Morgunblaðið - 12.11.2000, Side 48

SUNNUDAGUR 12. NÓVEMBER 2000
MORGUNBLAÐIÐ
4£
Dýraglens
Hundalíf
Ljóska
Smáfólk
*Æ51SIR,MR.PRINCIPAL..MY
5ISTER FELL ASLEEP SITTIN6
BY THE TELEPHONEPOLE..I PIPN T
LOANT TO WAKE HER UP SO WE
MIS5EP THE SCHOOL BUS..
Já herra skólastjóri. Systir mín
sofnaði upp við súnastaur.
Ég vildi ekki vekja hana svo
við misstum af skólabílnum.
I SUPP05E IT'5 THE SORT
OF THIN6 THAT COULP
HAPPEN TO ANYONE... IT
NEVER HAPPENEP TO YOU ?
Ég geri ráð fyrir að svona nokkuð
geti komið fyrir hvern sem er.
Ha, hefur þetta ekki komið fyrir þig
„Herra óskeikull."
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329
Morgunblaðið/Einar Falur
Kross í vegarkanti í Suður-Frakklandi.
Fækkum
slysum - eflum
vitund
Frá Grétari Þór Guðjónssyni:
TILKYNNINGAR um banaslys í
umferðinni heyrast alltof oft í frétt-
um og oftar en ekki eru þar ung-
menni sem falla í valinn. Sorglegt er
það, en hjá okkur sem tengjumst
þessum slysum ekki persónulega
gleymast þau fljótlega, sem þau
eiga alls ekki að gera. Alvarleg slys
eiga að mínu áliti að breyta hugar-
fari ökumanna og fá þá til að hugsa
hvað ég geti gert til þess að bæta
minn akstursmáta á vegum lands-
ins. Sjálfur er ég enginn engill í um-
ferðinni, en tel mig samt þokkalega
meðvitaðan um ábyrgð mína þegar
ég ek bíl.
I grein Morgunblaðsins 1. nóvem-
ber sl. segja Þórhallur Ólafsson og
Óli H. Þórðarson hjá umferðarráði
að krafa almennings í dag sé að
enginn látist í umferðinni eða slasist
alvarlega, sem og er langtíma-
markmið umferðarráðs og umferð-
aröryggisáætlunar og stjórnvalda.
Til að þetta takist þurfa allir að
leggjast á eitt, stjórnvöld, fyrirtæki,
stofnanir og síðast en ekki síst veg-
farendur. Eg er eimitt vegfarandi
og mig langar að koma með hug-
mynd sem ég tel að myndi án vafa
vekja umtal. Þannig er að ég var á
ferð um Nýja-Sjáland árið 1991 og
sá mikið af hvítum krossum með-
fram vegum. Þegar ég fór að for-
vitnast um þessa krossa var mér
sagt að þeir væru til minningar um
vegfarendur sem látið höfðu lífíð í
hörmulegum slysum. Mátti þama
sjá misstóra krossa og táknaði það
aldur fórnarlamba slysanna. Ég
dvaldi stuttan tíma í þessu landi, en
enn þann dag í dag er mér hugsað
til þeirra, 9 árum seinna.
Mörgum sem lesa þetta finnst
það kannski ekki við hæfi að setja
niður hvíta krossa vítt og breitt um
landið, en er það frekar við hæfi að
heyra enn eina fréttina um alvarlegt
slys? Nei, ég held ekki. Ég sé til
dæmis fyrir mér að gmnnskólabörn
séu fengin til að smíða krossa um
allt land í sínum skólum og koma
þar smíðakennarar sterklega til
greina sem aðstoðai-menn. Nú svo
strax þegar frost fer úr jörðu væri
tilvalið að koma þessum krossum
fyrir á þeim stöðum þar sem bana-
slys hefur orðið og treysti ég því að
Vegagerðin taki því með opnum
huga, þar sem vegakerfið er þeiira.
Umferðarslys em ekki fréttir,
þau era slæmar fréttir.
Tökum þess háttar fréttir úr um-
ferð, endanlega.
Um leið og ég enda þessa grein
hvet ég aðra sem hafa einhverja
hugmynd um bætta umferðarmenn-
ingu að koma henni á framfæri.
Komið heil heim,
GRÉTAR ÞÓR GUÐJÓNSSON,
Félagi í Stanz-hópnum,
Laugavegi 178, Reykjavík.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Peir sem afhenda blaðinu efni
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.