Skírnir - 01.01.1830, Blaðsíða 64
— 64
frægi íslendíngavinr, EtazráS og Prófessor Eng-
elstoft; annar sá nafntogatSi grasameistari Dr.
N. Wallich, forstjóri grasagarSsins í Kalkuttu á
Indíalandi. Alls voru þeir 34. 62 fengu danne-
brogsmannanna heiörsmerki, sem ekki hófSu þegiS
nein heiörsmerki áör. 5 af þeim voru íslenzkir;
voru þaÖ þeir Sigfús Jónsson Hreppstjóri í
Norðramtinu, Eirikr Vigfússon Ilreppstjóri og
forlíkunarmaðr, þór (þórör?) Jónsson Hreppstjóri
í Suðramtinu, Björn Gottskálksson og Einar Olafs-
son, bájir í Dalasýslu. 5 fengu Kammerherra-
1 vkilinn; 10 uröu KonferenzráÖ; 18 urðu Etaz-
ráÖ; 27 urðu Jústizráð; einn af þeim var assessór
í hinum íslenzka landsyfirretti Bjarni Thóraren-
sen; margir uröu KansellíráÖ, og aÖrir fengu »
aÖrar nafnbætr.
þann 5. október fóru konúngr og drottníng
frá sumarbústaö sínum á FriÖriksbergi, heim til
borgarinnar. Var heimför sú miklu hátíöligri og
vegligri enn ella, vegna nýu brúöhjónanna, er nú
heidu sína innreiÖ í borgina. Stríðsmönnum
var raðaÖ niör á tvær hendr á öllum þeim stræt-
um borgarinnar, sem prósessíónin átti að fara í
gegnum, og út til heiörsstyttunnar *) fyrir utan
vestrport. Konúngr og drottníng og prinsarnir
«g,prinsessurnar óku í skinandi vögnum með 6
hestum fyrir, en þenari einn reið fyrir hesti
þeim, er dansaöi eptir hljóðfæraslættinum. Blómst-
rum var stráö á vegiun. FólkiÖ dreif að öllu-
*) Hún var reist til heiírs vií Kristján konúng enn
7. fyrir það hann létti ánauíinni af bændum.