Morgunblaðið - 14.09.2000, Blaðsíða 51

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FIMMTUDAGUR 14. SEPTEMBER 2000 51

JOHANNES
PÉTURSSON
+ Jóhannes Pét-
ursson fæddist í
Skjaldar-Bjarnarvík
á Ströndum 3. ágúst
1922. Hann lést á
hjúkrunarheimilinu
Eir 5. september síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru Pétur
Friðriksson bóndi, f.
18.6. 1887, d. 9.9.
1979, og Sigríður EI-
m Jónsdóttir, hús-
freyja, f. 10.11. 1893,
d. 30.3. 1984. Systk-
ini hans voru: Guð-
mundur, vélstjóri,
látinn; Guðbjörg, húsfreyja; Friðr-
ik kennari; Matthías skrifstofu-
sjóri og Jón bifvélavirki, látinn.
Jóhannes kvæntist 22.5. 1948
Kristínu Björnsdóttur Guðmunds-
sonar forsljóra og konu hans
Bergnýjar K. Magnúsdóttur. Böm
Jóhannesar og Kristínar eru: 1)
Haukur, doktor í jarðfræði, f.
24.11. 1948, kvæntur Sif Jón-
asdóttur, meinatækni.
2) Bjöm Hákon, for-
stjóri, f. 13.4. 1951,
kvæntur Helgu Þ.
Þorgeirsdóttur, kenn-
ara. 3) Pétur, húsa-
smíðameistari, f. 27.1.
1953, kvæntur Gróu
Gunnarsdóttur, leik-
skólakennara. 4)
Hrönn, leikskólakenn-
ari, f. 13.1. 1958, gift
Gunnari L. Benedikts-
syni, múrarameistara.
5) Guðmundur Bjarki,
ráðgjafi, f. 28.11.
1967. 6) Hilmir Bjarki,
tæknifræðingur, f. 28.11. 1967,
kvæntur írisi Rögnvaldsdóttur,
markaðsfræðingi. Jóhannes á tólf
barnabörn.
Jóhannes lauk búfræðinámi frá
Hvanneyri 1945, kennaraprófi frá
Kennaraskóla fslands 1949 og
stnndaði framhaldsnám við Kenn-
araháskóla íslands 1975-76. Auk
þess sótti hann fjölmörg námskeið
heima og erlendis. Jóhannes var
skólastjóri heimavistarskólans á
Finnbogastöðum í Árneshreppi
1949-1955. Kennari við Laugar-
nesskólann 1955-61 og við Lauga-
lækjarskóla frá 1961-1992. Að
sumrinu starfaði hann framan af
sem verkstjóri í Vinnuskóla
Reykjavíkur, í Lögreglunni í
Reykjavík í mörg ár og sem verk-
taki í byggingariðnaði. Hann tók
mikinn þátt í félagsstörfum, m.a.
formaður Félags gagnfræðaskóla-
kennara í Reykjavík, í stjórnum
LSFK og LGF 1976-1980, í stjórn
Kennarasambands íslands og
stjórn Námsgagnastofnunar frá
upphafi. Hann var f námsbóka-
nefnd, kennarafulltrúi í fræðslu-
ráði Reykjavfkur, í kennararáði
Laugalælgarskóla, í samningan-
efnd Kennarasambands fslands og
síðar samninganefnd BSRB. Jó-
hannes hefur setið í mörgum
nefndum á vegum kennarasamtak-
anna. Hann sat í stjórn Framfara-
félags Selás- og Árbæjarhverfa og
í stjórn Bræðrafélags Árbæjar-
sóknar. Jóhannes hefur ritað
greinar í blöð og tímarit.
Útför Jóhannesar fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Það ætlaði ekki að ganga vand-
ræðalaust fyrir Pétur afa að flytja
ömmu, Sigríði Strandasól, ófríska að
föður mínum, ásamt með þeim litla
bústofni sem eftir var eftir áföll og
fjárskaða í Hraundal, yfir Drangajök-
ul í fæðingarstað Jóhannesar Péturs-
sonar. Að lokum náði þessi litla fjöl-
skylda þó áfangastað, Skjaldar-
Bjarnarvík, eftir mikla hrakninga.
Þar fæddist faðir minn og ólst upp til
unglingsaldurs.
Metnaður afa og ömmu stóð til að
koma börnum sínum til mennta. Því
flutti fjölskyldan um set úr þessari af-
skekktu vík, sem þó hafði reynst fjöl-
skyldunni gjöful. Settust þau að í
Reykjarfirði í Árneshreppi.
Faðir minn var sendur í skóla að
Reykjum í Hrútafirði og þaðan til
Reykholts í Borgarfirði er herinn tók
Reykjaskóla til sinna afnota. Að
loknu námi í Reykholti settist hann í
Búnaðarskólann á Hvanneyri og lauk
þaðan námi sem búfræðingur 1945.
Veturinn eftir stundaði hann nám hjá
Námsflokkum Reykjavíkur. Hugur
föður míns stóð til frekara náms í búf-
ræðum, en fyrir áeggjan Ágústs Sig-
urðssonar, skólastjóra Námsflokk-
anna, hóf hann nám við Kennaraskóla
íslands. Ágúst hefur eflaust greint í
honum kennarann. Hann lauk prófi
frá Kennaraskólanum 1949.
Að loknu kennaraprófi lá leiðin á
heimaslóðir og hann tók að sér skóla-
stjóm á Finnbogastöðum í Ames-
hreppi. Að sex ámm liðnum tók hann
sig upp með fjölskylduna og flutti
suður. Til Reykjavíkur kom hann
1955 og hóf að kenna við Laugames-
skólann og síðar við Laugalækjar-
skóla þegar hann var stofnsettur
1961. Þar starfaði hann uns hann
settist í helgan stein á sjötugasta ald-
ursári.
Á sumrin hafði faðir minn ýmsan
starfa, m.a. var hann verkstjóri í
Vinnuskólanum en lengstum sumar-
afleysingamaður í Lögreglunni í
Reykjavík. Ásamt framangreindu
stundaði hann einnig byggingarvinnu
til að bæta hag fjölskyldunnar. Með
þessum æma starfa tók hann mikinn
þátt í félagsstörfum, bæði á yngri ár-
um í ungmennafélagshreyfingunni
sem einn af stofnendum UMF Efling-
ar og formaður þess um skeið, og ekki
síður seinna á staifsævinni í stéttar-
félögum kennai'a og landssamtökum,
m.a. formaður Félags gagnfræða-
skólakennara í Reykjavík um nokk-
urt árabil. Þá var hann í stjórn Náms-
gagnastofnunar og fulltrúi í
fræðsluráði Reykjavíkur.
Faðir minn var ákaflega glæsileg-
ur maðui’ og bar sig vel. Þar hefur
haft áhrif íþróttaiðkun hans á yngri
ámm, enda var hann hraustur með
afbrigðum. Hann hafði afar heil-
steypta skaphöfn. Það var ekki farið
fram með offorsi en málin ígrunduð
og orðin valin af kostgæfni. Fyrir
bragðið naut hann mikils trausts
hvort sem var í daglegum kennslu-
störfum eða félagsstörfunum.
Lífshamingjuna og stóm ástina
hitti faðir minn á dansleik í Kennara-
skólanum. Foreldrar mínir hófu bú-
skap á Finnbogastöðum í Ámes-
hreppi, þar sem þau dvöldu fyrstu sex
árin. Börnin vom boðin velkomin í
heiminn hvert af öðm uns þau vom
orðin sex. Fjölskyldan var þá flutt
suður og lífsbaráttan í algleymingi.
Heimilisfaðirinn Jóhannes Péturs-
son bar hag fjölskyldunnar mjög fyrir
bijósti. Honum nægði ekki að eiga
rétt til hnífs og skeiðar fyrir marga
munna, enda þótt laun kennarans
dygðu vart til þess eins. Af mikilli elju
og dugnaði, þar sem oftsinnis starfaði
hann á þrennum vettvangi, tókst hon-
um að koma þaki yfir fjölskylduna,
fyrst í Álfheimunum og síðar í Hraun-
bæ 77.
Sem faðir var hann afar umhyggju-
samur og nærgætinn. Hann beitti
okkur börnin aga án þess að við tækj-
um eftir með því að höfða til skynsemi
okkar og gildismats sem hann átti svo
ríkan þátt í að móta. Á síðari áram
metur maður enn frekar en fyrr það
ástríki og öryggi sem okkur hlotnað-
ist í æsku og njótum enn góðs af.
Afinn Jóhannes fylgdist af miklum
áhuga með barnabömum, uppvexti
þeirra og skólagöngu, þótt stundum
væri það úr fjarlægð. Fátt gladdi
hann meira en góður árangur afa-
barnanna í stóra eða smáu og hann
hrósaði þeim í hástert þegar þau
komu og sögðu honum frá afrekum
sínum. I þeim sá hann tilganginn og
verðlaunin fyrir lífsbaráttuna.
Margar myndir líða fyrir hugskots-
sjónum þegar ég kveð föður minn.
Sem lítill pjakkur laumaðist ég ásamt
vinkonu minni um borð í trilluna hjá
pabba sem var að sækja stórt reka-
viðartré út með víkinni. Fjögurra ára
man ég þegar við fluttum að norðan
og sigldum með strandferðaskipinu
suður. Ein myndin er af föður mínum
sjúkum af heilahimnubólgu heima á
Sundlaugaveginum. Þá var gengið
hljótt um. Ég man eftir honum þegar
hann kemur gangandi úr Álfheimun-
um eftir langan vinnudag við nýju
íbúðina. Ég man jiegar hann var að
lesa fyrir okkur Islendingasögurnar
undii’ svefninn. Ég man þegar hann
var að segja mér til við mótarifið. Ég
man þegar hann vai’ að byggja eigin
höndum í Hraunbænum. Ég man eft-
ir honum umvöfðum fjölskyldunni í
jólaboðunum. Égman.
Far þú í Guðs friði, faðir minn.
Bjöm.
Ég lít til baka um meira en hálfa
öld. Ungt fólk er að búa sig undir ævi-
starf, sem væntanlega yrði nokkrir
áratugir, ef guð lofaði. Þetta fólk ætl-
aði allt að uppfræða æskulýð landsins
og gekk að því með ákveðnum huga.
Ekkert annað starf kom helst til
greina. Vitað var þó, að ekki lokkuðu
launakjörin. En sama var, þama lá
ævistarfið framundan.
Við vomm 27 sem fengum skírteini
um kennarapróf í hendur hinn 28. maí
1949. Nú era 9 fallin frá, þar af þrír á
þessu ári. Sá, sem síðast hvarf af
sjónarsviðinu, hafði lengi verið sjúkur
maður. Við sem höfðum af honum
spurnir bjuggumst við andlátinu
miklu fyrr.
Jóhannes Pétursson var Stranda-
maður og starfaði þar sem skólastjóri
við heimavistarskóla um skeið eftir
kennarapróf. Annars var hann kenn-
ari í Reykjavík upp frá því til starf-
sloka. Hann var farsæll kennari og
sinnti einnig félagsmálum á vegum
kennarasamtaka. Jóhannes var um-
sjónarmaður bekkjar okkar í Kenn-
araskóla Islands, og fórst það vel úr
hendi. Honum var treystandi. Það
segir nokkuð. Nokkuð var hann dul-
ur, en bros hans var heilt og hand-
taíáð hlýtt.
Eitt sinn sagði ég þetta um Jó-
hannes:
Og Jóhannes er kempa kná
íKennarasambandi.
Ogþaðereiaðþviaðgá:
hannþykirstyðjandi.
Já, hann Jóhannes var traustur
maður, sem ánægja er að minnast.
Ég þakka honum kynnin öll og bið
honum blessunar á nýjum leiðum.
Ástvinum hans votta ég samúð við
leiðarlokin.
Auðunn Bragi Sveinsson.

Vesturhlíð 2
Fossvogi
Sími 551 1266
www.utfor.is
Þegar andlát
ber að höndum
Önnumst alla þætti útfararinnar.
Við Útfararstofu kirkjugarð-
anna starfa nú 14 manns
með áratuga reynslu við
útfaraþjónustu. Stærsta
útfararþjónusta landsins
með þjónustu allan
'-b
7
sólarhringinn.
Prestur
Kistulagning
Kirkja
Legstaður
Kistur og krossar
Sálmaskrá
Val á tónlistafólki
Kistuskreytingar
Dánarvottorð
Erfidrykkja

UTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA EHF.
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
BERTHA KARLSDÓTTIR,
Suðurhólum 18,
Reykjavfk,
verður jarðsungin frá Fella- og Hólakirkju
föstudaginn 15. september kl. 13.30.
Markús Örn Antonsson, Steinunn Ármannsdóttir,
Karl Magnússon, Vigdís Guðmundsdóttir,
Guðrún Magnúsdóttir, Óskar Sigurðsson,
Erla Kristín Magnúsdóttir, Halldór Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Eiginmaöur minn, faöir okkar, tengdafaðir og
afi,
BALDVIN H.G. NJÁLSSON,
Garði,
andaðist á Landspítalanum, deild 11e, þriðju-
daginn 12. september.
Jarðarförin fer fram frá Útskálakirkju laugar-
daginn 16. september kl. 14.00.
Þorbjörg Bergsdóttir
og aðrir aðstandendur.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
KRISTINN GUÐBRANDSSON
forstjóri,
Smárarima 108,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju föstu-
daginn 15. september kl. 13.30.
Bióm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en
þeim, sem vilja minnast hans, er bent á Krabbameinsfélagið.
Þórarinn Kristinsson,
Kristinn Kristinsson, Sigríður Gunnarsdóttir,
Sigurður Þór Kristjánsson, Ágústa Lárusdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vin-
arhug við andlát og útför mannsins míns,
BJÖRNS SIGURÐSSONAR,
Lindasíðu 2,
Akureyri,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Seli mánudag-
inn 4. september. Sérstakar þakkir til lækna
og hjúkrunarfólks á Kristnesspítala og í Seli,
fyrir frábæra umönnun I veikindum hans á
liðnum árum.
Einnig þakkir til ættingja og vina fyrir ómetanlega aðstoð.
Guð blessi ykkur öll.
Hrafnhildur Flosadóttir.
t
Innilegar þakkir til ykkar allra fyrir auðsýnda
samúð við andlát og útför okkar ástkæru,
STEFANÍU SIGURVEIGAR
SIGURÐARDÓTTUR,
Háaleitisbraut 115,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks deildar 11E
á Landspítalanum við Hringbraut.
Sigurður Ragnarsson,
Guðmundur Ólason,
Guðrún Ólöf Guðmundsdóttir,
Kristján Bjarni Guðmundsson,
Salvar Finnbogi Guðmundsson,
Vignir Guðmundsson,
Bjarney Jónína Bergsdóttir,
Örn Sveinbjarnarson,
Helga Einarsdóttir,
Jóna Magnúsdóttir,
Anna Málfríður Jónsdóttir.
Lokað
f dag milli kl. 13.00 og 16.00 vegna jarðarfarar SJAFNAR
SIGURJÓNSDÓTTUR.
Hjá Báru,
Hverfisgötu 50.
4