Morgunblaðið - 18.05.2000, Blaðsíða 72

Morgunblaðið - 18.05.2000, Blaðsíða 72
72 FIMMTUDAGUR 18. MAÍ 2000 MORGUNBLAÐIÐ FÓLK í FRÉTTUM Utskriftarsýning í Listaháskólanum Þau Frosti, Ingibjörg, Sara María og Darri verða meðal þeirra nemenda Listaháskóla Islands sem opna sýningu um helgina. Morgunblaðið/Ásdís Einn alsherjar listhrærigrautur Listaháskóli íslands er að breytast í risavaxið gallerí. Unnar Örn Jónasson athugaði í skjóli nætur hvort nemendur skólans væru nokkuð farnir yfír um á sinni fyrstu stóru samsýningu. D: Þyngdarlaus list. Það er það nýjasta!! UM næstu helgi opnar í Listahá- skólanum stærsta myndlistar- og hönnunarsýning þessa árs, út- skriftarsýning 3. árs nema skólans. Það sem áður var árlegur viðburð- ur í Myndlista- og handíðaskólan- um, heldur nú áfram í nýstofnuðum Listaháskóla. Það er alltaf spenn- andi að sjá útkomuna þegar tæp- lega 50 listamenn og hönnuðir koma saman og sýna verk sín á stórri samsýningu. Að vanda er húsnæði skólans í Laugarnesinu lagt undir sýning- una. Þessir annars dimmu og risa- vöxnu gangar gamla SS sláturhús- ins breytast á tveimur vikum í stærsta og ferskasta gallerí borgar- iíinar. Blaðamaður hitti fyrir fjóra nem- endur, þau Söru Maríu sem er í textíldeild, Frosta Friðriksson úr skúlptúrdeild, Ingibjörgu Magna- dóttur íjöltæknideild og Darra Lor- enzen úr málun. Tilfinningar, drama og sköpun Jæja eru þið að deyja úrstressi? Ingibjörg: Eg ætlaði nú aldrei að verða neitt stressuð; það er eitt- hvað svo hallærislegt. Svo fékk ég stresskast í síðustu viku en er núna orðin hálf kærulaus. Sara: Stress er ást og ég elska! Frosti: Eg er nú svona frekar slakur, alveg ótrúlegt. Darri:Ja,jú, soldið F: Við nýtum stressið öll á já- kvæðan hátt. Hvað verðið þið svo með á sýn- ingunni? D: Það á nú ekkert að vera að tala um það. F: Það er algjört leyndarmál. En þeir sem koma á sýninguna verða margs vísari um hvað list er! Núna er þessi skóli búinn og þá geti þið hætt að stunda myndlist eðahönnun frá 9-5 eða hvað? S: I upphafi skapaði Guð himin ög< jörð og nú tökum við við. Þá meina ég að vera til einhverstaðar þar á milli. F: En sumir segja að myndlist sé ekki náttúra. I: Myndlist er ekki að gera, held- ur meira svona vandræðagangur, það að vandræðast. D: En núna getum við líka farið að gera list eftir 11 á kvöldin, því þá lokar skólinn alltaf, list allan sólar- hringinn, það er alveg nýtt. Hvað ernú það nýjasta í listinni, er eitthva ð í gangi? S: Það er listamannaleikurinn sem virkar. I: Tilfinningar, drama - sköpun og tjáning. Það kemur inn núna í sumar. F: Ég held að listin sé að fara út- úr samfélaginu, eitthvað annað. D: Ut úr samfélaginu og út í geim. Hvað með það! S: Já, ósonlagið er að hverfa og listin breytist - aðdráttaraflið er að dvína. Metnaðarfull sýning Hver eru átrúnaðargoðin ykkar? S: Billy Idol.djók! (Hugsar sig um) Bara allt frá Barbapabba til heljar. F: Ég verða að segja: Inntakið fyrir sköpunina. Það er átrúnaðar- goðið mitt. I: Maður á ekkert að vera að dýrka fólk eða stofnanir en ef mað- ur þarf að dýrka á annað borð er nú skást að dýrka gamalt fólk eins og Louise Bourgeois. D: Ég er sammála öllum, ég dýrka ekki neinn, held ég, nema kannski Sveinbjörn Björnsson, sem smíðaði Gula húsið á horni Frakk- astígs og Lindargötu. Smíðaði heilt hús; allgjört „púff“. Er ekki mikill metnaður að standa sig á svona stórri sýningu? I: Jú, jú en sá metnaður hefði mátt vera öll árin, finnst mér. D: Já, það eru allir að gera svona STÓRA verkið, allt er stórt eða mikið. F: Blessaður vertu, bullandi metnaður sem á eftir að skila sér alla leið út í samfélagið. S: Er ekki metnaður hér eins og á nektarstöðunum? Eru þá allir vinir, engin samkeppni? I: Það er engin samkeppni. D: Það eru miklu heldur sam- skipti. Maður er að tala við fólk sem maður hefur varla séð öll þessi þijú ár. S: Þú meinar svona hver málar eða pijónar flottast? Held ekki. Hvar langar ykkur svo að sýna næst? D: Þetta er ekki lengur spurning um hvar. Það skiptir engu. Gula húsið er náttúrlega staður næstu mánaða. S: Þar er sem sagt meira svona allstaðar og hvergi! I: Maður á bara að sýna fyrir ut- an kerfið, í blómabúrinu á Hlemmi eða eitthvað. F: Annars er þetta allt háð lög- málum um framboð og eftirspurn, er það ekki? Eruð þið komin með fasta vinnu sem listamenn og hönnuðir? F: Markaðurinn ræður því. D: Peningar og list fara ekki saman, nema maður ætli að gera svona markaðslist. I: Það er nú nóg af fólki að gera öll þessi málverk. Ég er til dæmis með heilan vegg með málverkum á sýningunni. Leggst þessi listahrærigrautur þá vel i ykkur? I: Ég hef trú á þeim sem eru trúir sjálfum sér. S: Já, já, prjónaskapur er sprell- lifandi handverk. I: Oll sköpun sem fer fram í gegn- um hendur. F: Bara að passa að halda sjálf- stæði sínu. Allir nemendur taka þátt í sýn- ingunni sem verður opnuð laugar- daginn 20. mai kl. 14 i húsi Listahá- skólans að Laugarnesvegi 91 og stendur til sunnudagsins 28. maí. Veðurofsi og dílóttir hundar RAGNHEIÐUR Jónsdóttir var síðust af sex listamönnum að taka þátt í verkefninu Veg(g)ir á Kjar- valsstöðum. Að loknu sérhverju sýningartímabili var framlag hvers listamanns fjarlægt eða hulið á bak váð nýtt lag af málningu sem um íeið varð undirlag þess sem næst kom á vegginn. Ragnheiður hefur nú lokið sinni vinnu og verður formlega lokað kl. 17 á Kjarvals- stöðum í dag. Ragnheiður tók við veggnum hinn 27. apríl af Gunnari Erni og gaf við það tækifæri út eftirfarandi yfirlýsingu: „Vegleysur... Þetta verður ein af þessum óvissuferðum - ég veit ekkert hvað morgun- dagurinn ber í skauti sér. Þannig upplifi ég oft tilfinninguna að byrja á nýju verkefni. Ég hugsa mér að - ífete hina órannsakanlegu vegi hug- arflugsins - um firnindi - vegleys- ur. Þar eru klettar - klungur - urð og grjót. Ferðin hefst þarna í suð- vesturhorninu (50 cm frá gólfi). Takmarkið er að komast um þessar vegleysur - alls 350.000 cm2 - og ná til ákvörðunarstaðar á norðaust- urhorninu (50 cm frá lofti) fyrir 18. rtiaí anno 2000. Nestið er fátæk- legt; nokkrir pakkar af viðarkolum - rauðvínsflaska (tóm) - ónýtu sokkarnir mínir - strokleður." Ferðalag um vegleysur En nú þegar ferðalaginu er lokið liggur beinast við að spyrja Ragn- heiði hvert ferðinni reyndist vera heitið? „Ég hugsaði mér verkið svipað og landakort, þannig að efri brún verksins væri norður og svo fram- vegis. Viðfangsefnið var vegir/ veggir en verkið mitt átti að vera um vegleysur, það er ferðalag, þetta er óvissuferð um vegleysur.“ Listamennirnir sex notuðu vegg- inn sem þeir höfðu til umráða á ól- íkan hátt, Ragnheiður notaði til að mynda viðarkol við vinnu sína. „Ég muldi þau niður í duft og setti í nælonsokkana mína og teikna með því,“ útskýrir hún. „Ég gerði teikn- ingu sem er 14 m á lengd og 2,5 m á hæð því mér fannst njóta sín bet- ur að hafa hvítt rými til hliðanna. Hvort þetta er stærsta teikning sem gerð hefur verið á íslandi veit ég ekki,“ segir Ragnheiður en veggurinn sem listamennirnir höfðu til umráða var 24 m á lengd og 3,5 m hæð. Veg(g)ir var unnið fyrir opnum dyrum og var stöðug- ur straumur fólks alla daga sem komu til að sjá listamennina við vinnu sína. Unnið fyrir opnum dyrum „Það var mjög skemmtilegt að vinna verkið undir þessum kring- umstæðum. Ég er vön því, ég á stóra fjölskyldu sem hefur fylgst með því sem ég hef verið að gera í gegnum tíðina. Ég kunni ákaflega vel við mig þarna á Kjarvalsstöðum og hafði gaman af að spjalla við fólkið.“ Að sögn Ragnheiðar reyna flest- ir að sjá eitthvað hlutlægt út úr myndlist þegar um abstrakt-mynd- ir er að ræða. „Það hefur verið mjög skemmtilegt að finna við- brögð fólksins sem kom að fylgjast með og er gaman að sjá hversu mismunandi upplifun fólks er eftir aldri og kyni. Þegar ég spurði krakka hvað þau sæju á veggnum sögðust þau sjá landslag, dýr, landnámsmenn og hvað eina. Einn sá björn og annar sá dílóttan hund. Það er alveg dásamlegt hvernig þau opna sig og eru óþvinguð." Þá segir Ragnheiður töluverðan mun hafa verið á túlkun eldra fólks eftir kyni. Karlarnir sáu sumir land í mótun sem var úfið yfirferðar. „Þá voru þeir alltaf að spá í veðrið. Einn sagði að greinilega væri þarna norðarhryssingur og blíð- skaparveður fyrir sunnan, en kon- urnar sáu oftast konuandlit; konu með hatt, konu með uppsett hár kona og ein sá konu að geifla sig.“
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.