Morgunblaðið - 10.08.2000, Blaðsíða 40

40 FIMMTUDAGUR 10. ÁGÚST 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
Ofsóttir
innflytj -
endur
Fórnarlömb Rauðu herdeildanna í Vest-
ur-Þýskalandi á sínum tíma voru 33 og
þá var allt sett á annan endann. Nú
hafa 100 manns fallið fyrirhendi
nýnasista frá sameiningu Þýskalands og
yfirvöld eru rétt að bregðast við.
Eftir Karl
Blöndal
IÞýskalandi er skyndilega
hafin mikil umræða um
ofbeldi nýnasista gagn-
vart útlendingum. Tilefn-
ið er sprengjutilræði, sem
framið var í Dússeldorf þar sem
níu innflytjendur særðust, þar af
sex gyðingar, og er reyndar enn
ekki vitað hvort kynþáttahatur bjó
að baki. Það sem hristi upp í fólki
vegna þessa tilræðis var að ódæð-
isverkið var framið í vesturhluta
landsins. I austurhluta landsins er
Uinunoc ofbeldihægri
* l“nunr öfgamannaá
hendur inn-
flytjendum
daglegt brauð
og hefur verið gengið svo langt að
segja að sums staðar í austrinu sé
réttarríkið ekki virkt lengur.
Þýskir stjórnmálaleiðtogar hafa
verið mjög samtaka um að for-
dæma ofbeldið, en hingað til hefur
verið látið við orðin sitja. Skop-
myndateiknari vikublaðsins Die
Zeit sá þá, sem hafa verið að skora
á Þjóðverja til að sýna borgaralegt
hugrekki fyrir sér undir í skjóli
undú glerkúpli þinghússins í Ber-
lín á meðan almenningur stæði
fyrir utan og léti eins og ekkert
hefði í skorist. I blaðinu sagði að
boðið væri upp á laxasnittur gegn
kynþáttafordómum og skokkað í
þágu umburðarlyndis. Á meðan
geta útlendingar ekki um frjálst
höfuð strokið í borgum og bæjum
á borð við Delitzsch í Saxlandi þar
sem fjögur ungmenni börðu fyrir
stuttu 44 ára gamlan Þjóðverja frá
Víetnam og 14 ára fatlaðan son
hans til óbóta, Königs Wuster-
hausen í Brandenburg, þar sem
nýlega var ráðist á pólskan mann,
og Ludwigshafen í Rheinland
Pfalz, þar sem nýverið var kveikt í
heimili fyrir fólk, sem sótt hefur
um hæli, og slösuðust þrjú böm.
Sums staðar í austrinu er ástandið
þannig að um hábjartan dag er
veist að útlendingum með svívirð-
ingum og hótunum um barsmíðar.
I Bad Blankenburg hafa samtökin
„Heimkynnavemd Thúringen"
lýst yfir því að fyrir lok þessa árs^
verði þar útlendingalaust svæði. I
augum félagsmanna eru Þjóðverj-
ar einnig útlendingar ef svo vill til
dæmis til að þeir séu dökkir á húð
og með hrafnsvart hár eins og Ovi-
dio Almonacid. I huga hans era
„fasistamir“ í Bad Blankenburg
alltaf nálægir. í maí var ráðist á
hann er hann var á heimleið. Hann
veit aldrei hvar þeir skjóta upp
kollinum næst. Stundum eru þeir
við útidymar, stundum hringja
þeir.
Útlendingar era viðkvæmt mál í
Þýskalandi eins og annars staðar í
. Evrópu. Flestir Þjóðverjar fagna
því að ofbeldi nýnastista skuli for-
dæmt, en skoðanakannanir sýna
að nokkuð stór minnihluti óttast
að útlendingar, sem era 10% íbúa,
muni taka störf þeirra, grafa und-
an menningunni og soga til sín al-
mannafé. Það getur freistað
stjórnmálamanna að höfða til
þessa hóps, en þeir þurfa að passa
sig að ganga ekki of langt. Talið er
að kristilegir demóki-atai' hafi
sigrað kosningar Hessen í fyrra
með því að ná til sín kjósendum,
sem vilja ekki útlendinga, án þess
að fæla hina frá sér. Gagnrýndu
þeir harðlega áform stjórnar Ger-
hards Sehröders kanslara um að
rýmka reglur um borgararéttindi.
Kristilegir demókratai’ skutu sig
hins vegar í fótinn í Rheinland
Pfalz í maí með slagorðinu „Börn í
stað Indverja" (Kinder statt Ind-
er), sem þótti beinlínis bera kyn-
þáttahatri vitni, og töpuðu.
Atvinnuleysi er mun meira í
Austur-Þýskalandi en Vestur-
Þýskalandi og skoðanakannanir
benda til að milli 15 og 20% íbúa í
austrinu séu andvíg innflytjendum
og myndu styðja flokk, sem héti
að fækka þeim.
Ráðamenn virðast hins vegar
hikandi í aðgerðum. Sumir hafa
rakið það til þess að á sínum tíma
þegar núverandi ráðamenn tóku
þátt í mótmælaaðgerðum fengu
þeir að kenna á aðgerðum yfir-
valda. Vandræði þeirra skapist af
því að nú séu þeir hinum megin við
borðið. Otto Schily innan-
ríkisráðherra sagði um helgina að
hann hygðist beita sveitum landa-
mæravarða markvisst til að brjóta
ofbeldi hægri öfgamanna á bak
aftur.
Kristilegh' demókratar hafa
einnig skorið upp herör gegn
hægra ofbeldi og hefur Angela
Merkel, leiðtogi þeirra, lagt fram
tillögur um aðgerðir, meðal ann-
ars að banna starf flokka, sem
beita sér markvisst gegn út-
lendingum. Nefnir hún Þjóðemis-
flokkinn, sem telur sex þúsund fé-
laga og era félagar ýmissa
öfgasinnaðrajaðarsamtaka, sem
bera nöfn á borð við „Blóð og heið-
ur“ þar á meðal.
Bent hefur verið á að þegar
Rauðu herdeildirnar héldu Vest-
ur-Þýskalandi í greipum óttans
hafi þær myrt 33 menn á 20 árum.
Þá greip ríkið til allra tiltækra
ráða til að ráða niðurlögum þeirra.
Frá sameiningu Þýskalands hafa
100 manns fallið fyrir hendi hægri
öfgamanna.
Otto Schily, innanríkisráðherra
Þýskalands, sagði í viðtali við
vikuritið Der Spiegel í þessari
viku að ekki væri hægt að bera
þetta tvennt saman. Rauðu her-
deildirnar hefðu viljað steypa rík-
inu, en öfgamenn í dag væra
dreifðir og oft væri áfengi með í
spilinu.
Nýlega var þýski blaðamaður-
inn Henryk Broder hér á ferð og
sagði hann þá að hann teldi að of-
beldi gegn útlendingum og inn-
flytjendum væri einangrað fyrir-
bæri í Þýskalandi, þótt hann vildi
ekki gera lítið úr því. Þegar farið
er um Þýskaland - sérstaklega
vestrið og Berlín - er auðvelt að
trúa því. En þessir „einangruðu"
staðir ofbeldis og ofsókna era
dauðans alvara fyrir þá, sem þar
búa, og blettur á Þýskalandi okkar
daga.
VILHJÁLMUR
EINARSSON
+ Vilhjálmur Ein-
arsson fæddist á
Selfossi 4. niars
1980. Hann Iést 30.
júlí síðastliðinn. For-
eldrar hans eru Ingi-
björg Eva Arnar-
dóttir, f. 24.9. 1963
og Einar Nilsen, f.
20.7. 1959. Fóstur-
faðir hans er Gunnar
Sveinsson, f. 27.11.
1965. Systkini Vil-
hjálms sammæðra
eru Arndís Ey Eir-
íksdóttir, f. 15.10
1983, Ingvar Örn
Eiríksson, f. 30.10. 1988 og Guð-
finna Rós Gunnarsdóttir, f. 17.4.
1995. Bróðir Vilhjálms samfeðra
er Daníel Óskar, f. 26.4.1993.
títfór Vilhjálms fór fram frá
Selfosskirkju 4. ágúst.
Sofðu, sofðu góði,
sefa grátinn þinn.
Vef ég ljúflingsljóði
litla drenginn minn.
Syngur yfir sundi
sárogþungurniður.
Þei, þei, þei, í blundi
þér er búinn friður.
(G.G.)
Þú grætur vegna þess sem var
gleði þín. - Hversu gatslitin þótti
okkur þessi orð vera þar til nú fyrir
skemmstu. Þá öðluðust þau merk-
ingu á ný. Engin orð önnur lýsa bet-
ur hryggð okkar vegna fráfalls Vil-
hjálms okkar elsta barnabarns. Litli
góði drengurinn okkar sem allt í
einu var orðinn fulltíða maður, réð
sér sjálfur og tók sínar eigin ákvarð-
anir, er horfinn okkur um sinn. En
við hittumst aftur síðar.
Drottinn gefðu dánum ró, en hin-
um líkn, sem lifa.
Elfa amma og Örn afí.
Ásjón þín hún er hjá mér.
Vermir um vetramætur.
Mitt hjarta ég geymi í faðmi þér
hafðu á því góðar gætur.
(D.Ö.S.)
Elsku Vilhjálmur minn, nú sit ég
hér í ráminu þínu og horfi á mynd af
þér. Tómið sem þú skilur eftir í
hjarta mínu getur ekkert fyllt. Þeg-
ar sársaukinn er svona mikill get ég
lítið annað gert en að hugsa um þig
og safnast að mér bjartar minning-
ar, minningar um allar þær stundir
sem við áttum saman. Það vora
margar hamingjustundir og vil ég
þakka fyrir þær. Eitt það fyrsta sem
ég hugsaði um var feluleikurinn
okkar, sem ég svindlaði alltaf í,
manstu? Og svo þegar við fórum í
heimsókn til ömmu og afa og vorum
að leika okkur við vatnið. Þá datt ég
ofan í vatnið. Þú varst ekki mikið
stærri en ég svo að þú þurftir að
sækja hjálp og brást fljótt við. Þenn-
an dag hefði ég getað drakknað en
þú bjargaðir lífi mínu. Eg vildi óska
að ég hefði getað gert það sama fyrir
þig. Þú varst bara svo mikið veikur
og eftir því sem tíminn leið varðstu
alltaf veikari og veikari. En eftir
Formáli
minningar-
greina
ÆSKILEGT er að minningar-
greinum fylgi á sérblaði upp-
lýsingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
börn, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útför hans fer
fram. Ætlast er til að þessar
upplýsingar komi aðeins fram í
formálanum, sem er feitletrað-
ur, en ekki í greinunum sjálf-
um.
nóttina, hérna um dag-
inn, þegar við töluðum
saman um allt sem erf-
itt væri og þú gafst
mér loforð þá hélt ég
að allt yrði í lagi og þér
myndi batna smátt og
smátt. Þá gerðist þetta
hræðilega, þetta sem
breytti öllu.
Þeim sársauka á ég
aldrei eftir að gleyma,
er mamma kom til mín
og sagði mér frá þessu.
Eg vildi ekki trúa
þessu og vildi sjá þig
og taka utan um þig en
hún sagði mér að það væri fólk búið
að koma og taka þig^frá okkur og
fara með þig í burtu. Eg var búin að
vera með þér alla nóttina og þú varst
of kátur til að eitthvað svona skelfi-
legt gæti gerst. Ég trúi þessu ekki
enn og finnst að við séum bara að
bíða eftir að þú komir heim. Að þú
getir gengið inn um dyrnar á hverri
stundu.
Eg gái út um gluggann minn
hvort gangir þú um hliðið inn.
Mér alltaf sýnist ég sjái þig.
Ég rýni út um rifurnar
ég reyndar sé þig alstaðar.
Pá napurter.
Það næðirhér
og nístir mig.
(V.V)
Það er erfitt að hugsa til þess að
ég sjái þig aldrei aftur, vinur minn,
og geti ekki hlegið með þér eins og
við gerðum þessa nótt. Ég reyni að
vera jákvæð og hugsa til þess að þú
ert kominn á betri stað. Þar sem þú
ertekki veikur.
Á þessum sautján áram, síðan ég
fæddist, eram við búin að eiga ótal
margar stundir saman og man ég
ekki eftir því að við hefðum nokkurn
tímann rifíst. Nú þegar við voram
orðin þetta gömul þá urðum við
öðruvísi náin og þú og þínir vinh-
urðu mínir vinir og var fátt eins
skemmtilegt og að vera með ykkur,
enda hringdir þú alltaf í mig þegar
eitthvað átti að gera.
Ég gæti endalaust skrifað um þig,
hjartað mitt. Enda okkar samveru-
tími hér á jörðu langur en hefði átt
að vera mikið lengri. Ég á í hjarta
mínu hlýjar og fallegar minningar
um þennan góða dreng sem þú
varst. Um góðan dreng með gott
hjarta og sem fann alltaf til með ná-
unganum. Alltaf leið þér illa þegar
eitthvert okkar grét og man ég það
er þú dróst mig inn í herbergi til þín
þegar mér leið illa, talaðir við mig og
sagðir að ég mætti leita til þín. Það
þótti mér gott. Þrátt fyrir þá miklu
þjáningu að hugsa til þess að þú sért
farinn þá getur maður brosað í
gegnum tárin yfir mörgu. Það var
alltaf svo gaman að þér og stutt í
prakkarann. Það sem fáir vissu er
hversu kitlinn þú varst og fínnst mér
ég heppin að heyra þann hlátur því
annað gat maður ekki en hlegið með.
Takk fyrir að hafa verið í lífi mínu
og fyrir að leyfa mér að kynnast þér
svona vel. Þú varst góður bróðir. Ég
elska þig af öllu mínu hjarta, elsku
bróðir minn, og er ekki langt síðan
ég sagði þér það.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(H. Pétursson.)
Góður Guð veri með þér og gæti þín.
Þín minning lifir. Ég sakna þín sárt.
Þín systir,
Amdís Ey.
Elsku Villi, af hverju ertu farinn
frá mér?
Þetta kvöld með þér var svo full-
komið, við skemmtum okkur svo vel
og ég átti aldrei von á því að þetta
myndi enda svona. Það hefur mynd-
ast stórt sár í hjarta mitt sem aldrei
grær og þín er sárt saknað.
Frá því að við kynntumst höfum
við verið bestu vinir og höfum marg-
ar minningar um prakkaraskapinn á
yngri áram. Við höfum hjálpast mik-
ið að og skemmt okkur vel í gegnum
tíðina og það hefur gert mig að þeim
manni sem ég er í dag og ég veit ekki
hvernig ég á að fara að án þín.
Þú varst alltaf svo duglegur í öllu
sem þú tókst þér fyrir hendur og þú
varst mjög ákveðinn í að klára Must-
anginn þinn sem þú hefur eytt öllum
frístundum í síðastliðin fjögur ár og
var hann á leiðinni að klárast. Þú
varst traustur vinur og ég minnist
þess hvað þú varst góður við systk-
ini þín og þú passaðir alltaf mjög vel
upp á þau.
Það er erfitt að hugsa til þess
hversvegna svona ungur og góður
strákur hafi verið tekinn svona fljótt
frá okkur og skilur það eftir margar
spurningar sem aldrei verður svar-
að.
Vonandi líður þér vel núna og
megi Guð varðveita þig.
„Þó ég sé látinn haiTnið mig ekki
með táram, hugsið ekki um dauðann
með harmi og ótta. Ég er svo nærri
að hvert eitt tár ykkar snertir mig
og kvelur þótt látinn þið mig haldið.
En þegar þið hlæið og syngið með
glöðum hug, lyftist sál mín upp í mót
til ljóssins. Verið glöð og þakklát
fyrir altl sem lífið gefur og ég, þótt
látinn sé, tek þátt í gleði ykkar í líf-
inu.“ (Höf. ókunnur.)
Elsku Eva, Gunni, Ai-ndís, Ing-
var, Guðfinna, Einar, Daníel og aðr-
ir aðstandendur, megi Guð gefa ykk-
ur styrk til þess að takast á við þessa
þungu sorg.
Elsku vinur minn, ég sakna þín
sárt.
Þinn
Björn Már.
Elsku Villi minn, það er erfitt að
hugsa til þess að þú sért farinn frá
okkur og á þessari stundu koma upp
margar spurningar.
Þú hefur skilið eftir svo margar
minningar sem ylja manni um hjart-
arót í þessari miklu soi'g. Þú varst
alltaf svo góður við alla og varst
einnig traustur vinur og við gátum
talað um svo margt saman og var
stríðnin í þér aldrei langt undan. Ég
man sérstaklega eftir því þegar þú
stökkst ofan í heita pottinn til mín í
öllum fötunum bai'a til að spjalla og
einnig í vetur þegar við vinirnir ák-
váðum að fara að stökkva ofan af
húsþökum um miðja nótt og þið vor-
uð að stríða mér og ég flaug á haus-
inn og meiddist á fætinum þegar ég
var kominn nokkur skref frá húsinu
og þið gátuð ekki hætt að gera grín
að mér.
Elsku Villi minn, vonandi líður
þér vel núna og ég mun geyma
minninguna um þig í hjarta mínu
alla tíð.
Eg finn hve sárt ég sakna,
hve sorgin hjartað sker.
Afsætumsvefnivakna,
en sjá þig ekki hér,
því svipur þinn á sveimi
ísvefni birtist mér.
I drauma dularheimi
ég dvaldi í nótt hjá þér.
(Káinn.)
Elsku fjölskylda og vinir, megi
Guð hjálpa ykkur í þessari miklu
soi’g og gefa ykkur styrk til þess að
halda áfram.
Villi minn, þín er sárt saknað.
Þín vinkona,
Erna Dís.
Á einu andartaki breytist allt. Sól-
ríkur sumardagur verður kaldur og
dimmur. Góður vinur er látinn. Ótal
spurningar vakna en fátt er um svör.
Þú ert farinn, því verður ekki
bx-eytt.
Elsku Villi, ég minnist þín sem
góðs vinar og nú þegar þú ert farinn
frá okkur er stórt tóm í hjarta mínu.
Ég á svo margar góðar minningar
um þig sem ylja mér og hugga. Ég
þakka þér fyrir allar stundirnar sem
við áttum saman og vildi að þær
hefðu orðið miklu fleiri.
Elsku Eva, Gunni, Arndís, Ing-
var, Guðfinna, Einar og Daniel, ég
sendi ykkur mínar dýpstu samúðar-
kveðjur og bið Guð að gefa ykkur
styrk í sorginni.
Góður Guð geymi þig kæri vinur
og blessi minningu þína.
Þórður.