar sem hver og einn mátti segja hvers vegna hann valdi viðkomandi tónlist fyrir prófið og hvað hann hygðist fyrir í náinni framtíð. Undir lokin var ein stúlkn- anna farin að ókyrrast því einhver beið hennar og aðrir ýmist komnir á brandarastig eða orðnir mjög hugsi og heimspekilegir. Blaðamaður gekk ánægður út þegar upp var staðið og má víst til að deila því helsta af öðm sem sagt var með lesandanum. Fyrr er þess að geta að umgjörð tónleikanna kom til tals, kjólarnir á stúlkumar fimm og svokölluð Rússaskyrta á piltinn. 011- um þótti gaman að þessu. Þá vom tímamörk á tónleikunum oft nefnd, fimmtán mínútur á mann takk - og ekki meira því hópurinn sem útskrif- ast í ár er óvenju stór. En föram nú koll af kolli til að heyra meira frá þessum efnilegu ungmennum. Steinunn „Ég þarf ekkert endilega að verða heimsfræg," segir Steinunn Arn- björg Stefánsdóttir sellóleikari, „en auðvitað vil ég spila hér og þar í framtíðinni, helst sem mest og best. Steinunni langar til Parísar í fram- haldsnám og hún þekkir þegar kenn- ara við „konservatoríið" í Boulogne. Blaðamaður nefnir að það sé kennt við skóglendi í útjaðri borgarinnar og hún svarar því til að þá sé best að villast ekki í vor þegar hún fer til að kanna jarðveginn. Á morgun mun Steinunn leika 2. og 3. þátt Sellókon- serts í a-moll ópus 129 eftir Robert Schumann, „af því að það er flott“. Kennari hennar við Tónlistarskól- ann er Gunnar Kvaran. Hildur „Til að byrja á byrjuninni og enda með stæl á aðeins korteri, ætla ég að hoppa yfir miðjuna í mínum kon- sert,“ segir Hildur Ársælsdóttir fiðluleikari ákveðin. Verkið sem hún valdi er eftir Antonin Dvorák, í a-moll ópus 53. Hildur hyggst fara til framhaldsnáms í Þýskalandi, annað hvort í Berlín eða Köln, eftir burtfar- arpróf frá „Tónó“ í vor. „Nema að ég þurfi fyrst að taka stúdentspróf til að komast inn í skóla, þá frestast þetta aðeins hjá mér.“ Eins og hin í hópn- um hefur Hildur verið á tónlistar- braut í MH en kennari hennar í Tónlistarskólanum er Guðný Guð- mundsdóttir. Margrét „Hún hefur lengsta textann í efn- isskránni," segja félagar Margrétar Ámadóttur og og víst era þau nokk- ur Rococo-tilbrigðin eftir Pjotr Tsja- kovskí fyrir selló og hljómsveit. „Þetta er fjölbreytt verk og mjög bjart yfir því,“ segir Margrét, búin að hafa tíma til að hugsa sig um með- an stöllur hennar töluðu. Svo er orð- ið tekið af henni, alltaf verið að stjóma með hana, hugsar blaðamað- ur seinna þegar hún segir að hún hafi ekki mátt læra á hljóðfæri systkina sinna, fiðlu og píanó, og þess vegna hafi sellóið orðið fyrir valinu á sínum tíma. En hún er ánægð með það hlutskipti, ætlar kannski til Bandaríkjanna í frekara nám og og segir ekkert annað en sellóleik koma til greina fyrir sig. Gunnar Kvaran hefur kennt Mar- gréti undanfarin ár. María Söngur hinnar sigurglöðu ástar, heitir sagan eftir Túrgíníeff, sem innblés Ernest Chausson verkið Poeme fyrir fiðlu og hljómsveit ópus 25. „Þetta er rosalega háróman- tískt,“ segir María Huld Markan Sigfúsdóttir, fiðluleikari og áhuga- kona um heimspeki og bókmenntir. Hún ætlar að klára stúdentinn áður en utan er haldið til enn lengra tón- listarnáms, „til að koma fílefld inn í inntökuprófs-brjálæðið". María talar um tímann núna sem mikilvægan reynslutíma og segir líka svolítið meira um Ijóðverk hins franska Chaussons: „Þar hefur hann enda- laus litbrigði og impressjónískan blæ, með hörpu meira að segja, þetta er afar fallegt verk.“ Guðný Guð- mundsdóttir er kennari Maríu. Helga Það kveður við annan tón hjá Helgu Björgu Arnardóttur klarín- ettuleikara í konsert Aarons Copl- and, sem saminn var miklu seinna en hin verkin, fyrir meistara Benny Goodman. „Þetta er mjög sérstakt verk,“ segir Helga, „það hefst draumkennt og fer svo eiginlega út í vitleysu, en ekki segja það í Moggan- um.“ Blaðamaður ákveður að óhlýðnast en getur bætt við skýringu Helgu, um að endir konsertsins sé djass. „Þetta er þekkt verk úr klarin- ettubókmenntum og það er óvenju- legt. Ástæðan er kannski sú að fáir einleikarar með þetta hljóðfæri hafa náð langt, klarínettan er ekki eins gömul og til dæmis fiðla eða píanó og fólk bara þekkir hana minna.“ Sig- urður Snorrason hefur kennt Helgu og hún stefnir á framhaldsnám í Hollandi eða Belgíu sem hún segir öflug lönd í sínu fagi. Daði „Þetta er skemmtilegt verk, fullt af krafti og lífsgleði," segir karlmað- urinn í hópnum, Daði Sverrisson, um Píanókonsert Sergei Prókofíeffs, númer 1 í D-dúr ópus 10. Hann leik- ur á stærsta hljóðfærið á tónleikun- um og hefur jafnframt þá sérstöðu að eiga síðasta orðið í þessu spjalli. „Tónskáldið samdi þennan konsert fyrir sjálfan sig, á svipuðum aldri og ég er núna. En maður hugsaði nú ekki út í að skrifa eitthvað sjálfur fyrir tónleikana með Sinfóníunni. Prókofíeff sagði að þama væri hans fyrsta fullþroskaða tónsmíð. Það var svo sem umdeilt á sínum tíma, hann þótti heldur byltingarsinnaður í tónl- istinni." Daði hóf píanónám tíu ára, en stúlkurnar byrjuðu yngri. Kenn- ari Daða er Halldór Haraldsson. „Ég hef bara látið þetta gerast smám saman,“ segir Daði, „og ekki velt framtíðinni mikið fyrir mér; fyrr en kannski núna.“ Sigrún Eldjárn í Osló SIGRÚN Eldjárn mun opna sýn- ingu á málverkum í Is-Kunst gal- lerí í Osló laugardaginn 29. janúar nk. Um er að ræða 25 olíumálverk, flest máluð á síðasta ári en tvö á þessu. Viðfangsefni verkanna er ís- lenskt gróðursnautt og eyðilegt landslag; fjöll, eldstöðvar, sandar og vötn. I þessu landslagi eru örs- máar mannverur á ferli og sýna smæð mannsins gagnvart náttúr,- unni. Þetta er fyrsta einkasýning Sigr- únar í Noregi en hún hefur haldið allmargar sýningar heima og er- lendis og auk þess tekið þátt í fjöl- mörgum samsýningum. Sýningin í Osló mun standa til Verkið: Eldborg 1999. Olía á striga. 40x40 sm. 17. febrúar. Is Kunst-galleríið er til húsa á Markveien 56C í Osló. dagana 27. janúar -50% afsláttur til 5. febrúar ^ , . Opnunartimi: Mánudaga-föstudaga 12.oo - 18.oo laugardaga 11 .oo -16.oo
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.