Skírnir - 01.01.1830, Blaðsíða 38

Iif5i, og hafÖi þa5 veriÖ þar í 5 dægr. [>a5 var
11 mánaöa garaalt.
Drottníngin Maria Jtisepa Amalia Maxírailí-
áns dóttir, prins af Saxlandi, andaöist þann 17.
niají; hdn var 3Öja kona Ferdinands konúngs
eus áttunda, er nú sitr aö riki á Spáni. Sumir
segja að guörækni hennar liafi oröiö henni a5
nieini, [ivi hún liafi gengiö berfætt til bænagjöröar
við Mariu I fkneski í kyrkju einni, en vott liafa
veriö á jöröu, svo kulda hali aÖ lienni slegiö,
[>araf hafi orsakazt sótt, sú er hana leiddi til
hana. Múnkar og annar kennilýör sendu eptir
helgra manna beinum og öörum helgum dómum
í allar áttir, en þaö kom fyrir ekki. Konúngrinn
bar sig hörmuliga eptir konu sína, því aÖ hún
var á bczta aldri; en kennilýðrinn og aðrir öld-
úngar rikisins báðu hann inniliga aö bera sig
vel, og leita ser kvonfángs aptr sem skjótast.
Konúngr tók því vel, og bað hann konúngsdóttur
frá Neapel sér til handa. Var því ráði vel tekið,
og fylgðust konúngr og drottníng með dóttur
sinni til Spánar. Drakk Fcrdínand konúngr brull-
aup sitt til hcnnar í vetr með mikilli viðhöfn,
og unir nú vel hag sfnum.
J>ess er getið í fyrra, að spanska stjórnin
mnndi hafa í hyggju, að ná aptr eignum sínum
í Ameríku. J>etta kom fram. Hershöfðínginn
Barradas var sendr af stað með skipalið og land-
her. Skyldi hann fara á skipum frá eyunni Kúba
(er liggr úti fyrir Miðamerfku), þegar hönum
þækli hentast, og ráða til uppgaungu. Barradas
gerði eins og fyrir hann var lagt; hann komst