Morgunblaðið - 18.05.2000, Qupperneq 55

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FIMMTUDAGUR 18. MAÍ 2000 55
r.
víkur og áttu þau þar heimili sitt síð-
an. Oft í búskap þeirra voru mikil
veikindi hjá þeim báðum. Rúna og
Andrés voru mjög samhent hjón og
bjuggu sér og bömum sínum hlýlegt
og fallegt heimili.
Rúna systir mín var hæglætiskona,
sem ekki bar tilfinningar sínar á torg,
hún var fremur hlédræg. Hún var
mjög myndarleg í verkum sínum,
hugmyndarík og allt handverk má
segja, lék í höndum hennar, meðan
hún hafði þrek og heilsu. Hún var
mikil hannyrðakona á útsaum sem
fatasaum, prjón og leirmuni. Hún fór
ekki með hávaða eða óðagoti, en hún
notaði vel hverja stund og var sívinn-
andi. Að koma inn í litlu íbúðina henn-
ar við Kríuhóla var rétt eins og að sjá
listaverkasýningu. Hvar sem maður
leit voru hlutir sem lýstu handbragði
hennar.
Rúnu var það eiginlegt að gleðja
aðra, sérstaklega þá sem áttu eitt-
hvað erfitt. Og margar voru peysurn-
ar sem hún pijónaði, sokkar, vettling-
ar og fleira sem hún gaf þeim sem
þurftu. Það var hreint ótrúlegt
hversu miklu hún kom í verk, með ró-
legheitum sínum og hjartahlýju.
Um nokkurn tíma hafði hún, vegna
heilsubrests, dvalið á Elli- og hjúkr-
unarheimilinu Grund og þar lést hún
7. maí sl. Kærkomin er hvfldin eftir
starfsaman dag.
Vini Rúnu, Eyjólfi Eyjólfssyni, vil
ég þakka fyrir mikla hjálp og um-
hyggju sem hann veitti Rúnu systur
minni.
Kæru bömin hennar: Magnea
Kristbjörg, Guðmunda og Guðjón
Rúnar og aðrir aðstandendur, ég
votta ykkur innilega samúð mína.
Guð blessi ykkur.
Hvfl í Guðs friði, kæra systir. Þökk
fyrir allt.
María Guðnadóttir.
Okkur langar til að minnast Hjálm-
rúnar Guðnadóttur með nokkrum
orðum.
Sagt er að sorgin sé náðargjöf, sá
sem hefur elskað getur syrgt og sá
sem hefur elskað á margar minning-
ar. Þannig er okkur innanbrjósts
þegar við minnumst hennar. Rúna,
eins og við kölluðum hana alltaf, var
fastur punktur í tilveru okkar allra.
Hjartahlýja hennar, örlæti og um-
hyggja í okkar garð átti sér engin
takmörk. Hún var ein af þeim sem
hafði yndi af að gefa án þess að ætlast
til einhvers á móti. Og það sem átti
hug hennar allan vom barnabömin.
Það sem mest einkenndi hana var
mikil vinnusemi og vora verk hennar
alltaf unnin af mikilli samviskusemi.
Það era margir sem hafa notið góðs
af því. Ég held að það séu ekki til þeir
fætur í ættinni sem ekki hafa farið í
sokka sem hún hefur pijónað. Fjöl-
skylda okkar fann ævinlega styrk og
kærleika streyma frá henni og alltaf
reyndist hún okkur vel, sem og öðr-
um.
Við vonum að þér líði nú vel og öll
vanlíðan og óþægindi að baki. En íyr-
ir handan landamæri lífsins era fagn-
aðarfundir. Þar sem þú ert komin í
hóp þeirra vina og vandamanna sem
fóru á undan, og seinna bíður þú
elsku Rúna okkar brosandi og með
opna arma með Adda þér við hlið, til
að bjóða okkur hjartanlega velkomin
þegar röðin kemur að okkur. Þakka
þér fyrir allar góðu minningamar
sem þú skildir eftir, við munum ætíð
minnast þín. Við biðjum Guð að
blessa þig og varðveita og alla þá sem
eiga nú um sárt að binda við fráfall
þitt. Hafðu þökk fyrir allt.
Margrét Björgólfsdóttir,
Guðjón R. Andrésson.
Sá tími sem við áttum með þér,
Hjálmrún mín, var allt of stuttur en
afar ánægjulegur. Við viljum minnast
þín með þessum orðum:
Því hjarta mitt er fullt af hvfld og fógnuð
af frið mín sál.
Þá fmnst mér aðeins yndi, blíða, fegurð
séalheimsmál,
að allir hlutir biðji bænum mínum
ogblessimig,
við nætar gæskuhjartað jörð og himinn
aðhvílisig.
(Ók. höf.)
Þakkir fyrir samvistimar.
Asa og Birgitta.
JONAS
SIG URÐSSON
+ Jónas Sigurðsson
kaupmaður
fæddist í Reykjavík
21. september 1923.
Hann varð bráð-
kvaddur í Reykjavfk
8. maí síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Sigurður Ólafsson,
fyrrverandi gjald-
keri Sjómannafélags
Reykjavíkur, f. 25.3.
1897, d. 20.10. 1947,
og Grímheiður Jón-
asdóttir, f. 20.10.
1897, d. 17.5. 1986.
Þau giftust 7. maí
1915 og áttu fjögur böm:
Ragnhildi, f. 31.7.1921; Jónas
sem hér er kvaddur; Hannes; f.
21.3.1928; Þorgerði, f. 14.8.1930.
Að loknu gagnfræðaprófi fór
Jónas í Samvinnuskólann og gerð-
ist síðan kaupmaður á Hverfis-
götu 91 í Reykjavík frá 1947 til
1991, alla tíð á sama stað.
Útför Jónasar fer fram frá Hall-
grímskirkju í dag og hefst athöfn-
in klukkan 13.30.
Hvenær sem kallið kemur
kaupirsigenginnfrí,
þar Iæt ég nótt sem nemur,
neitt skal ei kvíða því.
(HallgrímurPét.)
Þriðjudagsmorgun 9. maí barst mér í
síma andlátsfregn um að Jónas vinur
minn Sigurðsson kaupmaður hefði
orðið bráðkvaddur mánudaginn 8.
maí. Sama dag rétt fyrir kl. þrjú
hringdi hann til mín hress og glaður
að vanda og sagði mér að hann ætl-
aði eftir kaffi að fara í sumarhúsið
sitt með nýja aringrind. Ekki leyndi
sér tilhlökkun hans að komast upp-
eftir því að nú væri kominn tími til að
huga að gróðrinum. í bústaðinn
komst hann í síðasta sinn og lauk er-
indinu en er þau systkin hófu göngu
til baka hné hann niður áður en þau
komu að bílnum. Þetta hafa verið
ólýsanlega erfið augnablik fyrir syst-
ur hans, ein á ferð að komast í síma-
samband og ná til sjúkraliðs. Oft
berst bænheitum styrkur á slíkum
stundum. Fjórða þessa mánaðar
keyrði hann mig heim neðan úr bæ.
Við fögnuðum vætunni því að smá-
vaxinn gróðurinn fyrir utan Skógar-
bæ var að teygja sig upp úr moldinni.
Sumarið var framundan. Snögglega
er tjald dregið fyrir en minningarnar
lifa. Ég sakna þess að fara ekki oftar
með Jónasi í sumarhúsið hans og í
ferðir austur í sveitir. Hver stjórnar
svo fyrirvaralausri brottkvaðningu?
Það er erfitt að skilja.
Amma mín Sigurbjörg sagði þeg-
ar ég var ungur og spurði eitthvað
um hliðstæð mál: „Björgvin minn,
mennirnir verða aldrei svo þroskaðir
að þeir skilji leyndardóma Guðs al-
máttugs.“ f dag era mennirnir ekki
komnir lengra í þeim fræðum.
Jónas Sigurðsson fæddist 21.
september 1923 að Hverfisgötu 71.
Vora foreldrar hans Sigurður Ólafs-
son sjómaður síðar skrifstofumaður
og gjaldkeri Sjómannafélags
Reykjavíkur og kona hans Grímheið-
ur Jónasdóttir. Jónas var hamingju-
samur að geta búið í sama húsi alla
ævi með systur sinni Þorgerði. Það
má segja að þar bjuggu systkin sæl
og góð. Þorgerður var
innanbúðar í verslun
bróður síns frá því að
hann byrjaði eigin
rekstur árið 1947 og
þar til Jónas hætti
kaupmennsku 1991.
Systkinin vora ákaf-
lega samrýnd. Þau áttu
vistlegt og rúmgott
heimili í fallegu húsi
síns tíma. Þar var gott
að koma, þar var í önd-
vegi ró og friður en
enginn tækjagjallandi.
Á góðum stundum léku
um húsið ljúfir tónar er
Jónas settist við píanóið, frá eldhúsi
kom Gerður með kaffi og bakkelsi.
Hennar söknuður er mikill. í mínum
huga var Jónas mikill öðlingur, hann
mátti ekkert aumt sjá, reiðubúinn til
hjálpar og miðlunar í hverfí þar sem
bjuggu margar efnalitlar barnafjöl-
skyldur og vansælir einstaklingar
sem áttu erfitt við að þræða meðal-
veginn. Hjá þessu fólki var oft eina
leiðin að leita til Jónasar. Fyrir helg-
ar og hátíðir var oft örtröð til síðustu
stundar í Jónasarbúð. Fóra þá
margir með pinkla heim, en lítið fór í
skúffuna hjá kaupmanni. Stundum
heyrði ég þá sem meira höfðu, hafa
orð á greiðasemi Jónasar. Ef þeim
leist ekki vel á viðskiptavinina þá
sagði Jónas af sinni alkunnu hjálp-
semi: „Það kemur seinna.“ Auk þess
leitaði fólk til hans með einkamál og
alls konar vanda. Jónasarbúð var
einskonar sjálfskipuð „félagsmálast-
ofnun“ hverfisins. Jónas var góður
maður enda hugsuðu margir hlýtt til
hans, því kynntist ég úr hverfinu í
marga áratugi.
Ég nefndi áður að við Jónas hefð-
um farið austur í sveitir, oftast í
Mýrdalinn. Þangað rakti hann ættir
sínar, var hann margfróður um stað-
arhætti og öll bæjarnöfn. Á ungl-
ingsáram hafði hann dvalið hjá
frændfólki sínu á sumrin. Sælureitur
systkinanna var sumarbústaðurinn
Nes við Nátthagavatn og landið um-
hverfis. Jónas kunni vel til verka og
ræktaði garðinn sinn af eljusemi.
Hann gróðursetti bæði tré og ranna
á landspildunni og raðaði litskrúðug-
um blómjurtum inná milli í stein-
hleðslur næst bústaðnum. Austan
við húsið rennur silfurtær upp-
sprettulækur á lygnu vatninu og
framan við bústaðinn eiga fuglar ör-
uggt skjól. Auk þess sem áður er
getið var Jónasi margt til lista lagt,
hann fékkst við frístundamálun,
gerði margar góðar myndir en einn-
ig gat hann bragðið fyrir sig stöku
við tækifæri. Allt bar lífshlaup Jóna-
sar vott um trúarhneigð hans. Hann
ólst upp við guðstrú og góða siði og
sótti kirkju sína reglulega, síðast á
páskadagsmorgun.
Ég votta ástvinum vinar míns
innilega samúð. Blessuð sé minning
Jónasar Sigurðssonar.
Björgvin Frederiksen.
^4
GARÐH EIMAR
SIMl 540 3320

ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS |
Sjáum um alla þá þætti sem hafa ber í huga
er andlát verður
Útfararstjórar okkar búa yfir áratuga reynslu af störfum við
útfararþjónustu.
Sjáum um útfarir á allri landsbyggðinni.
Sverrir
Einarsson
útfararstjóri,
sími 896 8242
■ ::il m Sverrir
I Olsen
I útfararstjóri.
Baldur
Frederiksen
útfararstjóri,
sími 895 9199
Útfararstofa íslands, Suðurhlíð 35, Fossvogi.
Sími 581 3300. Þjónusta allan sólarhringinn.
www.utfararstofa.ehf.is
Guðmundur Óskar Guðmundsson,
Kristín Petra Guðmundsdóttir, Birgir Snorrason,
fris Guðmundsdóttir, Sigþór Gunnarsson,
Sigríður Guðmundsdóttir, Fjölnir Þór Árnason
og barnabörn.
Helga Rut Baldvinsdóttir,
Sigurður B. Baldvinsson, Erika Erna Cubero,
Sigurður Sigurðsson, Stefanía Þorbergsdóttir,
Aðalheiður Ósk Sigurðardóttir, Gunnar G. Sigvaldason,
Kristín I. Sigurðardóttir, Ármann Sverrisson
og barnabörn.

Sigurður Sigurðsson, Barbro E. Glad
og börn.
+
Við þökkum innilega öllum, sem sýndu okkur
samúð og hlýjan hug við andlát og útför
LEIFS ÞORBJARNARSONAR
bókbindara
frá Kirkjubæ,
Vestmannaeyjum.
Fyrir hönd aðstandenda,
Hulda Reynhlíð Jörundsdóttir.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, systir og
amma,
SIGRÚN SIGURÐARDÓTTIR,
Sundlaugavegi 22,
Reykjavík,
sem lést á líknardeild Landspítalans miðviku-
daginn 10. maí sl., verður jarðsungin frá Lang-
holtskirkju föstudaginn 19. maí kl. 15.00.
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og
amma,
DRÖFN FRIÐFINNSDÓTTIR
myndlistarmaður,
Hindarlundi 6,
Akureyri,
sem lést á heimili sínu að kvöldi fimmtu-
dagsins 11. maí verður jarðsungin frá
Akureyrarkirkju föstudaginn 19. maí kl. 13.30.
+
lnnile|ar þakkir til allra þeirra, sem
vináttu og samúð við andlát og útför
ARNARS SIGURÐSSONAR,
Laugarbraut 12,
Akranesi.
sýndu

Legsteinar
í Lundi
9ÓLOTEINAR við Nýbýlaveo, Kópavogl
Sími 564 4566
v/ 'Fossvogskirkjwgarð
Sími: 554 0500
Vesturhiíð 2
Fossvogi
Sími 551 1266
www.utfor.is
Þegar andlát
ber að höndum
Önnumst alla þætti útfararinnar.
Við Útfararstofu kirkjugarð-
anna starfa nú 14 manns
með áratuga reynslu við
útfaraþjónustu. Stærsta
útfararþjónusta landsins
með þjónustu allan
s’ sólarhringinn.
Prestur
Kistulagning
Kirkja
Legstaður
Kistur og krossar
Sálmaskrá
Val á tónlistafólki
Kistuskreytingar
Dánarvottorð
Erfidrykkja
WMli Mh
\ 4
UTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA EHF.