Morgunblaðið - 19.04.2000, Síða 39

38 MIÐVIKUDAGUR 19. APRÍL 2000
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 19. APRÍL 2000 39
PlínrgmittliXtóili
STOFNAÐ 1913
ÚTGEFANDI: Árvakur hf., Reykjavík.
FRAMKVÆMDASTJÓRI: Hallgrímur B. Geirsson.
RITSTJÓRAR: Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
ÞJOÐMENNINGAR-
HIJS
HANNES Hafstein var aðalhvatamaður að byggingu
Safnahússins svokallaða í upphafí aldarinnar. Húsið
ber vitni um mikinn stórhug. Danski arkitektinn Johannes
Magdahl Nielsen teiknaði húsið sem er afar fallegt en hann
hannaði einnig dönsku konungsbókhlöðuna í Kaupmanna-
höfn. Einungis þrjú ár tók að reisa húsið en framkvæmdir
stóðu frá 1906 til 1908 og ári síðar var það opnað almenningi.
Ekki voru allir sammála um að reisa þyrfti hús sem þetta
yfir Landsbókasafnið og Þjóðskjalasafnið og var Hannes
gagnrýndur fyrir að leggja of mikið fé til framkvæmdanna.
Engum blandast hugur um þetta nú. Safnahúsið hefur komið
að góðum notum eins og sést best á því að það hýsti lengi vel
fjögur helstu söfn þjóðarinnar en í því var Náttúrugripa-
safninu og Þjóðminjasafninu einnig fenginn staður vegna
húsnæðisvandræða. Safnahúsið hefur sömuleiðis verið ein
glæsilegasta bygging Reykjavíkurborgar og verðugur minn-
isvarði um menningarlegan stórhug þjóðarinnar í upphafi
aldarinnar.
Nú hefur húsinu verið fengið nýtt hlutverk þó að enn sé
því fyrst og fremst ætlað að þjóna sögu Islands og menn-
ingararfi. Þar verður Þjóðmenningarhúsið opnað á morgun
eftir endurbætur á byggingunni. Stórhugur hefur einnig
einkennt þá endurnýjun en hún er eitt umfangsmesta verk-
efni af því tagi sem lagt hefur verið í hér á landi. Gert hefur
verið við húsið að utan og innan með fullu tilliti til friðunar
þess. í samtali við Morgunblaðið í dag segir Ögmundur
Skarphéðinsson, aðalhönnuður endurnýjunarinnar, að fram-
kvæmdirnar marki tímamót í friðun húsa hérlendis.
í Þjóðmenningarhúsinu verða ekki söfn, eins og hingað til,
heldur verður það opinbert sýningar- og fundarhús, vett-
vangur kynningar á íslenskri sögu og menningararfi. Nokkr-
ar hugmyndir voru uppi um það hvernig nýta ætti húsið um
miðjan áratuginn er Landsbókasafnið hafði verið flutt í
Þjóðarbókhlöðuna. Árið 1996 tók ríkisstjórnin af skarið og
samþykkti tillögu Björns Bjarnasonar menntamálaráðherra
um Þjóðmenningarhús. Með því hefur þessari glæsilegu
byggingu, sem alltaf hefur verið full af sögu, verið fundið
verðugt hlutverk. Hún verður áfram tenging almennings við
sögu sína og menningararfleifð en um leið mun húsið verða
almennur sem og opinber fundarstaður.
Það er sérstök ástæða til að fagna því hversu vel hefur tek-
izt að endurnýja safnahúsið og við mótun hugmynda um
hlutverk þess. Erfítt er að sjá að betur hefði mátt gera og er
þetta framtak allt þeim sem fyrir því hafa staðið til mikils
sóma.
LISTASAFN
f HAFNARHÚSI
FYRSTI áfangi húsakynna Listasafíis Reykjavíkur í Hafnar-
húsinu verður tekinn í notkun í dag. Þetta er tvímælalaust
mikilsverð viðbót við starfsemi Listasafns Reykjavíkur í fram-
tíðinni. Rými safnsins eykst til mikilla muna sem gerir því kleift
að gera listaverkaeign þess betri skil en hingað til. Safnið getur
nú gegnt hinu sögulega hlutverki sínu betur þar sem rými verð-
ur íyrir fasta yfírlitssýningu sem almenningur getur gengið að.
Safnið heful• heldur ekki alltaf getað haft verk úr hinum miklu
listaverkagjöfum Kjarvals og Errós á veggjum. Á þessu verður
nú breyting. Kjarval verður alltaf til sýnis á Kjarvalsstöðum og
Erró verður alltaf uppi í Hafnarhúsinu.
En eins og Guðrún Jónsdóttir, formaður menningarmála-
nefndar Reykjavíkurborgar, benti á í samtali við Morgunblaðið
á sunnudag mun þessi viðbót við safnið einnig hafa mikla þýð-
ingu fyrir íslenska samtímalist. Auknir möguleikar á sýningar-
haldi veita ekki aðeins aðgang að sögunni sem hún er sprottin úr
heldur eru þeir gluggi út í hinn alþjóðlega myndlistarheim þar
sem auðveldara verður nú að fá erlenda listamenn til að setja
upp sýningar hér. Með þessu eignumst við alþjóðlegra sam-
tímalistasafn sem getur opnað nýja möguleika fyrir íslenska
myndlist.
Burt séð frá þessu má einnig gera ráð fyrir að listasafn í Hafn-
arhúsinu muni hafa mikla þýðingu fyrir miðbæ Reykjavíkur.
Þar mun hið nýja safnahús í Tryggvagötu, sem hlotið hefur nafn-
ið Grófarhús, einnig hafa áhrif til góðs. Þessi starfsemi mun færa
nýtt líf í miðbæinn enda leita margir eftir þeirri þjónustu sem
söfnin veita. Má segja að með þessu sé kominn góður grundvöll-
ur fyrir öflugan menningarkjama í miðbæ Reykjavíkur.
Opnun Listasafns Reykjavíkur í Hafnarhúsi markar tímamót
í sögu safnsins. Ástæða er til þess að fagna þessum áfanga sér-
staklega.
Sveitarfélögin á Snæfellsnesi vinna saman að uppbyggingu svæðisins
Samvinna um að
auka þjónustuna
Forystumenn sveitarfélaganna á norðan-
verðu Snæfellsnesi eru sammála um að
standa saman að uppbyggingu svæðisins.
Þeir hafa ekki látið landlægan ríg trufla sig
en vinna saman að því að auka þjónustu við
íbúana með sameiginlegri skóla- og félags-
þjónustu og framhaldsskóla. I grein Helga
Bjarnasonar kemur fram að hugmyndir bæj-
arstjórans í Stykkishólmi um könnun á hag-
kvæmni sameiningar sveitarfélaganna ná
ekki fram að ganga að sinni.
Morgunblaðið/Jón Eggertsson
Þeir eru í forystu í Snæfellsbæ; Kristinn Jónasson bæjarstjóri og Ásbjörn
Óttarsson, forseti bæjarstjórnar.
Morgunblaðið/Helgi Bjarnason
Óli Jón Gunnarsson bæjarstjóri fyrir framan Ráðhús Stykkishólms.
Sveitarfélög á Snæfellsnesi
Hellis- Rif
sandgr* • Olafsvik
Stykkishólmur#,
-
ff'
s,ei*
:• r

Dalabyggð
Snæfeiisbær
*Búðir
Arnarstapi
Hellnar
Grundárfjörður

20 30
Eyja- og
Miklaholts- Kolbpins-
hreppur staða-
: í hreppur
I 2
v
V
Borgar-
byggð
SVEITARFÉLÖGIN á norð-
anverðu Snæfellsnesi hafa
aukið samvinnu sín í milli á
undanförnum mánuðum.
Þau eru að setja upp sameiginlega
skóla- og félagsþjónustu og sam-
vinna í sorpmálum er í athugun. Þá
vinna sveitarfélögin saman að því að
fá framhaldsskóla á svæðið. Eru
þessi verkefni til marks um ákveðna
hugarfarsbreytingu meðal forsvars-
manna sveitarfélaganna því land-
lægur rígur milli staðanna og sam-
keppni hefur verið meira áberandi
en samstarfsandi.
Aukin þjónusta er lykillinn
íbúum hefur fækkað á Snæfells-
nesi í heild á undanförnum árum
þótt þróunin sé misjöfn milli ein-
stakra sveitarfélaga. Alvarlegust
hefur íbúaþróunin verið í Snæfells-
bæ (Ólafsvík, Hellissandur og sveitir
á utanverðu Nesinu) þar sem íbúum
fækkaði um 13,8% á árunum 1988 til
1998. Lítils háttar fækkun varð í
Stykkishólmi á þessum tíma en íbú-
um í Eyrarsveit þar sem flestir búa í
Grundarfirði fjölgaði um 17%. Á síð-
asta ári fækkaði enn, nú mest í
Stykkishólmi. Um síðustu áramót
voru íbúar í sveitarfélögunum fjór-
um á norðanverðu Snæfellsnesi, það
er að segja í Stykkishólmi, Helga-
fellssveit, Eyrarsveit og Snæfellsbæ,
3.942. Samkvæmt nýjustu tölum frá
Hagstofunni hafa litlar breytingar
orðið síðan. Þó hafa heldur fleiri
flutt í Snæfellsbæ en fóru þaðan en
fleir-i farið úr Grundarfirði en fluttu
þangað.
Húsnæðisekla er alvarlega farin
að há íbúaþróun. Biðlistar eru eftir
leigu á félagslegum íbúðum sem áð-
ur voru tómar og búið er að gera
upp fjölda gamalla húsa. Þá er verið
að skipuleggja ný íbúðarsvæði.
Næg atvinna er á öllum stöðunum
en frekar fábreytt. Þannig eru tugir
eða hundruð útlendinga í fiskvinnslu
á svæðinu. Á Snæfellsnesi, eins og
víðar, hefur verið unnið að því að
gera atvinnulífið fjölbreyttara. Með-
al annars hefur verið aukning í
ferðaþjónustu. Má geta þess að tvö
eða þrjú hótel eru í byggingu í Snæ-
fellsbæ og fram fer athugun á mögu-
leikum á nýtingu heita vatnsins í
Stykkishólmi til heilsubaða.
Forystumenn sveitarfélaganna
eru þó farnir að líta meira til auk-
innar þjónustu, í þeim tilgangi að
halda í fólkið og fá nýtt. Þannig hef-
ur farið fram myndarleg uppbygg-
ing í skólamálum í Grundarfirði,
verið er að byggja íþróttahús í Ól-
afsvík og í Stykkishólmi er komin ný
sundlaug og verið að leggja hita-
veitu, svo dæmi séu tekin.
Nú hafa sveitarfélögin ákveðið að
vinna saman að verkefnum sem
auka þjónustuna við íbúana enn
frekar. „Menn eru orðnir sammála
um það í þessum sveitarfélögum að
við verðum að byggja þau upp sam-
eiginlega. Einungis þannig er unnt
að mynda mótvægi við önnur
svæði,“ segir Ásbjörn Óttarsson,
forseti bæjarstjórnar Snæfellsbæjar.
Sameiginleg skóla- og
félagsþjónusta
Alltaf hefur verið ákveðið sam-
starf meðal sveitarstjórnanna á Nes-
inu. Nýtt skref var tekið með því að
fyrir tveimur árum var ákveðið að
stofna sameiginlega barnaverndar-
nefnd. Samstarfið á þeim vettvangi
hefur gengið vel og síðastliðið haust
létu sveitarfélögin gera úttekt á fyr-
irkomulagi skólaskrifstofu. Leiddi
það til þess að þau ákváðu að setja
upp sameiginlega skóla- og félags-
þjónustu og sögðu sig úr Skólaskrif-
stofu Vesturlands. Unnið er að því
að ráða forstöðumann skrifstofunnar
og hann mun síðan ráða aðra starfs-
menn og koma starfseminni af stað.
Tilgangurinn með stofnun sameig-
inlegrar skóla- og félagsþjónustu er
að sögn Óla Jóns Gunnarssonar,
bæjarstjóra í Stykkishólmi, að færa
sérfræðiþjónustuna nær skólunum
og auka um leið stórlega félags-
þjónustuna á svæðinu.
„Við teljum að þetta svæði eigi
mikla möguleika til vaxtar. Atvinna
er næg. Hér hefur hins vegar skort
félagsþjónustu og framhaldsskóla.
Með því að koma upp þessari þjón-
ustu getum við byggt upp samfélag
sem er vel samkeppnisfært við það
svæði sem allir vilja fara til, höfuð-
borgarsvæðið,“ segir Kristinn Jón-
asson, bæjarstjóri í Snæfellsbæ.
Framhaldsskóli er
mikilvægt byggðamál
Hugmyndir um framhaldsskóla á
Snæfellsnesi hafa stundum komið til
umræðu í héraði. Nú virðist mikil al-
vara vera í sveitarstjórnarmönnum
að láta drauminn verða að veruleika.
Áður þegar hugmyndin hefur komið
hefur byrjað togstreita um staðsetn-
ingu. Stykkishólmur er stærsti þétt-
býlisstaðurinn og hefur Hólmurum
þótt eðlilegt að hafa skólann þar. Nú
hjuggu þeir hins vegar á hnútinn
með því að gera ekki kröfu um stað-
setningu í Stykkishólmi. Gerðu
sveitarfélögin fjögur með sér sér-
stakt samkomulag um staðsetningu
stofnana. Það felur í sér að skóla- og
félagsþjónustan verður með aðal-
stöðvar í Snæfellsbæ og framhalds-
skólinn verður í Grundarfírði. Hins
vegar verður næsta sameiginlega
verkefni sveitarfélaganna með höf-
uðstöðvar í Stykkishólmi. Kristinn
Jónasson segir að forsendan fyrir
þessu samkomulagi sé að ákaflega
gott samstarf hafi tekist á milli
þeirra einstaklinga sem eru í forystu
fyrir sveitarfélögin og að fullkomið
traust ríki á milli þeirra.
Rökin fyrir því að leggja til að
framhaldsskólinn verði í Grundar-
firði er sú að ætlunin er að ung-
mennin geti búið heima hjá sér en
verði keyrð í skólann að morgni og
aftur heim að kvöldi. Er því mikil-
vægt að staðsetja hann sem mest
miðsvæðis. Þess má geta að nú eru
26 kílómetrar á milli Grundarfjarðar
og Ólafsvíkur og 46 kílómetrar milli
Grundarfjarðar og Stykkishólms,
þar af 12 km malarvegur um Kol-
grafarfjörð.
I því máli og öðrum samstarfs-
verkefnum sveitarfélaganna skipta
samgöngurnar miklu máli. Þannig
má segja að vegabætur um Búlands-
höfða, milli Grundarfjarðar og Ólafs-
víkur, hafi opnað augu sveitarstjórn-
armanna og íbúa fyrir samstarfs-
möguleikum. Það þykir til dæmis
ekki lengur tiltökumál að sækja
persónulega þjónustu milli staðanna.
Vegurinn yfir Hraunsfjörð, milli
Grundarfjarðar og Stykkishólms,
hafði einnig góð áhrif á sínum tíma.
Með sama hætti benda sveitar-
stjórnarmenn á að nýr vegur um
Kolgrafarfjörð á sömu leið sé mikil-
væg forsenda fyrir daglegum skóla-
akstri og aukinni samvinnu sveitar-
félaganna. Er það síðasti kaflinn í
tengingu byggðanna á norðanverðu
Snæfellsnesi. Sveitarstjórnarmenn
vilja fá vegtengingu yfir fjörðinn,
bæði til að stytta leiðina og losna við
sviptivindasaman kafla.
Sigríður Finsen, formaður
hreppsráðs í Grundarfirði, segir að
erfitt sé til þess að hugsa að á
hverju ári flytji margar fjölskyldur í
burtu af þeirri ástæðu einni að börn-
in þurfi að sækja framhaldsskóla
annars staðar. Því sé stofnun fram-
haldsskóla á svæðinu mikið byggða-
mál. Þá segir hún að komið hafi í
ljós að hlutfallslega mun færri ung-
menni á þessum stöðum fari í fram-
haldsskóla en þar sem skólinn sé
nær auk þess sem brottfall sé meira.
Stofnun framhaldsskóla sé því mikil-
væg einnig af þeirri ástæðu að jafna

■
Morgunblaðið/Helgi Bjamason
Björg Ágústsdóttir, sveitarstjóri í Grundarfirði, er formaður undirbúningsnefndar að stofnun framhaldsskóla á Snæfellsnesi.
Ahugi á að stofna Framhaldsskóla
Snæfellinga í Grundarfírði
„Fyrst er
að vilja“
aðstöðu nemenda til náms. „Þessir
staðir verða að hafa jafn vel mennt-
að fólk og aðrir til þess að dragast
ekki aftur úr við tækniþróunina sem
er að verða í atvinnulífinu," segir
Sigríður.
Sveitarfélögin á Snæfellsnesi hafa
verið að athuga möguleika á sam-
starfi á fleiri sviðum. Umræður hafa
verið um að standa sameiginlega að
sorpmálum en ekki hefur náðst sam-
komulag um það. Hugmyndir eru
um samstarf á fleiri sviðum en um-
ræður komnar styttra á veg. Þá er
rætt um að vinna sameiginlega að
málefnum fatlaðra þegar þau koma
til kasta sveitarfélaganna og gera
það í gegnum skóla- og félagsþjón-
ustuna.
Ekki samstaða um könnun
á hagkvæmni sameiningar
Hreppsnefnd Helgafellssveitar
hefur óskað eftir viðræðum við bæj-
arstjórn Stykkishólms um samein-
ingu. Eru líkur á að greidd verði at-
kvæði um það í tengslum við næstu
sveitarstjórnarkosningar.
Á sameiginlegum fundi sveitar-
stjórnanna í vetur, þar sem verið
var að ræða um aukið samstarf
sveitarfélaganna á Snæfellsnesi,
varpaði Óli Jón Gunnarsson, bæjar-
stjóri í Stykkishólmi, fram þeirri
hugmynd að könnuð yrði hag-
kvæmni þess að stíga skrefið til fulls
með því að sameina sveitarfélögin
fjögur í eitt. Var þetta rætt í sveit-
arstjórnunum og kom fram að vilji
væri til slíki-ar athugunar í Snæ-
fellsbæ og Stykkishólmi en ekki var
samstaða um það í sveitarstjórninni
í Grundarfirði.
Óli Jón segir að þróunin sé öll í þá
átt að sveitarfélögin verði að vera
fjölmennari og öfiugri til þess að
takast á við verkefni sín. Stofnuð
eru byggðasamlög um samstarfs-
verkefni sveitarfélaga. Segir Óli Jón
að það sé engan veginn nógu góð
leið. Það taki miklu lengri tíma að
ákveða hlutina, nema þá að sveitar-
stjórnarvaldið verði framselt í ríkari
mæli. Eftir að samkomulag náist í
byggðasamlagi þurfi ákvörðunin að
fara fyrir fjórar sveitarstjórnir og
vilji einhver gera breytingar þurfi
ákvörðunin að fara annan hring. Þá
þurfi að gera sérstakar samþykktir
fyrir hvert verkefni. Þetta yrði allt
óþarft og unnt að afgreiða með einni
ákvörðun í sveitarstjórn sameinaðs
sveitarfélags.
Óli Jón hefur reynslu af báðum
leiðum en hann var bæjarstjóri í
Borgarnesi og síðar Borgarbyggð
eftir að flest sveitarfélögin í Mýra-
sýslu sameinuðust eftir nokkrar til-
raunir. Hann óttast nú að Snæfell-
ingar muni tapa ýmsum tækifærum
með því að draga það á langinn að
hefja undirbúning sameiningar.
„Mér þykir það miður að menn skuli
ekki vilja kanna hagkvæmnina. Eftir
slíka athugun vita menn betur hvað
verið er að ræða um,“ segir Óli Jón.
Sjálfstæðisflokkurinn hefur meiri-
hluta í bæjarstjórnum Snæfellsbæj-
ar og Stykkishólms. Virðist hafa
verið vilji til könnunar á sameiningu
í báðum bæjunum þótt ekki hafi
reynt á það með formlegum hætti.
Sjálfstæðismenn og framsóknar-
menn mynda meirihluta í hrepps-
nefnd Eyrarsveitar. Sjálfstæðis-
menn voru jákvæðir í garð könnunar
en framsóknarmenn ekki. Minnihlut-
inn tók einnig fremur illa í hug-
myndina. Málið strandaði því þar.
„Ég er ekki á móti sameiningu
sveitarfélaganna, en ég vil ekki fara
í hana með neinum láturn," segir
Guðni E. Hallgrímsson, oddviti
hreppsnefndar í Grundarfirði, en
hann er fulltrúi Framsóknarflokks-
ins. „Óli Jón varpaði þessari hug-
mynd fram á fundi þegar verið var
að ræða allt aðra hluti. Þetta kom
snöggt upp á og ég tel að það sé
ekki tímabært að ræða málið. Ég tel
rétt að sveitarfélögin þrói betur
samstarfið og athugi síðan mögu-
leika á sameiningu ef það verður tal-
ið öruggt að það skili raunveruleg-
um ávinningi," segir Guðni.
Sigríður Finsen, formaður
hreppsráðs í Grundarfirði og fulltrúi
Sjálfstæðisflokksins, segist hafa ver-
ið fylgjandi því að skoða hagkvæmni
sameiningar sveitarfélaganna en
tekur fram að framboðið hafi ekki
markað neina stefnu í því hvort
stefna ætti að sameiningu. Hún tel-
ur að flestir sjái fyrir sér að þessi
sveitarfélög sameinist í framtíðinni,
það sé einungis spurning um tíma.
Ásbjörn Óttarsson, forseti bæjar-
stjórnar Snæfellsbæjar, segir að ef
sveitarstjórnunum gangi vel að
vinna saman að þeim verkefnum
sem þau hafa þegar sameinast um
og jafnvel fleirum muni það leiða til
þess að eitt sveitarfélag verði síðar
til á svæðinu.
Rígurinn að minnka
Ávallt hefur verið rígur milli sjáv-
arplássanna á norðanverðu Snæ-
fellsnesi. Sveitarstjórnarmenn telja
að hann hafi minnkað og aukið sam-
starf sé til marks um það. „Ég er
ekki viss um að það sé svo mikill
rígur milli staðanna, hann hefur allt-
af verið magnaður upp,“ segir Ás-
björn Óttarsson í Snæfellsbæ. Segir
hann að menn séu einfaldlega orðnir
sammála um það í sveitarfélögunum
þremur að árangursríkt sé að standa
saman að uppbyggingu svæðisins.
Nýtt fólk er komið til forystu í öll-
um sveitarfélögunum, fólk sem virð-
ist eiga auðvelt með að vinna saman,
og á það áreiðanlega sinn þátt í við-
horfsbreytingunni.
FULLTRÚAR sveitarfélaganna á
norðanverðu Snæfellsnesi gengu ný-
lega á fund Björns Bjarnasonar
menntamálaráðherra og lögðu fyrir
hann greinargerð um óskir sveitar-
félaganna um stofnun Framhalds-
skóla Snæfellinga í Grundarfirði.
Líta þeir svo á að með þessum fundi
hafi verkefninu verið ýtt úr vör. Ráð-
herra sagðist myndu láta skoða mál-
ið.
I greinargerðinni kemur fram sú
skoðun að með því að leggja áherslu
á góða menntun í heimabyggð sé ver-
ið að stíga eitt veigamesta skrefið til
eflingar byggðar á Snæfellsnesi.
„Snæfellingar eiga þann draum að
unga fólkið geti dvalist heima og not-
ið góðrar menntunar, að samfélagið
njóti þessa aldurshóps sem virkra
þátttakenda, að fjölskyldur og þar
með samfólagið allt þurfi ekki að
reiða af hendi umtalsverða fjármuni
til að kosta unga fólkið til náms og að
ungt fólk þurfi ekki að verða af námi
sökum fjárskorts," segir m.a. í grein-
argerðinni.
Sveitarfélögin eru aðilar að Fjöi-
brautaskóla Vesturlands og starf-
rækir hann framhaldsdeildir fyrir
eitt til tvö ár í Stykkishólmi og eitt ár
í Snæfellsbæ. Þá er í vetur tilrauna-
verkefni um ijarnám á framhalds-
skólastigi í Grundarfirði. Fram kem-
ur að fáir nemendur fara í fram-
haldsnám í Fjölbrautaskólanum á
Akranesi og er þeirri skoðun lýst að
reynslan sýni að framhaldsskóli í
heimabyggð auki líkur á að nemend-
ur stundi nám eftir gi-unnskóla.
Sjálfstæður fjölbrautaskóli
Fram kemur að fbúar í sveitar-
félögunum á norðanverðu Snæfells-
nesi voru 3.942 um síðustu árainót og
að nemendur á grunnskólaaldri eru
að meðaltali 75 í árgangi en heldur
færri ef tekið er meðaltal allra bama
undir 15 ára aldri. Undirbúnings-
nefndin gerir ráð fyrir að 7 af hverj-
um 10 nemendum sem útskrifast úr
grunnskólum Snæfellsness sæki nám
í fyrstu árgöngum skólastarfsins og
að það dugi til að skólinn nái að hasla
sér völl.
Nefndin leggur til að Framhalds-
skóli Snæfellinga verði sjálfstæður
fjölbrautaskóli og að miðað verði við
að námsframboð henti sem flestum
nemendum af svæðinu og jafnvel víð-
ar að. Námsbrautaval verði því bók-
nám til stúdentsprófs (málabraut,
náttúrufræðibraut og félagsfræði-
braut), listnámsbraut, starfsnáms-
braut, almenn námsbraut og starfs-
braut nemenda með sértæka
erfiðleika. Einnig er lögð áhersla á
að skólinn taki mið af þörfum ann-
arra íbúa, svo sem með því að bjóða
upp á endurmenntun, fullorðins-
fræðslu og námskeiðahald ýmiss
konar. Vakin er athygli á því að skól-
inn eigi kost á að móta sérstöðu sína
með sérhæfðu námsframboði sem
taki mið af samfélagi, náttúru og um-
hverfi Snæfellsness og Breiðafjarðar
og nefnd ýmis dæmi um það.
Loks leggur nefndin mikla áherslu
á að við mótun á sérstöðu skólans
verði tekið mið af þróun upp-
lýsingatækni við nám og kennslu og
á hagnýtingu tölvu- og upp-
lýsingatækni til að bjóða nemendum
fíarnám í sérhæfðum námsáföngum
sem kenndir eru í öðrum fram-
haldsskólum. Sér nefndin fyrir sér að
fjarnám verði eðlilegur hluti skóla-
starfs.
Ljóst er að áframhaldandi fram-
gangur málsins er háður afstöðu
menntamálaráðherra, ríkisstjórnar
og Alþingis því það er á verksviði
rfkisins að reka framhaldsskóla. Með
frumkvæði sínu er þó ljóst að sveitar-
félögin eru að lýsa vilja til að leggja
sinn hfut af mörkum við upp-
byggingu skólans í Grundarfirði. Þar
þarf að byggja yfir skólann eigi hann
að verða að veruleika. Undirbúnings-
nefndin, sem starfar undir forystu
Bjargar Ágústsdóttur, sveitarstjóra í
Grundarfirði, gerir sér grein fyrir
því að greinargerð þeirra er aðeins *
upphaf ferilsins og leggur áhcrslu á
að málið fái góða umfjöllun og undir-
búning en leggnr jafnframt ríka
áherslu á að það komist á fram-
kvæmdastig. I þeim anda lýkur
nefndin greinargerð sinni með því að
vitna í Kristnihald undir Jökli, þar
sem segir: „Fyrst er að vilja, afgáng-
urinn cr tækni.“