Skírnir - 01.01.1830, Blaðsíða 23

23
öðrum góSum tilutum regua stríðsins. LærBir
menn fóru með livörutveggi hernura, og fundu
[ieir margt markvert, hæði baekr og aðrar forn-
aldarmenjar. Sá nafnfrægi náttúruspekingr Húm-
boldt, tók sfer ferð á hendr til Síberíu eptir til-
inælum keisarans. ■ Fann hann þar gull og silfr-
námur og diamantsteina, og keinr það Rússum i
góðar þarfir. Ilúmboldt þág miklar virðíngar af
keisaranum, þegar hann koin aptr. Allt annað
fór fram í Garðaríki eins og friðr væri. Voru
síki (kanalar) grafin, og herskip smíðuð, og önn1-
ur kostnaðarsöin fyrirtæki af tiendi leyst.
Keisarinn sjálfr ferðaðist til Polínalands með
drottniugu sinni í mají mánuði, og voru þau krýnd
þar bæði með mikilli viðhöfn þann 26. mají.
Eptir það fóru þau til Berlínar til fundar við
Praussakonúng, föður liennar, og varð þar mik-
ill fagnaðar-fuudr. Konúngr vissi eigi af því,
að keisarinn mundi koma með drottningu sinni,
fyrri enn haun stfe útúr vagniuum, og má geta
nærri, að hann inuui hafa orðið höuuin feginu.
Sú ótieppni vildi til snemma í vetr, að keis-
arinii sJasaði sig, og lell i þúngan sjúkdóm.
Svo bar til eina nótt, að hann lieyrði dink nokkurn
inni í svefnhúsi barua sinna, hönum varð biltvið,
og stfe úr rekkju, og ætlaði að fara inn til barna
sinna, sem tiðast, og vita hvað um væri; fór
hann liratt, og misti þvi fótanna á marmaragólf-
inu; ffell hann á höfuðið, og var það raikið fall.
Lá kcisariun þúngt um nokkurn tima, því kulda
hafði slegið að hönum uin leið, en liönum batn-
aöi skjótt aptr, og urðu mcnn því fcgnir. Dínkr-