Skírnir - 01.01.1830, Blaðsíða 4

f>ess er getiS seinast í fyrra, aB hvorutveggi
hefðu raikinn liðsbúnað Rflssar og Tyrkjar; var
J>ess og getið til, að stríðið mundi byrja snemma
í mají mánuði, en pað varð eigi til muna fyrri
enn seinast í sama mánuði, vegna íllra vega og
vatnavaita, ok bar annað til tíðinda fyrri. j>að
er siður allra siðaðra konúnga, að j>eir senda
sendiherra livörr tii annars hirðar. Ega j>essir
sendiherrar að frambera öll eyrindi síns kon-
úngs fram fyrir {>ann konúng, sem {>eir eru
með, og s. frv. Slíkan sendiherra sendi Rflssa-
keisari til hirðar Persa-konúngs, eptir að friðr
var ákominn; en skríllinn í höfuðborginni Teher-
an reðist að húsi hans, og drap hann og alla ]>á
sem með hönum voru, nema prjá, sem gátu forð-
að sér. Konúngr (Shahen) varð óttasleginn, og
aetlaði að Rflssar mundu hefna þessa íllvirkis
grimmiliga; sendi hann {>á til keisarans, og hauS
hönum slíkar bætr, sem hann vildi kjósa. Nikulás
keisari kvaðst eigi hafa vilja adrar bætr enn {>ær,
að konúngr skyldi senda einhvörn prins af sinni
aett á sinn fund til Pétrsborgar. Konúngr hét
þessu, en sendi {>ó áðr sendiherra til soldáns í
Miklagarði, að tala um sambönd vi<5 hann móti
Rússum. Tyrkjar urðu {>ví fegnir, en {>ó varð eigi
af samböndum. Sonarsonur Persakonúngs en sonur
Abbas Mirza fór til Pétrsborgar í sumar, og var
hönum tekið {>ar mcö hinnm mestu virðíngum og
yfirlæti. Afsakaði hann íllvirki Persa, ok mælti
til vináttu fyrir hönd afa síns. Keisarinn tók
hvörutveggju vel. Fór hann síðan heimleiðis og
þókti för Uans hafa orðið hin virðugligasta.