Ársrit presta í Þórsnesþingi - 01.01.1846, Qupperneq 10

10
og alþjóðleg máleím, og vera s>aman einn eða tvo
daga eptir því sem kríngumstæðurnar leyfa.
J>að er fleira gott, enn frá megi segja í fám orð-
um, sem af þessháttar samkomum getur leiðt, þegar
þær framfara með allri þeirri reglu og siðsemi, sem
tilætlun þeirra sambýður. það sem sagt er um sam-
ræður góðra og skynsamra manna, á hér því betur
við, sem fleiri eldri menn og ýngri koma saman;
þegar hugsanir þeirra byrtast í einu, þá upplýsir
hver aðra, og nýu ljósi slær yfir óþekkta eða efa-
sama hluti; æskumennirnir koma með fjörið og á-
kafann, og hinir eldri rneð dýrmæta reynslu og ráð-
deild; hvorutveggja rennur þá svo fagurlega saman
og samþýðast svo vel; hjörtun og hugirnir auðgast
að andlegum fjársjóðum, og verða fúsari á og hæf-
ari til að miðla þeim af auðlegðinni, sem skyldan
býður. Jessháttar samkomur virðast líka ómissandi
með tilliti til þess, að fæstir prestar eiga setu á en-
um næstu alþingum, því þær sporna við því, að þeir
dragist aptur úr tímanum, bæði hvað alþjóðleg mál-
efni snertir, og líka hin, sem viðvíkja embætti þeirra.
Til þess að samkomur þessar gætu farið reglulega
fram, þá ættu prestarnir að búa sig undir þær í tírna,
og ráðgjöra með sér áður, hvaða málefni þeir helst
vilja ræða, og Irvernig öllu skuli á íundinum niður-
skipa, svo timinn eyðist ekki, þegar þángað er kom-
ið, í ráðaleysi og handaskolum. Jessu til undirbún-
ings, ættu þeir að hagnýta veturinn áður, og öðru
hverju skrifast á um þaraðlútandi efni. jtað virðist
oss júní-mánuður vera hentugastur tími til þesshátt-
arfunda; þá eru vegir optast nær orðnir færir; þá er
einsog milli anna fyrir prestum, og þá geta þeir feng-
ið nógan tíma til að senda bænarskrár til alþíngis.
Surnurn þykir september - mánuður einna betst til
jress fallinn.