Skírnir - 01.01.1880, Qupperneq 155

SVÍMÓÐ.
155
var orðiS á fagnaSarviStökumim í Kaupmannahöfn og í öbrum
borgum. Hann líkti hátíSarfögnubinum á öSrum stöíium vi8 gleSióp
Grikkja, frægingu og sæmdir viS þá menn, sem hefSu sigrazt í
ólympisku leikunum; þar hefSu allir dázt a8 íþróttinni sjálfri
eSa giptu þeirra manna, sem sigrinum fengu aS hrósa, en um
hitt, hvab íþróttin eSa menntin bar í sjer fólgiS, hugsuSu sem
fæstir eSa höfSu á því litlar gætur meSan stóS á sigurfögnuS-
inum. þess vegna kvaS hann sjer af því mesta fögnuS getinn
viS móttökuna í Kaupmannahöfn, er menn hefSu hjer eigi aS eins
tekiS undir sigurhróssfögnuS annara stórhorga, en hefðu sýnt,
aS þeir vildu meta þaS, sem unnizt hefSi á í ferS sinni þjóS-
unum til gagns og farsældar. MeS þessari veizlu var hátíSar-
höldunum lokiS í Kaupmannahöfn, en til Stokkbólms kom Vega
laugardaginn 24. apríl, og mundi fögnuSurinn hjer yfir allt taka,
þaS sem á undan var gengiS. Um leiSarsundin frá höfuSborg-
inni komu 200 skipa á móti heimkomöndum, og var þaS hin
mesta skrúSsigling, meS fánaskrauti og litlogum. þetta var seint
um kveld, og stóSu allar eyjar og strandir í ljóma, og borgin
hiS sama, og meS svo stórkostlegu og ásjálegu móti, aS engir
mundu slíks dæmi. MeS fram öllu farsundinu stóS fólkiS þús-
undum saman, en fagnaSarköllin voru óþrjótandi. A landtöku-
staSnum var mart stórmenni fyrir, þar á meSal borgarstjórnin,
en bjeraSsforinginn flutti þoim Nordenskiöld kveSjuávarp borgar-
manna. Rjett á eptir aS landgangan og viStökurnar fóru fram,
var flugeldum leikiS, fögrum og stórkostlegum. Eptir þaS var
gengiS á konungsfund, og sæmdi konungur þar alla orSugjöfum,
en Nordenskiöld gaf konungur barónsnafn («Friherre») og tók
Palander í tölu eSalmauna; sömu virSing hlutu þeir Oscar Dickson
(í Gautaborg) og Sibir.akoff á Rússlandi, en þeir menn hafa lagt
mest fje fram til siglinga Nordenskiölds, eSa kostaS þær aS
miklu leyti. Daginn á eptir (sunnudag) voru þeir Nordenskiöld
— foringjarnir og allir hans liSar — viS messu í hallarkirkjunni.
Var konungnr þar meS hirS sína, en á eptir messu fór han út
á Vegu og útbýtti þar til allra minnispeningi af silfri, og bauS
svo öllurn samt til veizlu í höll sinni um kveldiS. Oskar kon-
ungur er mesti orSsnillingur, og flutti fagra og snjalla ræSu i