Skírnir - 01.01.1880, Side 2

2
INNGANGSORÐ.
nýtt bandalag viö Austurríki og Ungverjaland, og virða menn svo,
og þá ekki síst Rússar, aS þetta sje ráSiS eigi aS eins almennum
fri&i til tryggingar eSa til atíylgis gegn áleitni annara, hvaSan sem
koma kynni, heldur og sjerílagi til aS stemma stiga f'yrir yfirgangi og
ráSríki Rússlands þar eystra. Á meSan menn gtuna Rússa um
slikar hugleiSingar, og á meSan þjóSverjar og fleiri ugga, aS
Frakkar sæti færi til hefnda undir eins og þýzkaland kemst í
ófrib viS eitthvert stórveldanna, og ætti svo viS fleirum aS sjá í
senn, má þó helzt kalla, aS f'riSarger&in í Berlín sje framar til
bráSabirgSa enn til aldartryggSa friSi og griSum þjóSanna. Um
J>aS bil er vjer byrjuSum frjettasöguna, þótti ekki vænlegar horfa
enn fyr um friSinn, er þaS frjettist frá J>ýzkalandi, aS Bismarck
hafSi boriS upp þau nýmæli fyrir sambandsráSinu, aS auka sam-
bandsherinn um hjerumbil 30,000 manna, og fært þaS til ástæSu
fyrir frumvarpinu, aS nágrannar þjóSverja stæSu vígbúnir meS
ofurefli liSs. Sumum varS heldur hverft viS, einkanlega Rússum
og Frökkum, og blöS þeirra tóku svo á málinu, aS þegar Bis-
marck ljeti, sem sjer stæSi ótti af öSrum, þá væru þaS einmitt
þeir, sem þyrftu hann aS óttast. I ritlingum og blöSum hafa
foringjar þjóbverja rannsakaS og gert grein fyrir, hvaS þeir mættu
ætla sjer, og hvernig vörnum þeirra og liSsafla væri háttaS, ef
þeir ættu viS öSrum hvorum eSa hvorumtveggju aS sjá, Rússum
og Frökkum. þeir sem minnast um leiS á sambandiS viS
Austurríki, tala borginmannlega, og segja þaS þeim stórveldum
sjálfrátt aS setja hvert þaS ríki aptur, sem ófriS vill hefja, og
þau hafi íulla burSi til aS láta þá fara hina verstu för, sem á
þau vilja leita, þó fieiri beinist til. þaS er vonanda, aS hjer
rökkvi ekki til regns í lopti, enda hafa menn ávallt sagt, aS
þeir írændur, Alexander keisari og Vilhjálmur keisari, mundu
aldri láta neitt skilja sína vináttu, og miklu meira mundi þurfa
til ófriSar meS ríkjum þeirra enn þaS, sem hefir átt sjer staS
all-lengi, aS dagblöS þeirra hafa staSiS í ádeilum og dylgju-
miklum uppljósti. HvaS Frakka snertir, þá er þaS satt, aS þeir
hafa kostaS mesta kapps um aS efla her sinn og landvarnir, en
þeir segjast eiga enn mjög langt í land meS hvorttveggja, og
taka þaS fram iSuglega, aS ekkert óráS gæti or&iS Frakklandi