Skírnir - 01.01.1830, Blaðsíða 62
eigi vita þa8 fyrirfram. AnnaTstaSar i ríkinu
sýndu þegnar konúngsins á margan hátt, að þeir
tæki hjartanligan þátt í gleíi hans; eg yrði her
oflángt frá því að segja. Skrælíngjarnir í Græn-
landi skrifuðu konúngi svolátandi bref.
„Um Friðrik enn Sjötta, sem ber kærleika
til manneskjanna (Grænlendínganna), höfum ver
heyrt getið, og um hans næstu drottníng Maríu,
og um hans dóttur Vilhelmínu og hennar mann
Friðrik, og um hans dóttur Karólinu og hennar
mann Ferdfnand. Við þetta glöddu sig allar
manneskjur í Góðuhöfn í sumar. Vor hjörtu
gleðjast við þær gjafir, sem vor ypparligi konúngr
gefr okkr sjálfr í manneskjanna (Grænlendíng-
anna) landi. Sá háleiti herra veitir oss gleði, og
þar þessi háleiti herra er einnegin ósköp góðr við
manneskjurnar, höfum ver allt hvað oss er hag-
kvæmt. Allar konur og allir menn eru þessvegna
hneigð til að hlýða, þegar sá háleiti herra býðr
eitthvað skrifliga her uppi hjá oss. Vfer skrifum
með hreinskilnum lijörtum, því hinn stóri herra
verndar oss og lítr til vor. Hann gerir oss ekk-
ért íllt. Einnegin þær manneskjur, sem hafa
ferðazt á burt, eru mikið þakklátar, því þeirra
heimamenn gleðja sig. O að þér mættuð skilja
þetta bréf frá mahneskjunum !
þér (konúngrinn og hans hús) lifið í allra-
hæstu velgengni! þar þér hatið stóran kærleika
innbyrðis, gleðjum vér oss ósköp yíir yðr, og
vottum yðr vort þakklæti. þér skemtið yðr í
sambúð!
Guð og Jesús sjái til yðar, þau tvennu