Skírnir - 01.01.1880, Síða 101

RÚSSLAND.
101
karls eins og kerlingar all-langt frá borginni fannst hiS mesta,
eSa 1,066,000 rúflna, en þau höfSu látiS ginnast af ríflegum
mútum til viStöku og geymslu. I öSru húsi fundust í kjallaranum
480,000 rúflna, en þar bjó ein hefSarmær, bæSi ung og fögur,
en hún var í vitorSi meS þeim sem verkiS unnu og í sambandi
<■ níhílista». ASalforsprakkinn var mannvirkjameistari, Saschka aS
nafni, og var son eins af liershöfSingjum keisarans. Auk meyjar-
innar sem nefnd var, voru ymsir aSrir í vitorSi meS honum og
á meSal þeirra barónsfrú ein, sem hjet Helena Rossikoff, og tvær
stúlkur aSrar; en önnur þeirra var líka dóttir eins enna æztu
foringja hersins. Auk fleiri komu þær allar fyrir dóm og svör-
uSu öllu svo ljett og einarSlega, sem þær hefSu stuSt og vitaS
meS sjer hiS bezta verk. En hvar mannvirkjameistarinn var
niSur kominn, þaS þóttist enginn vita, og til hans hefir aldri
spurzt síSan. Mönnum leikur aS eins grunur á, aS maSurinn
hafi veriS sá hinn sami, sem rjeS gangagreptinum í Moskófu, en
sje svo, þá hefir þaS ekki veriS sá sem Hartmann nefndist og
getiS er um í Frakklandsþætti, því Rússar munu hafa sent þá
menn til Parísar sem þekktu Saschka, en orS mundi á hafa veriS
haft, ef þeir hefSu sjeS þar þjófinn frá Cherson. Vjer gátum
þess í fyrra, aS sá maSur var handtekinu, sem ók morSingja
Mesenzeffs (sbr. >.Skírni» 1879, 116. bls.) undan, og hefir hann
síSan veriS í varShaldi og fyrir dómprófum og ymsir fleiri, sem
viS þetta verk þóttu vera bendlaSir, eSa þá annaS, sem «níhí-
listum» var eignaS. J>aS vjer vitum, þá hefir löggæzlustjórnin
ekki náS í morSingjann sjálían, og oss hefir ekki orSiS kunnugt
um, hvaS satt hefir veriS í framhurSi vagnmannsins, sem getiS
var um í fyrra. Dómur var uppkveSinn á sökum þessara manna
í lok maímánaSar þ. á., en sú var þyngst, er á akmanninn var
borin og var látin sæta lífláti, en keisarinn vægSi svo, aS í staS
þess kom æfilöng betrunarvinna. Mönnum þótti þaS þó roark-
verSast um saksóknina, aS hjer var sá maSur ákærSur og viS
morSsökina riSinn, sem minnstar líkur þóttu til, en þaS var
læknir, Weimar aS nafni, doktor aS nafnbót og í mestu hávegum
hafSur af Constantín keisarabróSur og fleira stórmenni. Hann
hafSi og þegiS orSusæradir fyrir dugnaS sinn og hugrakklega