Skírnir - 01.01.1880, Qupperneq 108

108
RÚMENÍA.
þá þeir GySingar til greina, sem reiknast meSal innborinna
manna og fyr var getiS, og hafa mestmegnis bólfestu sínu í Vala-
kíinu. þetta mótti þykja vænleg byrjun, enda er nú þeim harma-
gráti linnt, sem til GySinga hefir lengi mátt heyra frá Rúmeníu,
og menn ætla, aS þah muni þó betur gefast, sem jþingiS hefir
ráhiS um þetta mál, en ef umskiptin hefSu orBiS skjótari, sem
sáttmálinn í Berlin (44. grein hans) gerbi ráB fyrir.
Vjer höfum kallab höfbingja Rúmena (Karl af Hohenzollern)
«jarl» af því vjer fundum ekki annaS nafn hentara. J>aS átti,
ef til vill, þá betur viS, er hann var lýSskyldur Soldáni, og
kallaSist «hospodar» (af Tyrkjum), en nú er hann jafnast nefndur
«fursti» og landiS «furstadæmi», eSa «furstadæmin» (o: Moldá
og ValakíiS). þetta nýja ríki er viSáttumikiÖ og íbúar þess eru
meira en 4 millíónir aS tölu, og því leikur orS á, a8 bæSi jarli
og ráSherrum hans og fleirum böfSingjum landsins þyki betur
hlýSa aS auka tignarnafn hans og gera hann aS konungi. þaS
ber og til, aS forfeSur sumra höfbingja þar í landi bafa fyrrum
veriS jarlar, og eru því ekki enn allsvel ánægSir meS, at útlendur
maSur skuli hafa hlotiS þau völd, sem innbornum manni hefSu
helzt átt til handa ab bera, og allmargir af landslýSnum taka
undir þann kur þeirra. En menn ætla, aS slíku mundi slá í
þögn, ef hinum konungkynjaSa höfSingja þeirra yrSi gefiS kon-
ungsnafniS, og land þeirra kæmist í tölu hefSarríkja eSa tignarríkja
vorrar álfu. í marzmánuSi þ. á. ferSaSist Bratianó, stjórnarfor-
setinn, til Vínar og Berlínar, og var þaS á orSi haft, ab erindi
hans hefSi veriS aS kanna þar hugi manna og vita, hvernig undir
þetta mál mundi þar tekiS. Til Berlínar átti hann reyndar brýnt
erindi, því Prússar eSa rjettara þjóSverjar höfSu sent mótmæla-
skeyti til Búkúrest, þegar þing Rúmena fór framá, aS landsbúar
eSa ríkiS skyldu kaupa járnbrautir landsins, og þeim skyldi stýrt
eSa þeirra málum frá Búkúrest og ekki frá Berlín, sem veriS
hefir hingaS til. En þaS eru prússneskir menn, sem hafa lagt
þær og eiga þær nú aS öllu leyti. Sbr. annars «Skírni» 1872,
133 -34 bls. Sje þaS rjett, sem áSur var sagt um erindi Bra-
tianós, þá eru þeir agnúar á því máli, aS jarlinn á sjer engan