Ársrit presta í Þórsnesþingi - 01.01.1846, Síða 45

45
að |>að frá nýu sjónarmiði, síst meðan ekki var bú-
ið að koma skattalöggjöfinni, og verðsluninni og at-
vinnuvegum landsins í annað og betra liorf. 3>að
hefði því verið lángtum nær fyrir nefndina, og farið
miklu betur á j)ví, og liaft miklu betri afleiðíngar,
annaðhvort að fallást algjörlega (in terminis)
á frumvarpið, eða ráða frá {)ví með öllu,
heldurenn að fara að ráði sínu einsog hún fór.
Málefni þessu er þannig háttað, að menn gætu
verið að skrifast á og þjarka um það í mörg ár til,
án þess þó að fá leiðt það til lykta eða verða á eitt
sáttir, því alltaf getur risið ágreiníngur útaf því, og
mismunandi atkvræði orðið um það, hvernig gjalda
skuli presti livort einstakt verk, svo bæði sé hann
íhaidinn og borgunin verði [>ó ekki alþýðu tilfinnan-
leg, og ýmislegar ytri kríngumstæður, t. a. m. mis-
jafnt. árferði og misjöfn velmegan fólks, geta sifelt
haldið vöku fyrir þessum ágreiningi.
Jað var því fráleitt, að nefndin skyldi ekki
geta komið sér saman um að faliast öll á eitthvað,
heldur verða sundurþykk og fara á sundrúngu, því
með því kippti hún spurníngu þessari öldúúgis í hið
sama horf, sem hún var í 1829, þegar fyrstvar far-
ið að hreifa við henni; og úr þvi var ekki við að
búast, að meðferð málefnis þessa í nefndinni gæti
orðið annað enn saga þess með breyttum búningi
og atkvæðamun. En — af atkvæðum meirilduta
nefndarinnar er það enn fremur auðsætt, að hann hefur
gjörsamlega misskilið sögu málefnisins og tilætlun
frumvarpsins, með þvi hann hefur reynt til allstað-
ar að draga úr því og mínka það, sem hinir skyn-
sömustu og sanngjörnustu menn höfðu stúngið uppá
til rífkunar kjörum prestannaí.
i) j>e,ta hefur og þrófastur séraHannes Stephensen
sýnt, smbr alþíngistíðinðin bls. 336.