Skírnir - 01.01.1880, Síða 17

ENGLAND.
17
— en hann bar þaí), aS Jakúb Khan heföi bæbi veriS i ráSum og
vitorði meS oddvitum hennar. í miSjum desember höfSu Eng-
lendingar tekiS bjerumbil hundrab manna af lífi í hegningar
skyni fyrir morSin 3. september og morð særðra manna af liði
þeirra, annaðhvort á vígvelli eða í flutningum. J>eir áttu þó þá
eptir hörðustu skorpuna. Roberts hershöfðingi sat með nokkurn
hluta hersins bjá þorpi einu sem Sjerpúr heitir, eigi langt frá
höfuðborginni, og víggyrti rammlega þessa herstöð sína. J>að
kom honum líka í beztu þarfir, því rjett fyrir jólin (23. des.)
dreif hjer að ógrynni liðs, sem uppreisnarforingjarnir höfðu saman
dregið — eptir sumum sögnum allt að 50—60 þúsundum manua.
Rjett um það að áhlanpin byrjuðu, kom sá hershöfðingi, sem
Gough heitir, til liðs við Roberts með sína herdeild. Afganar
sóttu hjer bæði fast og ákaft, en urðu braktir frá hvað eptir
annað. Undir kveldið lögðu flestar sveitir Afgana á flótta, og
þá Ijet Roberts allt riddaraliðið þeysa á eptir þeim, og varð
mannfallið þá hið ógurlegasta í þeirra liði. J>að er sagt, að
þeir hafi látið allt að 3000 manna i bardaganum. Manntjón
Englendinga var lítið eða sem ekki að telja. Á affangadaginn
hjeldu þeir aptur inn í höfudborgina og settu lið á vörð í aðal-
kastalann (Baia Hissar) og þar er það að svo komnu. J>eir
hafa líka her á verði í ölluro enum meiri borgum landsins
(Peschawer, Kandahar, Gandamak) og ætla sjer að halda þeirri
gæzlu, þar til er þeir hafa skipað svo fyrir um landstjórnina,
og sett fyrir hana svo dyggan og hollan höfðingja, að þeim þykir
við mega hlíta. Emírnum (Jakúbi) trúa þeir hvorki til dreng-
skapar nje dugnaðar, og því hafa þeir sent hann suður á Ind-
land og hafa hann þar í varðhaldi. Af sögum hans hafa þeir
fengið að vita, að Rússar höfðu gert föðurinn (Shír Alí) sjer
svo þægau og leiðitaman, að han fór því einu fram sem þeir
vildu og bu^u, og það var beint að þeirra ráðum, að hann
synjaði Englendingum að halda erindreka í Kabúl. Englendingum
þykir fullsannað, að Rússar hafi bæði eggjað Shír Alí til stórræða
og eflt hann til þeirra. Her bans var svo fjölskipaður, vopna-
birgðirnar stórtækilegar, kastalarnir miklir og rammlegir, að
tekjur landsins mundu ekki hafa hrokkið til slíks kostnaðar, þó
Skírnir 1880. 2