Skírnir - 01.01.1880, Qupperneq 54

54
ÍTALÍA.
er kristiö, aS minnsta kosti aS nafninu til, þó hjer gæti kristinna
siða miSur enn skyldi. En slíkt má um fleiri segja.
J>ó Garíbaldí sje nú nær því 73 ára gamall, hefir hann kvongazt
aptur fyrir ekki allslöngu oa gengiS aS eiga Já konu, sem honum
hefir lengi JjónaS og stýrt búi hans. Orsökin en annars sögS
sú, aS hann vildi ekki láta þau hörn vera utan erfSa, sem hann
hefir viS henni eignazt.
Greifakona ein, Lambertíní aS nafni, hefir lengi átt mikiS
erfSamál í sókn, enn hún hefir fært sönnur fyrir, aS hún væri
dóttir Antoneliís kardínála, sem opt hefir veriS nefndur í J>essu
riti. BróSursynir kardínálans vörSu henni arfinn, og báru hjer
bæSi sigur og mikinn feng úr býtum, því dómurinn hinsti og
æzti kvaS hana eigi aS eins óskilgetna, en borpa í sárustu mein-
bugum í gegn «GuSs rjettin.
Mannslát. I fyrra hluta ágústmánaSar dó einn af enum
dyggustu fylgiiiSum Garíbaldís; þaS var Fra (= frater, bróSir)
Pantaleo, sem ó ungum aldri komst i GrábræSra tölu (fæddur
1835). Hann var gerSur aS kennara í heimspeki viS klerka-
skólann í Palermó, en honum var brátt visaS úr því embætti
fyrir villukenningar. Undir eins og ókyrrt tók aS verSa á Sikiley
1860, varS hann hvatamaSur uppreisnarinnar, sem konungsiiSinu
tókst aS bæla niSur 4. apríl J>. á. Eptir þaS fór hann í grá-
bræSrabúning sinn og gekk bæja á milli ó landsbygSinni, bar
kross í hendi sjer og flutti eggingartölur fyrir fólkinu. Hann baS
menn fyrir GuSs sakir taka til vopna sinna og hrekja aSra eins
bófa frá völdunum og Búrboningar væru. I maímánuSi kom Garí-
baldí til eyjarinnar og gekk hann þegar í liS meS honum, og
gegndi síSan hvoratveggja, tíSasöngum og vopnamessunum. Hann
fylgdi Garíbaldí til meginlandsins, þegar Sikiley var unnin, og
seinna var hann meS honum í bardögunum viS Asprómente 1862,
og aptur bæSi í Týról 1866 og viS Mentana 1867, þegar Garí-
baldí sótti suSur til Róms. SíSast var bann og i liSi hans á
Frakklandi 1870, og var þá flokksforingi (major).