Tímarit - 01.01.1871, Qupperneq 7

7
skjali því, er þeir undirskrifa semvottar, að geta þess,
að skjalið orðrétt hafi verið lesið í áheyrn þeirra fyrir
þeim, er ekki er fær um að skrifa eða lesa, sem og er
boðið í tilskipun 25. septbr. 1850 23. gr., þegar sá, er
ekki er iesandi á skript, gjörir arfieiðslusk-rá. á efnum
sínum. I*ar eð þeir, sem semja sín á milli, eins og
áður er getið, verða að vera myndugir og fullveðja menn,
skal hér stuttlega drepið á ákvarðanir laganna í því efni.
Þegar þess í lögum er krafizt, að menn séu mynd-
ugir og fullveðja, svo að saniningar þeir, er af þeim eru
gjörðir, hafi lagagildi, er það einungis að skilja um
þess konar samninga, er lúta að því að skuldbinda sjálfa
þá eða fjármuni þeirra; og þar af leiðir þá, að eigi er
nauðsynlegt, að sá, er eptir samningi þyggur eðatekur
á móti ýmsum munum að gjöf, sé myndugur, einungis,
að hann hafi náð þeim vitsmunum og aldri, að hann
hafi ráðdeild á því að stað.festa eða ganga að samningn-
um, sem einungis veitir honum gagn og réttindi, með
jáyrði sínu.
í tilliti til myndugleika manna verður að lögum að
greina á milli ómyndugra, myndugra, giptra kvenna, og
ekkna.
Ómyndugir eru karlar og ógiptar konur, sem ekki
hafa náð 18 ára aldri, vitfirringar, og þeir sem af sér-
stökum ástæðum svo sem sakir eyðslusemi eða fávizku
af yfirvaldinu eru gjörðir ómyndugir, sjá D. L. 3—17—1
og opið bréf é.janúar 1861. Slíkir menn geta eigi að
lögum skuldbundið sjálfa sig eðafjármuni sína, og verða því
foreldrar, fjárhalds menn og yfirfjárráðendur þeirra vegna að
gjöra samningaþeim áhrærandi. Þó erþað álitið, að hinn
ómyndugi hafifull ráð yfirfjármunum þeim, er hann ávinnur
sér með eiginn handafla sínum ; hann getur og að lögum