Skírnir - 01.01.1880, Qupperneq 145

NOREGUR.
145
ekki annað enn þýSingar — aS vjer ekki segjuin orSasveigingar —
þeirra manna sem svo standa að, og aS hinir hafa sína skilning
og skýringar bæSi á ávörpunum og ríkislagagreininni. — því
verSur ekki neitaS, aS hjer er komiS í bága meS þingi og stjórn,
og annaS verSur ekki sjeS, enn aS hvorutveggju ætli aS halda málinu
til kapps og íullra úrslita, en þar til heyrir, aS óSalsþingiS stefni
ráSherrunum fyrir ríkisdóm. Hann samanstendur í Noregi af
lögþinginu (28 mönnum) og æzta dómi; í honum 11 dómendur.
AS því sem ráSa má af skapferli frænda vorra í Noregi, eSa af
glöggvi þeirra og grandgæfni til lagagreiningar, þá má helzt viS þvj
búást, aS þeir vilji ekki eiga þetta mál lengur óráSiS eSa hálfkaraS,
enn nauSsyn ber til, og aB þeir hafi svo til þess tekiS, aS þaS
nái fullum og efalausum úrslitum. Af síSustu sögnum mátti ætla,
aS málinu mundi þó ekki verSa fyr skotiS til ríkisdóms, enn
nýjar kosningar hefSu fram fariS, eSa fyr enn 1884, því þá hefSi
stórþingiS kjöriS nýtt lögþing. — 23. júní var gengiS af þingi.
Um járnhrautir NorSmanna má heldur segja, aS þær aukizt
enn aS þeim fjölgi, eSa aS þær sje fram lengdar, sem lagSar
eru, og þá sjerílagi til móts viS járnhrautir Svía. Sd var ein
vegamótsbrautin, sem vígS var 18. júli í fyrra, en hún liggur
frá Frederikshald til Kristjaníu, eSa frá mótstöbinni í Frederiks-
hald viS sænsku járnbrautina frá Gautaborg. Hún er nefnd Smá-
ljena- eSa Dalslands-braut. Fyr varS aS fara í mikinn krók, er
menn fóru á járnbrautum frá Gautaborg til Kristjaníu, eSa í norSur
fyrst til Arbágabrautarinnar og á henni til Kongsvinger, því hjer
mættust brautirnar frá Kristjaníu og Stokkhólmi. En nú hefir
ferSaleiSin milli Kristjaníu og Gautaborgar stytzt um 32 mílur.
Nú koma þeir smemma aS kveldi til Gautaborgar, sem fara um
morguninn frá Kristjaníu. Til þeirrar brautar hefir ríkiS lagt
hálfa aSra millión króna, en Frederikshalds-byggjar hálfa. Hjer
var vigsluhátíSin haldin, og í sömu ferSinni hjelt konungur áfrara
til Kristjaníu og var þar ekki lengi, fyr enn hann tók sig upp
til ferSa um landiS. Fyrst fór hann til Drammen, þaSan upp d
þelamörk og gisti þar á sumum seljabúum í hálendinu, eSa á
fjöllum, en fór siSan til Björgvinar og var þar nokkra daga.
í för meS bonura var Carl sonur hans (hinn þrihji, «hertoginn ^af
Skírnir 1880. 10